น่าจะมีอยู่ หลายสาเหตุ นะครับ งานนี้ ถ้าตั้งใจปฏิบัติแล้วจริง ๆ นะครับ
1. สาเหตุ ได้ทำการปรามาส พระรัตนตรัย มีพระพุทธเจ้า เป็นต้น แล้วยังไม่ได้ขอขมา ( อันนี้สำคัญนะครับ )
2. มีิมิจฉาทิฏฐิ คือยังไม่เข้าใจในหลักธรรม เป้าหมายการภาวนาที่ยังไม่เข้าใจอริยสัจจะ 4 นั้นกล่าวได้ว่าทำให้เป็นมรรคไม่ได้ครับ
3. ไม่ปฏิบัติตามขั้นตอนของกรรมฐาน
4. ไม่รู้วิธีการรวมจิต ที่ศูนย์จิต ที่เรียกว่า สัมปยุตธรรม สัมปยุตธาตุ กันไม่ได้ ครับ
5. ขาดกัลยาณมิตร ที่ภาวนาได้เป็นครู
6. ไม่ได้แจ้งกรรมฐาน คือ สอบนิมิต ( เรื่องนี้มีหัวข้อวันนี้ ต้องอ่านดี ๆ นะครับ )
7. สถานที่ และ เวลาสัปปายะ ไม่ตรงกับจริต
8. ฝึกวิปัสสนา ผิดแนวทาง หรือ ฝึกสมถะผิดแนวทาง
9. ทำความเพียรมากเกินไป เป็น วิปัสสนูปกิเลส เรียกว่า ปัคคาหะ ( เพียรจัด )
10. ไม่ได้เรียนกรรมฐาน ให้เข้าใจก่อน ภาวนา
11. ไม่ปิดวาจา ไม่มีความเลื่อมใส ในแนวทางปฏิบัติ เพียงแต่ทำตามเขาทำครับ
และอีก หลาย ๆ กรณีครับ
อย่างไรเสีย ทั้งหมดแก้ได้ พึงเข้าหากัลยาณมิตร ที่เหมาะสมกับจริตกับเราครับ ปฏิบัติได้แน่นอนครับ
ขอบคุณภาพจาก
http://www.bloggang.com