พิมพ์

[raponsan]

“หนูกับลูกประคำ” อานิสงส์ของการ แผ่เมตตา เรื่องเล่าจากหลวงพ่อจรัญ

แผ่เมตตา อาจมีอานิสงส์มากกว่าที่คุณคิด ดังเรื่องเล่าตอนหนึ่งของหลวงพ่อจรัญ ที่ว่า

“อาตมามีลูกประคำอยู่เส้นหนึ่ง อาตมารักลูกประคำเส้นนี้มาก เคยใช้สวดมนต์รัตนมาลาเมื่อสมัยเดินธุดงค์

ที่กุฏิอาตมามีหนูตัวหนึ่ง หนูนี่ไปกัดหมอน กัดพรมเกลื่อนกลาดหมด ครั้งหนึ่งอาตมาเคยพูดเล่น ๆ ว่า

“ไอ้หนูไม่มีดี ฆ่ามันเลย ให้เด็กไปซื้อกรงมาดักเลย หนูไม่ดี เดี๋ยวคืนนี้จะฆ่ามันให้หมด”

อาตมาพูดลอย ๆ ไปอย่างนั้นแหละ พูดด้วยความโมโห แต่จิตใจเราอาจไม่ถึงขนาดนั้น

คืนนั้นอาตมาเอาลูกประคำมาวางไว้ที่ข้าง ๆ ที่อาตมาจำวัด ปรากฏว่าหนูมากัดลูกประคำอาตมาแหลกเลย พอมานับดูไม่พอร้อยแปด ขาดไป 8-9 เม็ด จึงให้พระช่วยมาหา

พระท่านบอกว่า ‘หลวงพ่อ ลูกประคำอยู่ใต้ฝ้าเอาไม่ได้ ถ้าจะเอาก็ต้องงัดพื้นออก’ อาตมาก็คิดว่าจะเอาอย่างไร ถ้างัดก็เสียหายหมดน่ะสิ มันเป็นกุฏิเก่าตอกตะปูไว้แน่น มีร่องนิดเดียว พอเม็ดลูกปะคำลงได้ แม้เห็น แต่ก็ล้วงขึ้นมาไม่ได้

 

คืนนั้นอาตมาจุดธูปเทียนเดินจงกรมนั่งสมาธิเสร็จเรียบร้อยแล้วก็พูดว่า

“พ่อหนูเอ๋ย พ่อหนู เมื่อคืนวานนี้ที่เราพูดกับเจ้าว่า หนูไม่มีดีจะฆ่าให้หมดเลยนั้น ขอโทษด้วยเหอะ จงอโหสิกรรมให้เราหน่อยนะ เราขอแผ่เมตตาให้เจ้า เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอากล้วยให้กิน อย่ามากัดหมอน กัดเสื่อ กัดพรม เป็นของสงฆ์ เป็นบาปเป็นกรรมนะ พ่อหนูนะ ขอแผ่เมตตา เจ้าจงอโหสิกรรมให้แก่เราเถิด ที่เราพูดพลั้งเผลอสติไป”

ปรากฏว่าเช้าขึ้นมา อาตมาได้ลูกประคำคืนหมด หนูคาบมาให้ที่นอนเลย อาตมาไปเรียกพระลัดประสิทธิ์มา เรียกลูกศิษย์มา แล้วก็เรียกหมอเยื้อน ชโลภัมถ์ หมอตำรวจที่เป็นสมาชิกสมาคมสิงห์บุรีมา แล้วบอกว่า

“หนูเอามาคืนหมด ด้วยการแผ่เมตตาน่ะ โยมจำไว้ หนูเอามาคืน”

นี่คืออำนาจ เมตตา ตั้งแต่นั้นมาหนูไม่เคยมากัดหมอนมุ้งอีกเลย”


เรื่องเล่านี้เรียบเรียงมาจากหนังสือ กรรมและการแก้กรรม โดย กานต์ ชลอาภา
http://www.goodlifeupdate.com/30200/healthy-mind/dhamma/dhamma-daily/mice/

[Admax]

 

[PRAMOTE(aaaa)]

สาธุ สาธุ