พิมพ์

[sunee]

ทำไม นาค จึงห้ามบวชพระ คะ แล้วจะสามารถปฏิบัติธรรม บรรลุเป็นพระอรหันต์ในชีวิตนาค ได้หรือไม่คะ

สงสัย ต่อเนื่องจากคำถาม เรื่อง ท้าววิรูปักข์ คะ

 

[Hero]

ที่วัดบ้านผม มีแต่ นาคบวช ครับ แห่นาคครับ บวชนาค ครับ


 

[ฺBenten]

คงหมายถึง นาค จริง ๆ ห้ามบวช นะครับ ส่วนนี้

 

[เสกสรรค์]

อันที่จริง เรื่องนี้ นำไปถึงเรื่องความเชื่อ เรื่อง ของ นาค มีจริง กับไม่มีจริงด้วยนะครับ

เพราะว่า ถ้าเราเชื่อ เรื่อง นาค ก็จะมีจริง..... ถ้าเราไม่เชื่อ เรื่อง นาค ก็จะไม่มีเลย

 

[หมิว]

ทำไม นาค จึงห้ามบวชพระ คะ แล้วจะสามารถปฏิบัติธรรม บรรลุเป็นพระอรหันต์ในชีวิตนาค ได้หรือไม่คะ

สงสัย ต่อเนื่องจากคำถาม เรื่อง ท้าววิรูปักข์ คะ

 

  นั่นสินะคะ ทำไม ถึงห้ามนาคบวช อาจจะเป็นเพราะว่า ไม่ใช่มนุษย์ แล้วปัญหา พระที่ท่านบวชให้จะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นนาค หรือ ไม่เป็น นาค นี่แหละคะ มีิวืิธีใด ๆ ที่จะรู้คะ

 

[raponsan]

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑

เรื่องนาคแปลงกายเป็นมนุษย์มาขอบวช

    [๑๒๗] ก็โดยสมัยนั้นแล นาคตัวหนึ่งอึดอัด ระอา เกลียดกำเนิดนาค
    นาคนั้นจึงได้มีความดำริว่า ด้วยวิธีอะไรหนอ เราจึงจะพ้นจากกำเนิดนาค และกลับได้อัตภาพเป็นมนุษย์
เร็วพลัน.

    ครั้นแล้วได้ดำริต่อไปว่า พระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรเหล่านี้แล เป็นผู้ประพฤติธรรม ประพฤติสงบ ประพฤติพรหมจรรย์ กล่าวแต่คำสัตย์ มีศีล มีกัลยาณธรรม หากเราจะพึงบวชในสำนักพระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตร ด้วยวิธีเช่นนี้ เราก็จะพ้นจากกำเนิดนาคและกลับได้อัตภาพเป็นมนุษย์เร็วพลัน

    ครั้นแล้วนาคนั้นจึงแปลงกายเป็นชายหนุ่ม แล้วเข้าไปหาภิกษุทั้งหลายขอบรรพชา. 
    ภิกษุทั้งหลายจึงให้เขาบรรพชาอุปสมบท.

    สมัยต่อมา พระนาคนั้นอาศัยอยู่ในวิหารสุดเขตกับภิกษุรูปหนึ่ง.
    ครั้นปัจจุสสมัยแห่งราตรี ภิกษุรูปนั้น ตื่นนอนแล้ว ออกไปเดินจงกรมอยู่ในที่แจ้ง.
    ครั้นภิกษุรูปนั้นออกไปแล้ว. พระนาคนั้นก็วางใจจำวัด. วิหารทั้งหลังเต็มไปด้วยงู. ขนดยื่นออกไปทางหน้าต่าง.

    ครั้นภิกษุรูปนั้นผลักบานประตูด้วยตั้งใจจัก เข้าวิหาร ได้เห็นวิหารทั้งหลังเต็มไปด้วยงู เห็นขนดยื่นออกไปทางหน้าต่าง ก็ตกใจ จึงร้องเอะอะขึ้น.

    ภิกษุทั้งหลายพากันวิ่งเข้าไปแล้วได้ถามภิกษุรูปนั้นว่า อาวุโส ท่านร้องเอะอะไปทำไม?
    ภิกษุรูปนั้นบอกว่า อาวุโสทั้งหลาย วิหารนี้ทั้งหลังเต็มไปด้วยงู ขนดยื่นออกไปทางหน้าต่าง.

    ขณะนั้น พระนาคนั้น ได้ตื่นขึ้นเพราะเสียงนั้น แล้วนั่งอยู่บนอาสนะของตน.
    ภิกษุทั้งหลายถามว่า อาวุโส ท่านเป็นใคร?
             น. ผมเป็นนาค ขอรับ.
             ภิ. อาวุโส ท่านได้ทำเช่นนี้เพื่อประสงค์อะไร?
             พระนาคนั้นจึงแจ้งเนื้อความนั้นแก่ภิกษุทั้งหลาย.

    ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค.
    ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งให้ประชุมภิกษุสงฆ์ ในเพราะเหตุเป็นเค้ามูลนั้น ในเพราะเหตุแรกเกิดนั้น แล้วได้ทรงประทานพระพุทธโธวาทนี้แก่นาคนั้นว่า

    "พวกเจ้าเป็นนาค มีความไม่งอกงามในธรรมวินัยนี้เป็นธรรมดา ไปเถิดเจ้านาค
     จงไปรักษาอุโบสถในวันที่ ๑๔ ที่ ๑๕ และที่ ๘ แห่งปักษ์นั้นแหละ
     ด้วยวิธีนี้เจ้าจักพ้นจากกำเนิดนาค และจักกลับได้อัตภาพเป็นมนุษย์เร็วพลัน."

    ครั้นนาคนั้นได้ทราบว่า ตนมีความไม่งอกงามในพระธรรมวินัยนี้เป็นธรรมดา
    ก็เสียใจหลั่งน้ำตา ส่งเสียงดังแล้วหลีกไป.

    ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า
    ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหตุแห่งความ ปรากฏตามสภาพของนาค มีสองประการนี้ คือ
    เวลาเสพเมถุนธรรมกับนางนาค ผู้มีชาติเสมอกัน ๑
    เวลาวางใจนอนหลับ ๑
    ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหตุแห่งความปรากฏตามสภาพของนาค ๒ ประการนี้แล

    ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนุปสัมบัน คือ สัตว์ดิรัจฉาน ภิกษุไม่พึงให้อุปสมบท ที่อุปสมบทแล้ว ต้องให้สึกเสีย.


ที่มา http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=4&A=3517&w=%B9%D2%A4
ขอบคุณภาพจาก http://i1045.photobucket.com/

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑

เรื่องมุจจลินทนาคราช

     [๕] ครั้นล่วง ๗ วัน พระผู้มีพระภาคทรงออกจากสมาธินั้น เสด็จจากควงไม้อชปาลนิโครธ เข้าไปยังต้นไม้มุจจลินท์ แล้วประทับนั่งด้วยบัลลังก์เดียว เสวยวิมุตติสุข ณ ควงไม้มุจจลินท์ ตลอด ๗ วัน.

      ครั้งนั้น เมฆใหญ่ในสมัยมิใช่ฤดูกาลตั้งขึ้นแล้ว ฝนตกพรำเจือด้วยลมหนาว ตลอด ๗ วัน.
      ครั้งนั้น มุจจลินทนาคราชออกจากที่อยู่ของตน ได้แวดวงพระกายพระผู้มีพระภาคด้วยขนด ๗ รอบ ได้แผ่พังพานใหญ่เหนือพระเศียรสถิตอยู่ ด้วยหวังใจว่า ความหนาว ความร้อน อย่าเบียดเบียนพระผู้มีพระภาค สัมผัสแห่งเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลาน อย่าเบียดเบียนพระผู้มีพระภาค.

      ครั้นล่วง ๗ วัน มุจจลินทนาคราชรู้ว่า อากาศปลอดโปร่งปราศจากฝนแล้ว จึงคลายขนดจากพระกายของพระผู้มีพระภาค จำแลงรูปของตนเป็นเพศมาณพ ได้ยืนประคองอัญชลีถวายมนัสการพระผู้มีพระภาค ทางเบื้องพระพักตร์พระผู้มีพระภาค.

      ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนั้นแล้ว จึงทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้น ว่าดังนี้:-
      พุทธอุทานคาถา
             ความสงัดเป็นสุขของบุคคลผู้สันโดษ มีธรรมปรากฏแล้ว เห็นอยู่
             ความไม่พยาบาท คือ ความ สำรวมในสัตว์ทั้งหลาย เป็นสุขในโลก
             ความปราศจากกำหนัด คือ ความล่วงกามทั้งหลายเสียได้ เป็นสุขในโลก
             การกำจัดอัสมิมานะเสียได้นั่นแล เป็นสุขอย่างยิ่ง.

      มุจจลินทกถา จบ

ที่มา http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=4&A=138&w=%B9%D2%A4
ขอบคุณภาพจาก http://i1045.photobucket.com/

[raponsan]

ทำไม นาค จึงห้ามบวชพระ คะ แล้วจะสามารถปฏิบัติธรรม บรรลุเป็นพระอรหันต์ในชีวิตนาค ได้หรือไม่คะ

สงสัย ต่อเนื่องจากคำถาม เรื่อง ท้าววิรูปักข์ คะ

 

  นั่นสินะคะ ทำไม ถึงห้ามนาคบวช อาจจะเป็นเพราะว่า ไม่ใช่มนุษย์ แล้วปัญหา พระที่ท่านบวชให้จะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นนาค หรือ ไม่เป็น นาค นี่แหละคะ มีิวืิธีใด ๆ ที่จะรู้คะ

 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
    เหตุแห่งความปรากฏตามสภาพของนาค มีสองประการนี้ คือ
    เวลาเสพเมถุนธรรมกับนางนาค ผู้มีชาติเสมอกัน ๑
    เวลาวางใจนอนหลับ ๑
    ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหตุแห่งความปรากฏตามสภาพของนาค ๒ ประการนี้แล