สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

 ask1
อยากทราบว่า สมาชิกธรรม ที่นี่ มีความเห็นอย่างไร ถ้าพระ ยุ่งกับการเมือง
 :13: :13: :13:

ส่วนตัว ว่า ไม่ดี นะครับ ไม่ควรสนับสนุน

 :93: :93: :93:

(http://farm3.static.flickr.com/2714/4364856989_699e90e18b.jpg)

พระบิณฑบาต

(http://i80.photobucket.com/albums/j198/fluffyboy101/Line/NackVision-32.gif)

          ครั้งหนึ่งนานมา      ศากยะวัลลภา      แต่ครั้งพุทธกาล
เคืองแค้นในหทัย      หมายใคร่ล้างผลาญ      ศากยะวงศ์วาน      สิ้นซากโคตรสกุล

          พระสุคตทรงโปรด      รั้งขวางอดโทษ      ปรามเจ้าวิฑูรภ์
สามคราทรงยืน      ทรงขืนเกื้อกูล      สี่นั้นอาดูร      ตกต้องตามกรรม

          กาลกึ่งแต่นี้      เห็นต่างต่อยตี      ยากเทศน์กล่าวธรรม
ศาสน์สงฆ์อยู่เอือม      ถูกเหลื่อมถูกล้ำ      แบกบาตรร้าวคล้ำ      ข้าวก้อนล่วงไกล

          โปรดญาติโปรดโยม      ต้องหาญต้องโหม      ทิฐิบ่ใคร่         
โลภหลงคนเขื่อง      เมินเมืองทำได้      เหลืองแดงอย่างไร      สงฆ์เพียงปรองดอง                           

(http://i80.photobucket.com/albums/j198/fluffyboy101/Line/NackVision-32.gif)
                                                                                                                  ธรรมธวัช.!


http://hiddencrack.blogspot.com/2010/02/blog-post_17.html

 :25: :25: :25:

ต้องไปอ่านเรื่อง พระภิกษุ ประเภทต่าง ๆ ดูคะ
 ถึงแม้ จะทำเพื่อชาติบ้านเมือง ก็จริง แต่ความเป็นจริง พระภิกษุ ก็ไม่ควรยุ่งกับเรื่องการเมือง สงคราม อยู่นะคะ

  :58: :bedtime2:

นักบวช มายุ่ง เรื่องการเมือง ไม่เข้าท่า เลยครับ ลำพังยุ่งเรื่องการสอน การนำคน ก็ยุ่งแล้ว ยิ่งยุ่งมากขึ้น จะเอาเวลาไหน ไปปฏิบัติธรรม ภาวนา กันครับ

  :smiley_confused1:

ไม่งาม ไม่งาม เจ้าคะ เพราะพระ ควรสละ ตัดกิเลส ไม่เกี่ยวข้องด้วยเรือน แล้วคะ

 :67:

พระกับการเมือง ไม่น่าไปด้วยกันได้ นะครับ

เพราะการเมือง มีคดเคี้ยว เลี้ยวลด มีเล่ห์ มีเหลี่ยม มีชั้นเชิง
แต่พระธรรม นั้น ตรงไป ตรงมา ผู้ปฏิบัติ มักตรงไปตรงมา ต่อ ศีล และ ธรรม ดังนั้นการปกครองในระบบ ประชาธิปไตย นี้ จึงไม่สามารถ ทำได้จริง ๆ ยกเว้น แบบ ธรรมาธิปไตย แบบ ธิเบต หรือ ภูฏาน นั้นแหละครับ ถึงจะเหมาะสมกับพระธรรม อัน งาม ครับ


  :49:

    ans1 ans1 ans1

   
   ในสมัยพุทธกาล พระญาติของพระพุทธเจ้าจะทำศึกต่อกัน พระองค์เสด็จไปห้ามถึง ๓ ครั้ง
   สุดท้ายก็ห้ามไม่ฟัง ทั้งสองฝ่ายทำสงครามกัน จนกรุงกบิลพัสด์ล้มสลาย ศากยะวงค์แทบจะสูญสิ้น
   เรื่องนี้ปรากฏอยู่ในอรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ปุปผวรรคที่ ๔ "เรื่องพระเจ้าวิฑูฑภะ"
   http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=14&p=3 (http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=14&p=3)

   พระพุทธเจ้าทรงใช้พระญาณเล็งแลแล้วเห็นว่า อย่างไงก็ห้ามไม่ได้ เพราะบุรพกรรมที่ทั้งสองฝ่ายได้กระทำไว้ แม้ฝ่ายพระเจ้าวิฑูฑภะจะเป็นฝ่ายชนะ แต่ในวันถัดมา คนชนะก็ถูกน้ำท่วมตายทั้งหมด
   "กัมมุนา วัตตตีโลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"  กรรมครั้งนั้น..ติดจรวดครับ

   พระที่ออกไปยุ่งกับการเมืองนั้น จะตัดสินว่าเป็นการสมควรหรือไม่นั้น
   ฆราวาสผู้ไม่มีหน้าที่เกี่ยวข้อง ไม่ควรไปวิพากษ์วิจารณ์ให้เกินเลย
   เพราะหน้าที่ตัดสินนั้นเป็นของคณะสงฆ์ เครื่องมือในการตัดสินนั้นนอกจากพระวินัยแล้ว
   ทางโลกจะมีกฏหมายเกี่ยวกับสงฆ์ควบคุมอยู่

   มีคำอยู่คำหนึ่งอยากให้เข้าใจ คือ โลกวัชชะ
  โลกวัชชะ   [โลกะ–] น. โทษทางโลก, อาบัติที่เป็นโทษทางโลก, ข้อเสียหายที่ชาวโลกติเตียนว่าไม่เหมาะสมกับสมณะ คือ สิ่งที่ภิกษุหรือคนทั่วไปที่ไม่ใช่ภิกษุทำ ก็เป็นความผิดความเสียหาย เหมือนกัน เช่น ทําโจรกรรม ฆ่ามนุษย์ ทะเลาะวิวาท. (ป.).

   พระนักเทศน์ท่านหนึ่ง ไปตอบปัญหาธรรมที่โรงพยาบาลศิริราช ณ ที่นั้นมีทั้งหมอพยาบาล และเจ้าหน้าที่ มีคนถามปัญหาในเชิงว่า "พระทำอย่างนี้อย่างนั้นเป็นการสมควรหรือไม่" ท่านก็ตอบไปตามปัญญาของท่าน
   แต่สุดท้ายท่านกล่าวว่า "หากยังเสพกามอยู่ อย่าไปจับผิดพระเลย"

   โลกวัชชะ หรือโทษทางโลก นั้น ฆราวาสแสดงความเห็นได้ครับ
   แต่ต้องถือศีลให้มั่น ต้องมีวาจาสุภาษิต
   หากพลาดพลั้งปรามาส ก็ต้องยอมรับกรรมโดยดุษฎี
   
   คนเรามีความเห็นต่างกันได้ เป็นเรื่องปรกติ ขอให้เคารพความเห็นของกันและกัน
   แต่อย่าโกรธ อย่าพยาบาท อย่าเบียดเบียนด้วยกายด้วยวาจา กันเลย
   ขอคุยเป็นเพื่อนเท่านี้ครับ
    :49: :25: :) ;)
   

   
 

วิจารณ์ ด้วยความระมัดระวัง หน่อยนะคะ เพราะไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับเราโดยตรง

 :s_hi: