ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานอีสป กบเลือกนาย นิทานก่อนนอนสอนใจ  (อ่าน 1585 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28361
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
นิทานอีสป กบเลือกนาย นิทานก่อนนอนสอนใจ
« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 27, 2020, 06:44:22 am »
0


 :49: :49: :49:

นิทานอีสป กบเลือกนาย นิทานก่อนนอนสอนใจ พร้อมภาพประกอบอ่านเพลิน

นิทานอีสป กบเลือกนาย เรื่องราวสนุกสนานของฝูงกบในหนองน้ำที่อยากมีเจ้านายและแฝงข้อคิดไว้หลายอย่าง เหมาะกับเอาไว้เล่าเป็นนิทานก่อนนอนให้ลูกน้อยได้ฟังแบบเพลิน ๆ

ช่วงก่อนนอนแบบนี้ ถือเป็นช่วงเวลาคุณภาพที่คุณพ่อและคุณแม่ควรอยู่พูดคุยกับลูกให้นานที่สุด เพื่อสร้างความอบอุ่นพร้อมสานสัมพันธ์ในครอบครัวให้ดีขึ้น แต่ถ้าไม่มีเรื่องราวคุยกันมากนักก็เปลี่ยนมาเล่านิทานให้ลูกรักฟังแทนได้ อย่างนิทานอีสป กบเลือกนาย เรื่องราวสนุกสนานที่มอบแง่คิดสอนใจได้เป็นอย่างดี จะเป็นอย่างไรนั้น ตามมาอ่านกันเลย



กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ บึงเล็ก ๆ อันแสนอุดมสมบูรณ์ มีฝูงกบหลายครอบครัวอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขมาเนิ่นนาน โดยไม่มีใครมารบกวนและไม่มีใครมาคอยควบคุม อยากทำสิ่งใดก็ทำได้ตามความต้องการ แต่แล้ววันหนึ่งกบวัยรุ่นเกิดความรู้สึกว่าสิ่งที่พวกตนเป็นอยู่ไม่ใช่วิถีชีวิตที่ดีนัก มันจึงขอให้กบทุกตัวมาประชุมร่วมกัน

"ขอบคุณฝูงกบทุก ๆ ตัวที่มาประชุมในวันนี้" กบวัยรุ่นกล่าว "พวกเราเคยอาศัยกันแบบอิสระมาเนิ่นนาน แม้จะไม่มีปัญหาน่ากังวลใจมากนัก แต่ฉันคิดว่าเราควรจะมีหัวหน้าและกฎหมายมาปกครองพวกเรานะ"

เมื่อกบวัยรุ่นเอ่ยเรื่องที่อยากแถลง คุณลุงกบตัวหนึ่งก็ตะโกนถามขึ้นมา "แล้วใครกันเล่าที่จะมาเป็นเจ้านายของเราและออกกฎหมายเหล่านั้น ?"

กบวัยรุ่นครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงตอบออกมาว่า "เอาอย่างนี้ ฉันจะไปขอจากเทพจูปิเตอร์ให้ ท่านต้องช่วยจัดการได้แน่" กบทุกตัวล้วนเห็นด้วยกับความคิดนี้



เช้าวันต่อมา กบวัยรุ่นได้ออกเดินทางไปพบเทพจูปิเตอร์ เมื่อไปถึงท่านก็ต้อนรับกบน้อยตัวนี้เป็นอย่างดี

"อุตส่าห์เดินทางมาไกลขนาดนี้ เจ้ามีเรื่องอะไรให้เราช่วยหรือกบน้อย ?" เทพจูปิเตอร์ถามด้วยความเป็นห่วง

"ฝูงกบของพวกกระผมไม่มีผู้ปกครองหรือกฎหมายอะไรเลยขอรับ ผมเลยอยากให้ท่านช่วยมอบหัวหน้าให้สักคน" กบวัยรุ่นขอร้อง

"โธ่ นึกว่าเรื่องอันใด ที่แท้กบอย่างเจ้าก็อยากมีเจ้านายบ้างนี่เอง" ท่านเทพพูดแบบยิ้ม ๆ "เอาอย่างนี้ เจ้าเดินทางกลับไปเถิด เราได้ส่งเจ้านายที่จะคอยปกครองฝูงกบไว้ที่บึงน้ำแล้ว" กบวัยรุ่นได้ยินดังนั้นจึงตื่นเต้นดีใจพร้อมกล่าวขอบคุณ "ขอบพระคุณท่านเทพมาก กระผมจะไม่มีวันลืมพระคุณนี้เลย"



เมื่อกบวัยรุ่นเดินทางกลับมาก็เห็นฝูงกบทั้งหลายต่างไปยืนรุมล้อมกันที่กลางบึง สิ่งที่พวกมันล้อมอยู่คือขอนไม้ที่ลอยลงมาจากฟากฟ้าโดยไม่มีใครรู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร แต่เจ้ากบวัยรุ่นรู้ได้ทันทีว่าสิ่งนี้คือเจ้านายใหม่ของพวกมันนั่นเอง

"พี่น้องกบทั้งหลาย สิ่งที่เห็นอยู่นี้ไม่ใช่ขอนไม้ธรรมดา ๆ แต่นี่คือเจ้านายใหม่ที่เทพจูปิเตอร์มอบให้กับพวกเรา" กบวัยรุ่นบอกอย่างตื้นตันใจ

"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง เจ้านี่เก่งไม่เบา ส่วนท่านเทพก็ช่างมีเมตตาต่อพวกเราเหลือเกิน" คุณลุงกบชื่นชมความพยายามของกบวัยรุ่น แล้วกบทุกตัวต่างโห่ร้องดีใจ พร้อมคำนับขอนไม้ผู้เป็นเจ้านายใหม่อย่างปลื้มใจ

เวลาผ่านไปหลายวัน เจ้านายคนใหม่ได้แต่นอนเฉย แม้ว่าจะมีกบตัวน้อยขึ้นไปกระโดดโลดเต้นบนนั้น เจ้านายขอนไม้ก็ไม่ว่าอะไร ทำให้ฝูงกบกลับมาประชุมกันอีกครั้ง



"ทำไมเจ้านายของเราถึงไม่เคยพูดจาหรือทำสิ่งใดบ้างเลยล่ะ" คุณลุงกบถามกบวัยรุ่น

"ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละคุณลุง เอาแบบนี้ไหม ฉันไปขอเจ้านายใหม่กับเทพจูปิเตอร์อีกครั้งดีกว่า เผื่อท่านจะหาเจ้านายที่ดีกว่านี้มาให้" ว่าแล้วเจ้ากบก็ออกเดินทางไปพบท่านเทพทันที

"มีเรื่องอะไรอีกเล่าเจ้ากบน้อย ?" ท่านเทพจูปิเตอร์ถามด้วยความสงสัย

"คือกระผมอยากจะขอเจ้านายใหม่ครับ เจ้านายที่ท่านส่งมาให้ตอนนั้นวัน ๆ ไม่เห็นทำอะไรเลย" กบวัยรุ่นร้องขอ

"ได้สิ ! อยากมีเจ้านายใหม่เพราะไม่พอใจคนเก่าใช่ไหม" เทพจูปิเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

"ใช่ครับ" กบตอบรับ



"เอ้า กลับไปที่บึงเถิด เราส่งเจ้านายใหม่ไปให้แล้ว" ได้ยินอย่างนั้นเจ้ากบจึงกล่าวขอบคุณและจากไปทันที

พอเดินทางมาถึงเจ้ากบวัยรุ่นก็ต้องตกใจ เพราะเจ้านายใหม่ของพวกมันคือนกกระสา ซึ่งตอนนี้ได้วิ่งไล่กินกบไปแล้วหลายตัว กบในฝูงต่างอยู่อย่างหวาดกลัวพลางคิดว่าควรพอใจในสิ่งที่ได้มาแต่แรก ไม่ควรร้องขอสิ่งใดให้มากความจนเกิดเรื่องราวน่าสลดแบบนี้เลย



นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : การไม่มีเจ้านายมาคอยปกครองเลย ยังดีกว่าให้คนนิสัยโหดร้ายมาคอยควบคุม และอีกแง่คิดคือ ความต้องการที่ไม่รู้จักจบสิ้น อาจนำภัยมาสู่ตัวเองได้


ขอบคุณที่มา : https://baby.kapook.com/view218819.html
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ