พิมพ์

[raponsan]

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖ มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์
๙. พาลบัณฑิตสูตร (๑๒๙)

     
      [๔๘๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนบุรุษโยนทุ่นมีบ่วงตาเดียวไปในมหาสมุทร
      ทุ่นนั้นถูกลมตะวันออกพัดไปทางทิศตะวันตก ถูกลมตะวันตกพัดไปทางทิศตะวันออก
      ถูกลมเหนือพัดไปทางทิศใต้ ถูกลมใต้พัดไปทางทิศเหนือ
      มีเต่าตาบอดอยู่ในมหาสมุทรนั้น ล่วงไปร้อยปีจึงจะผุดขึ้นครั้งหนึ่ง
      ดูกรภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน
      เต่าตาบอดตัวนั้นจะพึงเอาคอสวมเข้าที่ทุ่นมีบ่วงตาเดียวโน้นได้บ้างไหมหนอ ฯ

      ภิกษุเหล่านั้นทูลว่า ข้อนั้นเป็นไปไม่ได้เลย พระพุทธเจ้าข้า
      ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าจะเป็นไปได้บ้างในบางครั้งบางคราว ก็โดยล่วงระยะกาลนานแน่นอน ฯ

      พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เต่าตาบอดตัวนั้นจะพึงเอาคอสวมเข้าที่ทุ่นมีบ่วงตาเดียวโน้นได้ ยังจะเร็วกว่า
      เรากล่าวความเป็นมนุษย์ที่คนพาลผู้ไปสู่วินิบาตคราวหนึ่งแล้วจะพึงได้ ยังยากกว่านี้ นั่นเพราะเหตุไร
      ดูกรภิกษุทั้งหลาย
      เพราะในตัวคนพาลนี้ ไม่มีความประพฤติธรรม ความประพฤติสงบ การทำกุศล การทำบุญ
      มีแต่การกินกันเอง การเบียดเบียนคนอ่อนแอ ฯ

   
      [๔๘๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาลนั้นนั่นแล ถ้าจะมาสู่ความเป็นมนุษย์ในบางครั้งบางคราว
      ไม่ว่ากาลไหนๆ โดยล่วงระยะกาลนาน ก็ย่อมเกิดในสกุลต่ำ คือ สกุลคนจัณฑาล หรือสกุลพรานล่าเนื้อ
      หรือสกุลคนจักสาน หรือสกุลช่างรถ หรือสกุลคนเทขยะ เห็นปานนั้น ในบั้นปลาย
      อันเป็นสกุลคนจน มีข้าวน้ำและโภชนาหารน้อย มีชีวิตเป็นไปลำบาก
      ซึ่งเป็นสกุลที่จะได้ของกิน และเครื่องนุ่งห่มโดยฝืดเคือง

      และเขาจะมีผิวพรรณทราม น่าเกลียดชัง ร่างม่อต้อ มีโรคมาก
      เป็นคนตาบอดบ้าง เป็นคนง่อยบ้าง เป็นคนกะจอกบ้าง เป็นคนเปลี้ยบ้าง
      ไม่ได้ข้าว น้ำ ผ้า ยาน ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และเครื่องตามประทีป
     เขาจะประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต ครั้นแล้วเมื่อตายไป จะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ฯ

    [๔๘๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหมือนนักเลงการพนัน เพราะเคราะห์ร้ายประการแรกเท่านั้น
     จึงต้องเสียลูกบ้าง เสียเมียบ้าง เสียสมบัติทุกอย่างบ้างยิ่งขึ้นไปอีก ต้องถึงถูกจองจำ
     เคราะห์ร้ายของนักเลงการพนันที่ต้องเสียไปดังนั้นเพียงเล็กน้อย
     ที่แท้แล เคราะห์ร้ายอันใหญ่หลวงกว่านั้น คือ
     เคราะห์ที่คนพาลนั้น ประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริตแล้ว
     ตายไป เข้าถึงอบาย ทุคติวินิบาต นรก นั่นเอง ฯ

อ้างอิง
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔  บรรทัดที่ ๖๓๑๒ - ๖๗๔๙.  หน้าที่  ๒๖๗ - ๒๘๔.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=14&A=6312&Z=6749&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=14&i=467
ขอบคุณภาพจาก http://i304.photobucket.com/,http://www.amulet.in.th/,http://www.oknation.net/

[raponsan]

http://www.youtube.com/watch?v=gZYbPQtz_FQ

เผยแพร่เมื่อ 20 ก.ย. 2012 โดย ITor Phattharaphong

                         
                         เพลง : สะเดาะเคราะห์ใจ
                              ศิลปิน : ดวงตา คงทอง

                         เห็นทีต้องไปนิมนต์พระ มาเทศนา ชำระล้างใจ
                         จะได้เป่าปัด กวาดเสนียดจัญไร
                         คำลวงของชายออกจากใจดวงนี้
                         เลือกวันอังคารข้างขึ้น
                         ตอนกลางคืน เป็นฤกษ์ที่ดี
                         จัดเลี้ยงจังหัน ฉันท์เพลอีกที
                         ทำบุญใจนี้ หวังสิ่งที่ดีงาม

                        ได้ยิน นะโมตัสสะ ตัสสะภะคะวะโต
                         สัพพีตีโย โอ้ใจเราคงสุขล้ำ
                         พระสวดคาถาบาลี เรานี้ก็จะกรวดน้ำ
                         พร้อมอโหสิกรรม สิ่งที่เขาทำเรื่อยมา
                         หยุดเถอะนะอย่าไปหลอกใคร

                         เห็นทีต้องไปนิมนต์พระ
                         มาสวดธรรมะ สะเดาะเคราะห์ใจ
                         แผ่ส่วนกุศลส่งผลบุญไปให้
                         เกิดชาติไหนๆ ขออย่าได้ เจอกัน

ที่มา lyrics.ohozaa.com/?search=ดวงตา คงทอง&search_song=สะเดาะเคราะห์ใจ&search_artist=ดวงตา คงทอง&action=noadd

   
    [๔๘๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหมือนนักเลงการพนัน เพราะเคราะห์ร้ายประการแรกเท่านั้น
     จึงต้องเสียลูกบ้าง เสียเมียบ้าง เสียสมบัติทุกอย่างบ้างยิ่งขึ้นไปอีก ต้องถึงถูกจองจำ
     เคราะห์ร้ายของนักเลงการพนันที่ต้องเสียไปดังนั้นเพียงเล็กน้อย
     ที่แท้แล เคราะห์ร้ายอันใหญ่หลวงกว่านั้น คือ
     เคราะห์ที่คนพาลนั้น ประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริตแล้ว
     ตายไป เข้าถึงอบาย ทุคติวินิบาต นรก นั่นเอง ฯ

     .................................................................

     การสะเดาะเคราะห์ที่น่าจะเป็นในพระไตรปิฎก ตามความเข้าใจของผมก็คือ
     น่าจะเป็นการประพฤติ กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต มากกว่า
     เพราะการประพถติตรงข้าม คือ ประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริตแล้ว
     ตายไป จะเข้าถึง อบาย ทุคติวินิบาต และนรก นั่นเอง

     จะพูดให้ง่ายๆ ก็คือ
     การจะสะเดาะเคราะห์ได้นั้น ต้องเลิกประกอบกรรมชั่วทางกาย วาจา และใจ นั่นเอง