คือมีเพื่อน รุ่นน้อง เป็นผู้หญิง นะคะ กำลังมีความรัก นัยเหมือนจะรักเขาข้างเดียว ( เป็นเพื่อน หมอ ด้วยกัน )
ดิฉันก็เลยชักชวน เธอ ไปร่วมปฏิบัติธรรม ฟังธรรม ด้วยกัน แต่ดูเหมือนจะไม่ดีอะไรขึ้นเลย นอกจากเธอจะหงุดหงิดเวลารับโทรศัพท์ ฟังธรรม ก็จะเหม่อ ๆ คะ เหมือนไม่รับคะ ไปทำงานก็ดูไม่ค่อยดี เลยคะ

 คืออยากทราบว่า สำหรับ คนที่มีความรัก หรือกำลังมีความรัก อยู่นั้น เวลาเหมาะสมในธรรม ควรเป็นตอนไหน ควรพาไปนั่งกรรมฐาน บ้างดีหรือไม่คะ แล้วจะสามารถฟังธรรมเข้าใจหรือไม่คะ

  หรือ ควรจะมอบธรรมะ เรื่องใดให้เธอ ดีคะ

 

วิเคราะห์ ตามภาพ กับ เนื้อหาข่าว แล้ว รู้สึกปลงไปตามคะ แต่การกราบไหว้นั้น จะถึงกล่าวว่าไม่สมควร

ก็ไม่ถูกนะคะ ทำไมพระไหว้โยมไม่ได้ คะ เคยคิดเหมือนกันคะ ถ้าไหว้แล้วลดมานะทิฏฐิได้ ก็หัดไหว้กันบ้างดี

หรือไม่คะ

 

อยู่กับศพ มาก็กลัวเหมือนกัน แต่พอเห็นคนที่ตาย ก็คือคนที่เราเข้าไปดูแลรักษา
กันอยู่ทุกวัน ก็กลายเป็นปลงว่า ความทุกข์เขาหมดแล้ว ยังเหลือเราที่ต้องทุกข์ต่อไป

ตอนแต่งตัวให้ศพ ยังมีความรู้สึกเหมือนคนที่ตาย ก็ยังยืนอยู่ที่ข้าง ๆ เลยคะ

บางรายก่อนตาย สร้างปรากฏการณ์ในห้อง อย่างน่ากลัวก็มีคะ



ถ้าเป็นแบบนี้ ขวัญกระเจิงแน่คะ

แต่ก็ยังไม่มีคะ ส่วนมากจะเป็นตกใจไปเองมากกว่าคะ

เบื้องต้น ก็ต้องมีสติเป็นที่ตั้งอันดับแรก คะ   และก็ตามด้วยสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คะ ที่พึ่งที่สองคะ สุดท้าย บทสวดต่าง ๆ คะเป็นที่พึ่งสุดท้าย คะ

 

สาธุ คะ กำลังหาอยู่พอดี เลยคะ

 

มีข่าวสารแต่ละที น่าสนใจ รวม ๆ ผู้โพสต์ พยายาม โพสต์ในกระทู้เดียว ดีมากคะ

บางท่านอาจจะไม่รู้คะ แต่อยากให้เข้ามาดูมี งาน แต่ละทีหลายงาน รวมกันเลยคะ

 


ช่อดอกไม้แทนคำขอบคุณคะ

เราทำงานเป็นพยาบาล ได้ไปทำโอทีที่รพ.หนึ่ง
รู้สึกหนักใจ และกำลังคิดไม่ออกว่าจะทำไงกับความรู้สึกนี้ดี เรื่องมีอยู่ว่า

มี คนไข้ที่อาการหนัก แต่แพทย์กลับไม่สนใจแก้ไข ปล่อยจนแย่ กว่าจะมาแก้ก็สาย สุดท้าย เคสนี้เสียชีวิต ในเวรเรา รู้สึกแย่มาก ทำไรไม่ได้เลย เราอยากให้คนไข้ย้าย รพ. มาก แต่ญาติไม่ยอมไป หมอก็มาอธิบาย แต่เราฟังแล้ว หมอก็ไม่อธิบายให้มันแรงๆไปเลยว่า เสี่ยงขนาดไหนถ้าไม่ย้าย สุดท้ายตามใจคนไข้กับญาิติ เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่อะ ทำไมคุณไม่พยายามชี้ให้เห็นว่ามันสำคัญและเสี่ยงมากจริงๆ สุดท้ายพอคนไข้ตาย ไม่มีีปัยหา ญาติเค้ารับได้ แต่ว่า มันติดในใจเรามาก

ต่อมา ญาติของคนที่เสีย มารพ.นี้ด้วยอาการที่ไม่ค่อยดี หลายระบบ เราเจออีกแล้ว เรารีบพยายามแจ้งญาติคนไข้ว่า ย้ายเถอะ เพราะว่า อาการที่เป็นมันแย่นะ รพ.นี้ เครื่องมือไม่พร้อม ไปรพ.ใหญ่กว่านี้ดีกว่า สุดท้ายคนไข้ยอมย้าย พอหมอมา เค้าก็เขียนใบย้ายให้ แต่เค้าไม่รู้หรอกว่าเราเป็นคนบอกเค้านึกว่า หมออีกท่านเป็นคนคุย แถมเค้ายังบอกว่า เนี่ยคุยยังไง คนไข้หนีเลย ... เรารู้สึกแย่มาก เพราะอาการที่คนไข้เป็นมันต้องใช้เครื่องมือต่างๆในการวินิจฉัย จะเก็บคนไข้ไว้ทำไม รู้สึกแย่อีกรอบ ...

จาก 2 กรณีที่กล่าวมา ( จริงๆเจอหลายที ) ทำให้รู้สึกว่า เราจะทำโอทีที่นี้ต่อดีมั้ย เรารู้สึกว่า เราทำบาป ที่ปล่อยให้คนไข้แย่ ทั้งที่รู้ว่ารักษาได้ มันผิดตามวิชาชีพ แต่เราไม่มีอำนาจในการรักษา เราทำได้แค่ดูแล บทบาทการรักษาคือหมอ แต่บางคนก็บอกว่า ไม่บาป ไม่ผิดหรอก เพราะเราทำตามหน้าที่เราแล้ว ในบทบาทที่รพ.นี้กำหนด ( คือ ห้ามไปยุ่งหรือให้ข้อมูลอะไรที่ก้าวก่ายหมอเค้า ) แค่ทำตามหน้าที่แล้วก็คิดว่ามาหาเงินพอ .... แต่ตอนเนี่ย สับสนอะ จริงๆแล้ว มันเหมือนคนที่รู้ว่า ควรช่วยยังไง ทำยังไง แต่ไม่ช่วยไม่ทำหรือเปล่า กำลังคิดจะลาออก เหมือนจะทนความรู้สึกนี้ไม่ได้จริงๆ แต่ชีวิตก็ต้องใช้เงิน ... คิดไม่ออกจริงๆ สรุป เราผิดมั้ยเนี่ย ถ้าต้องทำตัวตามสังคมที่นั้น เฮ้อ...

เขียนมายาวมาก รบกวนท่านทั้งหลาย ออกความคิดเห็น เพื่อให้ได้แง่คิดด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

จากคุณ : คนธรรมดาคนหนึ่ง

จริง ๆ คะ ถ้าเรานั่งสมาธิ แล้ว ยิ่งเป็นเครื่องรับที่ดี ขึ้นคะ

เช่น อาจจะได้เห็น ผู้มีความเกี่ยวพัน ในอดีตชาติ มาพบกับเราคะ บางครั้งก็มาปรากฏในฝัน บอกเล่าเรื่องต่าง ๆ

ให้รับทราบ ซึ่งจนบางครั้งสุดที่จะเล่าให้ท่านทั้งหลายฟังได้เพราะเป็นส่วนตัว บางครั้งก็มาเตือนเหตุ ซึ่งเบื้องต้น

ก็เจออย่างนี้คะ บางครั้ง ก็สัมผัส กลิ่น เสียง จนบางครั้ง ร่างกายทั้งร่างขนลุก เลยคะ

แต่แบบเห็นกันจะ  ๆ  นั้นยังไม่เคยคะ เพราะต้องดูความพร้อมของจิตเราด้วยคะ ว่าสมควรจะเห็นหรือไม่

กรณีอย่างนี้เกิดจากการฝึกคะ


   กรณีที่เคยพบมากับคนไข้ ที่เพ้อว่าเห็นผี จนเป็นบ้าก็เจอเลยคะ ถึงแม้ตัวเองไม่เคยเห็นนะคะ แต่การเห็น

วัตถุเคลื่อนที่อย่างไม่ทราบสาเหตุ ต่อหน้า ต่อตา เลยอันนี้เคยพบคะ เช่น รถเข็นคนไข้ เคลื่อนที่ได้ ในขณะที่

คนไข้ ที่เพ้อว่าเห็นผี บอกว่าเห็นผี เราไม่เห็น ๆ แต่รถเคลื่อนที่เป็นเมตร ๆ เลยคะ

  เชื่อเถอะคะ เพราะเรื่องเหล่านี้ ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ จิต ก็เป็นกลุ่มพลังงานคะ ดังนั้น จิต ที่ฝึกฝนมาดีแล้ว

ก็จะสามารถทำเรื่องที่เหลือเชื่อ ได้หลายเรื่องคะ โดยเฉพาะ วิชาที่แพทย์ ใช้กันอยู่ เรียกว่า วิชาสะกดจิต

ต้องสัมผัสเองนะคะ เรื่องเหล่านี้

  แต่เมื่อเรารู้ เราเห็นแล้ว ใช่ว่า จะนำไปเล่าไปบอกต่อให้ใครฟังได้ ง่าย ๆ คะ เพราะหาคำอธิบายชัดเจนได้ยากมากคะ

   

[ส่วนตัวนับถือ ท้าวเวสสุวรรณ และ พระสยามเทวาธิราช คะ]

ส่วนตัวนับถือ ท้าวเวสสุวรรณ และ พระสยามเทวาธิราช คะ

ขอบคุณภาพจาก http://www.jramulet.com


ขอบคุณภาพจาก http://www.princeamulet.com

ทรงปริยัติ เนื้อหา ดีจังคะ

 

[ในคราวนั้น พระพุทธเจ้าได้ตรัสแก่พระอานนท์ว่า การให้สตรีบวชและเป็นเหตุให้พรหมจรรย์ คือ พระศาสนาหรือสัทธรรมตั้งอยู่ไม่ได้ยั่งยืนจะมีอายุสั้นเข้าเปรียบเหมือน ตระกูลที่มีบุรุษน้อยมีสตรีมากถูกผู้ร้ายทำลายได้ง่าย หรือเหมือนนาข้าวที่มีหนอนขยอกลง หรือเหมือนไร่อ้อยที่มีเพลี้ยลง ย่อมอยู่ได้ไม่ยืนนาน]

ในคราวนั้น พระพุทธเจ้าได้ตรัสแก่พระอานนท์ว่า การให้สตรีบวชและเป็นเหตุให้
พรหมจรรย์ คือ พระศาสนาหรือสัทธรรมตั้งอยู่ไม่ได้ยั่งยืนจะมีอายุสั้นเข้าเปรียบเหมือน ตระกูลที่มีบุรุษน้อยมีสตรีมากถูกผู้ร้ายทำลายได้ง่าย หรือเหมือนนาข้าวที่มีหนอนขยอกลง หรือเหมือนไร่อ้อยที่มีเพลี้ยลง ย่อมอยู่ได้ไม่ยืนนาน

ทำไมลังกาทวีป ภิกษุณีถึงได้หมด

เพราะบรรดาภิกษุณีในครั้งนั้นเคารพในธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสยกเลิก ภิกษุณี คราวก่อนปรินิพพาน

จึงมิได้ทำการบวชภิกษุณีเพิ่มเติม หรือยังมีบวชให้บ้างแต่เป็นส่วนน้อยประมาณ 1000 กว่าปีหลัง พระพุทธเจ้า

เสด็จดับขันธปรินิพพาน ภิกษุณีในฝ่าย หินยานเถรวาท จึงหมดลง คงเหลือแต่ สิกขมานา ซึ่งเทียบเท่ากับสามเณรี ในบ้านเรา เรียกว่าแม่ชี เป็นส่วนใหญ่

 

เห็นด้วยคะ แค่ลิงก์ก็น่าจะเพียงพอแล้วคะ

ส่วนถ้าเป็นไฟล์ เสียง วีดีโอ หนังสือ ของพระอาจารย์ น่าจะโหลดได้ที่นี่คะ

 เสนอแนะนะคะ

 

http://www.freewebs.com/chongii/

อีกมากสำหรับไฟล์เสียง หลวงพ่อพุทธทาส ที่นี่เลยคะ
 

ขึ้นเรื่องมาน่ากลัว คะแต่พออ่านเนื้อเรื่องแล้ว ก็เป็นเรื่อง ของ ศีลข้อที่ 4
ก็เห็นด้วยบางส่วน และไม่เห็นด้วยบางส่วนนะคะ

เพราะเน้นหนักเรื่อง ของการตัดสิน คนมุสา ซึ่งแนวทางการจับเท็จนั้นเป็นเรื่องยากคะ

 

คำว่า จิตว่าง นั้น
อันที่จริงคือ "ว่างจากกิเลส" นั่นเอง
จิตจึงจะกลายเป็นจิตที่สงบละเอียดควรแก่การงานได้

ดังนั้นเมื่อ "จิตว่าง(จากกิเลส)" แล้ว
ก็สามารถทำการงานต่างๆได้อย่างดี
ไม่ว่าจะเป็นการเจริญกรรมฐาน
หรือการงานทางโลกที่สุจริต เป็นต้น
 

อันนี้ทำโพลล์ หรือ คะ

 ก็เห็นด้วย 50 % นะ อีก 50 % ก็ไม่เห็นด้วยคะ

 เพราะมีเรื่องการฝึกภาวนา ดี ๆ ที่จะมีในวัด อีกหลายอย่างคะ การได้เปลี่ยน ทัศนียภาพ จากบ้าน เป็นวัดบ้าง
จะสามารถ เจริญอนุสสติ ต่อพระรัตนตรัยได้มากขึ้นคะ

 

หากตั้งสติ ในสัมมาวาจา สัมมาสติ สัมมาสมาธิ แล้ว

 พบกัลยาณมิตร ครูอาจารย์ ก็คงคิดไม่ออกอยู่ดีว่าจะถามหรือพูดสนทนาอะไร

 

เรื่องการหายใจ ถือได้ว่าเป็นหลักปฏิบัติใหญ่ ในวิชาพระพุทธศาสนาเลยนะคะ

โดยเฉพาะ วิชาอานาปานสติ ถือว่าเป็น วิชาหายใจที่มีคุณค่า มากเลยคะ

ต้องศึกษาให้ดีคะ ในวิชานี้

ผู้เขียนใช้ศัพท์สมัยใหม่ แต่จุดประสงค์คงน่าจะต้องการกล่าวถึง ความสำคัญของวิชากรรมฐานส่วนนี้นะคะ

 

เป็นข้อมูลใหม่ ที่ดิฉัน พึ่งทราบเหมือนกันคะ แสดงว่าต้องมีการติดมิเตอร์ที่พักทุกหลังใช่หรือไม่คะ

แล้ว พระที่ไม่มีรายได้ ทำอย่างไรคะ

 

เกิดความสะสม เพราะมีผู้กล่าวให้ได้ยินว่า ทำบุญกับทุศีล ไม่ได้บุญหรอก เพราะทำบุญก็ส่งเสริมให้เขาทำผิดศีล
ยิ่งทำ เท่ากับเราส่งเสริมให้คนทำผิด ไม่ได้บุญหรอก

ซึ่งพออ่านมาแล้วรู้ึสึกว่า ที่เราทำไป กับข่าวที่ออกมานั้นทำให้เราสับสนว่า

  เราได้บุญ หรือไม่ นี่ หรือ เราได้ บาป แล้วเราจะระวัง บุญ บาป อันนี้อย่างไรกันดีนี่

 

http://www.youtube.com/watch?v=Xt5mVqaUcyw

การเดินจงกรมแบบหนอ คะ

ยังไม่เข้าใจ ว่าสมาธิ จะทำให้ละกิเลสได้อย่างไร

ในเมื่อการละกิเลส น่าจะเป็นการทำความเข้าใจกับกิเลส มากกว่า มานั่งหลับตาทำสมาธิ แล้วจะละกิเลสได้

อย่างไรคะ

 

สมาธิ ทำให้ละกิเลสได้เบื้องต้น คือ นิวรณ์ 5 ประการ คะ

ส่วนการนั่งหลับตานั้น ไม่ใช่ไปนั่งหลับ คะแต่ให้นั่งมองจิตของเราเอง ว่าเป็นอย่างไร จะฟุ้ง หรือ สงบ คะ

 

อ่่านเรื่องนี้ประกอบด้วยนะคะ

ศีล กับ กรรมฐาน

http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=2162.0


ศีล มี ๒ ระดับ คือ โลกียศีล และ โลกุตตรศีล


http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=1774.0

จุดประสงค์ของการนำดนตรีมาใช้

1. เพื่อทำให้ความรู้สึกเจ็บปวดลดลง มีความทนทานต่อความเจ็บปวดได้มากขึ้น มีความวิตกกังวลความกลัวลดลง ใช้ยาน้อยลง

2. ทำให้ผู้ป่วยได้ผ่อนคลายจิตใจ มีความสุขเพลิดเพลิน ลืมความทุกข์ ความเจ็บปวดชั่วขณะ

3. ทำให้ผู้ป่วยมีทัศนคติที่ดีต่อทีมงานผู้รักษา แสดงออกในด้านดี

4. ช่วยทำให้ผู้ป่วยเคลื่อนไหวได้มากขึ้น

จุดประสงค์ของการนำดนตรีมาใช้ ก็เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากความเจ็บปวด ไปสู่ความสุขสบายเพลิดเพลิน เนื่องจากดนตรีที่เลือกสรรแล้ว โดยเฉพาะจังหวะ ความเร็ว-ช้า ระดับของเสียงและความดังจะมีอิทธิพล ทำให้เกิดการผ่อนคลาย ทางร่างกาย จิตใจ อันมีผลทำให้ความวิตกกังวล ความกลัวลดลงและยังสามารถปิดกั้นวงจรของการรับรู้ความเจ็บปวด ทำให้ความเจ็บปวดลดลงได้ และดนตรียังเพิ่มแรงจูงใจทำให้อยากเคลื่อนไหว ให้เกิดผลดีในผู้ป่วยที่จำเป็นต้องมี early ambulation เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนเนื่องจากความเจ็บปวด ทำให้จำกัดความเคลื่อนไหว ในการนำดนตรีมาใช้ลดความเจ็บปวดนี้จำเป็นต้องใช้ร่วมกับ Relaxation technique โดยเฉพาะจะช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกผ่อนคลาย มีความสุขสบายมากขึ้น แสดงออกต่อผู้รักษาด้วยดี มีความสัมพันธ์ที่ดีกับทีมงานผู้รักษาเป็นการปรับสภาพอารมณ์และพฤติกรรมไปใน ด้านดีส่งผลให้การรักษาประสบความสำเร็จยิ่งขึ้น

ขั้นตอนการใช้ดนตรีบำบัดเพื่อระงับอาการปวด

1. ต้องคำนึงถึงความต้องการของผู้ป่วยก่อน ผู้ป่วยควรมีความพร้อมที่จะใช้วิธีดนตรีบำบัด มีบางครั้งที่พบว่าในยามปกติ ผู้ป่วยมีประวัติรักเสียงเพลงและร่วมกิจกรรมด้านดนตรี แต่เมื่อมีความเจ็บป่วยผู้ป่วยกลับไม่ค่อยตอบสนองต่อดนตรีเลย หรือปฏิเสธที่จะฟังดนตรี จึงควรหลีกเลี่ยงวิธีนี้ในกรณีที่ผู้ป่วยไม่ชอบ

2. การสำรวจผู้ป่วยในเรื่องประสบการณ์ด้านดนตรี, ความสามารถด้านดนตรี ประเภทเพลงที่ผู้ป่วยชอบ เครื่องดนตรีหรือเพลงที่ผู้ป่วยคุ้นเคยซึ่งจะช่วยให้การจัดกิจกรรมดนตรีง่าย ขึ้น และเป็นการสร้างความรู้สึกอบอุ่นประทับใจแก่ผู้ป่วย

3. จัดให้ผู้ป่วยอยู่ในท่าที่สบายที่สุด เจ็บปวดน้อยที่สุด โดยแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่ใส่สบายไม่อึดอัดใช้หมอน ผ้าห่ม ฯลฯ ช่วยพยุงปรับให้อยู่ในท่าที่พอดี

4. ควรอยู่ในห้องที่มีอากาศถ่ายเทสะดวก อุณหภูมิเย็นสบาย ไม่มีเสียงรบกวน ปรับแสงสีในห้องให้เย็นตา สะอาด เรียบร้อย สวยงาม

5. เลือกใช้เครื่องเสียงที่มีคุณภาพ ที่ผู้ป่วยจะสามารถใช้ได้เองด้วยตนเองตามสะดวกและปลอดภัย

6. จัดเจ้าหน้าที่คอยช่วยเหลือดูแล สอน ให้คำแนะนำ ให้กำลังใจผู้ป่วย ขณะที่ใช้วิธีการดนตรีบำบัดร่วมกับเทคนิคการผ่อนคลาย

วิธีการทางดนตรีบำบัดมีหลายวิธี อาทิเช่น

- การฟังดนตรี

- การร้อง

- การเล่นดนตรี

- การเคลื่อนไหวให้สอดคล้องกับดนตรี

การฟังดนตรี เป็นวิธีที่นิยมมากที่ สุด เนื่องจากเป็นวิธีที่ทำให้ผู้ป่วยรู้สึกสบาย ผ่อนคลายง่ายที่สุด โดยให้ฟังจากแผ่นเสียง เทป วิทยุ หรือชมการแสดงคอนเสิร์ต โดยจัดให้ฟังในเวลาที่ยาลดความเจ็บปวดกำลังออกฤทธิ์ และใช้เทคนิคการผ่อนคลายร่วมด้วย เวลาที่ใช้ในการฟัง หรือจำนวนครั้งที่ฟังในแต่ละวันขึ้นกับวัตถุประสงค์ของการรักษา และความพร้อมของเจ้าหน้าที่และผู้ป่วย เช่นอาจให้ฟังตามอาการหรือฟังเป็น Background เบาๆเกือบทั้งวัน, Herth (1978) จัดดนตรีให้ผู้ป่วยฟัง 5 นาทีก่อนที่จะมี activity ที่จะก่อให้เกิดความเจ็บปวด, Zimmerman และคณะ (1989) จัดให้ฟังดนตรีลดความเจ็บปวดในผู้ป่วยมะเร็งครั้งละ 30 นาที ในขณะที่ program ของผู้ป่วย oncology ใน ICU นิยมนำเพลงมาเปิดให้ผู้ป่วยฟัง 30 นาทีทุกเช้า-เย็น

อย่างไรก็ตาม ดนตรีสามารถช่วยลดความเจ็บปวดได้ถึงจุดหนึ่ง และเป็นเวลาชั่วคราว จึงจำเป็นต้องฟังตามอาการเป็นประจำ ซึ่งการฟังเพลงร่วมกับการใช้เทคนิคผ่อนคลายเป็นสิ่งที่ควรส่งเสริมเนื่องจาก เป็นการลงทุนที่ต่ำ แต่ได้ประโยชน์สูงมาก ไม่มีพิษภัยและใช้ได้อย่างอิสระได้มีผู้เขียนแนะนำวิธีการใช้เทคนิคผ่อนคลาย ไว้หลายวิธี แต่สามารถสรุปได้อย่างคร่าวๆ ว่าวิธีการดังกล่าว คือ ให้ผู้ป่วยหลับตาสงบนิ่ง ปล่อยร่างกายทุกส่วนให้ผ่อนคลาย ไม่เกร็ง ให้เกิดความรู้สึกคลายตัวของกล้ามเนื้อตั้งแต่เท้าจนถึงใบหน้า พยายามควบคุมลมหายใจ ให้ราบเรียบ ไม่มีเสียงดัง ในขณะหายใจเข้า-ออก ลึกๆ-ยาวๆ อย่างช้าๆ นับ 1-2-3 ขณะหายใจเข้า หยุดนิ่งและหายใจออก ทำในจังหวะสม่ำเสมอ อาจให้นึกถึงภาพที่ทำให้มีความสุข คำพูดที่ดีๆ ที่ช่วยให้เกิดความสงบ เจ้าหน้าที่อยู่ใกล้ๆ คอยช่วยสอนแนะนำและเตือนให้ผ่อนคลาย มีรายงานว่าเทคนิคการผ่อนคลายจะช่วยลดความเครียดและลดความเจ็บปวดได้ในขณะ ที่ใช้เทคนิคการผ่อนคลาย อาจมีประคบความร้อน หรือความเย็นตามความเหมาะสม หรือช่วยบีบนวดเพื่อคลายปวดได้อีกด้วย และที่สำคัญคืออย่าลืมใช้ดนตรีร่วมด้วยจะสามารถเบี่ยงเบนความสนใจทำให้ผ่อน คลายได้มากขึ้น

นอกจากการให้ผู้ป่วยฟังดนตรีแล้วยังสามารถให้ผู้ป่วยทำกิจกรรมดนตรีอื่นๆ ได้ตามความสามารถของแต่ละคน เช่น การเปล่งเสียงร้องฮัมตามเพลง เพื่อคลายความเครียด ความวิตกกังวล การเคาะจังหวะการตบมือ เพื่อสร้างสมาธิ การเล่นดนตรี อาทิเช่นเครื่องเป่า เพื่อระบายความรู้สึกทำให้สบายขึ้นหรือการร่วมกิจกรรมดนตรีเป็นกลุ่ม เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างผู้ป่วยและผู้รักษา เป็นต้น โดยเฉพาะผู้รักษาควรเรียนรู้วิธีการใช้เสียงพูดที่นุ่มนวล ราบเรียบไม่ดังมาก จะช่วยให้ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการฝึกยิ่งขึ้น

ลักษณะของดนตรีที่ใช้

1. ควรเป็นเพลงบรรเลง ไม่ควรมีเนื้อร้อง, มีเสียงธรรมชาติ เช่น เสียงนก น้ำตก ฯลฯ

2. มีจังหวะที่ช้า มั่นคง สม่ำเสมอ ขนาดช้าถึงปานกลางประมาณ 70-80 ครั้ง/นาที

3. ทำนองราบเรียบ นุ่มนวล ผ่อนคลายสดชื่น สอดคล้อง

4. ระดับเสียงปานกลาง – ต่ำ

5. ความเข้มของเสียง ไม่ดังมาก ขึ้นอยู่กับความรู้สึกของผู้ป่วย เนื่องจากความดังสามารถกระตุ้นให้มีความเจ็บปวดมากขึ้นได้

6. ประเภทของดนตรีที่นิยมใช้ อาทิ เช่น พิณ เปียโน กีต้าร์ วงออร์เคสตร้า แจ๊สแบบช้า นุ่มนวลPop Classic เป็นต้น

7. เป็นดนตรีที่ผู้ป่วยมีส่วนในการคัดเลือก และอาศัยความคุ้นเคย ความชอบของผู้ป่วยร่วมด้วย


ที่มาเนื้อหา

http://www.goldenlifehome.com/blog/2010/07/music/

คิดว่าจะลองไปร่วมกันในวันนี้คะ ต้องเตรียมอะไรไปบ้างคะอยู่ใกล้ที่ทำงาน ที่ ศิริราช คะ

 

อนุโมทนา ด้วยคะ

 

ลอง อสุภกรรมฐาน
จาก http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A0%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%90%E0%B8%B2%E0%B8%99

อสุภกรรมฐาน แปลว่า กรรมฐานที่กำหนดอสุภะเป็นอารมณ์, กรรมฐานที่พิจารณาให้เห็นว่าเป็นของไม่งาม

อสุภกรรมฐาน หมายถึง การบำเพ็ญกรรมฐานโดยการพิจารณาอสุภะ หรือพิจารณาร่างกายของตนหรือของผู้อื่นว่าเป็นของไม่งาม ไม่น่ายึดมั่นถือมั่น แต่เป็นของน่าเกลียด โสโครก เช่น พิจารณาซากศพที่นอนให้เขารดน้ำก่อนใส่โลง ก่อนเผาหรือฝัง มองดูจนกระทั่งเกิดนิมิตติดตา แล้วกลับมานั่งนึกพิจารณาให้เห็นนิมิตนั้นจนเจนใจเหมือนเห็นศพจริง ภาวนาไปจนเกิดปัญญาเห็นแจ้งถึงไตรลักษณ์

อสุภกรรมฐานเป็นเครื่องกำจัดราคะ ทำให้เกิดความเบื่อหน่ายคลายรักยึดถือร่างกาย คลายความหลงรูป หลงสวย หลงงามลงได้

ศีล แปลว่า ความปกติของ กาย วาจา ใจ ในทางกุศล คะ

แต่สิ่งใดที่ที่ทำแล้ว ผิดปกติของกาย วาจา และ ใจ เป็นอกุศล ก็คือผิดศีล คะ

ในกรณีวินิจฉัย ว่า ผิดศีล นะคะ

 

ที่จริง ผี ไม่กลัว พระ หรอกจ๊ะ ผี ศรัทธา และ เคารพ พระมากต่างหาก นะจ๊ะ

 

สิ่งใดเป็นที่พึ่ง ได้เราก็มักจะนำมาเป็นที่พึ่ง ไม่ว่า จะทางกาย หรือ ทางใจ

การที่นับถือ พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งนั้น สำหรับบุคคลที่ยังอ่่อนอยู่ ก็ยังมีกานับถือสิ่งอื่นอยู่ด้วย

และ ก็พระนี่แหละ ที่ทำให้เกิดมีการนับถือสิ่งอื่น ที่นอนเหนือจากพระรัตนตรัยนี่เอง

 เช่น ทำปลัดขิก กุมารทอง ราหู  ไม้กาฝากต่าง ๆ  เป็นต้น ใครละที่มอมเมา พุทธศาสนิกชน ก็คือ

พระในปัจจุบัน ที่ทำกันออกเป็นล่ำเป็นสัน เป็นธุรกิจ ไปจนเกิดคำว่า พุทธพานิชย์ ทั้ง ๆ ที่ พระพุทธเจ้า

ไม่ได้ไปค้าขายอะไรกับใคร

 แต่ถ้ามองตามมุม ก็อาจจะเป็นสิ่งจำเป็นสำคัญของคนยุคนี้ ซึ่งกำลังเสื่อมถอยจากพระพุทธศาสนากัน

มากขึ้นทุกวัน เพราะกำลังเข้าสู่ยุคเสื่อมลง พระอริยะก็น้อยลง

 เคยมานั่งนึกดูว่า สมัยนี้สื่อการเรียน การสอน การภาวนา วัดวาอาราม ก็มีมากมาย แต่ทำไมคนจึงเสื่อม

จากศาสนาลงทุกวัน ๆ ๆๆๆ

 

ทองจังโก  ความหมาย

(ถิ่น-พายัพ) น. ทองเหลืองที่ตีแผ่เป็นแผ่นบาง นิยมใช้หุ้มองค์พระเจดีย์ป้องกันการผุกร่อน, ทองสักโก ก็ว่า.

ภาพถ่ายความเสียหายองค์พระธาตุแช่แห้ง
ทองจังโก๋พระธาตุแช่แห้งหลุด !
ขอเชิญผู้มีจิตศรัทธา ร่วมบริจาคปัจจัย
เพื่อบูรณะองค์พระมหาธาตุเจ้าภูเพียงแช่แห้งได้

ได้ที่    -พระครูวิสิฐนันทวุฒิ โทร.089-4327801
           -ฝ่ายประชาสัมพันธ์(ศูนย์รับบริจาค)
โทร.054-751846
หรือโอนเงินผ่านทาง
       ธนาคารกรุงไทย สาขาน่าน
ประเภทออมทรัพย์
      ชื่อบัญชี วัดพระธาตุแช่แห้ง(วัดพัฒนาตัวอย่างดีเด่น)
      เลขที่บัญชี 507-0-31974-4

ที่มา

http://www.ch.or.th/showmenu.php?idod=41

ด้วยพระธาตุแช่แห้ง ได้รับผลกระทบจากฝนตกหนักหลายปีที่ผ่านมาและเริ่มชำรุด
ทรุดโทรมไปตามกาลเวลา
ใน ปี 2554 เป็นปีเถาะ จึงได้จัดการบูรณะพระธาตุแช่แห้งเพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้า อยู่หัวเนื่องในวาระโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 84 พรรษา







ชื่อบัญชี วัดพระธาตุแช่แห้ง (โครงการสร้างศาลาปฏิบัติธรรม )
เลขที่ 732-3-00574-9
ชื่อบัญชี วัดพระธาตุแช่แห้ง (โครงการซื้อที่ดิน )
เลขที่ 732-3-00572-3
ชื่อบัญชี วัดพระธาตุแช่แห้ง (บริจาคปีเถาะ )
เลขที่ 732-3-00571-5
ธนาคารกสิกร สาขาน่าน
ชื่อบัญชี วัดพระธาตุแช่แห้ง (โครงการสร้างศาลาปฏิบัติธรรม )
เลขที่ 114-2-51267-6
ชื่อบัญชี วัดพระธาตุแช่แห้ง (โครงการบูรณะเสนาสนะ )
เลขที่ 114-2-49949-1
ชื่อบัญชี วัดพระธาตุแช่แห้ง (โครงการซื้อที่ดิน )
เลขที่ 114-2-50316-2

อนุโมทนาด้วยคะ ที่สามารถออกผลที่ดีได้คะ
 

๑.สุปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสงฺโฆ พระสงฆ์ สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้ปฏิบัติดี
๒. อุชุปฏิปนฺโน เป็นผู้ปฏิบัติตรง
๓. ญายปฏิปนฺโน เป็นผู้ปฏิบัติถูกทาง
๔. สามีจิปฏิปนฺโน เป็นผู้ปฏิบัติสมควร

เอาแค่ 4 พวกนี้ 8 ประเภท ก็น่าจะคิดแล้วนะคะ

 ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ หมายถึง พระโสดาบัน

 ผู้ปฏิบัติตรง หมายถึง พระสกทาคามี ไม่รู้่ว่า สกิทาคามี ( อันไหนถูกก็ไม่รู้ )

 ผู้ปฏิบัตเพื่อความรู้ยิ่ง หมายถึง พระอนาคามี

 ผู้ปฏิบัติสมควรแล้ว หมายถึง พระอรหันต์ ผู้จบกิจในพระศาสนา


  ที่นี้การจำแนกอย่างนี้ กับฝ่ายมหายาน ตำนานที่สืบทอด และต่อกันมานั้น มีพระอรหันต์แยกตัวไปเป็นฝ่าย

มหายานกี่รูป แต่ที่แน่ ๆ ฝ่ายอัครสาวกทั้งสองคือ พระสารีบุตร พระโมคคัลลานะ นั้นศิษย์รวมตัวกันเป็นกลุ่ม

กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ ในปัจจุบัน นี้ ( ผิดถูกอย่างไร ก็ว่าไปตามตำนานที่อ่านมานะคะ )


  ดังนั้น พระจีน กับ พระไทย โดยส่วนตัวก็นับถือว่าเป็นพระคะ แต่ถ้าจะให้กราบไหว้ นับถือ ได้สนิทใจมากกว่า

ก็ต้องพระไทย คะถึงแม้จะอ่อนเรื่องการภาวนาลงในยุคนี้ แต่พระที่เป็นฝ่ายปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เช่นสายวัดป่านั้น

มีปฏิปทาเป็นที่เราเคารพและมีบทบาทในเมืองไทยอย่างมาก

  เหมือนอย่าง หลวงตามหาบัว ซึ่งท่านจะเป็นพระอรหันต์หรือไม่ นั้นสำหรับดิฉันไม่ได้มองมุมนั้น แต่จากการที่

ได้พบท่านปฏิบัติตามคำสอนท่าน และมองเห็นกิจกรรมที่ท่านทำออกมานั้นล้วนแล้วน่านับถือ ท่านเป็นพระที่เรียบ

ง่ายทรงวินัยปฏิบัติ และที่สำคัญท่านช่วยชาติในยามที่ พระแต่ละรูปแต่ละองค์นั้น ไม่คิดจะช่วยอะไรเลย

  ทองคำ 10 ตัน เงิน 1,000,000 ดอลล่าร์ ก็เป็นที่ประจักษ์พยานในความพยายามที่ท่านช่วยชาติ เพราะท่าน

พาคนไทยช่วยชาติอย่างนี้ เศรษฐกิจไทยถึงได้ราบรื่นขึ้นมา ไม่เป็นหนี้ IMF ไม่เหมือนคนมีเงินเป็น หมื่นล้าน

พ้นล้าน ที่โกงได้ตลอดศก ไม่รู้จะช่วยชาติอย่างไร หนี้สินที่ท่านปลดให้กับเมืองไทยนั้นถือได้ว่า ทำให้น้ำตา

ของคนไทยในปี 2540 หยุดหายไปถึงไม่มากก็น้อยที่อานิสงค์

  ถ้านำมาเีทียบกับพระจีน ที่ร่ายรำกังฟู ออกรายการที่วี กับ พระหลวงตามหาบัว แล้ว ภาพที่ออกมาทุกท่านก็

คงจะมองออกถึงความแตกต่างของพระสงฆ์ไทย กับ พระสงฆ์จีน นะคะ

 

ในวิชาชีพ ที่ต้องสงเคราะห์ดูแลผู้ป่วยมาหลายเป็นสิบปี ก็ได้ทำสถิติการรักษากับพระสงฆ์มาทุกปี
จนสรุปได้ว่า โรคที่พระสงฆ์ เป็นกันส่วนใหญ่ สำหรับพระที่มีพรรษามากกว่า 3 พรรษาขึ้นไป
มีโรคดังนี้  อันดับ 1.โรคกระเพาะ
            อันดับ 2. โีรคทางเดินหายใจ
            อันดับ 3. โรคความดันสูง และต่ำ มีไมเกรน ด้วย
            อันดับ 4  โรคไส้เลื่อน
            อัีนดับ 5 โรคเบาหวาน
            อันดับ 6 โรคไขข้อเสื่อม เป็นกับพระที่มีอายุตั้งแต่ 45 ปีขึ้นไปเป็นส่วนใหญ่

เมื่อพิจารณา อันดับแล้ว จะเห็นว่าโรคกระเพาะ จะเป็นกันเยอะมาก
 ซึ่งมีสาเหตุหลัก ก็คือการขาดสารอาหารในมื้อที่เหมาะสม
 และ ความเครียด วิตก กังวล อีกส่วนหนึ่ง

 
 เมื่อวิเคราะห์ แล้ว จะเห็นว่า พระสงฆ์ควรทานอาหาร สัก 2 มื้อแต่ควรจะเป็นเวลา 7 โมงเช้า และ บ่าย 2
ซึ่งการฉันสองมื้ออย่างนี้น่าจะทำให้พระสงฆ์ไม่เป็นโรคกระเพาะได้

 แต่วิจัยกันตามความเป็นจริง จากที่เคยเข้าไปเก็บข้อมูลในวัด ในวันพระ วันธรรมสวนะ ที่วัดใกล้ รพ.

 พระสงฆ์จะฉันเช้าที่ 8.50  - 9.30 น.หลังจากทำพิธีเสร็จ ซึ่งพระสงฆ์จะต้องฉันมื้อต่อไป ที่ 11.00 - 11.45 น. ซึ่งระยะห่างไม่เหมาะสม เพราะอาหารชุดแรก ยังไม่ทันย่อยก็ต้องฉันอีก นี่เป็นสาเหตุที่พระสงฆ์
เป็นโรคกระเพาะ เพราะมีจำนวนหนึ่ง ยุติการฉันมื้อที่สอง กับ อีกกลุ่มฉันแต่น้อย

 ข้อบัญญัติ ดูเหมือนเป็นการทรมานตน แทนที่จะเป็นการบำเพ็ญ และ เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดการละเมิดศีล
ของพระสงฆ์เอง เป็นต้นเหตุของความเครียด มีลูกคนข้างบ้าน พ่อ แม่ บอกให้บวช แต่สิ่งเขาเป็นห่วงมาก
ก็คือการฉัน เพราะบวช 1 พรรษา เขาไม่มีความั่นใจในการอดมือ้ค่ำได้

เพื่อน ๆ สมาชิกมีความคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้ คะ

ลองมามองตามมุม กันบ้างดีไหมคะ มาร่วมกันวิเคราะห์ความน่าจะเป็นกันดีหรือไม่คะ
เนื่องด้วยตอนที่ดิฉัน ทำการส่งข้อมูลประกวดวัดสุขภาพ พระไม่ฉันหวาน เพราะต้านเบาหวาน แต่ความเป็น
จริงก็ทำได้ยาก เพราะญาติโยมก็ชอบถวายหวาน จนเกิดประเพณี ฉันคาว ฉันหวาน มาตลอด ซึ่งแตกต่าง
จากฆราวาส การทานคาว ก็ไม่จำเป็นต้องทานหวาน ดังนั้นจะเห็นพระสงฆ์ในยุคปัจจุบันจะออกอ้วน ๆกัน
ในเมืองเมื่อมีอายุสัก 38 ปีขึ้นไปก็จะลงพุงกันหลายรูป พระพวกนี้ไม่เป็นโรคกระเพาะแต่มาเป็นเบาหวาน
แทน

 

แต่ก่อนจะมีแต่ญาติผู้ที่เสียไปแล้ว แต่ทุกวันนี้เป็นคนอื่นๆด้วย
อยากถามว่า ใช่เจ้ากรรมนายเวรใช่ไหมค่ะ
หรือว่าเราต้องทำบุญเพิ่มขึ่น
หลังๆ ฝันเห็นเด็ก มาขอนม 2 ครั้งล่ะ คนนี้ เรียกเราว่าน้า เล่าให้พี่สาวฟัง ถึงได้รู้พี่สาวไปทำแท้งมา
ตั้งใจไว้ปีใหม่จะเอานมไปตักบาตร

รบกวนชี้แนะด้วยค่ะ
 

ถ้ามีเรื่องจำเป็น ต้องโกหก พ่อแม่ ...

คือเป็นเรื่องที่ท่านรู้แล้วจะเสียใจหรือไม่สบายใจอย่างมาก   มันจะทำให้เราบาปมากใช่ไหมค่ะ

ทั้งๆที่เราไม่อยากจะทำ แต่ มันจำเป็นจริงๆ

มีหนทางไหนที่จะช่วยลดบาปได้บ้างค่ะ

ตอนนี้ รู้สึกว่ากรรมติดจรวดจริงๆค่ะ รู้สึกผิดตลอดเวลา

แต่เรื่องที่โกหก ยืนยันว่า บอกไปแล้วท่านจะเสียใจมาก เลือกที่จะโกหกดีกว่าค่ะ

ช่วยบอกหนทาง ลดบาป ด้วยค่ะ ไม่อยากทำเลย จริงๆ

 

http://www.youtube.com/watch?v=Xojd4V3DBX8&feature=player_embedded

!

สุภาภิกษุณี (พระเถรีผู้แกร่งกล้า)
เสียงอ่านโดย พระมหาธีรนาถ อคคธีโร
วัดป่าภูผาสูง นครราชสีมา
ความยาว 50 นาที...

ขอท่านสุภาพสตรีทั้งหลาย
จงมีกำลังใจในการปฏิบัติธรรม
หากยามใดเกิดความท้อแท้ก็ขอให้นึกถึง
สุภาพสตรีจากเรื่องสุภาภิกษุณี
ที่มุ่งปฏิบัติธรรมให้พ้นทุกข์
เพื่อประสพสุข ชั่วกาลนาน ทุกท่านเทอญ...

กรรมที่คาดไม่ถึง

"ป้าเพียรเป็นแม่ค้าขายข้าวแกงอยู่ในตัวเมืองอยุธยาเป็นคนจิตใจดี ชอบทำบุญทำทาน ป้าแกจะใส่บาตรอยู่เป็นประจำมิได้ขาด และชอบทำบุญกับคนแก่ๆเสมอพอตกเย็นลงก็จะสวดมนต์ไหว้พระ แต่ด้วยอาชีพบางครั้งต้องฆ่าปลาและกบเป็นๆ เพื่อให้ลูกค้าได้ทานของที่อร่อยและติดใจในรสชาดของความสด บ่อยครั้งที่ป้าเพียรไปหาซื้อปลาในตลาดสดแล้วให้แม่ค้าทุบหัวปลาสดๆ และหลายครั้งที่กลับมาถึงบ้านแล้วปลา กบ มันไม่ตายป้าเพียรจึงต้องเป็นเพชฌฆาตดาบสอง ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนปลาและกบเหล่านั้นแน่นิ่งตายคามือ หรือบางครั้งแกบั้งปลาทั้งเป็นๆ แล้วหย่อนลงไปในน้ำมัน หรือน้ำเดือดๆ ตามแต่เมนูที่ลูกค้าสั่ง ยิ่งกบด้วยแล้ว แกจับถลกหนังทั้งที่มันยังไม่ตาย แล้วนำมาสับทั้งกบนั้นยังหายใจอยู่ จนกบค่อยๆขาดใจตาย
อีก๒ปีต่อมาป้าเพียรแกมีร้านอาหารใหญ่โตขึ้น จากเพิงเล็กๆเป็นตึกแถวสองคูหา ฐานะเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่แล้วป้าแกก็โรคประจำตัวขึ้นมีอาการปวดหัวอย่างรุนแรง รักษาหมอที่ไหนก็ไม่หาย หมดเงินไปกับการรักษาทั้งทางแพทย์แผนโบราณ ทั้งการฝังเข็ม มากมาย แต่อาการกลับยิ่งทวีความปวดรุนแรงมากขึ้น
อยู่มาวันหนึ่ง ขณะแกเข้าห้องน้ำ เกิดลื่นล้มหัวฟาดพื้นอย่างแรง ยิ่งส่งผลให้อาการของแกแย่ลงไปอีก เริ่มขยับตัวไม่ได้ ต้องนอนคว่ำหน้าอยู่ตลอดเวลา จะนอนหงายก็หายใจไม่ออกเหมือนมีอะไรมาทับอก จนเป็นอัมพาตในที่สุด ต้องนอนอยู่ท่านั้นเหมือนกบที่แกเคยจับถลกหนังไม่มีผิด
ถึงแม้ป้าเพียรจะเป็นคนใจบุญ แต่ด้วยอาชีพที่ต้องทำมาหากิน ต้องเบียดเบียนชีวิตหนึ่ง เพื่อประทังอีกชีวิตหนึ่ง มันคงไม่ยุติธรรม เพราะชีวิตใครใครก็รัก ส่วนของบุญกุศลที่ป้าเพียรทำนั้นก็แค่ส่งผลให้ช่วงชีวิตดีขึ้นจากอยู่เพิง มาอยู่ตึกสองคูหา แต่กรรมของป้าแก จะต้องได้รับผล ตลอดเวลาที่ป้าเพียรทำบุญไม่เคยอุทิศให้แก่วิญญาณของสัตว์ที่ต้องฆ่าเลย วิญญาณเหล่านั้นจึงเป็นเจ้ากรรมนายเวรมาทวง ปัจจุบันป้าเพียรแกเสียชีวิตแล้ว...."
คัดลอกจากหนังสือทางพ้นกรรมของแม่พัชราภาหน้า ๕๘ ทุกๆนามที่เอ่ยชื่อในหนังสือเล่มนี้แม่บอกว่า มีตัวตนจริงบางคนเสียชีวิตแล้ว แล้วมาเล่าให้แม่ฟังเพื่อเป็นอุธาหรณ์ เมื่อรู้ว่าแม่จะทำหนังสือเกี่ยวกับเจ้ากรรมนายเวร
บางรายที่ยังมีชีวิตอยู่แม่บอกว่าก็เป็นวิญญาณของเจ้ากรรมนายเวรของคนๆนั้น มาฟ้องกล่าวโทษให้แม่ฟังในนิมิต เพื่อจะได้เป็นอุธาหรณ์ให้ผู้คนข้างหลังและได้ร่วมโมทนาบุญกับแม่ อีกทั้งแม่ยังบอกเตือนลูกศิษย์ทุกคนบ่อยๆว่า ให้แผ่เมตตาและขออโหสิกรรมกับสรรพสัตว์ ทั้งหลาย รวมทั้งวิญญาณของสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้นที่เราได้เบียดเบียนชีวิตของเขามา เป็นอาหารประทังชีวิตในแต่ละมื้อด้วย





Create Date : 17 มกราคม 2554
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=umathevi&month=17-01-2011&group=3&gblog=4

พึ่งจะได้ทราบความหมาย เหมือนกัน ว่า มะ อะ อุ ก็คือ ศีล สมาธิ และ ปัญญา นี่เอง
มีปริศนาธรรมที่ อักขระเหล่านี้ด้วย