พิมพ์

[paitong]

แม้เพียงปฐมฌานก็หลุดพ้นได้
*ว่างจากอกุศลธรรม มีวิตกวิจาร(คิดธรรม) มีปีติสุข + เห็นเกิดดับ
...ฯ...ภิกษุ ท. ! ฉันใดก็ฉันนั้น : ในสมัยใด ภิกษุสงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม
เข้าถึงปฐมฌาน อันมีวิตกมีวิจาร มีปีติและสุข อันเกิดจากวิเวกแล้วแลอยู่
ภิกษุ ท. ! ในสมัยนั้น ภิกษุย่อมคิดอย่างนี้ว่า
“ในการนี้ เรามีตนอันถึงแล้ว ซึ่งที่ต้านทานสำหรับสัตว์ผู้กลัวอยู่ มารจะไม่ทำอะไรได้”.
ภิกษุ ท. ! แม้มารผู้มีบาป ก็คิดอย่างนี้ว่า
“ในการนี้ภิกษุมีตนอันถึงแล้ว ซึ่งที่ต้านทานสำหรับสัตว์ผู้กลัวอยู่เราจะทำอะไรไม่ได้”....
(ในกรณีแห่งทุติยฌาน ตติยฌาน และจตุตถฌาน ก็ได้ตรัส
ข้อความทำนองเดียวกัน)
นวก. อํ. ๒๓/๔๕๐-๔๕๓/๒๔๓