พิมพ์

[saieaw]

มีคนแนะนำว่า ปล่อยปลา ปล่อยนก แล้วจะต่อชีวิตได้จริงหรือคะ

[raponsan]

   โดยส่วนตัวแล้ว เคยทำมาหมด ก่อนทำมีความลังเลสงสัยอยู่ระดับหนึ่ง
หลังจากทำแล้ว ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง
    แต่ผลที่ออกมา ที่สามารถแตะต้องได้หรือเห็นชัดเจนนั้น ขอตอบว่า ไม่มี

    หากคิดกันง่ายๆ หลายคนอาจตั้งข้อสังเกตว่า
    "การปล่อยนกปล่อยปลา จะเป็นการส่งเสริมให้คนอื่นทรมานสัตว์"

    เมื่อคิดกันต่อไป อาจมีคนแย้งว่า
     "มันเป็นกรรมของคนและสัตว์นั้นๆที่ก่อกันมา"(อย่าไปยุ่งเลย)
 
     ผมมีข้อสังเกตว่า ที่หน้าวัดระฆังโกสิตาราม กรุงเทพฯ เมื่อก่อนโน้น
มีร้านให้ปล่อยนกปล่อยปลาจำนวนมาก แต่ปัจจุบันถูกทางวัดสั่งห้ามจำหน่าย
หน้าวัดเลยดูสอาดขึ้นมาก  เหตุผลที่สั่งห้ามของวัดที่แท้จริง ไม่มีใครทราบ

      ขอจบด้วยพุทธภาษิต ที่ว่า
     “กมฺมุนา วตฺตตีโลโก”
   “สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"

[noppadol]

  :o

[saithong]

มีเรื่องที่พระพุทธเจ้า ตรัสถึงเรื่องสามเณร รูปหนึ่งที่จะเสียชีวิต แล้วสามเณรรูปนั้นไม่เสียชีวิต เคยฟังอาจารย์พูดให้ฟังครั้งหนึ่ง ใครรู้เนื้อเรื่องช่วยนำมาโพสให้อ่านด้วยนะ ช่วยเหลือคุณ saieaw ด้วยเพราะกำลังมีทุกข์เรื่องคุณแม่ป่วยที่โรงพยาบาล ถ้าดิฉันจำไม่ผิด ว่าจะโพสไว้เป็นกระทู้ด้วย

[raponsan]

มาแล้วครับตามคำขอของคุณสายทอง


อานิสงค์ของการ ปล่อยนก ปล่อยปลา หรือให้ทานชีวิตสัตว์อื่น ๆ เช่น ไถ่ชีวิตโคกระบือ

ได้มีการบันทึกหรือเล่าต่อกันมาในคัมภีร์พระพุทธศาสนา

ในเรื่องของสามเณร ซึ่งเป็นศิษย์ในสำนักของพระสารีบุตร พระอัครสาวกเบื้องขวาของพระพุทธเจ้า ซึ่งสามเณรท่านนี้ได้รับการพยากรณ์จากพระสารีบุตรว่า " ชะตาถึงฆาต" จะต้องมรณภาพ ภายใน ๗ วันขอให้ปลงอายุสังขารเสีย พอสามเณรได้ฟังดังนั้น ในฐานะนักปฎิบัติธรรม ท่านก็มิได้สะทกสะท้าน หรืออาลัยในชีวิตแต่อย่างใด ไหน ๆ ก็จะละสังขารแล้ว ก็ใคร่จะขออำลาพระอาจารย์ไปโปรดโยมบิดา มารดาสัก ๓ วัน เพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณเป็นครั้งสุดท้าย

เมื่อได้รับอนุญาตแล้ว ก็ออกเดินทาง กะว่าจะใช้เวลาไปกลับให้ทันก่อนกำหนด เพื่อฟังธรรมจากพระสารีบุตรเป็นครั้งสุดท้าย ในระหว่างการเดินทาง เนื่องจากในช่วงเวลานั้นเป็นหน้าแล้ง น้ำในลำธาร ห้วยหนอง เหือดแห้ง สามเณรได้เห็นปลาน้อย จำนวนหนึ่ง ดิ้นกระแด่ว ๆ ใกล้จะถึงเวลาตายอยู่ในบ่อน้ำที่กำลังแห้งเหือด ด้วยจิตที่เป็นเมตตา ท่านได้นำจีวรช้อนตักปลาฝูงนั้น ไปปล่อยในแม่น้ำสายใหญ่ แล้วจึงเดินทางต่อไป หลังจากโปรดโยมบิดา มารดา และเดินทางกลับมายังสำนักแล้ว

พอครบกำหนดตามที่พระสารีบุตรพยากรณ์เอาไว้ ก็เข้าไปกราบลาเพื่อขอฟังธรรมก่อนละสังขาร แต่พระสารีบุตรกลับไม่แสดงธรรมโปรด และได้กล่าวกับสามเณรว่า "กรรมดี ที่เณรได้ช่วยชีวิตฝูงปลา ซึ่งบังเอิญเป็นเจ้ากรรมของเณรแต่อดีตชาติ ประกอบกับบุญกุศลที่เณรได้ทำไว้ด้วยการถือเพศบรรพชิตในปัจจุบัน ทำให้เจ้ากรรมนายเวรเกิดความปีติ ทั้งสองฝ่ายได้ยินยอมให้กรรมหนักถึงตายของเณรหลุดพ้น ด้วยการ "อโหสิกรรม" ต่อกัน เณรได้พ้นกรรมบัดนี้แล้ว" จากเรื่องดังกล่าว จึงทำให้มีการทำบุญสะเดาะเคราะห์ด้วยการปล่อยนก ปล่อยปลา หรือให้ทานชีวิตสัตว์อื่น ๆ เช่น ไถ่ชีวิตโคกระบือ ฯลฯ ในพุทธศาสนา แต่นั้นมา ดังนั้นการแก้กรรมเมื่อชะตาถึงฆาต โหราจารย์ก็จะแนะนำให้แก้กรรมด้วยการให้ทานชีวิตสัตว์เป็นดีที่สุด


เครดิตโดย    พลศักดิ์ วังวิวัฒน์
ที่มา   http://larnbuddhism.com/webboard/forum8/thread2213.html

[saithong]

 :angel: :angel: :angel: อนุโมทนาด้วยคะ

[saieaw]

  จะจริง หรือ ไม่จริง อิ๋ว ก็จะทำให้คุณแม่ ขอบคุณคะ

[axe]

 ;D ผมเองก็ปล่อยเต่า ด้วย

[patra]

แนะนำให้อ่านครับ
 

[tuenum]

คุณ nathaponson ครับ


ผมชื่อพลศักดิ์ครับ  คุณเอาเครดิตอะไรมาให้ผมล่ะ  ผมไม่เอาทั้งนั้น   เว็บนี้เขาพากันดีสเครดิตผมทั้งนั้น

[ธรรมะ ปุจฉา]

สาธุ