ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: พระอาจารย์..ต้องช่วยพระองค์เองแล้วนะ.!! ครั้งสมเด็จญาณฯ ประชวรหนัก จนแพทย์ถอดใจ  (อ่าน 2375 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28361
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0



พระอาจารย์..ต้องช่วยพระองค์เองแล้วนะ.!! ครั้งสมเด็จญาณฯ ประชวรหนัก จนแพทย์ถอดใจ เมื่อในหลวงร.๙ เสด็จมาเยี่ยม พระกำลังกลับฟื้นคืนอย่างอัศจรรย์

ครั้งหนึ่ง สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชทรงประชวร มีพระอาการหนักมาก มีข่าวลือทั่วไปว่า "ทรงสิ้นพระชนม์แล้ว" เป็นเหตุให้คณะสงฆ์วัดบวรนิเวศวิหาร ซึ่งกำลังเดินทางไปประชุมที่กัมพูชา ต้องรีบเดินทางกลับ เมื่อถึงกรุงเทพฯ แล้ว จึงได้รู้ว่ากลุ่มคนปล่อยข่าวลือ เพราะพระอาการดีขึ้น

และเมื่อทรงฟื้นจากประชวรครั้งนั้น ก็ทรงเล่าให้ฟังว่า ความจริงครั้งนั้นประชวรหนักมาก เตรียมใจที่จะละสังขารอยู่แล้ว ในขณะนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๙) เสด็จพระราชดำเนินพร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เพื่อไปทรงเยี่ยม ณ ที่ประทับรักษาพระองค์

คณะแพทย์ได้ถวายรายงานว่า ทรงประชวรอาการหนักมาก และสิ้นหวังแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ได้เสด็จพระราชดำเนินเข้าไปถึงเตียงที่บรรทม


@@@@@@

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงใช้พระหัตถ์ทั้งสองจับพระพาหา (ต้นแขน) ของสมเด็จพระองค์ แล้วกราบทูลว่า
      "พระอาจารย์ พระอาจารย์! พระอาจารย์ หม่อมฉันและสมเด็จพระราชินีมาเยี่ยม"
       ทรงตรัสอย่างนี้อยู่ ๒-๓ ครั้ง สมเด็จพระสังฆราชก็ทรงฟื้นพระสติ และทรงพยักหน้า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงตรัสว่า

    "คราวนี้ทรงประชวรหนัก คณะแพทย์บอกว่าเกินกำลังแล้ว หม่อมฉันเองก็ได้ใช้ความพยายามเต็มที่ หมอที่ไหนดีก็หามารักษา ยาอย่างไหนดีก็หามาถวาย แต่พระอาการไม่มีใครจะช่วยได้แล้ว พระอาจารย์ต้องช่วยพระองค์เองแล้วนะ พระอาจารย์ต้องช่วยพระองค์เองแล้วนะ"

สมเด็จพระสังฆราชทรงพยักหน้ารับคำอาราธนา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ เสด็จกลับ โดยมิได้ตรัสประการใดอีก

@@@@@@@

สมเด็จพระสังฆราชทรงประทานเล่าว่า เมื่อได้ยินพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัสว่า "พระอาจารย์ต้องช่วยพระองค์เองแล้ว" ก็ทรงระลึกถึงคำสอนในพระบรมศาสดาเรื่องอิทธิบาท ๔ ได้ว่า เป็นธรรมโอสถ ที่เมื่อเจริญแล้วสามารถดำรงพระชนม์ให้ยืนยาวได้ดังปรารถนาถึงกัลป์ หรือเกินกว่ากัลป์

เมื่อทรงระลึกได้ดังนี้ จึงทรงเข้าสมาธิ ดำรงพระจิตอยู่ในวิหารธรรมที่มีชื่อว่าอิทธิบาท ตามคำสอนของพระบรมศาสดา และในไม่ช้าพระอาการก็ทุเลาอย่างน่าอัศจรรย์ และทรงดำรงขันธ์เป็นมิ่งมงคลสูงสุดแก่ประเทศชาติและบวรพระพุทธศาสนามาตราบเท่าถึงหนึ่งร้อยพระพรรษา

 

ขอบคุณข้อมูลจาก : ๑๐๐ พระชันษา สมเด็จพระสังฆราช
เรียบเรียงโดย เสาวลักษณ์ แสงสุวรรณ
http://www.tnews.co.th/contents/456149
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ

ธัมมะวังโส

  • ธัมมะวังโส
  • ผู้บริหารเว็บ
  • โยคาวจรผล
  • *
  • ผลบุญ: +180/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 7249
  • Respect: +6
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
บันทึกการเข้า
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ