การยิ้มและการหัวเราะของอริยบุคคล
การยิ้มและการหัวเราะ ย่อมเกิดแก่บุคคลทั้งหลาย ในลักษณะที่แตกต่างกัน ในคัมภีร์อลังการ ท่านจำแนกไว้เป็น ๖ อย่าง คือ
๑.สิตะ ยิ้มอยู่บนใบหน้า ไม่เห็นไรฟัน เป็นพระอาการยิ้มแย้มของพระพุทธเจ้า
๒.หสิตะ การยิ้มพอเห็นไรฟัน เป็นการยิ้มของพระอรหันต์ พระอนาคามี พระสกทาคามี พระโสดาบัน และปุถุชน แต่การยิ้มชนิดนี้ นอกจากพระอรหันต์แล้ว ก็เป็นการยิ้ม ที่ประกอบด้วยเหตุบุญ หรือเหตุบาปเสมอ
๓.วิหสิตะ หัวเราะมีเสียงเบาๆ เกิดจากจิตของปุถุชนและพระอริยบุคคล ๓ พวก คือพระโสดาบัน พระสกทาคามี และพระอนาคามี๔.อติหสิตะ การหัวเราะมีเสียงดังมาก ซึ่งมีในปุถุชน พระโสดาบัน และพระสกทาคามี
๕.อปหสิตะ การหัวเราะจนไหวโยกทั้งกาย เป็นการหัวเราะเฉพาะปุถุชน เท่านั้น
๖.อุปหสิตะ การหัวเราะจนน้ำตาไหล เป็นการหัวเราะของปุถุชน เท่านั้น
อ้างอิง
แบบเรียนอภิธรรม หลักสูตรเรียนทางอินเตอร์เน็ท
อภิธรรมโชติกะวิทยาลัย มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
เรียบเรียงโดย นายวิศิษฐ์ ชัยสุวรรณ
http://www.buddhism-online.org/Section03A_09.htmขอบคุณภาพจาก
http://www.klongdigital.com,http://hotemail.files.wordpress.com,www.paiduaykan.com