พิมพ์

[raponsan]

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๕ ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ -พุทธวังสะ-จริยาปิฎก

สกิงสัมมัชชกวรรคที่ ๔๓
สกิงสัมมัชชกเถราปทานที่ ๑
ว่าด้วยผลแห่งการกวาดลานพระศรีมหาโพธิ

      [๑๑] เราได้เห็นไม้แคฝอย ซึ่งเป็นไม้โพธิอันอุดมของพระผู้มีพระภาคพระนามว่าวิปัสสี แล้วยังใจให้เลื่อมใสในไม้โพธินั้น เราหยิบเอาไม้กวาดมากวาด (ลานโพธิพฤกษ์) อันเป็นที่ตั้งแห่งไม้โพธิในกาลนั้น
      ครั้นแล้วได้ไหว้ไม้แคฝอยซึ่งเป็นไม้โพธินั้น เรายังจิตให้เลื่อมใสในไม้โพธินั้น ประนมกรอัญชลีเหนือเศียรเกล้า นมัสการไม้โพธินั้นแล้ว กลับไปยังกระท่อม

      เราเดินนึกถึงไม้โพธิอันอุดมไปตามหนทางสัญจร งูเหลือมซึ่งมีรูปร่างน่ากลัว มีกำลังมาก รัดเรากรรมที่เราทำในเวลาใกล้จะตาย ได้ทำให้เรายินดีด้วยผล งูเหลือมกลืนกินร่างของเรา
      เรารื่นรมย์อยู่ในเทวโลก จิตของเราไม่ขุ่นมัวบริสุทธิ์ขาวสะอาดในกาลทุกเมื่อ ลูกศรคือความโศก ที่เป็นเหตุทำจิตของเราให้เร่าร้อน เราไม่รู้จักมันเลย
 

     
      เราไม่มีโรคเรื้อน ฝีโรคกลาก ลมบ้าหมู คุดทะราด หิดเปื่อย และหิดด้าน นี้ก็เป็นผลแห่งการกวาด
      ความโศก ความเร่าร้อน ไม่มีในหทัยของเราจิตของเราตรง ไม่วอกแวก นี้เป็นผลแห่งการกวาด

      เราถึงสมาธิอีกใจของเราเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์ สมาธิที่เราปรารถนาย่อมสำเร็จแก่เรา
      เราไม่กำหนัดในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ไม่ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง และไม่หลงในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความหลง นี้ก็เป็นผลแห่งการกวาด

     ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใดในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้นเราไม่รู้จักทุคติเลย
     นี้เป็นผลแห่งการกวาด เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... พระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

     ทราบว่า ท่านพระสกิงสัมมัชชกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้แล.
               จบ สกิงสัมมัชชกเถราปทาน.

อ้างอิง
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓ บรรทัดที่ ๓๗๗ - ๔๐๒. หน้าที่ ๑๗ - ๑๘.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=33&A=377&Z=402&pagebreak=0             
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=11
ขอบคุณภาพจาก http://mysterryboy.diaryclub.com/,http://www.udon108.com/,http://www.src.ac.th/

[raponsan]

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๕ ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ -พุทธวังสะ-จริยาปิฎก

ชคติวรรคที่ ๔๖
ชคติทายกเถราปทานที่ ๑
ว่าด้วยผลแห่งการพรวนดินโคนต้นโพธิ

      [๔๑] เรามีจิตเลื่อมใสมีใจโสมนัส ได้ใช้ให้คนพรวนดินที่ไม้โพธิพฤกษ์ของพระมหามุนีพระนามว่าธัมมทัสสี อันเป็นต้นไม้สูงสุดกว่าไม้ทั้งหลาย
      เราพลาดจากภูเขาหรือตกจากต้นไม้จุติแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งนี้เป็นผลของดิน
      โจรไม่เบียดเบียนเรา กษัตริย์ก็ไม่ดูหมิ่นเรา เราก้าวล่วงข้าศึกได้ทุกคน นี้เป็นผลของดิน

      เราเข้าถึงกำเนิดใดๆ คือ เทวดาหรือมนุษย์ ในกำเนิดนั้นๆ เราย่อมเป็นผู้อันเขาบูชาทุกแห่งไป นี้ก็เป็นผลของดิน
      ในกัปที่ ๑,๘๐๐ เราได้ใช้ให้คนพรวนดินด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลของดิน เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... พระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

      ทราบว่า ท่านพระชคติทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้แล.
                จบ ชคติทายกเถราปทาน.

อ้างอิง
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓ บรรทัดที่ ๑๐๒๐ - ๑๐๓๓. หน้าที่ ๔๕.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=33&A=1020&Z=1033&pagebreak=0             
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=41
ขอบคุณภาพจาก http://2.bp.blogspot.com/,https://lh4.googleusercontent.com/

[ครูนภา]

อนุโมทนา ด้วยคะ เป็นเรื่องที่โดนใจมาก ๆ เลยคะ เรื่องนี้เพราะกิจกรรมนักเรียนแห่เทียนพรรษา จะได้พานักเรียนทำกิจกรรมก่อน เวียนเทียนด้วยคะ

 ชอบอานิสงค์มากคะ

 สาธุ สาธุ สาธุ

 

[pamai]

อนุโมทนา สาธุ ครับ