ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: เชิญเถิด เราทั้งหลาย จงกล่าวคาถาแสดงพระไตรลักษณ์ เป็นต้นเถิด  (อ่าน 6495 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ธรรมะ ปุจฉา

  • http://www.facebook.com/srikanet?ref=tn_tnmn
  • ศิษย์ตรง
  • โยคาวจรมรรค
  • *****
  • ผลบุญ: +2/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 713
  • ปัญญสโก ภิกขุ (พระที) ..... คณะ ๓/๓ วัดพลับ
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
ติลักขณาทิคาถา
(หันทะ  มะยัง  ติลักขะณาทิคาถาโย  ภะณามะ  เส)

เชิญเถิด เราทั้งหลาย จงกล่าวคาถาแสดงพระไตรลักษณ์ เป็นต้นเถิด

สัพเพ  สังขารา  อะนิจจาติ     ยะทา  ปัญญายะ  ปัสสะติ
เมื่อใดบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า,  สังขารทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง

อะถะ  นิพพินทะติ  ทุกเข       เอสะ  มัคโค  วิสุทธิยา
เมื่อนั้น  ย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง,  นั่นแหละ
เป็นทางแห่งพระนิพพานอันเป็นธรรมหมดจด


สัพเพ  สังขารา  ทุกขาติ        ยะทา  ปัญญายะ  ปัสสะติ
เมื่อใดบุคคล  เห็นด้วยปัญญาว่า,  สังขารทั้งหลายทั้งปวงเป็นทุกข์

อะถะ  นิพพินทะติ  ทุกเข       เอสะ  มัคโค  วิสุทธิยา
เมื่อนั้น  ย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง, นั่นแหละ
เป็นทางแห่งพระนิพพาน  อันเป็นธรรมหมดจด


สัพเพ  ธัมมา  อะนัตตาติ      ยะทา  ปัญญายะ  ปัสสะติ
เมื่อใดบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า,  ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา

อะถะ  นิพพินทะติ  ทุกเข     เอสะ  มัคโค  วิสุทธิยา
เมื่อนั้น  ย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง,  นั่นแหละ
เป็นทางแห่งพระนิพพาน  อันเป็นธรรมหมดจด


อัปปะกา  เต  มะนุสเสสุ      เย  ชะนา  ปาระคามิโน
ในหมู่มนุษย์ทั้งหลาย,  ผู้ถึงฝั่งแห่งพระนิพพานมีน้อยนัก

อะถายัง  อิตะรา  ปะชา    ตีระเมวานุธาวะติ
หมู่มนุษย์นอกนั้น  ย่อมวิ่งเลาะอยู่ตามฝั่งในนี่เอง

เย  จะ  โข  สัมมะทักขาเต   ธัมเม  ธัมมานุวัตติโน
ก็ชนเหล่าใดประพฤติสมควรแก่ธรรม  ในธรรมที่พระองค์
ตรัสบอกไว้ชอบแล้ว


เต  ชะนา  ปาระเมสสันติ     มัจจุเธยยัง  สุทุตตะรัง
ชนเหล่านั้นจักถึงฝั่งแห่งพระนิพพาน,  ข้ามพ้นบ่วงแห่งมัจจุราช
ที่ข้ามได้ยากยิ่ง


กัณหัง  ธัมมัง  วิปปะหายะ     สุกกัง  ภาเวถะ  ปัณฑิโต
ผู้เป็นบัณฑิต  พึงละธรรมดำเสีย   แล้วเจริญธรรมขาวเถิด

โอกา  อะโนกะมาคัมมะ      วิเวเก  ยัตถะ  ทูระมัง,
ตัตราภิระติมิจเฉยยะ        หิตวา  กาเม  อะกิญจะโน

จงมาถึงที่ไม่มีน้ำ  จากที่มีน้ำ,  จงละกามเสีย, 
เป็นผู้ไม่มีกิเลสเครื่องกังวล,  จงยินดีอย่างยิ่งต่อพระนิพพาน, 
อันเป็นธรรมสงัดซึ่งสัตว์ยินดีได้โดยยากเถิด


ปะริโยทะเปยยะ  อัตตานัง    จิตตะเกลเสหิ  ปัณฑิโต.
บัณฑิต  พึงชำระตนให้หมดจดจากเครื่องเศร้าหมองแห่งจิตทั้งหลายฯ

[/size]
บันทึกการเข้า
ยาดี มิได้ทำให้คนหายไข้   คนหายไข้ เพราะได้กินยาดี
ธรรมะ มิได้ทำให้คนดี       คนดีได้  เพราะปฏิบัติธรรม