พิมพ์

[pimpa]

เป็นการฝึกตามแนววัดอัมพวัน ( หลวงพ่อจรัญ นะคะ )
ฝึกนั่งสมาธิมาได้สัปดาห์เศษแล้วค่ะ
ตอนนี้หลังจากสวดพาหุงมหากา และอิติปิโสเท่าอายุบวกหนึ่ง เสร็จ
จะนั่งสมาธิต่ออีกประมาณ 30 นาที

เนื่องจากตอนสวดมนต์รู้สึกว่าการสวดมนต์ทำให้ใจเข้าสู่สมาธิได้ดี

ตอนนั่งสมาธิช่วงนี้จึงใช้ภาวนา ไตรสรคมณ์ พร้อมกำหนดลมหายใจ

ก็เข้าสมาธิได้ พยายามประคองสมาธิให้ตลอด

ประมาณ 20 นาทีจะรู้สึกนิ่ง รวมศูนย์อยู่ที่ลมหายใจเข้าออก

ก็พอใจกับสิ่งที่ทำได้ค่ะ ก็จะค่อยๆฝึกไปเรื่อย

(ช่วงหลังมานี้ไม่มีนิมิตเกิดขึ้นแล้ว และก็พยายามตั้งใจอยู่แต่กับลมหายใจ)


เมื่อออกจากสมาธิแล้ว รู้สึกศีรษะเบาสบาย ร่างกายผ่อนคลาย

(ความ รู้สึกเหมือนช่วงพักหลังจากออกกำลังกายหนักมากๆเช่นวิ่งจ๊อกกิ้งต่อกันเป็น เวลานาน แต่ไม่เหนื่อยนะคะ แค่มีความรู้สึกผ่อนคลายเหมือนอย่างนั้น)


อยากทราบอาการที่เกิดนี้ ควรทำอย่างไรต่อไปดีในวิปัสสนา คะ จำเป็นต้องขึ้นกรรมฐาน อีกหรือไม่คะ
ถ้าปฏิบัติได้อย่างนี้แล้ว

[ธัมมะวังโส]

เมื่อได้ผลแล้ว ก็พึงเจริญต่อไป อย่าคลายความเพียร ถ้าชอบอย่างนี้ก็ปฏิบัติตามนี้

เพราะการปฏิบัติดูที่ศรัทธา และ จริตด้วย

เจริญธรรม

 

[หมวยจ้า]

เมื่อออกจากสมาธิแล้ว รู้สึกศีรษะเบาสบาย ร่างกายผ่อนคลาย

(ความ รู้สึกเหมือนช่วงพักหลังจากออกกำลังกายหนักมากๆเช่นวิ่งจ๊อกกิ้งต่อกันเป็น เวลานาน แต่ไม่เหนื่อยนะคะ แค่มีความรู้สึกผ่อนคลายเหมือนอย่างนั้น)

อาการเหมือน ปีติขั้นที่ 1 เลยคร้า...

 

[pimpa]

เมื่อได้ผลแล้ว ก็พึงเจริญต่อไป อย่าคลายความเพียร ถ้าชอบอย่างนี้ก็ปฏิบัติตามนี้

เพราะการปฏิบัติดูที่ศรัทธา และ จริตด้วย

เจริญธรรม

 

ถ้าอย่างนั้นต้องทำอย่างนี้อีกนานเท่าใดคะ และจะยกจิตขึ้นพิจารณาวิปัสสนาตอนไหนคะ

หรือควรยกอารมณ์อย่างไรในวิปัสสนา คะ

 

[winyuchon]

เมื่อออกจากสมาธิแล้ว รู้สึกศีรษะเบาสบาย ร่างกายผ่อนคลาย

(ความ รู้สึกเหมือนช่วงพักหลังจากออกกำลังกายหนักมากๆเช่นวิ่งจ๊อกกิ้งต่อกันเป็น เวลานาน แต่ไม่เหนื่อยนะคะ แค่มีความรู้สึกผ่อนคลายเหมือนอย่างนั้น)

ความเบาสบายกาย เบาสบายจิต อันนี้จัดเป็น ยุคลธรรม ที่เีรียกว่า กายลหุตา จิตตลหุตา ได้หรือยังครับ แสดงว่าจิตของผู้ฝึกมาถึงสภาวะ ยุคลธรรม หก หรือ อยู่เพียงแค่ ปีติ ครับ