พิมพ์

[ISSARAPAP]

ผมเ็ป็นผู้กล่าว ถึงพระรัตนตรัย เป็นที่พึ่ง

คือ ถือเอา พระพุทธเ้จ้่า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง

นอกจาก เคารพ ในพระรัตนตรัย และ ผมก็ให้ความเคารพ ต่อ ผู้ใหญ่ เสมอ

แต่ที่บ้านผม มีธรรมเนียม ทุกปี จะมีการไหว้ศาลพระภูมิ เจ้าที่ หรือบางครั้ง ก็พากันไปกราบ ต้นไม้ เจ้าพ่อ เจ้าแม่

แต่ทุกครั้ง ผมก็ไปร่วมงานด้วย แต่ไม่เคยแสดงความเคารพ ด้วยการกราบไหว้ สิ่งเหล่านี้

จนทำให้ บรรดาคนในครอบครัว และ บรรดาญาติ ทั้งหลาย กล่าวหาผมว่าเป็นคนขวางโลก



เพื่อน สมาชิก มีความเห็นอย่างไร กับเรื่องนี้ครับ

ที่จริง ผมมองเห็นเรื่องนี้เป็น สมมุติ ไม่ใช่ ของแท้

ถ้าจะพูดให้หนัก ๆ ก็มองเห็นเป็นเรื่อง หลอกลวง ใจตนเองเท่านั้น ขาดเหตุผล เป็นเรื่องงมงาย


 

[ธุลีธวัช (chai173)]

ผมเองก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่ไม่ใส่ใจกับ ผี สาง ภูมิ เจ้าที่ คนทรงนัก และไม่เชื่อโชคลางหมอดู รู้สึกเสียเวลา มีเพียง

แต่การแสดงความกตัญญูกตเวทิตาในวันตรุษสาร์ทเท่านั้น เหตุเนื่องด้วยไม่เคยไปมีประสบการณ์รู้เห็นในสิ่งเหล่า

นี้ และไม่ขอเชื่อใดใดทั้งสิ้น ผมในใจมีเพียงรัตนตรัยเป็นสรณะ เชื่อในผลของกรรม เชื่อในพุทธวจนะ เชื่อใน

ธรรมในองค์พระกรรมฐาน เชื่อในพระอริยะเจ้า แม้ผมจะชอบทำบุญสร้างกุศล แต่ก็ถือสุภาษิตที่ว่า "ทำบุญ

เหมือนไปขี้" ไม่ยึดติดเอาเป็นของตัวของกู เมื่อใจมันหนักนักก็ปลดภาระที่หนักด้วยการสลัดออกคือ "ทำบุญ"

ผมนั้นไม่ใส่ใจกับผลอานิสงค์ของบุญใดใด ใจไม่ปรารถนาอะไรมันหนักมันเหนื่อยล้ามันอยากวาง แต่ก็ยากก็

ต้องสู้แก้ไขอยู่กับตัวเองทุกวันทุกเมื่อ เครียดบ้าง แต่หาวิธีคลายผ่อนได้บ้างพออยู่รอดไปวันต่อวัน ณ.วันนี้ผม

เวียนวนอยู่ในวัฏฏะอันแสนเหน็ดเหนื่อยและน่าเบื่อมีเพียงกำลังใจเดียวเป็๋นสรณะให้ขับเคลื่อนไปสู่เป้าหมายคือ

บารมีสามสิบทัศ อันจักเป็นที่พึ้งก้าวย่างเดินในวัฏฏะเพื่อคนอื่นเพื่อมรรค-ผล-นิพพานที่รออยู่...ครับ

[raponsan]

เหล่าโอปปาติกะและสัมภเวสีต่างๆ มีทั้งเป็นผู้มีสัมมาทิฏฐิและเป็นผู้มีมิจฉาทิฏฐิ
เราผู้เป็นปุถุชนที่ไม่มีญานทัสสนะใดๆ จึงเป็นเรื่องยากที่จะตัดสินว่า สมควรกราบไหว้หรือไม่

แต่โดยส่วนตัวของผมคิดว่า การยกมือไหว้ผู้ใดก็ตามเป็นเรื่องที่ทำได้ง่าย
อย่างน้อยก็เพื่อความสบายใจของคนรอบข้าง เมื่อคนรอบข้างสบายใจ
บรรยากาศรอบตัวเราจะเป็นมิตรมากขึ้่น สุดท้ายตัวเราก็จะสบายใจด้วย

ขอให้ธรรมคุ้มครอง