พิมพ์

[pichai]

พระวินัยปิฎก  มหาวิภังค์  [๑.  ปาราชิกกัณฑ์]
 ปาราชิกสิกขาบทที่  ๓  พระบัญญัติ


เรื่องพระฉัพพัคคีย์ ( ผู้ที่ออกบวชอาศัยศาสนาเป็นเครื่องอยู่ )

            [๑๖๘]    สมัยนั้น    อุบาสกคนหนึ่งล้มป่วย    เขามีภรรยารูปงาม    น่าดู    น่าชมพวกภิกษุฉัพพัคคีย์ชอบภรรยาของเขาจึงปรึกษาว่า    “ถ้าอุบาสกยังมีชีวิต    พวกเราจักไม่ได้นาง    มาช่วยกันกล่าวพรรณนาคุณความตายให้เขาฟังเถิด”    จึงเข้าไปหาอุบาสกกล่าวว่า    “อุบาสก    ท่านทำคุณงามความดี    ทำที่ต้านทานความขลาดกลัวไว้แล้ว    ไม่ได้ทำชั่ว    ไม่ได้ทำบาปหยาบช้าทารุณอะไรไว้    ท่านสร้างแต่คุณงามความดี    ไม่สร้างกรรมชั่วเลย    จะมีชีวิตอยู่อย่างลำบากยากเข็ญไปทำไม    ท่านตายเสียดีกว่า    หลังจากตายแล้วจักไปบังเกิดในสุคติ    โลกสวรรค์    จักเอิบอิ่มพรั่งพร้อมด้วยกามคุณ    ๕    อันเป็นทิพย์”

            [๑๖๙]    อุบาสกเห็นจริงว่า    “ท่านกล่าวจริง    เพราะเราทำคุณงามความดี    ทำที่ต้านทานความขลาดกลัวไว้แล้ว    ไม่ได้ทำชั่ว    ไม่ได้ทำบาปหยาบช้าทารุณอะไรไว้เราสร้างแต่คุณงามความดี    ไม่สร้างกรรมชั่วเลย    จะมีชีวิตอยู่อย่างลำบากยากเข็ญไปทำไม    เราตายเสียดีกว่า    หลังจากตายแล้ว    จักไปบังเกิดในสุคติ    โลกสวรรค์    จักเอิบอิ่มพรั่งพร้อมด้วยกามคุณ    ๕    อันเป็นทิพย์”    จึงรับประทานอาหารแสลง    กินของแสลง




ดูภาพยนต์เรื่องนี้ แล้วเห็นแก่นสารของคนที่เพียงแต่งกายเป็นสงฆ์ เป็นพระเท่านั้น จริง ๆ ครับ

[raponsan]

     
      แนะนำครับ