ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: ถวายของมีคม ได้อะไรคมๆ กลับมารึเปล่า  (อ่าน 3329 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28420
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0


                                                                    ธรณีนี่นี้            เป็นพยาน
                                                      เราก็ศิษย์อาจารย์       หนึ่งบ้าง
                                                      เราผิดท่านประหาร       เราชอบ
                                                      เราบ่ผิดท่านมล้าง       ดาบนี้คืนสนอง ฯ


โคลงของศรีปราชญ์บทนี้ ผมนำมาประกอบการนำเสนอเรื่องอานิสงส์การถวายมีด ไม่รู้จะเข้ากันได้มากน้อยแค่ไหนอย่างไร เพื่อนๆท่านใดมีร้อยแก้ว ร้อยกรอง หรือคำคมใดๆ ก็ขอให้แสดงให้ดูบ้าง ผมนึกได้เท่านี้จริงๆ



อานิสงส์การถวายมีด

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๒
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๔
ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑


ปิลินทวรรคที่ ๔๐
ปิลินทวัจฉเถราปทานที่ ๑ (๓๙๑)
ว่าด้วยผลแห่งการถวายไทยธรรมอันสมควร


เรามีจิตเลื่อมใสได้ถวายพร้าอันราบเรียบ ไม่หยาบ ไม่ต้องขัดถู เป็นอันมากในพระพุทธเจ้าและในสงฆ์แล้ว ย่อมได้เสวยอานิสงส์ ๕ ประการ อันสมควรแก่กรรมของเรา คือเราย่อมได้
     ความเพียรอันเป็นกัลยาณมิตร ๑
     ขันติ ๑
     ศาตราคือความไมตรี ๑
     ศาตราคือปัญญาอันยิ่งเพราะตัดลูกศรคือตัณหา ๑
     ญาณอันเสมอด้วยแก้ววิเชียร ๑
     เพราะผลอันหลั่งออกแห่งกรรมเหล่านั้น


เราได้ถวายเข็มในพระสุคตเจ้า และในคณะสงฆ์ผู้ประเสริฐสุดแล้ว ย่อมได้เสวยอานิสงส์ ๕ ประการอันสมควรแก่กรรมของเรา คือ เมื่อเราท่องเที่ยวอยู่ในภพน้อยใหญ่
     ย่อมเป็นผู้อันมหาชนนอบน้อม ๑
     ตัดความสงสัยได้ ๑
     มีรูปงาม ๑
     มีโภคสมบัติ ๑
     มีปัญญากล้า ๑


     ทุกเมื่อ เราพิจารณาเห็นอรรถอันเป็นฐานะละเอียดลึกซึ้งด้วยญาณ ญาณของเราเสมอด้วยแก้ววิเชียรอันเลิศ เป็นเครื่องกำจัดความมืด



เราได้ถวายมีดตัดเล็บในพระสุคตเจ้าและในคณะสงฆ์ผู้ประเสริฐแล้ว ย่อมได้เสวยอานิสงส์ ๕ ประการ อันสมควรแก่กรรมของเรา คือ เราย่อมได้
     ทาสชายหญิง วัวและม้า
     ลูกจ้าง
     คนฟ้อนรำ
     ช่างตัดผม
     พ่อครัวผู้ทำอาหารเป็นอันมาก


เราได้ถวายมีดบางอันลับคมดีและกรรไกรในสงฆ์แล้ว ย่อมได้ญาณเป็นเครื่องตัดกิเลส อันหาน้ำหนักมิได้ สะอาด

เราได้ถวายคีมพระสุคตเจ้าและในคณะสงฆ์ผู้ประเสริฐสุดแล้ว ย่อมได้ญาณเป็นเครื่องถอนกิเลสอันหาน้ำหนักมิได้ สะอาด



อ้างอิง
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๒  บรรทัดที่ ๗๙๒๕ - ๘๒๘๗.  หน้าที่  ๓๖๕ - ๓๗๘.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=32&A=7925&Z=8287&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=393
ขอบคุณภาพจาก http://statics.atcloud.com,www.formumandme.com,http://prachuabculture.files.wordpress.com
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 09, 2011, 09:13:03 am โดย nathaponson »
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ