มาศึกษา แต่ยังไม่ค่อยจะซาบซึ้ง ในหลักธรรม เท่าไหร่ ครับ อาจจะเป็นเพราะว่า อ่านน้อย หรือ อ่านไม่ค่อยจะเข้าใจ แต่จะให้ถาม ก็มีความรู้สึกว่า ยังไม่มีความสำคัญที่อยากจะรู้ อย่างนั้น เช่นเรื่องกรรมฐาน ไม่เข้าใจ แต่ก็คิดว่า ยังไม่มีความจำเป็นต้องใช้ ก็เลยยังไม่ได้ถาม เพราะคิดว่า ยังไม่ทำ นั่นแหละครับ

 

 

 

 

 

อนุโมทนา สาธุ 

คิดว่า คำตอบ น่าจะมาถูกทาง แล้ว นะครับ คือการกำหนดเป้าหมาย ในการภาวนา นั่นเอง ที่พระอาจารย์กำลังจะสื่อ จากคำถาม

  แต่ที่นี้ปัญหาการกำหนด เป้าหมาย นี่สิ มีวิธีการอย่างไร

  ต้องรอ เพื่อน ๆ มาช่วยกันตอบแล้วนะครับ

   

 

ผมเคยไปวัดป่าหนองหลุบ เคยถาม พระอาจารย์กิตติศักดิ์ว่า รู้จัก พระสนธยา หรือ ไม่ ผมเองไม่อยากจะเชื่อเลยนะครับ ว่า ท่านเล่าถึง พระสนธยา ด้วยความเคารพนับถือ และยกย่องว่าเป็นพระที่ เก่งกรรมฐาน และ เป็นกรรมฐานที่หาเรียนยากด้วย อันนี้ผมรู้มาตอนทีไปทอดกฐินปีที่แล้ว ท่านยังถามเบอร์โทรด้วย แต่ผมไม่มีเบอร์โทร

  ที่ผมกำลังคิดคือ ระดับครูอาจารย์ อย่างเช่นพระอาจารย์กิตติศักดิ์ กิติสาโร แห่งวัดป่าหนองหลุบ ยังกล่าวยกย่องพระอาจารย์สนธยา เลยนะครับ

  ไม่ทราบว่าศิษย์ กี่่ท่านรู้ส่วนนี้ครับ

   

   พึ่งทราบ นะครับ ผมเองก็อยู่ใกล้ ๆ ขอนแก่น ด้วยว่าจะไปวัดป่าหนองหลุบ สักครั้ง ได้ทราบว่าที่วัดไม่นำไฟฟ้า เข้าใ้ช้ในวัด เหมือน สำนักของ ครูบาเพชร ก็ไม่เอาไฟฟ้าเข้าไป ผมว่าดีนะครับ แบบนี้
 

ชอบอ่านเรื่อง นี้ ครับ เพราะยังน้อย ก็รู้สึกอุ่นใจ พี่น้องชาวกรรมฐาน ยังมีอยู่ นะครับ ไม่เหงา

  กับ จขกท. ด้วยคะ และ สาธุ กับผู้ที่แบ่งปันความรู้ในแบบต่าง ๆ   

วิชานี้ เคยได้ยินว่า เป็นวิชา คำนวณ ลมฟ้า ลมฝน อะไรประมาณนี้ นะครับ

 

เยี่ยมครับ กับเนื้อหา นำเสนอ ให้อ่านอย่าง กระจ่างไปส่วนหนึ่ง อ่านคำถามแล้ว ผมเองก็ยังมึน ๆ อยู่นะครับ ว่าจะตอบอย่างไร แต่เถ้าผู้มีญาณ พระสงฆ์ นี้ผมว่า ก็มีที่กล่าวกันไม่น้อยนะครับ ในตำรา ในเรื่องราวต่าง ๆที่ถ่ายทอดกันมา ส่วนใหญ่ ก็อยู่ที่ความเชื่อ เรื่องโลกหน้านะครับ การเวียนว่ายตายเกิด ถ้ารู้ว่า เราตายแล้ว กี่ครั้ง อาจจะทำให้เรารู้สึกสลดใจ ก็ได้นะครับ ส่วนนี้ผมคิดว่า ถ้าแต่ละคนระลึกได้ ก็น่าจะมีประโยชน์เช่นเดียวกัน

   บรรดาวิญญาณต่าง ที่ ปกติ อยู่ ดี  แล้ว เฮี้ยน อย่างที่เรารู้กันอย่างเรื่อง แม่นาค พระโขนง นี้เป็นต้น เป็นหนังเป็นเรื่อง เป็นราว มาตั้งแต่ผมยังเด็ก ปัจจุบัน ก็ยังร่ำลือกันเหมือนเดิม ไป ๆ มา ไม่รู้ว่าบ้านแม่นาค พระโขนงปัจจุบัน ตอนนี้เป็น บ้าน เป็นตึกแล้วหรือ ยัง ใครรู้บ้าง

    ท่านที่มาตอบ ครับ ติดตามผลงาน อยู่้เสมอนะครับ

 

การเพ่งกสิณเพื่อการทำสมาธิภาวนา
กสิณ คือวิธีการปฏิบัติสมาธิแบบหนึ่งในพระพุทธศาสนา มีความหมายว่า เพ่งอารมณ์ เป็นสภาพหยาบ สำหรับให้ผู้ฝึกจับให้ติดตาติดใจ ให้จิตใจจับอยู่ในกสิณใดกสิณหนึ่งใน 10 อย่าง ให้มีอารมณ์เป็นหนึ่งเดียว จิตจะได้อยู่นิ่งไม่ฟุ้งซ่าน มีสภาวะให้จิตจับง่ายมีการทรงฌานถึงฌาน 4 ได้ทั้งหมด กสิณทั้ง 10 เป็นพื้นฐานของอภิญญาสมาบัติ

กสิณทั้ง 10 อย่าง แบ่งออกเป็น 2 พวก

• พวกที่หนึ่ง คือ กสิณกลาง มี 6 อย่าง คนทุกจริตฝึกกสิณได้ทั้ง 6 เพราะเหมาะกับทุกอารมณ์ ทุกอุปนิสัยของคน
1.ปฐวีกสิณ (ธาตุดิน/ของแข็ง ไม่ใช่เฉพาะดิน) จิตเพ่งดิน โดยกำหนดว่าสิ่งนี้เป็นดิน หายใจเข้าให้ภาวนาว่า "ปฐวี" หายใจออกให้ภาวนาว่า "กสิณัง" เมื่อปฏิบัติอยู่ดังนี้ ก็จะข่มนิวรณ์ธรรมเสียได้โดยลำดับ กิเลศก็จะสงบระงับจากสันดาน สมาธิก็จะกล้าขึ้น จิตนั้นก็ชื่อว่าตั้งมั่น เป็นอุปจารสมาธิ เมื่อทำได้สำเร็จปฐมฌานแล้ว ก็พึงปฏิบัติในปฐมฌานนั้นให้ชำนาญคล่องแคล่วด้วยดีก่อนแล้วจึงเจริญทุติยฌานสืบต่อไปได้
2.เตโชกสิณ (ธาตุไฟ ธาตุร้อน) จิตเพ่งไฟ คือการเพ่งเปลวไฟ โดยกำหนดว่าสิ่งนี้เป็นไฟ หายใจเข้าให้ภาวนาว่า "เตโช" หายใจออกภาวนาว่า "กสิณัง"
3.วาโยกสิณ (ธาตุลม) จิตเพ่งอยู่กับลม นึกถึงภาพลม โดยกำหนดว่าสิ่งนี้เป็นลม หายใจเข้าให้ภาวนาว่า "วาโย" หายใจออกภาวนาว่า "กสิณัง"
4.อากาสกสิณ (ช่องว่าง) จิตเพ่งอยู่กับอากาศ นึกถึงอากาศ คือการเพ่งช่องว่าง โดยกำหนดว่าสิ่งนี้เป็นช่องว่าง เวลาหายใจเข้าให้ภาวนาว่า "อากาศ" หายใจออกภาวนาว่า "กสิณัง"
5.อาโลกสิณ (กสิณแสงสว่าง) จิตเพ่งอยู่กับแสงสว่าง นึกถึงแสงสว่าง วิธีเจริญอาโลกกสิณให้ผู้ปฏิบัติยึดโดยทำความรู้สึกถึงความสว่าง ไม่ใช่เพ่งที่สีของแสงนั้น เวลาหายใจเข้าให้ภาวนาว่า "อาโลก" หายใจออกให้ภาวนาว่า "กสิณัง"
6.อาโปกสิณ (ธาตุน้ำ/ของเหลว) จิตนึกถึงน้ำเพ่งน้ำไว้ คือการเพ่งน้ำ โดยกำหนดว่าสิ่งนี้เป็นน้ำ หายใจเข้าให้ภาวนาว่า "อาโป" หายใจออกภาวนาว่า "กสิณัง" ให้เลือกภาวนากสิณใดกสิณหนึ่งให้ได้ถึงฌาน 4 หรือฌาน 5 กสิณอื่นๆ ก็ทำได้ง่ายทั้งหมด
• พวกที่สองคือกสิณเฉพาะอุปนิสัยหรือเฉพาะจริตมี 4 อย่าง สำหรับคนโกรธง่าย คือพวกโทสจริต
1.โลหิตกสิณ เพ่งกสิณ หรือนิมิตสีแดงจะเป็นดอกไม้แดง เลือดแดง หรือผ้าสีแดงก็ได้ทั้งนั้นจิตนึกภาพสีแดงแล้วภาวนาว่า โลหิต กสิณัง
2.นีลกสิณ ตาดูสีเขียวใบไม้ หญ้า หรืออะไรก็ได้ที่เป็นสีเขียว แล้วหลับตาจิตนึกถึงภาพสีเขียว ภาวนาว่า นีล กสิณัง
3.ปีตกสิณ จิตเพ่งของอะไรก็ได้ที่เป็นสีเหลือง ภาวนาว่า ปีต กสิณัง
4.โอทากสิณ ตาเพ่งสีขาวอะไรก็ได้แล้วแต่สะดวก แล้วหลับตานึกถึงภาพสีขาว ภาวนาโอทา กสิณัง จนจิตมีอารมณ์เป็นหนึ่งไม่วอกแวกไม่รู้ลมหายใจภาพกสิณชัดเจน

ท่านว่าจิตเข้าถึงฌาน 4 พอถึงฌานที่ 5 ก็เป็นจิตเฉยมีอุเบกขาอยู่กับภาพกสิณต่างๆ ที่จิตจับเอาไว้

คำกลอน ชุดนี้ ผมว่าผ่านตา ในเมล เมื่อวันพ่อที่ผ่าน นะครับ ไม่ทราบใครเป็นผู้ประพันธ์ กลอนบทนี้

 

   กลอนบทนี้ มีความยาว หลายบรรทัด นำมาจากเมล เท่าที่มี

    พระสนธยา ธัมมะวังโส ผู้ประพันธ์ กลอนสอนธรรมให้ลูก

    ต้องขออภัย ไว้ล่วงหน้าที่ไม่ได้ลงนามผู้ประพันธ์ เพราะนำมาลงไม่หมด ครับ

 

 

 

  ที่ไป ที่มา ของภาพ ใครเป็นผู้ถ่าย ครับ และ บุคคลในภาพ เกี่ยวข้องอย่างไร

   

[อาจจะมี หลายครั้งพ่อ พูดไม่รู้เรื่อง เราก็เปรื่อง อวดฉลาด ไม่อาศัย พ่อก็อยู่ ของพ่อ ช่างปะไร เราก็ไท ไม่ยุ่งเกี่ยว กับพ่อตน เออหนอ อวดดี อย่างนี้เล่า เมื่อแ่ก่เฒ่า ขึ้นมา จะฉงน ว่าลูกหลาน ไม่เห็น เข้าใจตน เพราะกรรมวน กลับมา เหมือนที่ทำ พ่อจะดี หรือไม่ดี ก็ช่างพ่อ อย่าได้ย่อ มาเป็นกรรม ให้ท้อถอย เราเป็นลูก ควรดูแล อยู่ในรอย อย่าได้ปล่อย ให้พ่อ ต้องตรากตรำ]

  อาจจะมี หลายครั้งพ่อ  พูดไม่รู้เรื่อง    เราก็เปรื่อง อวดฉลาด ไม่อาศัย
  พ่อก็อยู่ ของพ่อ ช่างปะไร              เราก็ไท ไม่ยุ่งเกี่ยว กับพ่อตน
    เออหนอ อวดดี อย่างนี้เล่า            เมื่อแ่ก่เฒ่า ขึ้นมา จะฉงน
  ว่าลูกหลาน ไม่เห็น เข้าใจตน           เพราะกรรมวน กลับมา เหมือนที่ทำ
   พ่อจะดี หรือไม่ดี ก็ช่างพ่อ             อย่าได้ย่อ มาเป็นกรรม ให้ท้อถอย
  เราเป็นลูก ควรดูแล อยู่ในรอย          อย่าได้ปล่อย ให้พ่อ ต้องตรากตรำ
     

 

   ต้นลั่นทม  เป็นต้นไม้ ที่มี กลิ่นหอม รัญจวนใจ กลิ่นของลั่นทม ถึงมีกลิ่นหอม แต่ ก็เจืออารมณ์ ด้วยเศร้าคนไทยจึงเรียกต้นไม้ พันธ์นี้ว่า ลั่นทม

   ต่อมา สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ได้พระราชทานนามต้นไม้นี้ใหม่ ว่า  ลีลาวดี

   พอนึกชื่อได้ทำให้นึกถึง วรรณกรรม นิยายธรรมะ เรื่อง ลีลาวดี ทันที


 

   

   ดังนั้น ตั้งแต่เปลี่ยนชื่อ ลั่นทม เป็น ลีลาวดี จึงเกิดเป็น ต้นไม้ เศรษฐกิจ ที่คนนำมาขายและปลูกกันตามครัวเรือน กันในปัจจุบัน ซึ่งเมื่อก่อนนั้น คนโบราณห้ามปลูกกันในบ้าน เพราะจะนำมาซึ่งความโศรกเศร้า


     

เข้าร่วมงานโดยไม่ได้รับนิมนต์ เร่ร่อนไม่สังกัด 7 รูป,

   ผมว่า case นี้รู้สึก จะน้อยไปหน่อย นะครับ เพราะว่า จริง ๆ แล้วน่าจะมีมากกว่านี้ นะครับ

   

เมื่อวาน นับ ว่าเป็น วันแห่งความสุขของเด็ก ที่ พ่อแม่ ให้ความสำคัญของลูก จริง ๆ ครับ แต่ก็มีอีกไม่น้อยที่พ่อแม่ ไม่ได้สนใจ และ เด็กเหล่านั้น ก็ไม่มีโอกาสที่จะได้ไป สันทนาการ กันอย่างเด็กคนอื่น ๆ เพราะว่าสังคมยังมีช่องบว่าง ตรงนี้อยู่บ้าง ก็ยังขอบคุณ โรงเรียน ผู้ใจบุญ หลาย ๆ ท่านที่ร่วมสนับสนุน อุปกรณ์ของขวัญให้กับเด็กนักเรียน ซึ่ง เป็นส่วนใหญ่ ที่ยังได้รับ ข้อความ ว่า ยังมีคนให้ความสำคัญกับเด็ก กันอยู่

 

 

ก้าวสู่ยุค ยึดครองจักรวาล แล้ว เราก็จะเป็น มนุษย์ต่างดาวที่สำรวจ ดาวต่าง ๆ เพื่อ ทำอะไรสักอย่าง นั่นแหละ ถ้าประเทศ เนเธอร์แลนด์ คิดได้อย่างนี้  จีน โซเวียต อเมิรกา ญี่ปุ่น เกาหลี  บรรดาประเทศที่มีดาวเทียมและยานอวกาศเป็นของตนเอง นั่นจะคิดอย่างไร กันบ้าง แน่นอนผมว่า ต้องมีการ สู้รบ เพื่อยึดพื้นที่ กันแน่ ในอนาคต เพราะบนโลกนี้ สนธิสัญญา พันธมิตร เป็นสัญญา สงบศึกชั่วคราวที่ใช้ได้บนโลก เท่านั้น ดาวเคราะห์อื่นๆ ใช้ไม่ได้ ดังนั้น อนาคต น่าจะมีสงครามอวกาศ กันเอง อีกแน่ ๆ

   

ถ้าอย่างนั้น มาวิเคราะห์ ตามที่ครูอาจารย์ สอนกันดีหรือไม่ครับ ว่า ในคำถามนี้มีประเด็น อะไรเป็น หลัก ของคำถาม 
   
  "ฆ่าอะไร ถึงจะมี ความสุข"

   1.ฆ่าอะไร ถึงจะมี ความสุข  ( คำถามตรง )
   2.วิธีการฆ่า
   3.จะฆ่าทำไม ( ก็เพื่อสุข )
   
  ประเด็นที่หนึ่ง  ถ้าตอบ แบบกำปั้นทุบดิน แน่นอนคำถามทางธรรม ย่อมหมายถึงการฆ่า สภาวะ อะไรบางอย่าง ที่รบกวนความสุข ของเรา ในที่นี้ก็ต้อง วิเคาะห์ว่า

     สุข คืออะไร ? ก่อนใช่หรือไม่ ครับ นั่นก็รวมถึงว่า ต้องวิเคระห์ไปถึงว่า ทุกข์ คืออะไร ด้วย เช่นกัน

    สุข ก็คือ ไม่ทุกข์ ดังนั้น วิเคราะห์ เรื่องเดียว คือ ทุกข์ เท่านั้น เพราะถ้าไม่ทุกข์ ก็คือ สุข

    ที่นี่ ทุกข์ เป็นอย่างไร ในที่นี้ก็คงจะหมายถึง ความโศรก ความร่ำไร รำพัน ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ ความประสบกับสิ่งที่ไม่เป็นที่พอใจ ความปรารถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้น เรียกว่า ความทุกข์ ว่าโดยย่อ อุปาทานขันธ์ ทั้ง 5 เป็นความทุกข์

    ดังนั้นสรุป ก็คือ ทุกข์ ก็คือ ความยึดมั่นถือมั่น ต่อ ขันธ์ทั้ง 5 นั่นเอง

    สาเหตุแห่ง ทุกข์ ก็คือ กิเลส ที่ทำให้เกิดความยึดมั่นถือมั่น

    เอาเท่านี้ก่อนนะครับ

   
   

นั่งสมาธิ แล้ว มีความรู้สึกรับรู้ในใจ ว่าตัวพอใหญ่ขึ้น เหมือนอัดลมเข้าไป รู้สึกยิ่งใหญ่ก็ยิ่งอึดอัด จนต้องเลิกทำสมาธิ เพราะอึดอัดครับ จะแก้วิธีอย่างไรครับ

 

ตอนนี้ผมก็ฟังได้เป็นปกติ นะครับ
 

คือ เมื่อก่อน มีเืพื่อนท่านหนึ่ง คบกันห่าง แต่ต่อมาเขาได้ธุรกิจ กับ คู่แข่งทางการค้าของผม ในระหว่างที่เขาร่วมธุรกิจกับคู่แข่งผมอยู่นั้น ก็มีการทำร้ายผม ด้วยการแย่งลูกค้าจากผมไปให้คู่แข่ง เปิดเผยข้อมูลที่ผมไว้วางใจ จนผมเคยเข้าไปต่อว่า ก็ถูกทำร้ายร่างกาย มาในครั้งนั้น จากการกระทำครั้งนั้น ในช่วง ปี 2540 ทำให้กิจการย่อยยับ ลูกน้องถูกลอยแพ เป็น สิบ ๆ และทรัพย์สินที่มีของผม ก็ถูกยึดที่ละชิ้น จนกระทั่งผมไม่มีที่อยู่ ต้องเอาเงินทุนสุดท้ายที่พ่อแม่ให้ไว้ ออกมาทำการค้าเล็ก พอเลี้ยงชีพ

   จนกระทั่งวันก่อนผมได้ พบเพื่อนคนนี้อีกครั้ง ในสภาพที่ผมคิดไม่ถึง เขาได้มาเจอผมในสภาพของเขาที่แย่กว่าผมอีก เสื้อผ้าเก่า ๆ ขาด ๆ อาศัยใต้สะพานเป็นที่นอน เขามาขอร้องผมให้ช่วยเขาฟื้นตัว เขาพูดกับผมด้วยการขอโทษ และเหมือนเขาพูดกับผมว่า เขาลืมว่าเคยทำอะไรกับผมไว้บ้าง

   สุดท้ายผมก็ปรึกษา คนในครอบครัว กันทั้งหมด ก็ลงมติว่า ไม่เข้าไปช่วยเหลือ แต่เราก็ให้เงินประมาณ 2000 กว่าบาทให้เขาเดินทางกลับบ้านเกิดของตนเอง ไปน่าจะดีกว่ามาอยู่ในกรุง ทำอะไรไม่ได้ เขายังพี่น้องอยู่ที่บ้านของเขา น่าจะช่วยเหลือกันได้

   แต่ในใจผมก็รู้สึกผิด อยู่่ ทั้ง ๆ ที่เรายังมีความสามารถ ที่จะฝากฝัง เขาทำงาน เล็ก ๆ น้อย ได้ในหลายที่ ๆ ผมรู้จัก

   ผมทำอย่างนี้ผิดหรือไม่ ครับ และ จะมีกรรมอย่างไร กับผมบ้าง วานท่านสมาชิก ช่วยแนะนำด้วยครับ

 

น่าสนใจนะครับ แต่เสียอย่างเดียวไปกันคนละภาคเลยจากเหนือสุดไป ตะวันออก

 

สงสัยอยู่ ว่า เมื่อเราภาวนา ก็พยายาม บีบจิตให้มองเห็นภาพ ตามฐานจิตต่าง ๆ ใช่หรือไม่ครับ การเห็นอย่างนี้จะเห็นเป็นภาพต่าง ๆ เหมือนกับที่เราหลับตามองเห็นภาพในใจใช่หรือไม่ครับ

 การเห็นอย่างนี้เป็นการเห็น แบบ รวมความคิดใช่หรือไม่ครับ
 การใช่สมาธิ เป็นการรวมความคิด ให้เห็นภาพใช่หรือไม่ครับ

   

พึงได้ลองฟัง วันนี้ ครับ นับว่าเป็นครูอาจารย์ ที่มีการตั้งใจในแนวทาง ที่ตั้งใจเผยแผ่พระกรรมฐาน นะครับ ก็อนุโมทนา ครับ ที่ยัง มีปณิธาน ที่แน่วแน่

                ผมชอบประโยคที่ว่า
                 ฉันจะยืน ๆ จนกว่า ยืนไม่ได้

  ผมว่าประโยคนี้ มีความหมายมาก นะครับ มีความหมายถึง ยืนหยัดจนหมดกำลัง

 

อ่านแล้ว มีหลากหลาย แนวทาง ดีนะครับ ทำให้ลังเลใจในการภาวนา ด้วยหลากรูปแบบสาระเลยนะครับ

 

การที่เรามีปีติเกิดขึ้น มีกำลังมาก ขนาดน้ำตาไหลไม่หยุดอยู่นั้น ควรจะระงับ ปีติ ด้วยวิธีอย่างไร ครับ

 

การที่มีอาการปีติเกิดขึ้น  ตอนนั่งสมาธิหลับตา ปกติควรสังเกตุเวทนาตามจุดต่างๆ ที่ร่างกาย หรือ ควรทำอย่างไรครับ

 

 ตอนที่เรานั่งสมาธิ แล้วมีอาการปีติ เกิดขึ้นขณะนั้น  เราควรกำหนด ธาตุ อย่างไรครับ  หรือทำวิปัสสนา ได้รึเปล่าครับ หรือว่า มีวิธีแยกกันยังไงครับ

การอธิษฐาน กรรมฐาน มีความจำเป็นมากอย่างไรครับ ?
 การอธิษฐาน กับ การอ้อนวอน ต่างกันอย่างไร
 

น่าจะมีแนะนำเรื่องกสิณ สักนิด นะครับ

 

แล้วกิเลสลดลงอย่างไรบ้างครับ ลองไต่ตรองกับ สังโยชน์ 3 ประการเบื้องต้นดูนะครับ ว่า เป็นอย่างไร
 
 ถ้าดี แล้ว ละได้ ก็ถูกทางครับ แต่ถ้ารู้สึกแค่รู้แต่ไม่ละ ยังไช้ไม่ได้ครับ

 

ดีครับ ได้เกิดมีการวิจารณ์ จะได้เข้าอ่านประวัติ หลวงปู่กันบ้างนะครับ

 สาธุ ข้อมูลจาก จขกท.

 

ขอบคุณพระอาจารย์ ที่มาแนะนำหัวข้อธรรมในวันนี้ ครับ

 

เห็นด้วยครับ เพราะเมื่อได้อ่านไปแล้วก็เข้าใจมาตามลำดับ แนะนำเพื่อนๆ ที่มาใหม่ ให้อ่านกระทู้แรก ๆ หน้า เก่าก่อนจะเข้าใจได้มากขึ้นครับ
 

หมายความว่า ให้ภาวนาตามหลักการกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ โดยไม่ต้องไปคิดคำนึงว่าเป็นวิัปัสสนา หรือ สมถะ ใช่หรือไม่ครับ

  ขอบคุณมากครับ
 

คุณ Admax คิดเหมือนผมเลยครับ ผมเองก็รับใช้ พ่อแม่ครูอาจารย์ ในสายหลวงปู่มั่นมาโดยตลอด และก็สนใจในกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ และมารู้ว่า หลวงปู่มั่น หลวงปู่เสาร์ ก็เคยไปขึ้นกรรมฐาน ที่วัดราชสิทธารารม ก่อนที่มาเป็น พุทโธ ลงรวมกับลมหายใจเข้า และออก ยิ่งทำให้ผมเห็นความสำคัญของกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับด้วยครับแสดงว่า ครูอาจารย์พ่อแม่ เรานั้นท่านก็ไปเรียนกรรมฐานที่ วัดพลับ มาด้วย

  ผมจึงขออนุญาตเรียนกับเว็บ แต่ยังไม่ขึ้นกรรมฐาน ก็ได้รับความอนุเคราะห์แนะนำด้วยดีครับ แต่ตอนแรกเข้าใจผิดว่าเขาจะไม่สอนนะครับ แต่ที่สำคัญเป็นเพราะเราทำผิดธรรมเนียม ว่าไปแล้วเราเองต่างหากที่เราไม่เคารพครูอาจารย์ท่าน ๆ ก็อนุเคราะห์สอนเราตามกำลังเราครับ จนผมคิดว่าจะไปขึ้นกรรมฐาน แล้วครับก็ต้องหาโอกาสนะครับ เพราะผมเองก็อยู่ชายแดนเช่นเกัน อยู่ มุกดาหาร

   ดังนั้นก็ศึกษาไปตามที่แนะนำ แต่อาจจะแจ้งกรรมฐานไม่ได้ ครับ ปฏิบัติอิสสระ ตามใจเราไปก่อนนะครับ

   

คุณ modtanoy น่าจะเข้าใจอะไรคลาดเคลื่อนในเรื่อง ศรัทธา นะครับ
ผมคิดว่า ชาวพุทธที่ตั้งมั่นในพระรัตนตรัย กันแล้วคงไม่ต้องมาตั้งแท่น ไล่กาลามสูตร กับพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ผมว่าพวกที่กระทำอย่างนี้ ตรวจสอบพระสูตร ซ้ำไปซ้ำมา นี้เป็น

    พวก โรคจิต ย้ำคิด ย้ำทำ นะครับ

  ความศรัทธา เป็น อริยธนะ แต่ความศรัทธา มีได้สมบูรณ์ได้ ด้วยสัมมาทิฏฐิ คุณอย่าเอาคำว่า งมงาย มาปนกับ ศรัทธา ในที่นี้เขาแยกกันออกไปแล้วนะครับ ในหัวข้อ งมงาย กับ ศรัทธา