พิมพ์

[มหายันต์]

เรียนท่านผู้มีประสบการ์ณในการปฏิบัติธรรมทั้งหลาย

ดิฉัน เองนั่งสมาธิมาหลายปี แต่สภาวะธรรมที่เจอช่วงนี้คือสัมภเวสีมาขอส่วนบุญโดยการกวนให้นอนไม่หลับ ดิฉันเคย ทั้งแผ่เมตตา ทำบุญให้ ก็ยังตามไม่หยุด เค้าเป็นวิญญาณที่ถูกจองจำที่คอนโด เพราะตายที่นี่และวิญญานเค้าไปไหนไม่ได้ ดิฉันมีคำถามคือ
1. ทำบุญให้แล้วก็ยังมากวน การกวนทำให้นอนไม่หลับ  พอนอนไม่หลับ ส่งผลต่อร่างกายในการทำงานวันถัดมา
2. ครั้นจะไม่ให้บุญ ก็เกรงว่าจะเป็นการใจดำ ครั้นให้ก็จะมาไม่หยุด
3. เราจะผ่านสภาวะธรรมอย่างนี้ได้อย่างไร เพราะเคยแก้ด้วยการหยุดปฏิบัติเค้าก็ไม่มา แต่เราเองก็ต้องหยุดการสะสมบุญ

ขอคำแนะนำจากท่านผู้เคยเจอประสบการร์สภาวะธรรมแบบนี้และผ่านมาแล้ว ว่าดิฉันควรทำอย่างไร เพราะตอนนี้มีผลกระทบต่อร่างกายค่ะ

จากคุณ    : happynatty

[ธัมมะวังโส]

สร้างกุศล ทำไมต้องคิดมาก .....

เมื่อสร้าง กุศล ก็เป็นกุศล ผลของกุศล ก็ย่อมส่งผลตามที่ควรจะเป็น

ควรภาวนาต่อไป การเห็น ก็สักแต่ว่าเห็น ภาวนาต่อไป.... เป็นสิ่งที่ควรทำ

แผ่เมตตา ทำให้เป็นผู้หลับได้ง่าย

ลองฝึก แผ่เมตตาให้มากขึ้น นะจ๊ะ

 เจริญธรรม

 

[meditation]

ในเมื่อ รู้ขนาดนั้น แล้วทำไม ไม่คุยกับเขา และ ถามความต้องการของเขาไปเลย และในเมื่อเขาต้องการส่วนบุญจากเรา ก็น่าจะออกกฏ อะไรได้บ้างในความเป็นส่วนตัว และ อาจจะมีผู้คอยระวังภัยให้ด้วย ถ้าสิ่งที่คุณกล่าวเป็นเรื่องจริง นะคะ ไม่ใช่นึกขึ้นมาเอง ว่าเป็นอย่างนั้น

1. ทำบุญให้แล้วก็ยังมากวน การกวนทำให้นอนไม่หลับ  พอนอนไม่หลับ ส่งผลต่อร่างกายในการทำงานวันถัดมา
    อันนี้ต้องถามเขาเลยว่า ต้องการอะไรกันแน่ ต้องการให้ทำอะไร
   
2. ครั้นจะไม่ให้บุญ ก็เกรงว่าจะเป็นการใจดำ ครั้นให้ก็จะมาไม่หยุด
    เมื่อมาไม่หยุด ก็ต้องถามให้รู้ชัดว่่าอะไร แล้ว อาจจต้องมีการต่อรองกันด้วย ออกกฏ

3. เราจะผ่านสภาวะธรรมอย่างนี้ได้อย่างไร เพราะเคยแก้ด้วยการหยุดปฏิบัติเค้าก็ไม่มา แต่เราเองก็ต้องหยุดการสะสมบุญ
   บางครั้งภาพที่เห็นไม่ใช่เป็นภาพที่จริง บางครั้งก็เป็นอุปาทานที่หลอกเราเช่นกัน
   เมื่อเราภาวนาไปแล้ว สิ่งที่ต้องรู้แจ้งเห็นจริงอยู่อย่างหนึงก็คือ

    กายเรา ก็ดำรงอยู่ได้อัตภาพ แค่ช่วงหนึ่ง แม้กายเราก็ต้องแตกดับ แม้จิตเราก็ต้องเป็นเช่นนั้น เหมือนกัน
    กลัวทำไม ในเมื่อเราก็ต้องเป็นเช่นนั้น ถ้าเราต้องเป็นเช่นนั้น ก็น่าจะหาวิธีการใดที่จะช่วยซึ่งกันและกัน