พิมพ์

[แมนแมน]

เป็นเรื่องราวของลุงใบ้ที่มีอาชีพเก็บขวดและของเก่าขาย โชคชะตานำพาให้พบทารกหญิงถูกทิ้งไว้ข้างกอง
ขยะลุงใบ้เรียกทารกหญิงนี้ว่า อาเหม่ย ลุงใบ้อาศัยอยู่กับหลานสาวแต่สุดท้ายก็ได้ทอดทิ้งให้ลุงใบ้ใช้ชีวิตตาม
ชะตากรรมกับอาเหม่ยเพียงสองคนคำแรกที่อาเหม่ยพูดได้คือ พ่อจ๋า ทำให้ลุงใบ้สุดแสนดีใจหาอะไรเปรียบไม่
ได้เมื่ออาเหม่ยโตเป็นเด็กหญิงน่ารัก วันหนึ่งเธอพบกับลูกหมาถูกตีบาดเจ็บจึงเก็บมาเลี้ยงเป็นสมาชิกในครอบ
ครัวในเวลานั้นซ้อหม่านเพื่อนบ้านที่แสนดีผู้ที่เสียสามีในเวลาไล่เลี่ยกันทำให้ทั้ง 2 ครอบครัวมีความสนิท
สนมเห็นอกเห็นใจกัน ต่อมาอาเหม่ยเติบโตเป็นสาวได้มีโอกาสเข้าไปเป็นนักร้องให้กับค่ายเพลงดัง ผู้จัดการจึง
สร้างภาพให้อาเหม่ยเป็นคุณหนูลูกผู้ดีมีชาติตระกูล และให้ย้ายจากบ้านมาอยู่คอนโดมีระดับ ลุงใบ้จึงไม่มี
โอกาสได้เจอลูกสาวได้แต่นั่งดูอาเหม่ยผ่านทางหน้าจอทีวีเท่านั้น ในเวลาต่อมา อาเหม่ยโด่งดังมีชื่อเสียงมาก
และมีผู้ไม่หวังดีคิดเปิดโปงฐานะที่แท้จริงของอาเหม่ยลุงใบ้จึงกัดฟันปฏิเสธความเป็นพ่อลูกกับอาเหม่ยด้วย
ความเจ็บปวดเพื่อไม่ให้ลูกสาวต้องอับอายลุงใบ้ไม่มีโอกาสได้เจอกับอาเหม่ยอีกเลยและใช้ชีวิตอยู่กับเจ้า
หมาที่เก็บมาเลี้ยง วันหนึ่งลุงใบ้เกือบถูกรถมอเตอร์ไซด์ชนเจ้าหมากระโดดเอาตัวช่วยชีวิตลุงใบ้ไว้ทำให้มันต้อง
จากลุงใบ้ไปตลอดกาล ความทุกข์ใจถาโถมเข้ามาในชีวิตลุงใบ้เมื่อลุงใบ้คิดถึงอาเหม่ยเมื่อใดจะเป่าแตรอย่าง
อ้างว้างเสมอ เสียงแตรนี้อาเหม่ยชอบฟังตอนเด็กๆ ได้ยินครั้งใดจะหยุดร้องไห้ทันที ทำให้เสิ่นเจิ่นผู้จัดการส่วน
ตัวของอาเหม่ยที่แอบมาเยี่ยมลุงใบ้ได้ยิน จึงเขียนเพลงจากทำนองนี้เพื่อให้อาเหม่ยร้องในคอนเสิร์ตครั้งสำคัญ
และถ่ายทอดสดเพื่อให้ลุงใบ้ได้ฟัง เพลงนี้คือ จิ๋วกันทังโบ่ยบ่อ แปลว่า "พ่อจ๋าอย่าร้องไห้"ในวันคอนเสิร์ตลุง
ใบ้เฝ้าชมคอนเสิร์ตผ่านทีวีอย่างเคย แต่ได้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวจากการเป็นโรคความดันโลหิตสูงเป็น
เวลานาน ซ้อหม่านไปตามอาเหม่ยที่งานคอนเสิร์ตเพื่อมาดูใจลุงใบ้เป็นครั้งสุดท้ายแต่ก็ไม่ทันการณ์ อาเหม่ย
กลับไปเล่นคอนเสิร์ตให้จบด้วยความปวดใจ ผู้คนนับพันนับหมื่นต่างได้ฟังเพลงนี้ มีเพียงลุงใบ้ผู้เดียวที่ไม่มี
โอกาสได้ฟัง ซึ่งเป็นคนที่อาเหม่ยอยากให้ได้ฟังมากที่สุด
-----------------------------------
รักพ่อ-แม่เยอะๆนะครับ กลับไปเยี่ยมเยียนท่านบ้าง บางทีพ่อแม่ไม่ได้ต้องการเงินทองอะไรจากเราหรอก
ท่านแค่อยากให้เรา....กลับไปกอดท่านบ้าง อยู่เป็นเพื่อนท่านบ้าง ก็พอแล้ว

 

เพลง พ่อจ๋าอย่าร้องไห้

 

 
เครดิต ScareCrow Never Die