ดีจัง แมวกินผัก
  

    

    

["อนิจจา วต สังขารา อุปปาทวยธัมมิโนอุปปัชชิตวา นิรุชชันติ เตสัง วูปสโม สุโข"อนิจจา วต สังขารา-สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ......อุปปาทวยธัมมิโน-มีอันเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา.......อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ-บังเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป......เตสัง วูปสโม สุโข-การเข้าไประงับสังขารเหล่านั้นเสียได้ เป็นความสุข....]

"อนิจจา วต สังขารา อุปปาทวยธัมมิโน

อุปปัชชิตวา นิรุชชันติ เตสัง วูปสโม สุโข"

อนิจจา วต สังขารา-สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ......

อุปปาทวยธัมมิโน-มีอันเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา.......

อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ-บังเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป......

เตสัง วูปสโม สุโข-การเข้าไประงับสังขารเหล่านั้นเสียได้ เป็นความสุข....

บทสวด บทสวดมนต์ทุกบทเป็นคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งสิ้น ถ้าเราสวดได้ เข้าใจด้วยใจขณะที่เราสวด หรือได้ยิน ได้ฟัง รู้ซึ้งถึงคำแปลและความหมาย ก็จะเป็นปัญญา มีประโยชน์มาก คือ เป็น"วิปัสสนาญาณ"ไปด้วย ถ้าสวดหรือฟังไม่รู้เรื่อง ก็ได้แต่สมาธิ(สมถะ) และฌาน คือ ความสงบของจิตใจเท่านั้น

ปุจฉา-สังขาร คือ อะไร ? ระงับสังขาร ระงับอย่างไร ?

วิสัชนา -สังขาร คือ

1. ขันธ์ 5 ทั้งหมด(รูป-เวทนา-สัญญา-สังขาร-วิญญาณ) เป็นสังขตะหรือสังขตธรรม  หมายความถึง สิ่งที่ถูกปัจจัยปรุงแต่ง สิ่งที่เกิดจากเหตุปัจจัย  เป็นทั้งรูปธรรม และนามธรรม

2.สภาพที่ปรุงแต่งใจให้ดีหรือชั่ว  ตรงกับ"สังขารขันธ์"ในขันธ์ 5

3.สภาพที่ปรุงแต่งชีวิต คือ กายสังขาร(ปรุงแต่งทางกาย คือ ลมหายใจเข้าออก)-วจีสังขาร(ปรุงแต่งวาจา คือ วิตก วิจารณ์)-จิตตสังขาร(ปรุงแต่งใจ คือ สัญญาและเวทนา)

4.สังขารทุกข์-ทุกข์เพราะเป็นสังขาร คือ เพราะเป็นสภาพอันถูกปัจจัยปรุงแต่งขึ้น จึงต้องผันแปรไปตามเหตุปัจจัย เป็นสภาพอันปัจจัยบีบคั้น ขัดแย้ง คงทนอยู่มิได้!!!!

5.สังขารโลก-โลก คือ สังขาร ได้แก่ ชุมนุมแห่งสังขารทั้งปวง อันต้องเป็นไปตามธรรมดาแห่งเหตุปัจจัย......

ระงับสังขาร-คือ การระงับหรือดับความคิดปรุงแต่งเหล่านี้เสียโดยสิ้นเชิง(นั่น คือ การปล่อยวาง)......โดยใช้หลักพิจารณาที่ว่า

สัพเพ สังขารา อนิจจา-สิ่งทั้งหลายเป็นของไม่เที่ยง.....

สัพเพ สังขารา ทุกขา-สิ่งทั้งหลายเป็นทุกข์.......

สัพเพ ธัมมา อนัตตา-ธรรมทั้งหลายไม่ใช่ตัวตน.......

"สรรพสิ่งปล่อยวางได้ใจเป็นสุข    ไม่มีทุกข์ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์

สรรพสิ่งเกิด-ดับไปในทุกอัน    สารพันสารพัด"อนัตตา"

ยึดมั่นมากไม่มีสุขก็ทุกข์มาก     แสนลำบากยิ่งนักเป็นหนักหนา

ยึดมั่นน้อยก็ทุกข์น้อยค่อยคลายคลา    ในไม่ช้าก็จะหายคลายทุรน

จงปล่อยวางให้มากอยากมีสุข     ทุกยามยุคจักบรรลุยอดกุศล

อภัยทานนำมาใช้ให้ทุกคน     จิตกุศลแผ่เมตตามหาทาน

ฝากแสงทิพย์อริยธรรมช่วยนำส่ง    ตามจำนงสัตว์น้อยใหญ่มากไพศาล

ข้าฯสละอโหสิกรรมทำบุญทาน     ปล่อยวางผ่านพระโลกุตตร์เป็นสุดดี

ขอทุกท่านอย่าได้ยากปราศจากทุกข์     มีแต่สุข-ดับกิเลสวิเศษศรี

ข้าฯขอลาประกาศในชาตินี้      ลาน้องพี่กลับโลกทิพย์นิพพานเอยฯ......

    


ที่มา http://www.buddha-dhamma.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&No=447469

 

จ้า ฉันจะไปอยู่กับองค์สมเด็จปู่ ให้ได้ในชาตินี้ คอร์นเฟริม... ขอบคุณค่ะน้าธวัชชัย ที่ให้กำลังใจ

คนที่ว่าฉันบ้าก็เรื่องของเขา ไม่ใช่เรื่องของฉัน...

      

มีเรื่องเล่าสู่เพื่อนฟังอีกแล้ว

เมื่อคืนภาวนาเสร็จ อุทิศบุญกุศลแล้วก็นอน ฝันว่าไปเดินเล่นทางเดินของสวนสาธารณะ ไปกันหลายคน สักพักเหมือนเดินอยู่คนเดียว แล้วมีเงาดำเป็นผู้ชายเป็นเด็กมาทับที่ร่างฉัน ฉันขยับตัวไม่ได้ ต้องนิ่งอยู่อย่างนั้น พักนึงตั้งสติได้ ก็สวดคาถาพญาไก่เถื่อน

เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ,
ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา ,
สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา,
กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ ,

จบ นึง เงาที่ทับร่างฉันก็หายไป แล้วฉันก็เดินเล่นต่อไปอย่างสบายใจ

บันทึกความทรงจำ

    

    

        

      

    

  

    

    

    
    

     

     

    

    

 

 

คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า  คนที่แต่งงานแล้วอยากกลับมาเป็นโสด  คนโสดอยากแต่งงาน
ฉันอยากถามคุณก่อนว่า อยู่เป็นโสด ชีวิตคุณมีความสุขมั้ย ถ้ามีความสุข คุณก็จะรู้คำตอบที่ต้องเลือก

สาธุ อนุโมทนา ค่ะ
    

 

ขอให้พระอาจารย์หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ

    

    

      

ขอบคุณจ้า   
      

      

    

ส่วนตัว แล้ว มองกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ กับ ธรรมกาย เหมือนกันนะ เพราะรู้สึกคล้ายกันมาก

โดยเฉพาะ สัมมา อรหัง นี่ได้ยินทั้งสองที่ นี่แหละ อีกอย่างวิชากรรมฐาน การสอนนั้น มีการวางจิต วางจุดด้วย ซึ่งในวิธีการวางความเป็นจริง ไม่น่าจะต้องมีส่วนนี้ เพราะว่า จิตไม่มีทีอยู่ตรงไหน แต่ มันอยู่ในกาย ทั้งหมด นะ

 

ก็แล้วแต่คุณนะ ความคิด ความเชื่อ ความรู้ วาสนา บารมีของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่เท่ากัน แต่ก็ขอบคุณนะที่เข้ามาดูในเว็บนี้...

      

 

     

กลับมาบ้านเรานะน้องป้อม พี่จะพาไปทัวร์วัด...ยินดีที่อยู่ในภาคเดียวกัน คงจะไปด้วยกันได้ เพราะไม่ไกลกันเลย ขอนแก่น - มหาสารคาม

    

    

 

    

 

 

[มณฑารพ ดอกไม้ทิพย์แห่งสวรรค์]

มณฑารพ ดอกไม้ทิพย์แห่งสวรรค์

“มณฑารพ” หรือ “มณฑา” มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า “Talauma candollei Bl.” อยู่ในวงศ์ Magnoliaceae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับพวกจำปา จำปี และยี่หุบ เป็นไม้พุ่มสูงราว 3-10 เมตร เปลือกสีเทา ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ มีขนาดใหญ่ รูปรี ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ เนื้อใบหนา มักเป็นคลื่นหรือเป็นลอน ดอกมีขนาดใหญ่ เป็นดอกเดี่ยว ออกตามซอกใบ หรือส่วนยอดของลำต้น มีสีเหลืองนวล 

มีกลีบเลี้ยงสีเขียวอ่อน 3 กลีบ กลีบดอก 6 กลีบ เรียงเป็น 2 ชั้น ชั้นละ 3 กลีบ กลีบดอกค่อนข้างหนา แข็ง ดอกมีกลิ่นหอมและส่งกลิ่นไปไกล โดยเฉพาะในตอนเช้าตรู่ จะส่งกลิ่นหอมแรงมาก และออกดอกตลอดปี ส่วนผลรูปรี ออกเป็นกลุ่ม และเนื่องจากมณฑามีดอกสวยและกลิ่นหอมจึงนิยมปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ
 

ดอกไม้ทิพย์แห่งเมืองสวรรค์ที่ชื่อ “มณฑารพ” หรือ “มณฑา” นั้น ในพระไตรปิฎกกล่าวไว้ว่า ก่อนที่พระพุทธองค์จะเสด็จดับขันธปรินิพพาน ได้ตรัสกับพระอานนท์ว่า

ดูกรอานนท์ ไม้สาละทั้งคู่ เผล็ดดอกบานสะพรั่งนอกฤดูกาล ร่วงหล่นโปรยปราย ลงยังสรีระของตถาคตเพื่อบูชา แม้ดอกมณฑารพอันเป็นของทิพย์ ก็ตกลงมาจากอากาศ ดอกมณฑารพเหล่านั้น ร่วงหล่นโปรยปรายลงยังสรีระของตถาคตเพื่อบูชา แม้จุณแห่งจันทน์อันเป็นของทิพย์ ก็ตกลงมาจากอากาศ จุณแห่งจันทน์เหล่านั้น ร่วงหล่นโปรยปรายลงยังสรีระของตถาคตเพื่อบูชา ดนตรีอันเป็นทิพย์เล่า ก็ประโคมอยู่ในอากาศ เพื่อบูชาตถาคต แม้สังคีตอันเป็นทิพย์ก็เป็นไปในอากาศเพื่อบูชาตถาคต

ดูกรอานนท์ ตถาคตจะชื่อว่าอันบริษัทสักการะ เคารพ นับถือ บูชา นอบน้อม ด้วยเครื่องสักการะประมาณเท่านี้หามิได้ ผู้ใดแลจะเป็นภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก หรืออุบาสิกาก็ตาม เป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติตามธรรมอยู่ ผู้นั้นย่อมชื่อว่าสักการะ เคารพ นับถือ บูชาตถาคต ด้วยการบูชาอย่างยอด เพราะเหตุนั้นแหละอานนท์ พวกเธอพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า เราจักเป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ปฏิบัติชอบ ประพฤติตามธรรมอยู่ ดังนี้ ฯ”  (การถวายดอกไม้ก็ดี แต่การปฏิบัติบูชานั้นดีที่สุด)

ในเวลาที่พระพุทธองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว ทุกหนแห่งในเมืองกุสินาราเต็มไปด้วยดอกมณฑารพ “...สมัยนั้น เมืองกุสินาราเดียรดาษไปด้วยดอกมณฑารพโดยถ่องแถวประมาณแค่เข่า จนตลอดที่ต่อแห่งเรือน บ่อของโสโครกและกองหยากเยื่อ ครั้งนั้นพวกเทวดาและพวกเจ้ามัลละเมืองกุสินารา สักการะ เคารพ นับถือ บูชาพระสรีระพระผู้มีพระภาค ด้วยการฟ้อนรำ ขับร้อง ประโคมมาลัยและของหอม ทั้งที่เป็นของทิพย์ ทั้งที่เป็นของมนุษย์...”

 

หลังจากพระพุทธองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว พระมหากัสสปะเถระซึ่งอยู่ที่เมืองปาวา ได้ทราบข่าวว่าพระพุทธเจ้าเสด็จมาประทับที่เมืองกุสินาราเป็นเวลาหลายวันแล้ว จึงตั้งใจจะไปเฝ้าพร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์บริวาร 500 รูป ขณะที่กำลังเดินทางไปเมืองกุสินาราอยู่นั้น ได้หยุดพักหลบแสงแดดอยู่ใต้ร่มไม้ข้างทาง ได้เห็นนักบวชนอกศาสนาคนหนึ่งซึ่งมาจากเมืองกุสินารา ถือ “ดอกมณฑารพ” ที่ผูกติดกับกิ่งไม้ต่างร่ม เดินสวนทางมา

พระมหากัสสปะซึ่งเวลานั้นยังไม่ทราบว่าพระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว ก็นึกสังหรณ์ใจ เพราะดอกมณฑารพเป็นดอกไม้ทิพย์ที่ไม่มีในโลกมนุษย์ และจะปรากฏเฉพาะตอนที่มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นกับพระพุทธเจ้า เช่น ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน วันจาตุรงคสันนิบาต และวันที่ทรงแสดงพระธัมมจักกัปปวัตนสูตร เป็นต้น ซึ่งเทพเทวดาจะบันดาลให้ดอกมณฑารพตกลงมาจากเทวโลก พระมหากัสสปะจึงได้สอบถามข่าวคราวของพระพุทธองค์จากนักบวชนอกศาสนาผู้นั้น ซึ่งได้รับคำตอบว่าพระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานมา 7 วันแล้ว และดอกมณฑารพนี้ก็ได้เก็บมาจากบริเวณที่พระพุทธองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานนั่นเอง เมื่อได้ยินดังนั้นพระมหากัสสปะจึงรีบเร่งนำพระภิกษุสงฆ์ออกเดินทางไปยังเมืองกุสินารา

นอกจากนี้ มณฑารพยังเป็นดอกไม้ของนางสงกรานต์ประจำวันพฤหัสบดีที่มีนามว่า กิริณีเทวี  

......................................................
จากหนังสือพิมพ์ธรรมลีลา ฉบับที่ 78 พ.ค. 50 โดย เรณุกา
โดย ผู้จัดการออนไลน์ 3 พฤษภาคม 2550 14:50 น.

กระทู้เกี่ยวเนื่องกัน
• วันอัฏฐมีบูชา : วันถวายพระเพลิงพระบรมศพพระพุทธเจ้า •
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=23&t=42337

  

 

จะจัดหาน้ำมันมะกอกชนิดทานได้ ถวายพระอาจารย์นะคะ จะส่งไปทางพ่อปุ้ม....

... ได้บุญคนเดียวก่อนเลย...

    

อนุโมทนา สาธุค่ะ

    

สวดทุกวันค่ะ ปี 58 นี้ ตั้งเป้าหมายการสวดไว้ที่ 236,520 จบ ค่ะ วันละ 6 คาบ สวดสะสม

ที่ผ่านมาสวดแล้วเกิดอะไรขึ้นตั้งมากมาย ขอเล่าให้ฟังนะคะ ไม่ขอเรียงลำดับนะคะ เอาที่คิดได้
มีอยู่หลายครั้ง หลังจากการสวดก็อุทิศบุญกุศลเป็นปกติ แล้วก็นอน ตอนนอนนั้นก็สวดนะคะ แป็ปเดียว ฝันเลย แต่ก็ยังรู้สึกตัว รู้ว่าตัวเองลอยได้ ก็เกิดความดีใจ  ก็ลอยไปทางซ้ายก็ลอยไปทางขวา แล้วก็ลอยตัวขึ้นข้างบนลอยสูงมาก ครั้งหลังนี่ลอยตัวสูงกว่าทุกครั้งค่ะ  บางคืนก็ฝันว่าตัวเอง หายตัวได้ เป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ใจมาก 
 ตอนที่ป่วยเจ็บต้นขา เหตุจากการเกร็งจากการขับรถและเบรคกะทันหัน ปวดอยู่ ๒ วันก็หายเป็นปกติค่ะ

สวดทุกวันดีทุกวันนะคะ ก่อนออกจากบ้านขอให้สวดวันละ ๗ จบ หรือ ๙ จบ นะคะ จะเดินทางแคล้วคลาด ปลอดภัย
สิ่งที่ดีมีมาให้เราแทบไม่คาดคิดเลยค่ะ อนุโมทนากับทุกท่านที่สวดคาถา เว ทา สา กุ ด้วยนะคะ  สาธุ

 

    

ภาพยังมีต่ออีก ยังมีอยู่.. เป็นภาพที่ประทับใจ รจ พิชชา ค่ะ เป็นภาพที่ถ่ายงานวันเกิดที่ทะเลบัวแดง หนองหาน อุดรธานี  ขอบพระคุณพระอาจารย์ และศิษย์พี่  สายกรรมฐานมัชฌิมา แบบลำดับ ทุกท่านค่ะ ปีนี้จะนิมนต์อีก ไม่รู้พระอาจารย์จะรับหรือเปล่า แล้วแต่วาสนาแล้วกันนะคะ เพราะว่าทำบุญตักบาตรวันเกิดที่บ้านต้องทำติดต่อกัน ๓ ปีค่ะ ปีที่ ๒ ทำบุญแล้ว ค่ะ  เหลืออีก ๑ ปี 

ปล. ขอสมเด็จปู่ ฯ ให้พระอาจารย์รับนิมนต์ครั้งที่ ๓ ด้วยนะคะ  ทำบุญตักบาตรที่บ้านแล้วจะไปภูทอก จ.บึงกาฬ เชียงคาน 

อนุโมทนา สาธุค่ะ