:banghead:พระพุทธเจ้าทรงตรัสเทศนาต่อพระอานนท์ว่า บุคคลผู้ปรารถนาพระนิพพาน แต่ยังวางใจไม่ได้ ยังอาลัยถึงความสุขอยู่ คิดว่าพระนิพพานอยู่ในที่นั้นที่นี้ จะเอาจิตต์แห่งตนไปเป็นสุขใจที่แห่งนั้น ครั้นจักปล่อยวางใจเสีย ก็กลัวว่าจะไม่มีอันใดนําไปให้เป็นสุขเหตุนั้น จึงมิได้พ้นนิพพานพรหม ดูก่อนอานนท์ เราตถาคตแแสดงว่าให้ปลงใจให้ปลงใจนั้น เราชี้ข้อสําคัญเอาที่สุดมาแสดง เพื่อให้รู้ให้เข้าใจได้ง่าย การวางใจปลงนั้นคือ วางสุข วางทุกข์ วางบาป บุญ คุณ โทษ วางโลภ วางโกรธ หลง วางลาภ ยศ นินทา สรรเสริญ หมดทั้งสิ้น
ทําเหมือนดังไม่มีหัวใจ จึงชื่อว่าทําใจให้เหมือนแผ่นดิน(วางจิตให้เป็นดัง ธาตุ เข้ากับธรรมชาติ ดิน ไฟ นํ้า ลม อากาศ ภาวนาเสมอด้วยธาตุทั้งห้า มีอยู่ในมหาราหุโลวาทสูตร) ถ้ายังทํามิได้ อย่าหวังว่าจักได้โดยโลกุตตรนิพพานเลย ถ้าทําตัวให้เหมือนแผ่นดินได้ในกาลใด พึงหวังเถิดซึ่งโลกุตตรนิพพาน คงได้คงถึงในกาลนั้นโดยมิต้องสงสัย พระนิพพานเป็นของได้ด้วยยากยิ่งนัก แสนคนจักได้แต่ละคนก็ทั้งยาก ดูก่อนอานนท์ ผู้มิได้ทําอริยมรรคปฏิปทาให้เต็มที่ ยังเป็นปุถุชนหนาไปด้วยกิเลส หาปัญญามิได้ และจักวางใจให้เหมือนแผ่นดินนั้นไม่อาจทําได้เลย
เหตุที่เขาวางใจมิได้ เขายังถือใจอยู่ว่าเป็นของๆตัวแท้จึงต้องทรมารทนทุกข์อยู่ในโลก เวียนว่ายตายเกิด ๆ เล่า ๆ ไม่มีที่สินสุด ฯ ดูก่อนอานนท์ ผู้ที่วางใจทําตัวให้เป็นเหมือนแผ่นดินได้นั้นมีแต่บุคคลผู้เป็นนักปราชญ์และเป็นสัตบุรุษจําพวกเดียวเท่านั้น เพราะท่านไม่ถือตนถือตัว(เช่นผู้ที่เจริญอยู่ในมรรคแปด ผู้ที่ได้สัมมาสมาธิแล้ว สัมมาสมาธิองค์นี้ห้ามหายเพราะสัมมาสมาธินั้น เบาแล้วซึ่ง นิวรณ์ทั้งห้าประการ คือกามฉันทะ ความคับแ้น ความท้อแท้ ความฟุ้งซ่าน และความลังเล มีจิตต์ ตั้งมั่น ที่จักประกอบกุศลทั้งปวง ทั้งวิชชา และจรณะ)
จาก...คิริมานันทสูตร
ผู้เขียน
หัวข้อ: พระตถาคต..แสดงไว้..อย่าอาลัยสุข. (อ่าน 2117 ครั้ง)