สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ทำไมยิ่งพยายามศึกษาธรรมก้อแล้ว นั่งกรรมฐานบ้างก้อแล้ว(ถึงจะฝึกยังไม่ถึงไหน) ฟังธรรมก้อแล้ว แต่ทำไมใจมันรู้สึกเค้วงคว้าง ว่างเปล่า เหนื่อย ท้อแท้ สิ้นหวัง....บางทีก้อสงสัยตัวเองนี้ฉันเป็นอะไร ฉันทำอะไรอยู่ มันเป็นความทุกข์ที่อธิบายยาก...ทำไมถึงเป็นแบบนี้... :'( :'(

เปิดประเด็นแก้ปัญหา

ที่บอกว่าศึกษา ธรรม คือ ศึกษาอะไร ?
   ลองอธิบายมาก่อนสิว่า อะไรเรียกว่า ธรรม

นั่งกรรมฐานบ้างก็แล้ว
   นั่งอย่างไร ทำอย่างไร วิธีการทำอย่างไร ?
   ลองเล่ามาประกอบวินิจฉัย หน่อยจะดีมาก

ฟังธรรม ฟังอะไรไปบ้าง ฟังแล้วนอนคิดไป ดูหนัง ดูละครไปหรือป่าว หรือฟังอย่างไร ?
   ช่วยอธิบาย วิธีการฟัง สิ ทำไมถึงเคว้งคว้าง เคยได้รู้มาแต่ว่า คนฟังธรรมะ หลับก่อนฟังธรรมจบ

เหนื่อย ก็ ต้องพัก

ท้อแท้ คือ เรื่องอะไร
   ต้องจัดการกันเป็นเรื่อง  ๆ ไม่ใช่ เอาทุกเรื่องมาเป็นเรื่องเดียว

ความทุกข์ คือ ความกังวลใจว่า ไม่รวย จะอยู่อย่างไร ถ้าไม่มีคนช่วย ไม่มีเงินเดือน ไม่สามารถเลี้ยงดูตนเองได้ ประมาณนี้ เขาเรียกว่า พวกคิดมาก ไม่ใช่ความทุกข์จริง เป็นแต่สิ่งที่คิดไปเอง ล่วงหน้า และ พยายามสรุปให้เป็นอย่างนั้น โดยตั้งเงื่อนไขว่า ถ้าจะไม่เป็นอย่างนั้น คือ รวย ๆๆๆๆๆ หรือไม่ ก็หาสามีที่รวย ๆๆๆๆๆๆ

    อย่างนี้เขาเรียกว่า ตั้งจิตไปผิด ควรย้อนกลับมาดูลมหายใจเข้า และ ลมหายใจออกให้มาก ๆ ขึ้น
   นั่งดู ยืนดู นอนดู เดินดู หายใจเข้ากำหนดรู้ว่าหายใจเข้า หายใจออกก็กำหนดรู้ว่าหายใจออก

 คนที่มีความกังวลอย่างนี้เรียกว่า ขาดสติ ประคองสติไม่ได้ ไม่ทำความรู้ตัวในปัจจุบัน คนพวกนี้ยังไม่สมควรฝึกกรรมฐานประเภทสมาธิ เพราะว่า เป็นคนที่ว่างมาก ทางจิต ความว่างมากทางจิต มันจะไปดึงเรื่องนั้นเรื่องนี้ มาผูกให้เป็นเรื่อง ให้กังวลมากมาย ควรจะต้องมาฝึกสติ เสียก่อน

   หายใจเข้ากำหนดรู้ ว่าหายใจเข้า นับ 1
   หายใจออกให้กำหนดรู้ ว่าหายใจออก นับ 1

   ทำไปรอบละ10 ถ้าได้สิบรอบแล้ว ก็กลับมานับหนึ่ง ใหม่

    ;)

 :'( :'( :'( :41:

 :bedtime2:

ขออนุโมทนาสาธุ

 st12 st12 st12