สุนัขตายแล้วเกิดความเศร้าเสียใจและชอบนึกภาพตอนมีชีวิตมันคือการยึดติดหรืออุปทานหรือป่าวครับ ช่วยอธิบายหน่อยแก้ไม่หาย ยังเศร้าอยู่
การระัลึกนึกถึง ไม่ว่าเป็น คน สัตว์ นั้น มีการระลึกนึกถึง อยู่ 2 แบบคะ
1. ระลึกนึกถึง ด้วยความ สิเน่หา หลงใหล ยึดติด อันนี้ทำให้ใจเป็นทุกข์ได้คะ เป็นเพราะจิตขาดความฉลาด
ไม่สามารถยอมรับความเป็นจริงได้ ในเบื้องต้น ซึ่งเป็นคุณธรรมของพระโสดาบัน คะ ยอมรับว่า นี่ไม่ใช่เรา
นี่ไม่ใช่ของเรา นี่ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตนของเรา คะ
2. ระลึกนึกถึง ด้วยคุณงามความดี อันนี้จัดเป็น กตเวทิตา คือ ระลึกถึงคุณ ซึ่งกันและกัน ก็สงเคราะห์เอื้อเฟื้อ
ในบุญกุศล เนื่องซึ่งกันและกันต่อไป เช่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ หรือปฏิบัติตามคุณธรรมที่เราระลึก นึกถึง
การระลึก นึกถึงอย่างนี้ไม่จัดเป็นอุปาทาน คือความยึดมั่น ถือมั่น คะ
ของคุณ warachad เป็นแบบไหนคะ