จากที่สรุปจาก อธิบายของพระอาจารย์ คือ ทำความเข้าใจ ในอนัตตาก่อน นะครับ
อันที่จริง ผมเองก็ยังไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องไปทำความเข้าใจในเรื่อง สุญญตา หรือ อนัตตา ในเมื่อใจ
ของเราปล่อยวาง ลง จากความเป็นเรา และ ของเรา ตัวตนของเรา ลงแล้ว ก็เท่ากับ ไม่มี... เมื่อไม่มี ก็คือ ไม่มี
ตรงนี้ ผมว่าเป็นส่วนสาระ ที่พระอาจารย์แสดงไว้นะครับ
ความไม่มี ไม่ได้บอกว่า ไม่มี แต่ความไม่มี อาศัยอะไร จึงไม่มี ไม่มี มาจากคำว่า มี เพราะ ไม่มี เป็นสิ่งคู่ กับคำว่า มี มี อาศัย ไม่มี ไม่มี อาศัย มี สุข อาศัย ทุกข์ ทุกข์ ก็อาศัย สุข สิ่งที่เราพูดกันอยูี่ตอนนี้กับเป็นสิ่งที่ไปซ้าย ที ไปขวาที ทั้ง ๆ ที่เราต้องการพูด หรือ ทำใจให้ถึง ก็คือ ระหว่าง มี กับ ไม่มี สุข กับ ทุกข์ ปล่อยวาง กับ ไม่ปล่อยวาง เที่ยง กับ ไม่เที่ยง ดังันั้น ถ้าจะสื่อเรื่อง สุญญาตา ก็ต้องผ่านลำดับ การภาวนา เท่านั้น จึงจะได้คำตอบ ต้องอ่านซ้ำ ๆ หลาย ๆ เที่ยวครับ เพราะข้อความอธิบายของพระอาจารย์ อย่าอ่านเพียงรอบเดียวครับ ( สำหรับผมเองต้องอ่าน เป็น สิบรอบเลยครับ เพื่อทำความเข้าใจ และ จะได้เข้าใจสิ่งที่พระอาจารย์ต้องการแสดงครับ
ขอบคุณผู้ถามด้วย ครับ ไม่เห็นนานแล้วนะครับ