พิมพ์

[pamai]

มีเรื่องจะเล่าให้ เพื่อน ๆ สมาชิกฟัง ถือว่าปรึกษากันไปในตัว

  ดิฉันได้รับมอบหมาย จาก ผอ. ให้ดำเนินการจัดงานเข้าค่ายธรรมะให้นักเรียน ดิฉันมีความศรัทธากับพระสงฆ์รูปหนึ่งที่ทำหน้าที่ ๆ สอนงานเข้าค่ายมารูปหนึ่ง จึงได้ไปนิมนต์ท่าน และ ท่านก็รับนิมนต์

  ปรากฏมีคณะครู ในทีม 2 ท่าน ไม่ชอบ พระรูปนี้อยู่ ได้กล่าวในแง่ไม่ดีของท่าน ต่าง ๆ นา ๆ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องนิมนต์ และเปลี่ยนพระรูปนี้ เป็นองค์อื่น ๆ  ตอนที่เขาพูดในแง่ไม่ดีของท่าน ในตอนนั้น รู้สึกว่าเรื่องอย่างนี้เรายังไม่รู้เลย รู้สึกศรัทธากับท่านตก ทันที ทำให้หัวใจ ต่อต้าน ยากจะเลิกเรื่องนิมนต์กับท่าน แต่สุดท้ายเพื่อนในทีมก็ให้กำลังใจว่า พระรูปนี้ไม่น่าจะเป็นอย่างที่เขาพูด จึงฮึดขึ้นอีก เพราะเพื่อน ๆ ช่วยให้เหตุผล ก็เลยนิมนต์ท่านเหมือนเดิม ทำให้ครูอีก 2 - 3 คน ขอปฏิเสธร่วมงาน นี้จากทีมช่วยเหลือ กลายเป็นทีมควบคุม นร. ห่าง ๆ

   หลังจากเสร็จสิ้นงาน ก็ได้รับการตอบรับดีในเรื่องธรรมะจากนักเรียน และได้นำความปรึกษาคนใกล้ชิด ของพระรูปนี้ จึงได้ทราบความจริงว่า เรื่องที่ครูกล่าวมานั้นเป็นเรื่องไม่จริง เลย .....

  รู้สึก ว่าอารมณ์ ตนเองยังไม่มั่นคงต่อธรรมะ ทันที ที่เชื่อจากการบอกเล่า โดยไม่เชื่อจากจริยาวัตรที่ท่านดำเนินตนเอง

  เพื่อน ๆ สมาชิก คงจะประสพปัญหา เช่นเดียวกับ ผาใหม่ ด้วยใช่หรือไม่คะ

  เช่น มีคนมากล่าวหา พ่อแม่ เราในทางที่ไม่ดี แล้ว เราไม่รู้ความจริง เพียงเพราะการวิเคราะห์แต่จากอารมณ์เองก็มักทำให้เืรื่องดี ๆ เสียได้

  ถ้าเป็นอย่างนี้ ควรจะเสริมธรรมะ อย่างไรดีคะ ที่จะทำให้ใจมั่นคง ไม่กวัดแกว่งไปมา ตามลมปากของคนอื่น คะ ควรเจริญธรรมะ อะไรเป็นพิเศษคะ

 


 

[tcarisa]

เหตุการณ์ อย่างนี้ คล้ายคลึงอย่างนี้ไม่ใช่พึ่งมี มีมานาน ตั้งแต่ไหน แต่ไรแล้วคะ

  สิ่งสำคัญที่สุด การทำบุญอย่างนี้ ก็คือ ปัตตานุโมทนามัย คะ คือ กล่าวอนุโมทนาให้เป็นนิสัย

  ถือหลักธรรม คือ ความหนักแน่น ด้วยปัญญา ใคร่ครวญ พิจารณากันให้มากคะ

  การนินทา ให้ร้าย ส่อเสียด กันนั้นมีมาเนิ่นนานแล้ว คะ แม้แต่ พระพุทธเจ้า ยังโดนเลยคะ

  สุนทรภู่แต่งกลอนไว้บทหนึ่งว่า

      อัน นินทา กาเล เหมือน เทน้ำ     

    ไม่ชอกช้ำ เหมือนเอามีด ไปกรีดหิน

    แม้แต่องค์พระปฏิมา ยังราคินทร์

    มนุษย์เดินดิน ไหนจะพ้น คนนินทา

    ที่สำคัญ ก็ขอบอกเลยคะ ในวงการครูด้วยกัน เรื่องเล่านี้เป็นเรื่อง ระอุ คะ มีการเลื่อย ตัดเก้าอี้ ตัดผลงาน

แม้แต่วงการสงฆ์ ด้วย ยิ่งเยอะ เลอะเทอะไปใหญ่เลยคะ

    ที่เกิด สำนักนั้น ว่าสำนักนี้ สำนักนี้ ว่า สำนักโน้น ดูอย่างพระอาจารย์สิคะ ท่านยังต้องวิเวก เลยนะคะ

   ดังนั้น ก็ขอบอก คะว่า คนที่ตั้งใจทำงานเรื่องธรรมะ ไม่ว่าจะเข้าค่ายนักเรียน หรือ ชมรมกลุ่มปฏิบัติธรรม

เราต้องหนักแน่น ในครูอาจารย์ของเราคะ ปฏิบัติธรรมะกันได้ถึงไหนแล้ว คะถึงจะไปว่า ครูอาจารย์กัน อย่าลืม

นะคะ ว่า อาริสา เชื่อว่า คนที่ชอบ ก็สรรเสริญ คนที่ไม่ชอบ ก็ไม่สรรเสริญ คะแต่ให้ดูจริยาวัตร ครูอาจารย์เรา

ให้ดีนะคะ จะได้ไม่เขวไปตามแรงลมจากปากคนนั้น คนนี้ คะ

     
   

[นาตยา]

อัน นินทา กาเล เหมือน เทน้ำ     

    ไม่ชอกช้ำ เหมือนเอามีด ไปกรีดหิน

    แม้แต่องค์พระปฏิมา ยังราคินทร์

    มนุษย์เดินดิน ไหนจะพ้น คนนินทา

  เราต้อยย้อนกลับมาดู คะ ว่า ความเป็นจริง มันเป็นอย่างไรคะ เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แล้วคะ

ดูอย่างเรื่อง พระองคุลีมาล ฆ่าคนมามากมาย ก็เป็นพระอรหันต์ได้นะคะ

             สันตติอำมาตย์ ผิดศีล อีกมาก ก็ยังมาเป็นพระอรหันต์ ได้คะ

  ดังนั้น จงวิเคราะห์ดู รู้อยู่ ในปัจจุบัน ดีกว่าหรือไม่คะ

    สมมุตินะคะ ว่า ถ้าเกิด มีคนมากล่าวว่า พระอาจารย์ อย่างนั้นอย่างนี้ต้องพิจารณาดูก่อนนะคะ ว่าคนที่พูดรู้จักพระอาจารย์ดีกว่า เรา หรือ เรารู้จักดีกว่านะคะ ยกตัวอย่างเป็นต้น ( ไม่ได้ตั้งใจสื่อไปที่พระอาจารย์ นะคะ  แค่สมมุติ คะ)

   เราเคารพในธรรม หรือ เคารพในบุคคล หรือ เคารพเหตุ และ ผล

   แต่ที่สำคัญ เราเคารพตัวเราหรือไม่ นี่ต่างหากคะ

   

[หมิว]

คุณคิดอย่างไร ถ้ามีคนกำลังพูดถึง คนที่คุณเคารพในแง่ที่ไม่ดี

รับฟังไว้ก่อนคะ แต่ก็นำไว้พิจารณา ความจริงคะ แต่้ถ้าเป็นเรื่องที่เล่าเห็นอยู่แล้ว ทราบดีอยู่แล้ว
แต่เรากลับไปคิดต่อ ซะให้วุ่นวายจิตตก นี่สิ แสดงว่าเราไม่เคารพตัวเองคะ ไม่เชื่อตนเอง จึงต้องมีใจ
หวั่นไหวไปตามแรงลมปากคนนั้น แรงลมปากคนนี้

   หนักแน่น และ ใช้ปัญญา ให้มากคะ

 

[winyuchon]

ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตามขัด การขัดแยังมีอยู่ประจำคะ
บางครั้งก็มีคนรักคนชอบ บางครั้งก็มีชังคนเกลียด

  ถ้าจะให้ดี ต้องทำใจให้กว้าง ดุจ ดิน น้า ลม ไฟ และ อากาศ นะคะ ไปอ่านต่อได้ใน มหาราหุโรวาทสูตร เมื่อก่อนผมก็จะเข้าใจคะ แต่ให้ดีใจกว้างดุจ ธาตุ 5 ( อันนี้ฟังมาจากพระอาจารย์ หมาด ๆ เลยนะคะ วันที่ 1 พ.ค. )

   

[Jojo]

เรื่องนิด ๆ จิ๊บ ๆ บางครั้ง ก็ถูกทำเป็นเรื่องใหญ่ มาแล้วก็มี คะ

เพราะ คำพูด นี่ละคะ ไม่งั้นเวทีประท้วง ไม่จัดปราศรัยกันทั้งวันหรอกคะ

ดังนั้น สิ่งที่จะทำให้เรา สมควรแก่การเรียกว่า เป็นผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ได้คะ

คือการภาวนาในใจไว้โดยแยบคาย บริโภค แต่สาระ

บางครั้ง ถ้าเรามองอะไรแต่แง่เสีย ก็จะไม่เห็นธรรมไปได้

เหรียญมีสองด้าน ฉันใด
คนก็มี สองด้าน เช่นกัน
จะดีมากกว่า หรือ จะเลวมากกว่า
ต้องใคร่ครวญ ดูในธรรม จึงจักแจ่มชัดได้

   

[sompong]

ถ้าเป็นเรื่องจริง ก็นำมาพิจารณา เช่นนั้นเอง

ถ้าเป็นเรื่องไม่จริง ก็นำมาพิจารณา เช่นนั้นเอง

การที่เราจะเคารพใครสักคน เป็นส่วนที่เรามีเหตุผล ของเรา ไม่เกี่ยวกับเหตุผล ของคนอื่น

พ่อ แม่ ของเราเขาว่าไม่ดี แล้วเราจะทำอย่างไร ก็เป็น พ่อ แม่ เราอยู่วันยันค่ำ ไม่เป็นอย่างอื่น

ครูอาจารย์ก็เช่นเดียวกัน ถ้าท่านเป็นครูอาจารย์ เรา ก็เป็นไปจนกระทั่งล้มตายจากกัน

เชื่อมั่นในธรรม เด็ดเดี่ยว มีปัญญาฉลาด ที่สำคัญ อย่าหูเบา ด่วนตัดสินใจ ครับ

 

[raponsan]

พุทธศาสนสุภาษิต   หมวดที่ 2 "หมวดบุคคล"

พุทธศาสนสุภาษิต                      คำแปล

ธมฺมเทสฺสี ปราภโว                    ผู้เกลียดธรรม เป็นผู้เสื่อม
ปริภูโต มุทุ โหติ อติติกฺโข จ เวรวา    อ่อนไปก็ถูกเขาหมิ่น แข็งไปก็มีภัยเวร
นตฺถิ โลเก อนินฺทิโต                    ผู้ไม่ถูกนินทา ไม่มีในโลก
ทุวิชาโน ปราภโว                    ผู้มีความรู้ในทางชั่ว เป็นผู้เสื่อม
สุวิชาโน ภวํ โหติ                    ผู้มีความรู้ในทางที่ดี เป็นผู้เจริญ
โจรา โลกสฺมิมพฺพุทา                    พวกโจรเป็นเสนียดของโลก
ธมฺมกาโม ภวํ โหติ                    ผู้ชอบธรรม เป็นผู้เจริญ
ครุ โหติ สคารโว                    ผู้เคารพผู้อื่น ย่อมมีผู้เคารพตนเอง
ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ            ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนผู้อื่น
สจฺจํ หเว สาธุตรํ รสานํ            ความซื่อสัตย์นั่นแล ดีกว่ารสทั้งหลาย

ที่มา  http://www.dhammathai.org/proverb/proverbthai02.php

พุทธัง สาระนัง คัจฉามิ, ธัมมัง สาระนัง คัจฉามิ, สังฆัง สาระนัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ....ตติยัมปิ...จตุ...ปัญจ...ฉฬะ...สัตตะ...อัฏฐัง...นวะ...ทศะ...

ขอให้มีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ
 

[ploy]

เข้าใจชีวิตสิคะ  เห็นเป็นธรรมดา ไม่ว่าปุถุชน หรือผู้ยิ่งใหญ่จากไหน ก็หนีไม่พ้น โลกธรรม 8 http://nkgen.com/39.htm

คนที่คุณ เคารพ  ก็ต้องพบเจอ สิ่งนี้ทั้งสิ้น ใช้ปัญญามอง อย่าใช้ความคิด(ที่น่าจะลำเอียง) มอง
แล้วเข้าใจทั้งสองฝ่ายว่า เป็นเรื่องของโลก เกิดได้ ก็ดับได้ และก็เกิดใหม่ได้ เหมือนในวัฏฏ

วิธีทำใจก็อุเบกขาเสีย ไม่ไปสร้างภพสร้างชาติด้วยการเข้าข้างใคร หรือไปต่อว่าใคร ให้วัฏฏที่มีมันยืดยาวต่อไปอีก  แค่เข้าใจในความเป็นไปของโลกเท่านั้นคะ  ว่าสรรเสริญ ก็คู่กับนินทา

[ลำใย]

ต้องเชื่อมั่นต่อ ความดี คะ

  คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ( ไม่รู้จะมีสักกี่คน )
  ทองแท้ ย่อมขายได้
  ทองปลอม ย่อมขายได้ยาก
  เพชรแท้ ต้องผ่านการบ่ม
  ถ่านไฟแค่เผา ก็ติดแล้ว
  มุมมองทัศนะของคนแตกต่างกัน เหมือนกับกระจกแปดเหลี่ยม มองทิศนี้เป็นธาตุนี้ มองทิศนั้นก็เป็นอีกธาตุ
 มุมมองที่ดี ก็มีอยู่ในคนที่มองในแง่ดี มุมมองที่ไม่ดีก็มีอยู่ในคนที่มองในแง่ไม่ดี มุมมองเฉย ๆ ก็มีอยู่ในคนที่้เฉยๆ  ทั้งหมดนั้นก็เป็นเพียงมุมมอง

  วันหนึ่งเราไปนั่งในร้านค้า มีคนนั่งด่าพ่อเรา ว่าเลวอย่างนั้น อย่างนี้โกงเงิน หลอกลวงคน แต่คนเหล่านี้ไม่รู้ความจริงเลยว่า พ่อเราไม่ได้อย่างที่เขาพูดกัน เขาพูดกันโดยไม่รู้่ว่าที่เขากำลังพูดถึงนั้นเป็นพ่อเรา ก็คือไม่รู้แม้แต่ลูกของคนที่ถูกประนาม ถามว่าใจมันทุกข์หรือไม่ ทุกข์มากคะ ต่อมา ไม่กี่ปีพ่อก็มาตายจากกันไป วันหนึ่งเราไปได้ยินเขาด่าแม้คนที่ตายไป จากปากของเพื่อนที่เรารัก ซึ่งรับข้อมูลมาจากพ่อแม่ของเขาไว้ และมาว่าเราเป็นไปด้วย ยิ่งเจ็บลึก ไปกันใหญ่

   แต่ครั้นพอได้ศึกษาธรรมะ และ หาเวลามาดูใจตนเอง เข้าใจในพระธรรม ก็มองเห็นว่า ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นเป็นธรรมดา มันเกิดขึ้นเป็นธรรมดา และ ก็ดับไปเป็นธรรมดา อย่างนี้

   ใจมันสงบ คะ

    ดังนั้นถ้าเรามัวแต่ ฟังและแคร์ คนอื่น แ้ล้วไม่เข้ามาศึกษาใจของตัวเราเองนะคะ ก็จะไม่สามารถเข้าถึงความจริงที่เรียกว่า ธรรมดา นี้ได้เลยคะ

 

[tcarisa]

เพิ่มแนวความคิดสักนิดได้หรือไม่คะ

  วันนี้อะไรอาจจะไปติดที่บุคคล กันแล้วก็ได้นะคะ เรื่องอื่นไม่ขอวิจารณ์ แต่ขอวิจารณ์เรื่องเกี่ยวกับพระสงฆ์ ตามที่ จขกท. เริ่มต้นไว้นะคะ ทุกวันนี้แม้เราจะรู้ว่า อะไรดี อะไรชอบ อะไรถูก อะไรควร แต่บางครั้งหัวใจของเราเองก็มักจะโต้กลับด้วยความไม่ชอบใจบางประการ เช่น เราอาจจะมองเห็นว่า พระรูปนี้สอนดี ปฏิบัติดี แต่เรากลับไม่ชอบท่านเพราะมีความรังเกียจที่บุคคล บางคนอาจจะรังเกียจที่ตระกูล ว่ายากจน เรียนน้อย พรรษาน้อย วัยวุฒิไม่ได้ เป็นต้น ซึ่งไปมองที่ตัวตนอันเป็นบุคคล ซึ่งไม่ใช่มองที่คุณธรรม การปฏิบัติ เหมือนทุกวันนี้ถ้าบอกว่า พระพรรษาน้อยปฏิบัติได้ พระพรรษามาก ๆ แทนที่จะอนุโมทนา กับรังเกียจ ว่าเป็นไปได้หรือ สิ่งเหล่านี้ชี้ชัดว่า คนในยุคนี้ไม่เชื่อว่ามีพระปฏิบัติได้จริง ๆ ถ้าจะเชื่อจริง ๆ ก็ต้องให้พระรูปนั้นเป็นที่เคารพนับถือจากคนทั้งปวงก่อน โดยวัดปริมาณจากการที่คนเข้าไปหาท่านอย่างพระที่มีชื่อเสียง

   โดยส่วนตัวเคยเข้าไปหา ที่มีชื่อเสียงหลายรูป บอก ตรง ๆ นะคะ ว่าบางรูปนั่งรอตั้งแต่ สองโมงเช้า ได้พบท่านบ่าย 3 ก็มี บางรูปต้องรอท่านตื่นก่อน ก็มี บางรูปต้องรอท่านกลับจากกิจนิมนต์ก็มี ในส่วนตัวทุกครั้งที่ได้พบตอบได้เลยว่า เพียงทัศนาได้กราบ ไม่ได้แม้แต่อ้าปากสนทนาธรรมกับท่านด้วยซ้ำไป ซึ่งที่กล่าวมาล้วนแล้วเป็นพระระดับประเทศทั้งนั้นคะ ที่อุตส่าห์ถ่อสังขารตนเองไปเคารพท่าน ไม่ได้แม้แนวปฏิบัติ ไม่ได้แม้ได้คำปรึกษา แต่พระเหล่านี้เป็นพระที่คนทุกคนเคารพในเชิงต่าง ๆกัน จนกระทั่งวันหนึ่งได้เข้าไปที่สวนพุทธธรรม วัดอุโมงค์ เชียงใหม่ วันนั้นก็ไปทำบุญตามปกติคะ แต่วันนี้ได้สนทนากับสามเณรน้อย ๆ คะ สามเณรยื่นหนังสือธรรมะเล่มหนึ่งให้กล่าวว่า "ธรรมะจะมีได้อยู่ที่โยมต้องอ่านคะ" ฟังแล้วธรรมดามาก ๆ คะแต่ดิฉันก็กลับมาอ่านหนังสือเล่มนี้จนจบคะ หนังสือที่ยื่นให้เป็นหนังสือ คู่มือมนุษย์ ของหลวงพ่อพุทธทาสคะ

    ในกรณีที่เล่านี้ เพื่อต้องการอย่าติดที่ตัวตนบุคคลที่แสดงธรรม เลยคะอยากให้มองธรรมะ อันเป็นเครื่องประดับปรุงแต่งจิตให้เป็นกุศลเป็นหลักนะคะ เพราะธรรมะไม่ได้อยู่ที่การฟังเท่านั้น แต่อยู่ที่ใจเราน้อมนำมาประพฤติปฏิบัติภาวนา มาก ๆ คะ

   

[หมวยจ้า]

ถ้าหมวยจ้า ก็จะคิดว่า เป็นธรรมดาคร้า... เพราะว่า อยู่ที่มุมมองของเขา ไม่ใช่มุมมองของเรา

บ่อยครั้งที่เจอ คนวิจารณ์คนที่เราเคารพในทางเสียหาย พอสืบตามที่เขาพูด ก็ทราบว่าเพียงต้องการใส่ร้ายคร้า..

บนโลกนี้ คนที่ชื่นชมในความดี ของบุคคลอื่นในมีน้อยนะคร้า...

ดังนั้นในทางธรรม จึงให้มีการกล่าว อนุโมทนา ทำปัตตานุโมทนามัย เป็นนิสัย คร้า...

 

[ธุลีธวัช (chai173)]

หมวยจ้า คิดว่า เป็นธรรมดาคร้า... อยู่ที่มุมมองของเขา ไม่ใช่มุมมองของเรา

บ่อยครั้งที่เจอ พอสืบตามที่เขาพูด ก็ทราบว่าใส่ร้าย บนโลกนี้ คนที่ชื่นชมในความดี ของบุคคลอื่นในมีน้อย

ดังนั้นในทางธรรม จึงให้มีการกล่าว อนุโมทนา ทำปัตตานุโมทนามัย เป็นนิสัย คร้า...

     คำหมวยช่วยให้คิด       ครวญพินิจเห็นด้วยคน
โลกเราสาระวน               ตัวนั้นดีมีใครเกิน.

                                                                                                  ธรรมธวัช.!