การละสังขาร นั้น เป็นประกาศคุณธรรมของพระอริยะเจ้า ที่สามารถล่วงรู้วันเวลาที่ตนเอง จะหมดอายุสังขารตามอำนาจกรรมฐาน เช่นกรรมฐานทางตรงก็คืออานาปานสติ แต่การประกาศละสังขาร ก็มีนัยให้ศิษย์นิมนต์อยู่ต่อด้วย เช่นพระพุทธเจ้า ประกาศให้พระอานนท์ แต่พระอานนท์ ไม่มีสตินิมนต์พระพุทธเจ้าไว้ ในขณะนั้น
ดังนั้นการประกาศ เช่นนี้เรียกว่า เป็นการแสดงญาณเจตนาล่วงหน้า เรียกว่า อนาคตังสญาณ ถ้าภิกษุรูปนั้นไม่ได้รู้ในการละสังขารแต่ประกาศออกไป ก็เท่าฆ่าตัวตายเอง การแสดงเช่นนี้ เป็นการอวดอุตรมนุสสธรรมโดยตรง ที่สำคัญมีการประกาศบอกออกสื่อให้รับทราบ มีการจัดทำของที่ระลึกแจกจ่าย แต่ขณะเดียวกัน ก็เหมือนมีการเตี้ยมเรื่องราว กันไว้
จากทีี่สังเกตมาตอนแรก ก็คิดไว้แล้วว่าเป็นอย่างนั้น .... ใครจะคิดอย่างไร ก็ช่าง แต่ผมว่าเป็นเรื่องแปลก ๆ อยู่ตามความคิด