พิมพ์

[ban]

ผมเป็นคนศึกษา ธรรมะ และ ฟังธรรม ทุกวัน ภาวนา ทุกวัน

แต่มีอยู่เรื่องหนึ่ง ที่ผมยังไม่สามารถจัดการได้ นั่นก็คือ ทำให้ลูกผมเลิกเล่นเกมส์ครับ

ไม่ทราบเพื่อนสมาชิก มีวิธีแ่นะนำผมบ้างไหมครับ

------------------------------------------------------------------
ส่วนตัวผมลอง ดังนี้ครับ ( แต่ไม่ประสพความสำเร็จ )

1.เลิกให้ใช้ คอมพิวเตอร์

   เด็กก็ออกไปใช้ ร้านเกมส์เลย ทำให้เปลืองสตางค์ผมอีก ชม. 40 บาท เล่น 5 ชม. 200 บาท

2.ปล่อยให้เล่น แต่จำกัดเวลา
   ผลเหมือนข้อแรก ครับ ออกไปเล่นข้างนอกอีก

3.ปล่อยให้เล่นตามใจ
   ผลก็คือ เล่นกันดึกดื่น ยิ่งหน้าปิดเทอมนี้ ก็ ตี 2 ตี 3

4.ชวนทำกิจกรรมในบ้าน เช่นปลูกต้นไม้ ซ่อมแซมบ้าน
   ผลก็คือ กิจกรรมมีจำกัด ประกอบกับผมก็ต้องทำงานด้วย เป็นการกระทำที่ทำให้ผมไม่ได้พัก แต่เด็กก็จะช่วยได้ในวันเสาร์ และ วันอาทิตย์

5.ชวนไปเที่ยว
  ผลต้องใช้เงินอีก

6.พานั่งกรรมฐาน ไปวัด
  ผลก็คือไปแล้ว ก็ไม่นั่ง ไม่ฟัง เดินเล่น คุยโทรศัพท์

-----------------------------------------------------
ผมคงจะเข้าใจ วัยรุ่น น้อยไปมั้งครับ

ตอนนี้ก็เลย พะวง เพราะไม่อ่านหนังสือเรียน
------------------------------------------------------

เพื่อนสมาชิก แนะนำผมหน่อยครับ

เผื่อว่าผมยังคิดอะไร ไม่ถึงอยู่


 

[ธุลีธวัช (chai173)]

เฮ้อ...คุณ "Ban"
  :banghead:ความเป็นพ่อคนเนี่ยเหนื่อยนะครับ คุยเล่นพอเย็นใจก็แล้วกันนะครับ เอาเป็นว่าการเล่นเกมส์ของเด็กเนี่ยก็เป็นการเจริญสมาธิของเด็กเขา แม้จะเป็นมิจฉาสมาธิก็ตาม แต่อย่างน้อยเล่นอยู่ในบ้านก็พอให้เราแลเห็น หากไปข้างนอกก็เสี่ยงจะเจอะเจอคนไม่ดีชี้นำไปสิ่งผิดก็น่าห่วงมากกว่า เด็กจับนั่งสมาธิก็คงยากคงต้องปล่อยให้เขาเจริญมิจฉาสมาธิอย่างนั้นไปก่อน หรือจะเล่นกับเขาไปด้วยก็ดีผ่อนคลายตัวเองไปด้วยซะเลย เปิดเทอมไปแล้วเด็กคงปรับเปลี่ยนหน้าที่ตัวเองบ้าง เอาเป็นว่าให้เขาอยู่ใกล้พอเราแลเห็น อย่าผลักไสให้เขาไปข้างนอกจะน่าห่วงมากกว่าครับ.