พิมพ์

[raponsan]

ความรักยิ่งใหญ่ของพ่อ : พระเจ้าพิมพิสารกับพระเจ้าอชาตศัตรู แม้ปิตุฆาตก็ยังให้อภัย

ที่มาแห่งสามัญญผลสูตร : อชาตศัตรูราชกุมารทรงกระทำปิตุฆาต

เรื่องราวของพระเจ้าพิมพิสาร และพระเจ้าอชาตศัตรู ในสมัยพุทธกาล เป็นตัวอย่างชัดเจนของความรักที่ไม่มีประมาณของพ่อที่มีต่อลูก แม้ลูกจะหลงผิดจากการคบคนพาล จนทำการปิตุฆาต แต่พ่อก็ยังให้อภัยและพร้อมจะเสียสละแม้แต่ชีวิต

ในช่วงพรรษาที่ 17 สมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าเสด็จมาประทับที่พระเวฬุวันวิหาร กรุงราชคฤห์ พระอารามแห่งแรกในพระพุทธศาสนา ซึ่งถวายไว้โดยพระเจ้าพิมพิสาร ได้เกิด 4 เหตุการณ์ที่แสดงถึงความรักอันไม่มีประมาณ ของพ่อที่มีต่อลูก

 
ที่มา : ลานธรรมจักร , พระเจ้าพิมพิสารทรงถวายเวฬุวันวิหาร ซึ่งเป็นวัดแห่งแรกในพระศาสนาแด่พระพุทธเจ้า

เหตุการณ์ที่ 1 กรีดพระโลหิต ให้บุตรในครรภ์เสวย ด้วยความรักและเมตตาต่อบุตรตั้งแต่แรกครรภ์

พระมเหสีของพระเจ้าพิมพิสาร พระมารดาของพระเจ้าอชาตศัตรู คือ พระนางเวเทหิทรงพระครรภ์ พระนางทรงแพ้ท้อง เกิดอยากเสวยพระโลหิตของพระสวามี ด้วยความรักพระมเหสีและบุตรในครรภ์ พระเจ้าพืิมพิสารจึงรองพระโลหิตของพระองค์ไปให้พระมเหสีเสวย (ทรงกรีดเลือดพระองค์เอง)
 
เหตุการณ์ที่ 2 ทรงห้ามฆ่าราชกุมารน้อย แม้จะมีคำทำนายว่า จะปิตุฆาต

เมื่อโหราจารย์ทำนายว่า ราชกุมารในครรภ์จะเป็นปิตุฆาต (ฆ่าพ่อ) ด้วยความภักดีในพระสวามี พระนางจึงพยายามทำแท้งแต่ไม่สำเร็จ แต่พระเจ้าพิมพิสารเมื่อทรงทราบก็ห้าม

ด้วยน้ำพระทัยแห่งความเป็นบิดา ไม่ทรงเห็นแก่ชีวิตพระองค์เองและราชสมบัติยิ่งไปกว่าชีวิตพระโอรสเลย ซึ่งพระเมตตานี้มีให้แก่พระโอรสนับตั้งแต่พระเจ้าอชาตศัตรูอยู่ในพระครรภ์ด้วยซ้ำ โดยทรงแก้เคล็ดด้วยการทรงขนานพระนาม พระราชโอรสว่า “อชาตศัตรู” (แปลว่า ผู้ที่ไม่เป็นศัตรู)

เหตุการณ์ที่ 3 : แม้พระราชสมบัติ พระเจ้าพิมพิสาร ก็ทรงสละให้ทันที พราะความรักและเมตตา 

ต่อมา พระเทวทัตได้ยุยงเจ้าชายอชาตศัตรู ผู้เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าพิมพิสาร ให้รีบหาทางครองราชย์เสียแต่บัดนี้ เพราะปัจจุบันคนเราอายุสั้น เจ้าชายอชาตศัตรูอาจสิ้นพระชนม์ก่อนจะได้ขึ้นครองราชสมบัติก็เป็นได้ จึงควรที่เจ้าชายจักปลงพระชนม์ชีพของสมเด็จพระบิดา แล้วขึ้นครองราชย์เสียเอง โดย พระเทวทัตก็คิดวางแผนจะปลงพระชนม์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าในอีกทางหนึ่ง โดยปรารถนาจะปกครองหมู่พระสงฆ์ เป็นสังฆราชา

เมื่อพระเจ้าพิมพิสารทรงทราบความประสงค์ของเจ้าชายอชาตศัตรูว่า ต้องการจะครองราชสมบัติ ก็ทรงสละให้เจ้าชายโดยเต็มพระทัย จะทรงพิโรธหรือโกรธแค้นต่อเจ้าชายที่เคยคิดลอบปลงพระชนม์พระองค์นั้นก็ไม่มีเลย
 
เหตุการณ์ที่ 4 : แม้ทรงโดนทรมานกายในทุกหนทาง จนทรงทุกข์แต่ก็ด้วยธรรมะบำบัด จึงทรงให้อภัย

หลังจากเจ้าชายอชาตศัตรูได้ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าอชาตศัตรูแล้ว พระเทวทัตก็ยังคงทูลยุยงว่า พระเจ้าพิมพิสารจะเป็นภัยแก่ราชสมบัติได้ในอนาคต ควรจะปลงพระชนม์เสีย

    - ทรมานด้วยควันไฟ และให้อดพระกระยาหาร แต่พระมารดาช่วยด้วยการนำพระกระยาหารบดทาตัว ให้ทรงเลียเพื่อเสวย พระเจ้าอชาตศัตรูทรงส่งพระบิดาไปคุมขังไว้ในห้องขัง รมด้วยควันไฟ อีกทั้งให้อดพระกระยาหาร
ในเบื้องต้นพระเจ้าอชาตศัตรูอนุญาตให้พระมารดาเข้าเยี่ยมพระบิดาได้

      แต่พระมารดาแอบลักลอบถวายพระกระยาหาร ด้วยวิธีการน่าสังเวชสลดใจทั้งสิ้น เช่น ทำอาหารให้ละเอียดที่สุดแล้วทาที่พระวรกายของพระนาง เมื่อเข้าไปเยี่ยม ก็ถวายพระกระยาหารโดยให้พระเจ้าพิมพิสารเลียอาหารจากพระวรกาย เป็นต้น ด้วยวิธีการต่างๆ เหล่านี้ พระเจ้าพิมพิสาร ก็ยังคงทรงพระชนม์ชีพได้ ในเวลาถัดมา พระเจ้าอชาตศัตรูก็สั่งพระมารดาไม่ให้เยี่ยมพระบิดาอีกต่อไป

    - กรีดฝ่าเท้า ขัดขวางการเดินจงกรม อันเป็นเหตุที่ทำให้พระเจ้าพิมพิสารมีปิติสุข พระเจ้าพิมพิสารซึ่งทรงเป็นพระโสดาบันบุคคล ก็ยังคงดำรงพระชนม์ชีพได้ด้วยปีติสุขอันเป็นความสุขประกอบด้วยมรรคผลจากการเดินจงกรม อีกทั้งพระองค์ยังสามารถมองเห็นพระคันธกุฎีที่พระพุทธองค์ทรงประทับบนยอดเขาคิชชกูฎ พระเจ้าพิมพิสารจึงยังคงอยู่ได้ แม้ไม่ได้เสวยพระกระยาหาร อีกทั้งปีติสุขยังทำให้พระวรกายกระปรี้กระเปร่า เปล่งปลั่งอีกด้วย

       เมื่อพระเจ้าอชาตศัตรูทรงทราบเรื่อง จึงรับสั่งให้ช่างตัดผม เอามีดโกนกรีดฝ่าพระบาททั้งสองข้างของพระเจ้าพิมพิสารเอาน้ำมันผสมเกลือทา แล้วย่างด้วยถ่านไม้ตะเคียนที่กำลังคุแดงอีกต่อหนึ่ง พระเจ้าพิมพิสารทรงเกิดทุกขเวทนาอย่างแรงกล้าไม่นานนักก็สวรรคต


ที่มา : http://www.dmycenter.com/site/index.php/experience/dhamma/47-true-monk/176-4

กว่าจะรู้ซึ้งถึงความรักของพระราชบิดา ก็สายเสียแล้ว

ในวันที่พระเจ้าพิมพิสารสวรรคต พระโอรสของพระเจ้าอชาตศัตรูก็ประสูติพอดี พระเจ้าอชาตศัตรูทรงบังเกิดความรักพระโอรสอย่างลึกซึ้ง ทั้งทรงตระหนักในพระทัยว่า พระราชบิดาของพระองค์ ก็ทรงมีความรักต่อพระองค์ไม่แตกต่างกับที่พระองค์ทรงมีต่อพระโอรส

พระเจ้าอชาศัตรูทรงสำนึกในทันทีว่า พระองค์ได้ทำความผิดอย่างใหญ่หลวง จึงมีรับสั่งให้ปล่อยพระราชบิดา แต่อำมาตย์ได้ถวายรายงานว่า พระเจ้าพิมพิสารสวรรคตเสียแล้ว ข่าวนี้ทำให้พระเจ้าอชาตศัตรูทรงทุกข์โทมนัสอย่างสุดซึ้ง

     เมื่อทรงทราบความเป็นไปดังนั้น พระเจ้าอชาตศัตรูทรงกันแสง เสด็จไปเฝ้าพระมารดา ทูลว่า
    “ข้าแต่เสด็จแม่ เมื่อหม่อมฉันเกิด พระบิดาของหม่อมฉันเกิดความรักหม่อมฉันหรือไม่.?”

     พระนางเวเทหิ ผู้เป็นพระมารดามีรับสั่งว่า
    “เจ้าลูกโง่ เจ้าพูดอะไร เวลาที่ลูกยังเล็กอยู่ เกิดเป็นฝีที่นิ้วมือ ครั้งนั้นพวกแม่นมทั้งหลายไม่สามารถทําให้ลูกซึ่งกําลังร้องไห้หยุดร้องได้ จึงพาลูกไปเฝ้าเสด็จพ่อของลูกซึ่งประทับนั่งอยู่ในโรงศาล เสด็จพ่อของลูกได้อมนิ้วมือของลูกจนฝีแตกในพระโอษฐ์นั้นเอง แต่ทรงกลืนพระบุพโพปนพระโลหิตนั้นด้วยความรักลูก เสด็จพ่อของลูกมีความรักลูกถึงปานนี้”


พระเจ้าอชาตศัตรูทรงสั่งคุมขังพระเจ้าพิมพิสาร , ที่มา : http://www.hiclasssociety.com/?p=13960

กรรมให้ผล ทันตาเห็น

แม้พระเจ้าอชาตศัตรูจะสำนึกผิดเพียงไร แต่กรรมได้สำเร็จลุล่วงลงไปแล้ว อีกทั้งเป็นอนันตริยกรรม คือ ปิตุฆาต ผลแห่งกรรมนั้นทำให้พระองค์ร้อนพระทัยและหวาดระแวง กลัวต่อกรรมของตัวเองอย่างยิ่ง จนไม่สามารถอยู่เป็นสุขได้

พระนางเวเทหิ พระมารดาของพระเจ้าอชาตศัตรู ผู้เป็นขนิษฐภคินของพระเจ้าปเสนทิโกศล ทรงรู้สึกอดสูเกินกว่าจะอยู่ร่วมกับพระราชโอรสอกตัญญู จึงเสด็จกลับไปประทับอย่างถาวร ณ กรุงสาวัตถี เมืองหลวงของแคว้นโกศล ต่อมาไม่นานก็สวรรคตด้วยความตรอมพระทัย 

เมื่อพระญาติและสหายของพระเจ้าพิมพิสารได้ทราบเรื่องความโหดร้ายทารุณและอกตัญญูของพระเจ้าอชาตศรัตรู  ต่างก็พากันเคียดแค้นเป็นอย่างยิ่ง พระเจ้าปเสนทิโกศลถึงกับทรงกรีฑาทัพบุกยึดหมู่บ้านกาลิกคามของแคว้นมคธ ส่วนพระจัณฑปัชโชติแห่วแคว้นอวันตี ซึ่งเป็นแคว้นมหาอำนาจด้านตะวันตก ก็ทรงเตรียมทัพบุกมคธเช่นเดียวกัน ยิ่งไปกว่านั้น เหล่าอำมาตย์ราชบริพารยังแตกความสามัคคีกันอีกด้วย พระเจ้าอชาตศรัตรูจึงต้องผจญศึกทั้งจากภายในและภายนอกราชอาณาจักร

นับแต่วันที่ปลงพระชนม์พระราชบิดา  ครั้งใดที่พระเจ้าอชาตศรัตรูหลับพระเนตรลงด้วยความหวาดระแวงภัยทุกครั้ง พระองค์จึงไม่อาจบรรทมหลับได้เลยไม่ว่ากลางคืนหรือกลางวัน ได้แต่ประทับนั่งเพื่อบรรเท่าความง่วงเท่านั้น

หากแต่ได้พระมหากรุณาของพระพุทธเจ้า โปรดให้พระเจ้าอชาตศัตรูได้ทำมหากุศลต่างๆ ตลอดพระชนม์ชีพ ก็ยังพอช่วยบรรเทาความรุนแรงของวิบากกรรมไปได้บ้าง ถึงกระนั้น ผลแห่งอนันตริยกรรมก็ห้ามมรรคผลใดๆ
 

ภาพวาดพระเจ้าอชาตศัตรูเสด็จไปเยี่ยมพระพุทธเจ้าเพื่อขจัดความผิด , ที่มา : วิกิพีเดีย

ผู้มีคุณธรรม ย่อมมีความรักที่ให้ไม่มีประมาณ

ความรักและเมตตาของพระเจ้าพิมพิสารที่มีต่อพระโอรสนั้น

    ๑.) นับตั้งแต่พระเทวีทรงพระครรภ์ เมื่อปรารถนาเสวยพระโลหิตของพระองค์ ก็ทรงสละให้ทั้งนี้ด้วยความรักในพระเทวีและบุตรโดยไม่มีข้อแม้
    ๒.) แม้โหราจารย์จักทูลทำนายว่า บุตรที่จะเกิดมานั้นในอนาคตจะทำปิตุฆาต คือ ปลงพระชนม์ของพระองค์ ก็ไม่ทรงคิดปลิดชีพพระโอรสเสียแต่ในครรภ์เลย แม้พระเทวีจะยอมทำร้ายครรภ์เสียเองก็ทรงห้าม ไม่ทรงหวาดหวั่นอันตรายต่อพระชนม์ชีพตัวเองไปกว่าเห็นแก่ชีวิตพระโอรสเลย
    ๓.) เมื่อพระโอรสปรารถนาราชสมบัติ ก็ทรงสละให้ได้ทันที
    ๔.) แม้ทรงโดนทรมานทั้งพระวรกายและทรมานน้ำพระทัยอย่างที่สุดก็ไม่ทรงโกรธแค้นต่อพระโอรสเลย ทรงยินยอมทุกอย่างโดยดี

จากการศึกษาเรื่องราวของพระเจ้าพิมพิสารนี้ ทำให้ตระหนักถึงคุณค่าแห่งการเป็นผู้มีคุณธรรมได้อย่างดี คือ ผู้มีคุณธรรมตั้งมั่นดี ไม่หวั่นไหวแล้ว ย่อมไม่สร้างอกุศลกรรมใดๆ ด้วยเห็นภัยจากการก่ออกุศลกรรมทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ไม่เสียดายอาลัยในชีวิตยิ่งกว่าการรักษาคุณธรรม 





แหล่งข้อมูล :-
- ธรรมจักร สืบค้นจาก http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=7263
- พระเจ้าพิมพิสาร สืบค้นจาก http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=7263
- พระเจ้าพิมพิสาร สืบค้นจาก http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=71&t=46223

Thank to : https://www.trueplookpanya.com/dhamma/content/90803
Posted By มหัทธโน | 03 ธ.ค. 64

[ธัมมะวังโส]