สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

เพื่อน ผมคนหนึ่งมีนิสัย โดยรวมก็ดี แต่เวลาไม่ชอบอะไรขึ้นมา แล้วเขาก็พยายาม พูด คิด ทำ ในทางทำลาย
ถ้าไม่ตรงกับความคิดของเขา ทั้ง ๆ ที่ เป็นสิ่งผิด

มีวิธีการ ที่จะทำให้ คนดื้้อรั้่น อย่างนี้กลับใจหรือป่าวครับ

ความดื้อรั้น เป็นนิสัยส่วนบุคคลทั่วๆ ไปจะมีอยู่ในตัว ถ้าไม่ทำให้ใครเดือดร้อนหรือเสียหาย ก็ช่างมันเถอะเรียกว่า เป็นนิสัยที่แสดงถึง ความแก่กล้าทางประสบการณ์ในชีวิต เพราะถ้าใครมีมากก็ดื้อรั้นมากตามไปด้วย ส่วนการเอาชนะนี้นะ...ก็ต้องพิจารณาว่า ถ้าเป็นการเอาชนะในการทำสิ่งที่ดีๆ ก็สนับสนุน โดยเฉพาะไม่ไปทำให้ใครเดือดร้อนหรือเสียหายนะ แต่ถ้าเป็นการเอาชนะในทางไม่ดี ต้องไปทำร้ายคนอื่น อันนี้ อันตรายมากนะ ถ้าไปเจอคนแบบเดียวกันที่ไม่ยอมให้กัน และยังเป็นอันธพาล
 

 :33:
ความดื้อรั้น มักเกิดจากความริษยา เป็นส่วนใหญ่
โดยเฉพาะ การยึดมั่น ถือมั่น ในความคิดของตนเป็นใหญ่

สำหรับทางธรรมนั้น พระพุทธองค์ ตรัสให้เรานึกถึงธรรมที่เรียกว่า

อภิณหปัจจเวกขณ 5 ประการเพื่อทำลายความดื้อรั้น

มีดังนี้
1. ระลึกให้ได้ว่า เรามีความแ่ก่ เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้
2. ระลึกให้ได้ว่า เรามีความเจ็บ เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความเจ็บไปได้
3. ระลึกให้ได้ว่า เรามีความตาย เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้
4. เราจักมีความเป็นไปต่าง  ๆ เช่น มีความพรัดพรากจากของรัก ของชอบใจเป็นต้น
5. เรามีกรรมเป็นของ ๆ ตน มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ มีกรรมเป็นพวกพ้อง มีกรรมเป็นที่พึ่งพา่อาศัย ไม่ว่าเราทำอันใด ๆ ไว้ ดี หรือ ชั่ว เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

 :welcome:

ความดื้อรั้น มีสาเหตุมาจาก โลกธรรม 8 ประการ
1.ได้ลาภ
2.เสื่อมลาภ
3.ได้ยศ
4.เสื่อมยศ
5.สุข
6.ทุกข์
7.สรรเสริญ
8.นินทา

นี่เป็นสาเหตุ ของความดื้อรั้น ปุถุชนย่อมติดในโลกธรรม 8 ประการ

ยิงเหตุผล ชัดเจนมากครับ :25:

ความดื้อรั้น เกิดมาแต่ความลำเอียงครับ
คือ ลำเอียงให้กับตนเอง มาก ๆๆๆๆๆๆๆ

บางคน อาจจะ หน้ามือ เป็น หลังมือ เลยนะครับ ถ้าดื้อ
บางครั้งรู้ว่าผิด แต่ก็ยังทำตามผิด

บางครั้งอาจจะทำเกิดความเสียหาย โดยการเข้าข้างความคิดของตัวเอง

 :33:   
         ความดื้อรั้นผูกถ่วงหน่วงดวงจิต
มีแต่คิดริษยาอิจฉาคน
มิยอมความตามยื้อถือตัวตน
อย่าไปสนปล่อยเขาทรามตามนี้เทอญ.

                                :character0029:ธรรมธวัช..!

ขอบคุณค่ะ

ก็ต้องหมั่นตรวจตรา อารมณ์ของตัวเองดูในตอนที่อารมณ์เย็นดีแล้ว ว่ามันไม่ดี มันร้อน ตอนที่ร้อนกายใจมีความยึดถือมากเพราะมีความ ชอบ-ไม่ชอบ อยาก-ไม่อยาก อารมณ์กิเลสเหล่านั้นมันมาช่วย(เขย่าขวด-MIXER-เครื่องผสมปีติ)ให้เราลืมตัว(สัมปยุตกิเลส)ไปชั่วขณะ พอจิต-แยกกับกายก็กลัว คนอื่นจะมองไม่ดี เครื่องแก้ความร้อนให้เป็นความเย็นลงบ้าง คือสละเริ่มทําทานด้วยการให้ เข้าวัดสังเกตดูคนที่มีความเย็น หาหนังสือพวกกรรมเย็นกรรมร้อนมาอ่าน หมั่นเข้าหาพระ เริ่มจากระดับทาน ไปก่อนสละให้บ่อย เพื่อทําลายความยึดถืออย่างหยาบออกไปให้บางเบาลง ส่วนการรักษาศิล การสวดมนต์ การภาวนา ทําได้ค่อยทําตามไปเป็นลําดับ

ส่วนมากเขาน่าจะรู้ตัวเขาเองกับสิ่งที่ทำลงไปและผลที่ได้รับ