การดับกิเลส มีอยู่ 3 แบบ แต่ละแบบล้วนเกื้อหนุน พระนิพพาน ทั้งหมด
แบบที่หนึ่ง เรียกว่า วิขัมภนวิมุตติ หลุดพ้นจากกิเลสด้วยการข่มกลั้นจิต ( อาศัยศีลเป็นบาท )
แบบที่สอง เรียกว่า ตทังควิมุตติ หลุดพ้นชั่วคราวจากกิเลสด้วยการสกัดกั้นนิวรณ์ํธรรม ( อาศัยสมาธิเป็นบาท )
แบบที่สาม เรียกว่า สมุทเฉทปหานวิมุตติ หลุดพ้นจากกิเลสอย่างถาวรสิ้นเชิง(อาศัยทิฏฐิ และ ญาณเป็นบาท )
ดังนั้น การเข้าสู่อุปจาระสมาธิ เป็นต้นไป ก็สามารถระงับนิวรณ์ได้ ชั่วคราวทำให้มีเวลา ใคร่ครวญในธรรม
เปรียบเสมือนการรบ เราได้พักรบ ก็มีเวลาคิดวิธีการรบและตรวจความพร้อมการรบ แต่หากยังรบอยู่ก็ไม่มีเวลา
ที่จะศึกษาหรือเตรียมตัวในการรบ
ฉันใดก็ฉันนั้น การปฏิบัติสมาธิ ระงับนิวรณ์ธรรมได้ ถือว่ามีโอกาสในธรรมสูงกว่า บุคคลปกติที่ไม่สามารถ
ระงับนิวรณ์ธรรมได้
เจริญธรรมเท่านี้ก่อน