พิมพ์

[ฟ้าใหม่แจ่มใส]

เรื่องที่1 เชื่อฉันสิ !!!


อาจารย์ ที่อินเดียคนหนึ่ง ที่ไม่ใช่ชาวพุทธนะ ท่านสอนให้ลูกศิษย์ เชื่อฟังอาจารย์ ให้ทำเฉพาะสิ่งที่อาจารย์สั่งให้ทำ เท่านั้น ถ้าอาจารย์ไม่สั่งละก็ อย่าทำเป็นอันขาด วันหนึ่ง อาจารย์พาลูกศิษย์สามสี่คน นั่งเกวียนไปทำธุระที่ต่างจังหวัด อาจารย์นั่งพิงเกวียนหลับไป ผ้าโพกศรีษะของอาจารย์ ตกลงไปบนถนน แต่ลูกศิยษก็ไม่กล้าเก็บ เพราะอาจารย์ไม่ได้สั่งไว้ เดินทางไปอีกหลายกิโลกว่าอาจารย์จะตื่น


อาจารย์  : เอ๊ะ ผ้าโพกอาจารย์หายไปไหน

ลูกศิษย์  : ตกลงไปบนถนนครับ

อาจารย์  : อ้าวแล้วทำไมไม่เก็บละ

ลูกศิษย์  : ก็ท่านอาจารย์ไม่ได้สั่งไว้นี่ครับ

อาจารย์  : ทำไมพวกเจ้าจึงโง่อย่างนี้นะ ต่อไปสิ่งใดตกลงไปบนถนน ละก็เจ้าต้องเก็บนะ จำไว้ให้ดี

ว่า แล้วอาจารย์ก็หลับต่อ ทีนี้วัวที่ลากเกวียน ถ่ายลงไปบนถนน ลูกศิษย์รีบจอดเกวียนเก็บขี้วัว เพราะอาจารย์สั่งไว้ว่า อะไรตกก็ต้องเก็บ

อาจารย์ :  อะไรตกอีกละนั่น

ลูกศิษย์  : ขี้วัวครับอาจารย์

อาจารย์ :  ปัดโธ่โว้ยเก็บมาทำไม ทำไมศิษย์เรามันถึงได้งี่เง่าขนาดนี้นะ

ว่าแล้วอาจารย์ ก็เขียนรายการว่า ต้องเก็บอะไรบ้างอย่างละเอียด มอบให้ลูกศิษย์ไว้

แล้ว จึงเดินทางต่อ พอดีเป็นช่วงที่ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อมาก เกวียนกระเด็นกระดอน จนอาจารย์พลัดหล่นลงไปบนถนน ร้องให้ลูกศิษย์ช่วย ลูกศิษย์รีบตรวจดูในรายการที่อาจารย์เขียนไว้ ปรากฏว่าไม่มีในรายการของที่ต้องเก็บ

ลูกศิษย์พิจารณาว่า อ้อ อาจารย์คงกำลังทดสอบสติปัญญาตน ว่ามีสติเชื่อฟังอาจารย์หรืไม่ จึงไม่ยอมจอดเกวียน อาจารย์จึงต้องวิ่งตามไล่เกวียน เรี่อยไปจนทัน แล้วรีบ เติมชื่อตน ลงไปในรายการทันที..

ภาคพิจารณา

ลูก ศิษย์ ไม่ได้ใช้สติปัญญาของตัวเองเลยเพราะต้องทำตามที่ตัวเองสอนเท่านั้นท่าน อาจารย์สอนว่า การมีศรัทธายึดติดในตัวบุคคลไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง ถ้าอาจารย์ต้องการสร้งความผูกพันให้กับลูกศิษย์ติดยึดในตัวอาจารย์ ทางพุทธเราถือว่าเป็นอาจารย์ที่ไม่ดี ไมใช่กัลยาณมิตรของลูกศิษย์


อาจารย์ ที่เป็นกัลยาณมิตรของศิษย์นั้น ต้องฝึกลูกศิษย์ให้ใช้สติปัญญาของตัวเอง รับผิดชอบตัวเอง และเป็นที่พึ่งของตนเองได้เหมือนหมอ ที่ดีต้องให้คนไข้พ้นจากการเป็นคนไข้


พระ พุทธองค์ทรงสอนว่า การมีศรัทธาในตัวบุคคลมีโทษ ถ้าความเชื่อเราผูกพันกับพระ องค์ใดองค์หนึ่ง เมื่ออาจารย์เสียชีวิตไป จะรู้สึกเหมือนขาดที่พึ่ง ที่ร้ายไปกว่านั้นคือถ้าอาจารย์ สึกไปหรือมีเรื่องมีราวอะไรขึ้นมา ศรัทธาของเราจะเสื่อมทันที ท่านจึงให้เอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง ไม่ใช่เอาพระองค์นั้นเป็นที่พึ่ง

ขอ ส่วนบุญจากการพิมพ์เผยแพร่ นิทานเทศน์ ของท่านชยสาโร ภิกขุ จงสำเร็จ แก่ท่านอาจารย์ ด้วยเจตนาเผยแพร่นี้มิได้ทำไปเพื่อหวังผลในทางการค้าใดๆ ตามเจตนารมณ์ของท่านอาจารย์ ที่มุ่งหวังที่จะทำโดยเป็นธรรมทาน แด่พุทธศาสนิกชนทั่วไป


ขอบคุณท่านอาจารย์มาณ.ที่นี้

วันนี้ขอจบเรื่องเพียงเท่านี้ ส่วนพรุ่งนี้ก็จะมีเรื่องอื่นๆต่อไป วันละเรื่อง นะครับ
ราตรีสวัสดิ์ครับ

จากคุณ    : chohokun

[meditation]

อ่านแล้วอดยิ้มไม่ได้ ที่จะมีลูกศิษย์ ที่เชื่อฟังขนาดนี้ อยู่อีกหรือ

แต่ในสังคมนักภาวนา อาจจะมีเรื่องอย่างนี้ อีกมาก ที่ปฏิบัติกันตามคำสั่งจนไม่สามารถใช้ สติปัญญา

ิพิจารณา เหตุ และ ผล ได้

   สำหรับเรื่องนี้อ่านแล้ว คนเป็นอาจารย์ คงต้องเหนื่อยและต้องลำบาก กับลูกศิษย์ อย่างนี้บ้าง เพราะว่า

ศิษย์ใช้ปัญญา เฉพาะส่วนจริง ๆ

 

[samathi]

อ่านแล้วรู้สึก ได้เลยว่า อาจารย์ที่มีลูกศิษย์อย่างนี้ เหนื่อยแน่ ๆ

ส่วนลูกศิษย์ ขาดอะไรไปอย่างหนึ่งน้า คิดไม่ออก....