พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๕
อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาตสติวรรคที่ ๔
สติสูตรตรัสว่า ถ้าไม่มีสติสัมปชัญญะ ก็ทำให้ไม่มีธรรมะอื่น ๆ อีก ๗ ข้อโดยลำดับ คือ
- ความละอาย ความเกรงกลัวต่อบาป,
- การสำรวมอินทรีย์ ศีล,
- สัมมาสมาธิ ( ความตั้งใจมั่นชอบ ).
- ยถาภูตญาณทัสสนะ ( ความรู้ด้วยญาณ ตามเป็นจริง ),
- นิพพิทา ( ความเบื่อหน่าย ),
- วิราคะ ( ความคลายกำหนัด ),
- วิมุตติญาณทัสสนะ ( ความเห็นด้วยญาณถึงความหลุดพ้น ). อ้างอิง
http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/15.htmlhttp://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/15.2.htmlขอบคุณภาพ
http://home.swipnet.se
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๕
อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต สติวรรคที่ ๔
สติสูตร [๑๘๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เมื่อสติสัมปชัญญะไม่มี หิริและโอตตัปปะชื่อว่า มีเหตุอันบุคคลผู้มีสติและสัมปชัญญะวิบัติกำจัดเสียแล้ว
เมื่อหิริและโอตตัปปะไม่มี อินทรียสังวรชื่อว่า มีเหตุอันบุคคลผู้มีหิริและโอตตัปปะวิบัติกำจัดเสียแล้ว
เมื่ออินทรียสังวรไม่มี ศีลชื่อว่า มีเหตุอันบุคคลผู้มีอินทรียสังวรวิบัติกำจัดเสียแล้ว
เมื่อศีลไม่มี สัมมาสมาธิชื่อว่า มีเหตุอันบุคคลผู้มีศีลวิบัติกำจัดเสียแล้ว
เมื่อสัมมาสมาธิไม่มี ยถาภูตญาณทัสนะชื่อว่า มีเหตุอันบุคคลผู้มีสัมมาสมาธิวิบัติกำจัดเสียแล้ว
เมื่อยถาภูตญาณทัสนะไม่มี นิพพิทาวิราคะชื่อว่า มีเหตุอันบุคคลผู้มียถาภูตญาณทัสนะวิบัติกำจัดเสียแล้ว
เมื่อนิพพิทาวิราคะไม่มี วิมุตติญาณทัสนะ ชื่อว่ามี เหตุอันบุคคลผู้มีนิพพิทาวิราคะวิบัติกำจัดเสียแล้ว
เปรียบเหมือนต้นไม้มีกิ่งและใบวิบัติแล้ว แม้กะเทาะของต้นไม้นั้น ย่อมไม่บริบูรณ์ แม้เปลือกแม้กระพี้ แม้แก่นของต้นไม้นั้นก็ย่อมไม่บริบูรณ์ ฉะนั้น ฯลฯอ้างอิง
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๓ บรรทัดที่ ๗๑๔๓ - ๗๑๖๘. หน้าที่ ๓๐๙ - ๓๑๐.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=23&A=7143&Z=7168&pagebreak=0ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=187ขอบคุณภาพจาก
www.matichon.co.th