[จิตก่อนเกิดและก่อนตายเป็นอย่างไรพระราชสังวรญาณ (พุธ ฐานิโย)วัดป่าสาลวัน อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา ท่านอาจารย์ทอง อโสโก ศิษย์องค์หนึ่งของหลวงปู่เสาร์ เล่าให้ฟังว่า มีพระองค์หนึ่ง อยู่ที่อำเภออำนาจเจริญ อุปสมบทในงานฉลองอายุของหลวงปู่เสาร์ที่วัดบูรพา เมืองอุบล เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๓ พออุปสมบทแล้วก็ไปจำพรรษาที่วัดบ้านสามผง อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม แล้วก็ไปป่วยหนัก ท้องร่วง มรณภาพอยู่ที่วัดนั้น ภายหลังแกบอกเล่าว่า แกไปเกิดที่บ้านน้ำกล่ำ อำเภอธาตุพนม เมื่อโตขึ้นก็ระลึกชาติหนหลังได้ ท่านอาจารย์ทองซึ่งเป็นผู้ฝึกฝนและให้การอบรมได้ทราบข่าวว่าพระองค์นี้ไป เกิดที่บ้านน้ำกล่ำ ท่านก็ไปพิสูจน์ข้อเท็จจริง โดยเดินทางไปพบคนที่ระลึกชาติหนหลังได้ แล้วก็ได้สอบถามว่า เมื่อก่อนที่จะตายนี่ แกรู้ไหมว่าแกจะตาย เขาบอกไม่รู้ แม้แต่ตายแล้วก็ไม่รู้ว่าตัวตาย เขาบอกว่าในขณะที่ญาติโยมเอาศพแกไปขุดหลุมจะฝัง แกก็ไปกับเขาด้วย แล้วไปนั่งดูเขาขุดหลุม แกก็ถามเขาว่า "โยมขุดหลุมฝังอะไร" โยมเขาก็ไม่ตอบเพราะไม่ได้ยินเสียงพูด แกก็เอามือไปตีพุ่มไม้ พอพุ่มไม้ไหวมีเสียงดัง ญาติโยมก็ร้องเอะอะว่าผีหลอก พากันวิ่งหนี แกก็วิ่งตามเขาไปเพราะกลัวผีหลอกเหมือนกัน พอโยมไปได้หน่อยหนึ่งก็ย้อนกลับมาช่วยกันขุดหลุมแล้วก็ฝังศพจนเสร็จ แล้วเขาชวนกัน ไป รีบกลับ เดี๋ยวผีหลอก แกก็รีบวิ่งออกหน้าเขากลับเข้าไปในวัด นี่ตามคำบอกเล่าของคนที่ตายแล้วมาเกิดใหม่ แล้วก็ระลึกชาติหนหลังได้แสดงว่าเขาไม่รู้ว่าเขาตาย เพราะฉะนั้นคำถามที่ว่า คนก่อนจะตายก่อนจะเกิด จิตมีลักษณะอย่างไร ถ้าพิจารณาตามลักษณะที่เรามาภาวนานี่ เมื่อเราภาวนาจิตสงบเป็นสมาธิระหว่างหัวเลี้ยวหัวต่อที่จิตจะตัดกระแสความ รู้สึกในปัจจุบันไปสู่ความเป็นสมาธิอย่างไร คนก่อนที่จะตายก็มีลักษณะอย่างนั้น คนธรรมดาที่ไม่ตายในสมาธิ จะต้องปรากฏมีรูปร่างเดินออกไป พอเดินออกไปแล้วจะชะโงกมาดูร่างเดิมนี่นิดหนึ่ง แต่เขาจะไม่นึกว่าร่างที่นอนตายอยู่นั้นคือร่างกายของเขา เขาก็เดินหนีไปเลย นี่เปรียบเทียบกับจิตที่เป็นสมาธิระดับอุปจาระ ส่งกระแสออกไปนอก แล้วปรากฏว่ามีรูปร่างเดินไป เหมือนๆ กับลักษณะของมโนมยิทธิที่จิตออกไปดูนรก ดูสวรรค์ เพราะในขณะนั้นมีความรู้สึกว่าเขามีร่างกายอยู่ เมื่อออกจากร่างไปจึงปรากฏว่ามีร่างติดตัวไปด้วย ถ้าเปรียบเทียบกับคนก่อนจะตายก็ต้องเป็นอย่างนั้น คือจิตจะมีการรวมลงไป คือรวมพลัง เพื่อจะถีบตัวออกจากร่างเดิม ภาพมรณนิมิตที่หลวงพ่อให้ช่างภาพเขียนขึ้น ทีนี้ก่อนจะเกิด ตามคำบอกเล่าของคนที่ระลึกชาติได้ เมื่อเขาเข้ามาในวัด แล้วเขาไปเที่ยวทักทายกับพระเณรและครูบาอาจารย์ในวัด ไม่มีใครพูดกับเขา เขาจึงมานึกว่าคนทั้งหลายเกลียดเราเพราะเหตุไร ในเมื่อทุกคนรังเกียจอย่างนี้เราจะอยู่กับเขาได้อย่างไร เขาก็เดินหนีจากหมู่คณะจากวัดไป แล้วเดินทางไปบ้านน้ำกล่ำ พอไปถึง ความทรงจำยังมีอยู่ เวลาขาไปท่านอาจารย์ทองพามาฉันที่บ้านโยมแม่ที่มาเกิดใหม่ พอเขาขึ้นไปบนบ้านก็ไปขอน้ำฉัน เจ้าของบ้านก็นั่งเฉยเพราะไม่ได้ยินเสียง ก็ถือวิสาสะไปกรองน้ำในตุ่มมาฉัน พอฉันน้ำเสร็จแล้วขอที่พัก เจ้าของบ้านก็เฉย จึงถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้องนอน เอาบริขารไปวางไว้ แล้วก็ล้มตัวไปนอนหลับ นั่นแสดงว่าเข้าไปสู่ท้อง ไปปฏิสนธิแล้ว แต่เขาก็ไม่รู้ว่าเขาไปเกิด เพียงรู้สึกตัวว่านอนพักผ่อนเท่านั้น อันนี้ตามคำบอกเล่าของคนที่มาเกิดแล้วระลึกชาติหนหลังได้ ซึ่งความทรงจำเก่าเริ่มเกิดขึ้นลางๆ เมื่ออายุ ๕ ขวบ และชัดเจนขึ้นเมื่ออายุ ๗ ขวบ ถ้าจะเปรียบเทียบกัน คนก่อนที่จะเกิดก็ไม่รู้ว่าตัวจะมาเกิด ถ้าจะเปรียบเทียบกับขณะที่จิตเรามีสมาธิอย่างละเอียด ก่อนที่จิตจะถอนจากสมาธิ จิตจะต้องมีการไหวตัวนิดหนึ่ง แล้วก็ค่อยมีความรู้สึกขึ้นมา แล้วก็ย้อนมาสู่กายอีก แล้วก็เข้าสู่กาย ก็กลายเป็นการเกิด อันนี้ลักษณะของจิตที่เข้าสมาธิอย่างละเอียดจนกระทั่งตัวหาย รูปร่างกายไม่ปรากฏ ยังมีแต่จิตดวงเดียวซึ่งลอยเด่นอยู่เท่านั้น นั่นก็แสดงว่าวิญญาณจิตนี้ออกจากร่างไปแล้ว เพราะไม่ได้เกี่ยวพันกับร่างกาย คำตอบก็พอจะเทียบได้อย่างนี้ เพราะก่อนที่จะตายจากชาติก่อนๆ โน้น เราก็ไม่ทราบว่าได้เตรียมการอะไร แต่มาเทียบกับจิตที่เข้าสู่สมาธิและออกจากสมาธิพอที่จะเปรียบเทียบกันได้ ว่าก่อนจะตายจิตเป็นอย่างไร มีลักษณะอย่างไร ก่อนที่จะตายในสมาธิ จิตจะเข้าสมาธิ พอจิตเข้าสมาธิปั๊บ ก่อนสมาธิจะเกิด กายเบาจิตเบา กายสงบจิตสงบ ทีนี้คนที่จะตายนี่ ในขณะที่กำลังดิ้นรนกระวนกระวายอยู่นั้น อย่างดีเขาก็รู้สึกเพียงแค่ว่าเขาอาจจะตาย แต่เมื่อจะตายจริงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างสงบ ร่างกายที่ดิ้นรนชักงอก็สงบไป นิ่งเงียบ ในตอนนี้จิตเตรียมที่จะออกจากร่างแต่ไม่ทราบว่าเขากำลังจะตาย ฉะนั้น ในตัวอย่างนี้ เขาก็ไม่รู้ว่าเขาตาย แล้วก็ไม่รู้ว่าเขาเกิด ดังนั้นจิตของคนที่จะตาย ก็มีลักษณะไม่รู้ว่าตัวจะตาย ลักษณะจิตที่จะเกิดก็ไม่รู้ว่าตัวจะเกิด นี้คือลักษณะจิตของคนจะตายหรือคนจะเกิด]

จิตก่อนเกิดและก่อนตายเป็นอย่างไร
พระราชสังวรญาณ (พุธ ฐานิโย)
วัดป่าสาลวัน อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา
    ท่านอาจารย์ทอง อโสโก ศิษย์องค์หนึ่งของหลวงปู่เสาร์ เล่าให้ฟังว่า มีพระองค์หนึ่ง อยู่ที่อำเภออำนาจเจริญ อุปสมบทในงานฉลองอายุของหลวงปู่เสาร์ที่วัดบูรพา เมืองอุบล เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๓ พออุปสมบทแล้วก็ไปจำพรรษาที่วัดบ้านสามผง อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม แล้วก็ไปป่วยหนัก ท้องร่วง มรณภาพอยู่ที่วัดนั้น
    ภายหลังแกบอกเล่าว่า แกไปเกิดที่บ้านน้ำกล่ำ อำเภอธาตุพนม เมื่อโตขึ้นก็ระลึกชาติหนหลังได้ ท่านอาจารย์ทองซึ่งเป็นผู้ฝึกฝนและให้การอบรมได้ทราบข่าวว่าพระองค์นี้ไป เกิดที่บ้านน้ำกล่ำ ท่านก็ไปพิสูจน์ข้อเท็จจริง โดยเดินทางไปพบคนที่ระลึกชาติหนหลังได้ แล้วก็ได้สอบถามว่า เมื่อก่อนที่จะตายนี่ แกรู้ไหมว่าแกจะตาย เขาบอกไม่รู้ แม้แต่ตายแล้วก็ไม่รู้ว่าตัวตาย เขาบอกว่าในขณะที่ญาติโยมเอาศพแกไปขุดหลุมจะฝัง แกก็ไปกับเขาด้วย แล้วไปนั่งดูเขาขุดหลุม แกก็ถามเขาว่า "โยมขุดหลุมฝังอะไร" โยมเขาก็ไม่ตอบเพราะไม่ได้ยินเสียงพูด แกก็เอามือไปตีพุ่มไม้ พอพุ่มไม้ไหวมีเสียงดัง ญาติโยมก็ร้องเอะอะว่าผีหลอก พากันวิ่งหนี แกก็วิ่งตามเขาไปเพราะกลัวผีหลอกเหมือนกัน พอโยมไปได้หน่อยหนึ่งก็ย้อนกลับมาช่วยกันขุดหลุมแล้วก็ฝังศพจนเสร็จ แล้วเขาชวนกัน ไป รีบกลับ เดี๋ยวผีหลอก แกก็รีบวิ่งออกหน้าเขากลับเข้าไปในวัด นี่ตามคำบอกเล่าของคนที่ตายแล้วมาเกิดใหม่ แล้วก็ระลึกชาติหนหลังได้แสดงว่าเขาไม่รู้ว่าเขาตาย เพราะฉะนั้นคำถามที่ว่า คนก่อนจะตายก่อนจะเกิด จิตมีลักษณะอย่างไร ถ้าพิจารณาตามลักษณะที่เรามาภาวนานี่ เมื่อเราภาวนาจิตสงบเป็นสมาธิระหว่างหัวเลี้ยวหัวต่อที่จิตจะตัดกระแสความ รู้สึกในปัจจุบันไปสู่ความเป็นสมาธิอย่างไร คนก่อนที่จะตายก็มีลักษณะอย่างนั้น คนธรรมดาที่ไม่ตายในสมาธิ จะต้องปรากฏมีรูปร่างเดินออกไป พอเดินออกไปแล้วจะชะโงกมาดูร่างเดิมนี่นิดหนึ่ง แต่เขาจะไม่นึกว่าร่างที่นอนตายอยู่นั้นคือร่างกายของเขา เขาก็เดินหนีไปเลย
    นี่เปรียบเทียบกับจิตที่เป็นสมาธิระดับอุปจาระ ส่งกระแสออกไปนอก แล้วปรากฏว่ามีรูปร่างเดินไป เหมือนๆ กับลักษณะของมโนมยิทธิที่จิตออกไปดูนรก ดูสวรรค์ เพราะในขณะนั้นมีความรู้สึกว่าเขามีร่างกายอยู่ เมื่อออกจากร่างไปจึงปรากฏว่ามีร่างติดตัวไปด้วย ถ้าเปรียบเทียบกับคนก่อนจะตายก็ต้องเป็นอย่างนั้น คือจิตจะมีการรวมลงไป คือรวมพลัง เพื่อจะถีบตัวออกจากร่างเดิม
ภาพมรณนิมิตที่หลวงพ่อให้ช่างภาพเขียนขึ้น
    ทีนี้ก่อนจะเกิด ตามคำบอกเล่าของคนที่ระลึกชาติได้ เมื่อเขาเข้ามาในวัด แล้วเขาไปเที่ยวทักทายกับพระเณรและครูบาอาจารย์ในวัด ไม่มีใครพูดกับเขา เขาจึงมานึกว่าคนทั้งหลายเกลียดเราเพราะเหตุไร ในเมื่อทุกคนรังเกียจอย่างนี้เราจะอยู่กับเขาได้อย่างไร เขาก็เดินหนีจากหมู่คณะจากวัดไป แล้วเดินทางไปบ้านน้ำกล่ำ พอไปถึง ความทรงจำยังมีอยู่ เวลาขาไปท่านอาจารย์ทองพามาฉันที่บ้านโยมแม่ที่มาเกิดใหม่ พอเขาขึ้นไปบนบ้านก็ไปขอน้ำฉัน เจ้าของบ้านก็นั่งเฉยเพราะไม่ได้ยินเสียง ก็ถือวิสาสะไปกรองน้ำในตุ่มมาฉัน พอฉันน้ำเสร็จแล้วขอที่พัก เจ้าของบ้านก็เฉย จึงถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้องนอน เอาบริขารไปวางไว้ แล้วก็ล้มตัวไปนอนหลับ นั่นแสดงว่าเข้าไปสู่ท้อง ไปปฏิสนธิแล้ว แต่เขาก็ไม่รู้ว่าเขาไปเกิด เพียงรู้สึกตัวว่านอนพักผ่อนเท่านั้น อันนี้ตามคำบอกเล่าของคนที่มาเกิดแล้วระลึกชาติหนหลังได้ ซึ่งความทรงจำเก่าเริ่มเกิดขึ้นลางๆ เมื่ออายุ ๕ ขวบ และชัดเจนขึ้นเมื่ออายุ ๗ ขวบ
    ถ้าจะเปรียบเทียบกัน คนก่อนที่จะเกิดก็ไม่รู้ว่าตัวจะมาเกิด ถ้าจะเปรียบเทียบกับขณะที่จิตเรามีสมาธิอย่างละเอียด ก่อนที่จิตจะถอนจากสมาธิ จิตจะต้องมีการไหวตัวนิดหนึ่ง แล้วก็ค่อยมีความรู้สึกขึ้นมา แล้วก็ย้อนมาสู่กายอีก แล้วก็เข้าสู่กาย ก็กลายเป็นการเกิด อันนี้ลักษณะของจิตที่เข้าสมาธิอย่างละเอียดจนกระทั่งตัวหาย รูปร่างกายไม่ปรากฏ ยังมีแต่จิตดวงเดียวซึ่งลอยเด่นอยู่เท่านั้น นั่นก็แสดงว่าวิญญาณจิตนี้ออกจากร่างไปแล้ว เพราะไม่ได้เกี่ยวพันกับร่างกาย คำตอบก็พอจะเทียบได้อย่างนี้ เพราะก่อนที่จะตายจากชาติก่อนๆ โน้น เราก็ไม่ทราบว่าได้เตรียมการอะไร แต่มาเทียบกับจิตที่เข้าสู่สมาธิและออกจากสมาธิพอที่จะเปรียบเทียบกันได้ ว่าก่อนจะตายจิตเป็นอย่างไร มีลักษณะอย่างไร
    ก่อนที่จะตายในสมาธิ จิตจะเข้าสมาธิ พอจิตเข้าสมาธิปั๊บ ก่อนสมาธิจะเกิด กายเบาจิตเบา กายสงบจิตสงบ ทีนี้คนที่จะตายนี่ ในขณะที่กำลังดิ้นรนกระวนกระวายอยู่นั้น อย่างดีเขาก็รู้สึกเพียงแค่ว่าเขาอาจจะตาย แต่เมื่อจะตายจริงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างสงบ ร่างกายที่ดิ้นรนชักงอก็สงบไป นิ่งเงียบ ในตอนนี้จิตเตรียมที่จะออกจากร่างแต่ไม่ทราบว่าเขากำลังจะตาย ฉะนั้น ในตัวอย่างนี้ เขาก็ไม่รู้ว่าเขาตาย แล้วก็ไม่รู้ว่าเขาเกิด ดังนั้นจิตของคนที่จะตาย ก็มีลักษณะไม่รู้ว่าตัวจะตาย ลักษณะจิตที่จะเกิดก็ไม่รู้ว่าตัวจะเกิด นี้คือลักษณะจิตของคนจะตายหรือคนจะเกิด

http://www24.brinkster.com/thaniyo/phraputto0445_2.html

[สมาธิทุกขั้นตอนใช้เป็นบาทฐาน ในการเข้าวิมุตติได้ทั้งหมดภิกษุ ทั้งหลาย. ! เรากล่าวความสิ้นอาสวะเพราะอาศัยปฐมฌานบ้าง;เพราะอาศัยทุติยฌานบ้าง;เพราะอาศัยตติยฌานบ้าง;เพราะอาศัยจตุตถฌานบ้าง;เพราะอาศัยอากาสานัญจายตนะบ้าง;เพราะอาศัยวิญญาณัญจาตยนะบ้าง;เพราะอาศัยอากิญจัญญายตนะบ้าง;เพราะอาศัยเนวสัญญานาสัญญายตนะบ้าง;เพราะอาศัยสัญญาเวทยิตนิโรธบ้าง.ภิกษุ ทั้งหลาย. ! คำที่เรากล่าวแล้วว่า “ภิกษุ ทั้งหลาย. !เรากล่าวความสิ้นอาสวะ เพราะอาศัยปฐมฌานบ้าง” ดังนี้นั้นเราอาศัยอะไรกล่าวเล่า ? ภิกษุ ทั้งหลาย. ! ในกรณีนี้ ภิกษุสงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม เข้าถึงปฐมฌานอันมีวิตกวิจาร มีปีติและสุขอันเกิดจากวิเวก แล้วแลอยู่.ในปฐมฌานนั้นมีธรรมคือ รูป เวทนา สัญญา สังขารวิญญาณ; เธอนั้นตามเห็นซึ่งธรรมเหล่านั้น โดยความเป็นของไม่เที่ยง โดยความเป็นทุกข์ เป็นโรค เป็นหัวฝี เป็นลูกศรเป็นความยากลำบาก เป็นอาพาธ เป็นดังผู้อื่น เป็นของแตกสลาย เป็นของว่าง เป็นของไม่ใช่ตน. เธอดำรงจิตด้วยธรรมเหล่านั้น แล้วจึงน้อมจิตไปสู่อมตธาตุด้วยการกำหนดว่า “นั่นสงบระงับ นั่นประณีต : นั่นคือธรรมชาติเป็นที่สงบระงับแห่งสังขารทั้งปวง เป็นที่สลัดคืนซึ่งอุปธิทั้งปวง เป็นที่สิ้นไปแห่งตัณหา เป็นความจางคลาย เป็นความดับ เป็นนิพพาน” ดังนี้. เธอดำรงอยู่ในวิปัสสนาญาณมีปฐมฌานเป็นบาทนั้น ย่อมถึง ความสิ้นไปแห่งอาสวะ;ถ้าไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ ก็เป็น โอปปาติกะ อนาคามีผู้ปรินิพพานในภพนั้น มีการไม่เวียนกลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะความสิ้นไปแห่งสังโยชน์มีในเบื้องต่ำห้าประการและเพราะอำนาจแห่ง ธัมมราคะ ธัมมนันทินั้น ๆ นั่นเอง.ภิกษุ ทั้งหลาย. ! เปรียบเหมือนนายขมังธนูหรือลูกมือของเขา ประกอบการฝึกอยู่กะรูปหุ่นคนที่ทำด้วยหญ้าบ้างกะรูปหุ่นดินบ้าง; สมัยต่อมา เขาก็เป็นนายขมังธนูผู้ยิงไกลยิงเร็ว ทำลายหมู่พลอันใหญ่ได้. ภิกษุ ทั้งหลาย. ! ฉันใดก็ฉันนั้นที่ภิกษุสงัดจากกามสงัดจากอกุศลธรรม เข้าถึงปฐมฌานอันมีวิตกวิจารมีปีติและสุขอันเกิดจากวิเวก แล้วแลอยู่ ดังนี้.ภิกษุ ทั้งหลาย. ! ข้อที่เรากล่าวแล้วว่า “ภิกษุ ทังหลาย. ! เรากล่าวความสิ้นอาสวะ เพราะอาศัยปฐมฌานบ้าง” ดังนี้นั้น เราอาศัยความข้อนี้กล่าวแล้ว.(ในกรณีแห่งการสิ้นอาสวะ เพราะอาศัย ทุติยฌาน บ้างเพราะอาศัย ตติยฌาน บ้าง เพราะอาศัย จตุตถฌาน บ้าง ก็มีคำอธิบายที่ตรัสไว้โดยทำนองเดียวกันกับในกรณีแห่งปฐมฌานข้างบนนี้ทุกตัวอักษรทั้งในส่วนอุปไมยและส่วนอุปมา ผิดกันแต่ชื่อแห่งฌานเท่านั้น)นวก. อํ. ๒๓/๔๓๘-๔๔๔/๒๔๐.]

สมาธิทุกขั้นตอนใช้เป็นบาทฐาน ในการเข้าวิมุตติได้ทั้งหมด
ภิกษุ ทั้งหลาย. ! เรากล่าวความสิ้นอาสวะ
เพราะอาศัยปฐมฌานบ้าง;
เพราะอาศัยทุติยฌานบ้าง;
เพราะอาศัยตติยฌานบ้าง;
เพราะอาศัยจตุตถฌานบ้าง;
เพราะอาศัยอากาสานัญจายตนะบ้าง;
เพราะอาศัยวิญญาณัญจาตยนะบ้าง;
เพราะอาศัยอากิญจัญญายตนะบ้าง;
เพราะอาศัยเนวสัญญานาสัญญายตนะบ้าง;
เพราะอาศัยสัญญาเวทยิตนิโรธบ้าง.
ภิกษุ ทั้งหลาย. ! คำที่เรากล่าวแล้วว่า “ภิกษุ ทั้งหลาย. !
เรากล่าวความสิ้นอาสวะ เพราะอาศัยปฐมฌานบ้าง” ดังนี้นั้น
เราอาศัยอะไรกล่าวเล่า ? ภิกษุ ทั้งหลาย. ! ในกรณีนี้ ภิกษุ
สงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม เข้าถึงปฐมฌานอันมี
วิตกวิจาร มีปีติและสุขอันเกิดจากวิเวก แล้วแลอยู่.
ในปฐมฌานนั้นมีธรรมคือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร
วิญญาณ; เธอนั้นตามเห็นซึ่งธรรมเหล่านั้น โดยความเป็น
ของไม่เที่ยง โดยความเป็นทุกข์ เป็นโรค เป็นหัวฝี เป็นลูกศร
เป็นความยากลำบาก เป็นอาพาธ เป็นดังผู้อื่น เป็นของ
แตกสลาย เป็นของว่าง เป็นของไม่ใช่ตน. เธอดำรงจิต
ด้วยธรรมเหล่านั้น แล้วจึงน้อมจิตไปสู่อมตธาตุด้วยการ
กำหนดว่า “นั่นสงบระงับ นั่นประณีต : นั่นคือธรรมชาติ
เป็นที่สงบระงับแห่งสังขารทั้งปวง เป็นที่สลัดคืนซึ่งอุปธิ
ทั้งปวง เป็นที่สิ้นไปแห่งตัณหา เป็นความจางคลาย เป็น
ความดับ เป็นนิพพาน” ดังนี้. เธอดำรงอยู่ในวิปัสสนาญาณ
มีปฐมฌานเป็นบาทนั้น ย่อมถึง ความสิ้นไปแห่งอาสวะ;
ถ้าไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะ ก็เป็น โอปปาติกะ อนาคามี
ผู้ปรินิพพานในภพนั้น มีการไม่เวียนกลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา เพราะความสิ้นไปแห่งสังโยชน์มีในเบื้องต่ำ
ห้าประการและเพราะอำนาจแห่ง ธัมมราคะ ธัมมนันทิ
นั้น ๆ นั่นเอง.
ภิกษุ ทั้งหลาย. ! เปรียบเหมือนนายขมังธนูหรือลูกมือ
ของเขา ประกอบการฝึกอยู่กะรูปหุ่นคนที่ทำด้วยหญ้าบ้าง
กะรูปหุ่นดินบ้าง; สมัยต่อมา เขาก็เป็นนายขมังธนูผู้ยิงไกล
ยิงเร็ว ทำลายหมู่พลอันใหญ่ได้. ภิกษุ ทั้งหลาย. ! ฉันใดก็ฉันนั้น
ที่ภิกษุสงัดจากกามสงัดจากอกุศลธรรม เข้าถึงปฐมฌาน
อันมีวิตกวิจารมีปีติและสุขอันเกิดจากวิเวก แล้วแลอยู่ ดังนี้.
ภิกษุ ทั้งหลาย. ! ข้อที่เรากล่าวแล้วว่า “ภิกษุ ทังหลาย. ! เรากล่าวความ
สิ้นอาสวะ เพราะอาศัยปฐมฌานบ้าง” ดังนี้นั้น เราอาศัย
ความข้อนี้กล่าวแล้ว.
(ในกรณีแห่งการสิ้นอาสวะ เพราะอาศัย ทุติยฌาน บ้าง
เพราะอาศัย ตติยฌาน บ้าง เพราะอาศัย จตุตถฌาน บ้าง ก็มี
คำอธิบายที่ตรัสไว้โดยทำนองเดียวกันกับในกรณีแห่งปฐมฌาน
ข้างบนนี้ทุกตัวอักษรทั้งในส่วนอุปไมยและส่วนอุปมา ผิดกันแต่
ชื่อแห่งฌานเท่านั้น)
นวก. อํ. ๒๓/๔๓๘-๔๔๔/๒๔๐.



ขอบคุณภาพประกอบจาก http://www24.brinkster.com/thaniyo/

อานาปานสติบริบูรณ์ ย่อมทำสติปัฏฐานให้บริบูรณ์

ภิกษุ ทั้งหลาย. ! ก็อานาปานสติ อันบุคคลเจริญแล้ว
ทำให้มากแล้วอย่างไรเล่า จึงทำสติปัฏฐานทั้ง ๔ ให้บริบูรณ์ได้ ?
ภิกษุ ทั้งหลาย. ! สมัยใด ภิกษุ
เมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้ชัดว่าเราหายใจเข้ายาว,
เมื่อหายใจออกยาว ก็รู้ชัดว่าเราหายใจออกยาว;
เมื่อหายใจเข้าสั้น ก็รู้ชัดว่าเราหายใจเข้าสั้น,
เมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้ชัดว่าเราหายใจออกสั้น;
ย่อมทำการฝึกหัดศึกษาว่า “เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งกายทั้งปวง หายใจเข้า”,
ว่า “เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งกายทั้งปวง หายใจออก”;
ย่อมทำการฝึกหัดศึกษาว่า “เราเป็นผู้ทำกายสังขารให้รำงับอยู่ หายใจเข้า”,
ว่า “เราเป็นผู้ทำกายสังขารให้รำงับอยู่ หายใจออก”;

ภิกษุ ทั้งหลาย. ! สมัยนั้น ภิกษุนั้นชื่อว่า เป็นผู้ตามเห็นกายในกายอยู่เป็นประจำ
เป็นผู้มีความเพียรเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ นำอภิชฌาและโทมนัสในโลกออกเสียได้.
ภิกษุ ทั้งหลาย. ! เราย่อมกล่าวลมหายใจเข้าและลมหายใจออก
ว่าเป็นกายอย่างหนึ่ง ๆ ในบรรดากายทั้งหลาย.
ภิกษุ ทั้งหลาย. ! เพราะเหตุนั้นในกรณีนี้ ภิกษุนั้น
ย่อมชื่อว่า เป็นผู้ตามเห็นกายในกายอยู่เป็นประจำ มีความเพียรเผากิเลส
มีสัมปชัญญะ มีสติ นำอภิชฌาและโทมนัสในโลกออกเสียได้.

ลองโหลด หนังสือพุทธวจน รวมพระสูตรเกี่ยวกับ อานาปานสติ ไปศึกษาดูครับ
http://watnapp.com/media/book/p6.pdf

คือผมเรียน กรรมฐาน สายอื่นมาก่อน ได้เรียนองค์แห่ง ปฐมฌาน มีดังนี้

คือ วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา ในพระสูตรเมื่อพระพุทธองค์จะกล่าวเรื่อง ฌาน

ก็ไม่มีการกล่าว เรื่อง พระยุคล เลยดังนั้น ในความคิดผมนั้น เราไม่ต้องกำหนด

ยุคล ก็น่าจะได้ใช่หรือป่าวครับ

 

ถ้าหากต้องการเรียนกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ ตามหนังสือที่ได้รับมาจากวัดราชสิทธาราม

อันนี้หมายความว่า จะได้ฝึกวิปัสสนา ในการฝึกหลังจากอรูปฌาน ไปแล้ว คือต้องให้ได้ ฌาน 8 ก่อน

ใช่หรือป่าวครับ จึงจะได้ฝึกวิปัสสนา

  ถ้าเป็นดังนี้ กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ มีจุดมุ่งหมายต้องการให้ติดโลกใช่หรือป่าวครับ

ถ้าหากพิจารณา หลักคำสอนของ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วพระองค์ต้องการให้เรา

สิ้นสุดกิเลส ด้วยการเข้าใจในอริยมรรค และปฏิบัติ ตามอริยมรรค เพื่อความสิ้นสุดแห่งกิเลส

หรือผมยังมีความเข้าใจผิด อยู่ครับ

 

อุปสมานุสสติ  นั้นมีการภาวนาในกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับอย่างไรครับ
 

พระอาจารย์ มีความคิดเห็นอย่างไร กับเรื่องกายทิพย์ กายเนื้อ กายหยาบ กายละเอียด
 

การฝึกสติมีวิธีการฝึก ที่ง่าย  ๆ ที่ได้ผล ควรทำอย่างไรครับ
 

สติ กับ สมาธิ ลำดับไหน เกิด ก่อน หลัง ครับ
ถ้าเราเจริญให้เป็น สมาธิ ได้หรือป่าวครับ
หรือ ถ้าเราเจริญสมาธิ จะมีสติได้อย่างไรครับ
 

ส่วนสุดแห่งทุกข์ มีอยู่ 2 อย่าง ซึ่งทำให้ ปุถุชน เวียนว่ายอยู่ใน วัฏฏะสงสาร


1 กามสุขัลลิกานุโยค การเพลิดเพลิน ในกามคุณ ทั้ง 5 อันมี รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส อารมณ์ ที่น่ารัก น่าใคร่ มีต้นตอ คือตัณหา ( ความอยาก ) คือ กามตัณหา ภวตัณหา และ วิภวตัณหา

2 อัตตะกิละมะถานุโยค ความโต่งทางจิต มุ่งไปเรื่องจิต ด้วยการทรมานตนเพื่อ มรรค ผล นิพพาน อันนำมาซึ่งการคับแค้นแห่งกาย เพื่อจิตปราศจากทุกข์


แม้กระนั้นทาง ทั้ง  2 ประการก็หาได้ทำให้ ปุถุชน พ้นจากสังสารวัฏ นี้ไปได้


ส่วนทางสายกลาง ไม่เป็นไปเพื่อ ความเพลิดเพลินแห่งกายเพื่อจิต และ ไม่เป็นไปเพื่อคับแค้นแห่งกายเพื่อจิต

เรียกว่า มัชฌิมา ปฏิปทา เรียกว่า อริยมรรคมีองค์ 8 ประการ

อันประกอบด้วย

1 สัมมาทิฏฐิ ความเห็นถูกต้อง
2 สัมมาสังกัปปะ ความดำริถูกต้อง
3 สัมมาวาจา การพูดจาถูกต้อง
4 สัมมากัมมันโต การทำการงานถูกต้อง
5 สัมมาอาชีโว การทำอาชีพที่ถูกต้อง
6 สัมมาวายามะ การพากเพียรถูกต้อง
7 สัมมาสติ การระลึกถูกต้อง
8 สัมมาสมาธิ การตั้งใจมั่นถูกต้อง

[เห็นแจ้งตามความเป็นจริง]

วันนี้ นั่งกรรมฐานดึกครับ ตั้งสัจจะไว้ว่าจะไม่นอนในคืนนี้ ก็เลยแว่บมาพักสมองสักนิดกับเว็บหน่อย
เพื่อน ๆ สมาชิก หายไปกันเยอะนะครับ ( ผมเองก็ด้วย )ไปฝึกฝนตนเองเพิ่มขึ้น (  5555 )
========================================================
ปัญญา หมายถึงการรู้แจ้ง แทงตลอด

เส้นทางการเกิดปัญญา องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ทรงแสดงไว้ 3 ประการ

คือ 1 สุตามยปัญญา ปัญญาเกิดแต่การฟัง ดังนั้นปัญญาส่วนนี้เกิดจากการเรียน การถือเอาไว้ด้วยความรู้


    2 จินตามยปัญญา ปัญญาเกิดจากไตร่ตรอง คิดตาม ปัญญาส่วนนี้เกิดจากการทบทวนสิ่งที่เรียนมาเหมือนตั้ง
คำถาม ตอบโจทย์

    3 ภาวนามยปัญญา ปัญญาเกิดแต่การปฏิิบัีติ หรือ ภาวนา หมายถึงการทดสอบ ทดลอง เอาจริง เอาจังในส่วนที่สะสมไว้ 2 ประการในส่วนต้น

ดังนั้น ถ้าวิเคราะห์ให้ดี แล้ว ปัญญา ระดับที่ 1 เป็นไปเพื่อ ปัญญา ระดับที่ 2 ปัญญาระดับที่ 1 และ 2 เป็นปัญญาที่ส่งเสริม ระดับที่ 3  และปัญญา ระดับที่ 3 ก็ไปสนับสนุนปัญญาระดับที่ 1 และ 2



สำหรับนักภาวนาจริง ๆ แล้ว ในทางพระพุทธศาสนานั้น ไม่ได้เิริ่มต้นที่ ฟัง และ คิด

แต่การภาวนาในส่วน ภาวนา จริง ๆ นั้น เริ่มจากการที่จิต เห็นตามความเป็นจริง ว่า ทุกข์ ในสังสารวัฏฏ์ นั้นเป็นอย่างนี้ ไม่พึงยินดี หรือ ยินร้าย ไม่พึง เพลิดเพลิน ในสังสารวัฏฏ์ ต่อไป ในส่วนของการภาวนานั้น อาศัย

ปัญญา ที่มองเห็นตามความเป็นจริง ในโทษของสังสารวัฏฏ์

ศัพท์ ทางพระพุทธศาสนา นั้นเรียกว่า นิพพิทา คือ ความเบื่อหน่าย


ดังนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงทรงตรัสบ่อย ๆ ในช่วงท้ายสูตรว่า

เมื่อบุคคลเห็นแจ้งตามความเป็นจริง ย่อมเบื่อหน่าย

เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนัด

เมื่อจิตคลายกำหนัด จึงรู้เห็นตามความเป็นจริง

เมื่อรู้แจ้งตามความเป็นจริง ย่อมไม่ยึดมั่น ถือมั่น

เมื่อไม่ยึดมั่น ถือมั่นในสิ่งทั้งปวงแล้ว

จึงสิ้นสุดแล้ว เขาผู้นั้นย่อมถึงซึ่งการสิ้นสุดแห่งพรหมจรรย์

กิจที่ควร ได้ทำเสร็จแล้ว

กิจอื่นยิ่งกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว


ในช่วง ท้าย อนัตตลักขณสูตร ยกตัวอย่างมาอีกบทครับ

[๒๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้ฟังแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ 

         ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในรูป  ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในเวทนา  ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในสัญญา  ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในสังขารทั้งหลาย  ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในวิญญาณ

         เมื่อเบื่อ หน่าย ย่อมสิ้นกำหนัด  เพราะสิ้นกำหนัด จิตก็พ้น, เมื่อจิตพ้นแล้ว ก็รู้ว่าพ้นแล้ว

         อริยสาวกนั้นทราบ ชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์ได้อยู่จบแล้ว  กิจที่ควรทำได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีกเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.

         [๒๔] พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระสูตรนี้แล้ว พระปัญจวัคคีย์มีใจยินดี เพลิดเพลิน ภาษิตของผู้มีพระภาค.

         ก็แลเมื่อพระผู้มี พระภาคตรัสไวยากรณภาษิตนี้อยู่ จิตของพระปัญจวัคคีย์พ้นแล้วจากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือ มั่น

มีวันหนึ่ง ผมได้ไปกับเพื่อนผม เพื่อไปรับศพญาต ของเพื่อน
ญาตของเพื่อนผม เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ ในเวลา 2 ทุ่ม มาชวนผมไปเป็นเพื่อน ก็เลยต้องไปนอนรออยู่ระเบียง
ใกล้ห้องดับจิต วังเวงมากครับ

ในวันนั้น อาการกึ่งหลับ กึ่งตื่น ก็เห็นคนเดินผ่านไปผ่านมา กันมากมายพร้อมมีเสียงร้องระงมด้วยความเจ็บปวด
พอตื่นมาตอนเช้า ก็เล่าให้เพื่อนผมฟัง เพื่อนผมก็ตกใจเหมือนกัน เพราะว่าฝันเหมือนกัน

เรื่องอย่างนี้ ถ้าไม่เจอกับตัวเราเองบ้างก็อยากจะเชื่อครับ
ผมเองจึงสนใจ เรื่องการฝึกพลังจิต

ก็เลยติดตามศึกษาและ ภาวนาในกรรมฐาน

ช่วงนี้ เพื่อน ๆ ผมหลายคน ก็ไปอยู่ที่..หนึ่ง แถมยังจะมาชักชวนผมด้วย...
มีธรรมะ อะไรที่จะช่วยลดความรุนแรง ได้บ้างครับ
    

บารมี 10 ประการ เพื่อความเป็น พุทธะ ทั้งปวง จัดเป็น 3 ระดับครับ

1.สามัญญบารมี คือทำบารมีแบบพื้นฐาน เช่น ทาน ก็ให้ทานเป็นปกติ เป็นต้น
2.อุปะบารมี คือบารมีที่ทำถึงขั้นสละอวัยวะ ของตนได้ เช่น การสละ ร่างกายส่วนใด ส่วนหนึ่ง หรือดวงตาเป็นทาน
3.ปรมัตถะบารมี คือบารมี ที่ทำุถึงขั้น สละชีวิต

บารมี 10 มีดังนี้
1.ทาน การให้ทาน
2.สีล  การเป็นผู้มีศีล
3.เนกขัมมะ การเป็นผู้ออกบวชเพื่อพรหมจรรย์
4.ปัญญา การสั่งสมปัญญา
5.วิริยะ ความพากเพียร
6.ขันติ ความอดทน
7.สัจจะ ความจริงใจ
8.อธิษฐาน การอธิษฐาน
9.เมตตา การแผ่เมตตา
10.อุึเบกขา ความวางเฉย

ถ้าเป็นการบำเพ็ญแบบ สามัญบารมี เรียกว่า บารมี 10 ทัศน์
ถ้าเป็นการบำเพ็ญแบบ อุปะบารมี เรียกว่า บารมี 20 ทัศน์
ถ้าเป็นการบำเพ็ญแบบ ปรมัตถะบารมี เรียกว่า บารมี 30 ทัศน์


มีชาดกเกี่ยวกับเรื่องนี้ อีกอย่างไรเสีย ให้คุณปุ้มเสริมด้วยนะครับ
 

เมื่อวาน 22/2/53 ผมตั้งใจไปกับคณะจากกรุงเทพ เพื่อจะไปสนทนากับพระอาจารย์ที่วัด
แต่เมื่อวานท่านไม่อยู่
พบข้อความว่า ท่านไปนั่งกรรมฐาน จะกลับมาวันที่ 27/2/53
====================================================
เป็นไปได้ไหมครับ ว่าทำ update การอยู่ หรือ ไม่อยู่ ของพระอาจารย์หน่อยครับ
ผมเข้าใจ พระอาจารย์ ท่านชอบเดินทางมากกว่าอยู่กับที่ เพราะผมได้อ่านเว็บบอร์ดแล้ว
เห็นศิษย์ ท่านมีอยู่ทั่วประเทศ หลายจังหวัด แสดงว่าท่านเดินทางบ่อย
====================================================
ได้โปรดรับไว้พิจารณา ด้วยครับ

 
หัวข้อนี้ สองอารมณ์ครับ ผมได้ติดตามการโพสต์ ของสหายธรรมผมในที่เว็บบอร์ดต่าง ๆ และมีการคุยกันลับ ๆ
โดยสมาชิก กันในเรื่องการเผยแผ่ พระกรรมฐาน ที่ศูนย์กลางผมเป็นหนึ่งในสมาชิกด้วย
===============================================================
สิ่งแรก ที่ผมมอง และที่เพื่อนผมมองก็คือเป้าหมาย ในการมาภาวนา เราไม่ติดอาจารย์ เราไม่เพิ่มมานะสังโยชน์
ว่าเราดีกว่า เลวกว่า หรือเสมอ กับใคร เรามาภาวนาเพื่อลดละ กิเลส
ไม่ใช่มาเพิ่มกิเลส เรามาเพื่อส่งเสิรมพระธรรมในใจของเรา ไม่ใช่มาเพื่อ ลาภ สักการะ และ ชื่อเสียง
================================================================
ดังนั้น คนรู้ธรรม ภาวนาธรรม จึงชนะใจตนเอง
ส่วน ผู้เรียนธรรม ไม่ภาวนาธรรม จึงแพ้ใจตนเอง
================================================================
 

วันนี้ผมอาจจะพูดถึงคำถามใหญ่ เกี่ยวกับพระกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ
ผมเคยนั่งคิด และพิจารณาจากการที่ผมได้ไปขึ้นกรรมฐานที่คณะ 5 หลายปีแล้วครับตั้งแต่ปี 2547
===========================================================
ส่วนวัดแก่งขนุนยังไม่เคยไปครับ แต่พอผมได้เห็นเว็บนี่่แล้วก็ชื่นชอบติดตามดู และสนับสนุนอยู่ในใจ
เพราะเป็นเว็บ ที่ผมอ่านเนื้อหามาแล้วเป็นเว็บที่สนับสนุน วัดราชสิทธารามจริง ๆ ผมได้
ไปอ่านข้อความที่ทางเว็บได้ถูกโจมตีในเว็บพลังจิตแล้ว รู้สึกได้เลยว่าพระอาจารย์ท่าน
อดทนมาก ๆ ครับเพราะพวกที่ไปโพสต์นั้นส่วนใหญ่ก็เป็นเพื่อนผมซะส่วนใหญ่ ยังมีการ
พูดคุยถึงเนื้อหาเว็บในทางไม่ดี ซึ่งผมก็ร่วมรับฟังด้วย แต่เพื่อน ๆ ครับ ส่วนใหญ่พวกเรา
ไม่เห็นด้วยกับการปิดกั้นกับคณะพวกเราเอง เพราะเรามองเห็นว่า
1.พระกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ จริง ๆ แล้วในวงการพระสงฆ์ปัจจุบัน แทบจะไม่มีใครรู้จัก
   แม้วัดราชสิทธาราม ยังหาผู้ปฏิบัติ นั้นน้อยมาก ในคณะศิษย์ถ้ารวบรวมพระสงฆ์ที่ปฏิบัติ
   พระกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำัดับมาแล้วยิ่งน้อยมาก เทียบกับจำนวนพระสงฆ์ในปัจจุบัน
   ผมไปตามสำัันักที่สอน กรรมฐาน ในย่านนี้ แม้แต่พระวัดระฆัง พระวัดปากน้ำ พระวัดประดู่
   พระวัดสังขจาย พระวัดกัลยา ผมลองเข้าไปถามพระ เชิงวิจัยแล้ว จำนวน 20 รูปมีตอบว่ารู้จักเพียง 1 รูป
   หรือไม่มีเลย ผมเชื่อว่าแม้ต่างจังหวัด ก็เป็นแบบเดียวกัน
   
2.ถ้าต้องการเผยแผ่ หรือผดุงพระกรรมฐาน เราต้องร่วมมือกัน เพื่อให้เป็นในทางเดียวกัน
  โดยการตรวจสอบเบื้องต้น ทางคณะเราได้เข้ามาอ่านเว็บนี้แล้ว ช่วงแรกก็รู้สึกว่าไม่ค่อย
  เห็นด้วย แต่หลังจากติดตามเนื้อหาในเว็บแล้ว ซึ่งทางเว็บนี้ส่งเสริมพระกรรมฐาน มัชฌิมา
  เป็นหลัก ไม่มีข้อความโจมตี ที่วัดราช ฯ กับยกย่อง แม้จะถูกศิษย์ฝ่ายวัดราช ฯ โจมตีเป็น
  อย่างมาก ทั้งทาง email และ เว็บบอร์ดอื่น ๆ อย่างน้อยทางเว็บที่สระบุรี ก็ทำให้คนรู้จัก
  พระกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับเพิ่มขึ้น เราได้พบข้อความในการให้ศิษย์ที่สระบุรี มาขึ้น
  กรรมฐาน ที่วัดราช ฯ บ่อยมาก และผมเองก็ได้เจอชาวสระุบุรี มาขึ้นกรรมฐาน ที่วัุดราช ฯ
  หลายครั้งเพราะผมชอบสนทนา กับคณะที่มา ทั้งคนเดียว และหลายคน
  และพิจารณา องค์ประกอบสำคัญของการสืบ หรือ ผดุงพระกรรมฐานครับ

  เพราะเหตุใด พระกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ จึงไม่เป็นที่แพร่หลาย
  เพราะเหตุใด แม้คณะสงฆ์ ที่ปรากฏในรายชื่อประวัติแต่งตั้ง ให้เป็นที่เผยแผ่พระกรรมฐาน ทำไมไม่รู้จัก
  พระกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ
 
  ดังนั้นผมเป็นกำลังใจ ให้กับทางเว็บศูนย์ สระบุรี นะครับ ให้ทำต่อ ขอแตกแถวมาสนับสนุนครับ ยิ่งมีแนวร่วมอีกมาก ใช้เวลาสักนิด

คือวันก่อน ผมได้เปิด vdo ที่มีคนเดินบนน้ำได้ และ เดินผ่านกำแพงได้

ผมก็เลยคิดอยาก จะฝึกพลังจิต แบบนี้บ้าง มีกรรมฐาน อะไรที่จะทำอย่างนี้ได้บ้างครับ

ผมไปพบกับเพื่อน และไปเจอเพื่อนบอกว่าไปพบร่างทรง ที่สามารถ ทรงร่างหลวงปู่สุก หลวงปู่โต ได้

ผมว่า หลวงปู่สุก ตามพระประวัติ  ก็มีการปฏิบัติ ชัดเจน ที่พระอนาคามี อันตราปรินิพพายี แล้ว
พระอนาคามี ก็ชื่อว่าผู้ไม่กลับมาแล้ว

แต่มีผู้กล่าวว่าท่านมาเข้าทรงร่างได้นี่ ผมว่าเป็น.... หรือ... เป็นการปรามาสหรือป่าวครับ
ทำให้ผม ต้องเดินทางไปกับเพื่อนผม ที่เขตสระบุรี แถวหน้าพระลาน .......อืม.....
ถามความเห็นเพื่อน ๆ สมาชิกรวม ๆ ก่อนน่าเชื่อถือหรือไหมครับ

เพื่อนสมาชิก มีความเห็นอย่างไร กับเรื่องทำนองนี้ครับ

ผมได้ไปเียี่ยม เพื่อนสมาชิก ชมรมปฏิบัติธรรม เห็นเขาปฏิบัติ สมาธิ
โดยการนั่งฟังเพลง ซึ่งเขาเรียก ว่าเพลงนี้ว่าเพลง เซ็น บ้าง เพลง นิพพาน บ้าง
อยากทราบว่า การปฏิบัติ สมาธิ แบบนี้เป็นการปฏิบัติ สมาธิ ที่ถูกต้องหรือป่าวครับ

จัดเป็น สัมมาสมาธิ หรือป่าวครับ

ธรรมะ คีตะ ถ้าเราฟังผิดศีล หรือป่าวครับ ช่วยวิจารณ์กันหน่อยครับ

มีวิธี การภาวนา กรรมฐาน ที่จะให้ใจเราว่างจากการคิดถึงเรื่องฤทธิ์ หรือป่าวครับ

มีพระรูปหนึ่ง ท่านตั้ง ปริศนาธรรมกับผม ให้ผมตอบครับ

ปริศนาธรรม มีดังนี้
ท่านถามว่า
   
     มีแม่กบตัวหนึ่ง กำลังไปหาอาหารให้ลูกกบ
     มีแม่งูตัวหนึ่ง ก็กำลังไปหาอาหารเช่นกัน
     วันหนึ่งแม่กบ ก็พบแม่งู แม่งูก็กำลังจะกัดกินแม่กบ
     ขณะนั้น เราผ่านเข้ามาพอดี
 คำถาม
     เราจะทำอย่างไร ในเหตุการณ์นั้น


ฝากเพื่อน ช่วยวิจารณ์หน่อยนะครับ ผมจะได้นำคำตอบไปตอบท่านครับ

ไม่มี เหมือนมี เป็นทุกข์
มี เหมือนมี เป็นทุกข์
มี เหมือนไม่มี ก็เป็นทุกข์
ไม่มี เหมือนไม่มี ไม่เป็นทุกข์


===============================
ใจวางโง่ ด้วยรู้
ใจว่างโง่ ด้วยรู้
รู้ สิ่งที่เป็นเหตุให้ใจวางโง่
รู้ สิ่งที่เป็นเหตุให้ใจว่างโง่

วางจึง ว่าง
ไม่วาง จึงไม่ว่าง
==============================

ที่จริง ว่าจะไปโพสต์ ในห้อง ธรรมะวันละคำ

ทำไมต้องเรียกว่า กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ

ผมว่า ปฏิบัติแบบ พุทธานุสสติ ก็มีแต่คำบริกรรม พุทโธ

ผนวกกับลมหายใจเข้า และ ลมหายใจออก

ผมว่า ปฏิบัติธรรม แบบไหวนิ่ง หรือเกิดตาย ที่วัดเนินพะเนา  อ.เมือง จ.หนองคาย น่าสนใจกว่าเยอะ

หรือ ปฏิบัติธรรม แบบจับความรู้สึก  หรือ แบบยกมือ วัดกระโจมทอง บางกรวย นนทบุรี
หรือที่ วัดไทรงาม จ.สุพรรณบุรี หรือ วัดชายนา จ.นครศรีธรรมราช

หรือ ปฏิบัติ แบบดูรูปนามปัจจุบัน วัดปราสาททอง อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี
วัดอ้อมน้อย อ.กระัทุ่มแบน จ.สมุทรสาคร
วัดบุญกาญจนาคม อ.บางละมุง จ.ชลบุรี

ผมตั้งใจไว้ว่าจะลางาน บวชศึกษาหลักธรรม โดยมาภาวนาเป็นพระสักเดือน
ที่วัดมีการอบรม หรือดูแลพระบวชใหม่เป็นพิเศษอย่างไรครับ

 :D ผมมีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง รู้จักกันตั้งแต่ทำงานเป็นราชการแล้ว จนตอนนี้เกษียณแล้ว
ต่อมาเขาก็ได้มาฝากลูกชายทำงานกับผม ในส่วนที่ผมดูแล แต่ลูกชายของเขามาทำงานสายทั้งหมด 32 ครั้ง
ในช่วงทดลองงาน ผมเองก็อึดอัดอยากจะบอกเพื่อนผมให้ทราบ เพื่อจะได้ช่วยตักเตือนผมเองทำหนังสือและแจ้งเตือนลูกชายเขาไป 3 ครั้งแต่ก็ไม่ปรับปรุง ตอนนี้ถึงเวลาเซ็นผ่านงานแล้ว เพื่อนสมาชิกแนะนำหน่อยสิครับว่าผมควรทำอย่างไรดี บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น :'( :'(