ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: นิยามความรักสีดำของ “วาสิฏฐี” นางเอกหัวก้าวหน้าในนวนิยายอิงพระพุทธศาสนา  (อ่าน 258 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28361
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0




นิยามความรักสีดำของ “วาสิฏฐี” นางเอกหัวก้าวหน้าในนวนิยายอิงพระพุทธศาสนา

“ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์” วลีอมตะจากเรื่อง “กามนิต วาสิฏฐี” นวนิยายอิงพระพุทธศาสนา เขียนโดย Karl Adolph Gjellerup ชาวเดนมาร์ก ซึ่งแต่งเป็นภาษาเยอรมัน ก่อนจะได้แปลเป็นภาษาอังกฤษ แล้วเสถียรโกเศศและนาคะประทีปได้นำมาแปลเป็นภาษาไทย เมื่อ พ.ศ. 2473

“วาสิฏฐี” นางเอกของเรื่อง เป็นผู้หญิงเฉลียวฉลาด มีความรู้ ช่างคิด เธออ่านคัมภีร์ภัควัตคีตา รู้เรื่องความเป็นมาของมหาภารตยุทธ สามารถถอดความในกลบทได้เก่งกาจ และแต่งกาพย์กลอนได้ดี แต่เพราะความเป็นหญิง จึงถูกจำกัดการแสดงความคิดเห็นหรือความสามารถต่อหน้าคนอื่น ๆ

เช่นครั้งหนึ่ง วาสิฏฐีถูกพราหมณ์ประจำตระกูลโกรธเคือง เนื่องจากเธอแสดงความคิดเห็นให้เขาฟัง พราหมณ์บอกเธอว่า “หน้าที่คิดควรให้ไว้กับพราหมณ์ ส่วนผู้หญิงมีหน้าที่เชื่อและกราบไหว้พระกฤษณ์เท่านั้น”

มุมมองความรักของวาสิฏฐีนั้นก็คมคาย เธออธิบายถึงความรักว่า “บางทีความรักและความมอบไว้ใจกันนั้น เป็นของจริงมีจริง เว้นแต่จะเปลี่ยนชื่อเรียกเท่านั้น ความรักและความไว้ใจทั้งสองประการนี้ เปรียบได้ด้วยเสียงเพลงอันไพเราะแห่งพิณ ซึ่งเราทั้งสองเป็นผู้ดีด แม้พิณจะขาดสายก็ขึ้นสายใหม่ได้ ส่วนเสียงเพลงอันไพเราะ ก็ยังไพเราะอยู่อย่างเดิม”

@@@@@@@

หรือเมื่อครั้งที่วาสิฏฐีโต้ตอบกับโสมทัตต์ สหายของกามนิต คนรักของเธอ วาสิฏฐีแสดงมุมมองเกี่ยวกับความรักและสีของดอกไม้ว่า

“ท่านโสมทัตต์ท่านเข้าใจผิดถนัด ความรักของฉันจะเปรียบด้วยสีดอกไม้ไร ๆ ไม่ได้ เพราะฉันได้ยินกล่าวกันว่า ความรักที่แท้จริงไม่ใช่สีแดง หากมีสีดำดั่งนิลเหมือนดั่งสีพระศอพระศิวะ เมื่อทรงดื่มพิษร้าย เพื่อรักษาโลกไว้ให้พ้นภัย ความรักแท้จริงต้องสามารถต้านทานพิษแห่งชีวิต และต้องเต็มใจยอมลิ้มรสที่ขมขื่นที่สุด เพื่อเสียสละให้ผู้ที่เรารักคงชีพอยู่ และเพราะด้วยความขมขื่นที่สุดนี้ ความรักย่อมเลือกเอาสีนิล คือความขมขื่นไว้ ดีกว่าจะเลือกเอาสีอื่น คือมุ่งแต่จะหาความบันเทิงสุขอย่างเดียว”

วาสิฏฐีเปรียบนิยามความรักเหมือนกับสีดำดั่งนิล เธอมีมุมมองความรักที่แตกต่างกับกามนิต เธอพยายามเข้าใจความรักที่เกิดขึ้นกับเธอ และตระหนักถึงความเป็นมายาในโลก ความรักของวาสิฏฐีจึงมิได้มีแต่เพียงความสุขความบันเทิงอย่างเดียว เปรียบได้กับวลีที่ว่า “ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์”


 

 
อ้างอิง : สร้อยแก้ว คำมาลา (มิถุนายน, 2544). “นางเอกก้าวหน้า วาสิฏฐี” ใน, ศิลปวัฒนธรรม ปีที่ 22 ฉบับที่ 8.
เผยแพร่ : วันศุกร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ.2564
เผยแพร่ครั้งแรก : เมื่อ 4 สิงหาคม 2563
ขอบคุณ : https://www.silpa-mag.com/culture/article_53519
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ