พิมพ์

[raponsan]

พุทธพยากรณ์

หัวข้อ ภิกษุเถระชอบสบาย ในหนังสือตำราดูพระ (ปุ่น จงประเสริฐ เรียบเรียงจากขุมทรัพย์จากพระโอษฐ์ ของท่านอาจารย์พุทธทาส) อ้างเหตุพระเถระ ยกคำตรัสของพระพุทธองค์ ดังต่อไปนี้

    กัสสปะ ก็ในเวลานี้ พวกภิกษุชั้นเถระ ไม่สมาทานการอยู่ป่าเป็นวัตร ไม่สมาทานการบิณฑบาตเป็นวัตร ไม่สมาทานการใช้ผ้าบังสุกุลเป็นวัตร ไม่สมาทานการใช้ผ้าจีวรเพียงสามผืนเป็นวัตร ไม่จำกัดความต้องการให้มีแต่น้อย ไม่สันโดษ ไม่อยู่สงบ ไม่เป็นผู้อยู่อย่างไม่คลุกคลีกัน ไม่ปรารภความเพียร และไม่กล่าวสรรเสริญการกระทำเช่นนั้น

    ภิกษุรูปใด เป็นคนมีชื่อเสียงคนรู้จักมาก มีเกียรติยศ มีลาภด้วยบริขาร คือจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานปัจจัยเภสัช ภิกษุชั้นเถระด้วยกัน ก็เชิญให้นั่งเฉพาะภิกษุรูปนั้น ด้วยคำเป็นต้นว่า
    มาเถิดภิกษุ ภิกษุนี้ชื่ออะไร ภิกษุนี้ช่างมีวาสนาเสียจริง ภิกษุนี้เป็นที่รักของผู้ประพฤติพรหมจรรย์ด้วยกัน
    มาเถิดภิกษุ นิมนต์ท่านนั่งอาสนะนี้ ดังนี้

    กัสสปะ ครั้นภิกษุเถระประพฤติกันอยู่ดังนี้ ความคิดก็เกิดขึ้นแก่ภิกษุผู้บวชใหม่ว่า
    “ได้ยินว่า ภิกษุรูปใดมีชื่อเสียงคนรู้จักมาก มีเกียรติยศ มีลาภด้วยบริขารคือ จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานปัจจัยเภสัช”
    พวกภิกษุผู้บวชใหม่เหล่านั้น ก็พากันประพฤติเพื่อให้เป็นเช่นนั้น และข้อนั้นย่อมเป็นไปเพื่อความทุกข์ ไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่พวกภิกษุเหล่านั้น สิ้นกาลนาน

    กัสสปะ จริงทีเดียว เมื่อใดใครจะกล่าวให้ถูกต้องแก่กาลเทศะและบุคคลว่า พรหมจารีถูกย่ำยีเสียแล้ว ด้วยอันตรธานอย่างของพรหมจารี พรหมจารีถูกร้อยรัดเสียแล้ว ด้วยเครื่องร้อยรัดอันยิ่งใหญ่อย่างของ พรหมจารี”
    ดังนี้แล้ว เขาพึงกล่าวข้อความนั้นได้ ในกาลบัดนี้

ตำราดูพระ หัวข้อภิกษุผู้นำเก๊ ยกพุทธภาษิต ตรัสแก่ภิกษุที่ฝั่งแม่น้ำคงคา ใกล้เมืองอุกกเวลา...

    ภิกษุทั้งหลาย...สมณะหรือพราหมณ์พวกใดพวกหนึ่ง
    เป็นผู้ไม่ฉลาดเรื่องโลกนี้ ไม่ฉลาดเรื่องโลกอื่น
    เป็นผู้ไม่ฉลาดเรื่องเวียนว่ายตายเกิด อันเป็นที่อยู่ของมาร
    ไม่ฉลาดเรื่องนิพพาน อันไม่เป็นที่อยู่ของมาร
    เป็นผู้ไม่ฉลาดเรื่องเวียนว่ายตายเกิด เป็นที่อยู่ของมฤตยู
    ไม่ฉลาดเรื่องนิพพาน อันไม่เป็นที่อยู่ของมฤตยู
    ชนเหล่าใดเกิดไปสำคัญ ถ้อยคำของสมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้น ควรฟังควรเชื่อ
    ข้อนั้นจักเป็นไปเพื่อความทุกข์ ไม่เป็นประโยชน์แก่ชนเหล่านั้นสิ้นกาลนาน

    ภิกษุทั้งหลาย ฉันใดก็ฉันนั้น เรื่องเคยมีมาแล้ว โคบาลชาวมคธเป็นคนปัญญาทึบโดยกำเนิด ไม่คำนึงถึงฤดูกาลในเดือนท้ายฤดูฝน ไม่ตรวจตราดูฝั่งแม่น้ำคงคาทางฟากนี้ ได้ต้อนฝูงโคข้ามไปฝั่งเหนือ แห่งวิเทหรัฐฟากโน้น ตรงที่มิใช่ท่าสำหรับโคข้าม ฝูงโคจึงต้องว่ายวกเวียนมา ในท่ามกลางกระแสแม่น้ำคงคา เพราะไม่อาจขึ้นฝั่งข้างใดได้ ก็พากันถึงความตาย ในกลางกระแสน้ำนั้นเอง

 

      ตำราดูพระ ยังแนะวิธีดูพระเก๊พระแท้ ไว้อีกหลายเรื่องผมอ่านสองเรื่องนี้ แล้วก็นึกถึงพระเถระมากมายในบ้านเมืองเรา...ตั้งแต่มีข่าวหลวงปู่เณรคำเรื่อยมา ท่านก็ดูเหมือนจะตั้งมั่นอยู่ในธรรมะข้ออุเบกขา...ไม่หนาวไม่ร้อนแต่ก็ไม่น่าจะไปนินทาว่าร้ายท่าน...การที่ฝ่ายศาสนจักรนิ่ง...ก็เหมือนเร่งฝ่ายอาณาจักร ให้เข้ามาชำระสะสาง...

     ปัญหาก็คือ เมื่อล้างขี้เหม็นๆก้อนนี้ได้แล้ว ก็ยังมีขี้ก้อนใหญ่ๆ เหม็นๆอีกหลายก้อน ให้ฝ่ายอาณาจักรช่วยกันล้าง ขืนปล่อยไว้ จะมีผู้คนมากมาย...เหมือนฝูงโคถูกโคบาลโง่...ต้อนไปจมน้ำ
     ที่น่าสงสารก็คือ โคไม่น้อยไม่รู้ตัวว่า กำลังถูกต้อนไปจมน้ำ และกำลังจะตาย.


ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.thairath.co.th/column/pol/chuckthong/356493
http://www.palungdham.com/, http://newweb.bpct.org/

[ฺBenten]

แหม เรื่องนี้ โดนใจ มาก ๆ เลยครับ