พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

ท่านคิดอย่างไรกับการไหว้พระราหู คะ



สำหรับปุถุชนแล้ว การกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็เป็นธรรมดา นะจ๊ะ เพราะที่พึ่ง และ ความหวังของเขานั้นเป็นส่วนที่ทำให้เกิดความนับถือ

พระพุทธเจ้า ไม่ได้สอนว่าถ้าคุณเคารพพระรัตนตรัย แล้วคุณไม่ควรเคารพในเทวดา ต่าง ๆ นะจ๊ะ

การให้ความเคารพ การบูชา บุคคลที่ควรบูชา เป็นอุดมมงคล นะจ๊ะ อยู่ที่ปัญญาของท่านทั้งหลายใคร่ครวญ

เป็นพระห้ามไหว้ หรือ บุคคลอื่น ๆ หรือไม่ อันนี้อาจจะเข้าใจผิดกันนะ การที่พระไม่ไหว้ผู้ืือื่นบ้างจะทำให้เกิดมานะได้ว่า เรานี้สูงส่งต้องมีแต่คนกราบ คนไหว้ จะทำให้หลงตัวเองได้ ดังนั้นการภาวนาก็ให้เคารพตนเองให้ได้
แต่ก็ใ่ช่ว่าจะไปเที่ยวไหว้ เี่ที่ยวกราบไปดะ ก็ไม่ใช่ ให้ใช้สติปัญญา ควรหรือไม่ควรด้วยนะจ๊ะ

ดังนั้นท่านที่เป็นพุทธศาสนิกชน แบบเทวดา ไม่ได้หวังนิพพาน เพียงหวังให้ชีวิตมีความสุข ก็ย่อมมีความปรารถนาในสุขอันเกิดแต่โลกธรรม ก็ย่อมมีวิธีการที่จะเข้าถึงความสุขส่วนนั้นอีกแบบ

ส่วนท่านใดที่มีความปรารถนา ในพระนิพพาน ในพระพุทธเจ้าพระองค์นี้ก็ต้องมั่นคงในพระรัตนตรัยให้มากขึ้น

ผิดไหมที่ท่านทั้งหลาย ยังไม่ต้องการนิพพานในพระพุทธเจ้าพระองค์นี้ ก็ตอบว่าไม่ผิด ขึ้นอยู่ที่ใจและความปรารถนาของท่านทั้งหลายที่บำเพ็ญกันมานั่นแหละคือคำตอบนะจ๊ะ

ดังนั้นการที่ท่านจะกราบ พระอินทร์ พระพรหม พ่อแม่ เืทพต่าง ๆ นั้นมีความผิดหรือไม่ ก็ตอบว่าไม่มีความผิดหรอกนะจ๊ะ เพราะเป็นการบูชา ที่เป็นกุศลอยู่

เจริิญธรรม

 

[sayamol]

เกี่ยวกับพระราหู


ขอบคณภาพประกอบจาก http://www.igetweb.com/www/mantanasin/

พระอิศวรผู้เป็นเจ้า สร้างพระราหูขึ้นโดยใช้ศีรษะผีโขมด ๑๒ ตัวมาป่นลง แล้วประพรมด้วยน้ำอมฤตก็บังเกิดเป็นองค์พระอสุรินทรเรืองฤทธิ์ (ดำสลัว) (Dark) ทรงทิพยสุวรรณแสงสีใสสะอาด และมีวิมานเป็นสีนิลมีมหาสุบรรณราช(ครุฑ) เป็นพาหนะ สถิตในทิศพายัพ

ตำนานกล่าวว่า
ใน อดีตปฐมกาลล่วงมาแล้ว พระอาทิตย์เกิดเป็นพญานาค พระพฤหัสบดีเกิดเป็นพระอินทร์ พระเสาร์เกิดเป็นพญานาค และพระอังคารเกิดเป็นพญาราชสีห์ ดำริห์พร้อมใจกันจะสร้างสระน้ำ ไว้ให้เป็นที่อาศัยแก่มนุษย์ และ เทวดา จึงพากันไปปรึกษาพระราหู พระราหูว่า เราไม่ได้อาศัยน้ำ และ แผ่นดินนั้นด้วย แต่นั้นมา เทวดาทั้ง ๔ ก็เคียดค้นต่อพระราหู ครั้นประชุมกันสร้างมหาสระชื่อว่า “สุรามฤต” เสร็จแล้วก็คิดอ่านช่วยกันรักษา ฝ่ายพระอินทร์ รักษาทางด้านเขาพระสุเมรุ พระยาครุฑรับรักษาทางด้านเขาสตบริภัณฑ์ พระยาราชสีห์รับรักษาทางป่าหิมพานต์ พระยานาครับรักษาทางดานมหาสมุทร อยู่จำเนียรกาลนานมาเกิดพิบัติเหตุวันหนึ่งพญาครุฑไล่จะจกกินพญานาค พญานาคหนีไปพึ่งพระราหู ขอร้องให้ช่วยชีวิต พระราหูเห็นดังนั้น จึงตวาดว่า เหวยครุฑใจบาป เอ็งมาไล่พวกข้าทำไม พญาครุฑตอบว่า นาคนี้เป็นอาหารของเรา พระราหูก็โกรธทะยานเข้าวิ่งไล่ พญาครุฑก็แล่นหนีไปพึ่งพระอินทร์ พระราหูมิอาจไล่เข้าไปได้ ก็หยุดอยู่ และเกิดกระหายน้ำเป็นกำลัง จึงลงไปกินน้ำในสระสุรามฤต พระอินทร์เห็นดังนั้น ก็ขว้างจักรไปถูกกายพระราหูขาดสองท่อน เดชะอำนาจที่ได้ดื่นน้ำสุรามฤต จึงมิตาย

ที่มาอ่านเพิ่มเติม
http://www.horawej.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=137556&Ntype=3

[pussadee]

แต่ก็อยากให้ทุกคน ได้ถือเอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งนะคะ
 

[ธุลีธวัช (chai173)]

เรื่องการบูชาเทพ เป็นความเชื่อเฉพาะบุคคล ถือว่าไม่ผิดทำเนียมพุทธสามารถกราบไหว้หรือแขวนห้อยคอเป็นมงคลเอาโชคเอาลาภได้ ไม่ทราบว่าสมาชิกหลายๆท่านนั้น มีใครบ้างที่นับถือเทพและเทพองค์ใดบ้าง ที่อยู่ในความศรัทธาของท่าน ลองมาแสดงทัศนะต่อความเชื่อกันดูบ้างดีไหมครับ ไม่ต้องถึงขนาดคร่ำเคร่งเกินเลยเอาเป็นเคยกราบเคยไหว้ก็พอครับ

[RATCHANEE]

ส่วนตัวนับถือ ท้าวเวสสุวรรณ และ พระสยามเทวาธิราช คะ

ขอบคุณภาพจาก http://www.jramulet.com


ขอบคุณภาพจาก http://www.princeamulet.com

[pimpa]

ที่น่าสนใจอีก ก็คือ ท้าวจาตุมหาราชิกา ซึ่งมีหน้าที่ปกป้องพระพุทธศาสนา ตามคำทำนายคะ

  มีท้าววิฬุลหก ท้าววิรูปักษ์ ท้าวกุเวร ท้าวเวสสุวัณ คะ

 ก็นับถือ พระอินทร์ ( ท้าวสักกะ ) ก็ช่วยเหลือ พระพุทธศาสนา ก็นับถือ

 ท้าวสหัมบดีพรหม ผู้อาราธนาพระพุทธเจ้าโปรดสรรพสัตว์ก็นับถือ คะ

 ซึ่งมาคิด ๆ ดูแล้ว การนับถือให้ความเคารพ ก็ไม่น่าจะมีความผิดอันใดใช่หรือไม่คะ

 เพราะเหมือน เด็ก อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ ลูกเคารพพ่อแม่ เป็นต้น

 

[mahaweero]

การที่คนเราจะเคารพบูชาใครสักคน ผู้นั้นจะต้องมีบุญคุณ หรือ มีอุปการคุณ สามารถสร้างประโยชน์ และ เป็นที่พึ่งแก่เราได้ ไม่มากก็น้อย พระพุทธเจ้า เป็นผู้สั่งสอนให้บุคคลและสัตว์ทั้งหลาย ดำเนินชีวิต ไปสู้ความพ้นทุกข์         พระธรรมคำสั่งสอน ของท่านนั้น ก็เปรียบเสมือนแสงสว่างของโลก มิให้หมู่สัตว์ทั้งหลายหลงทาง   พระสงฆ์นั้น     ก็เป็นผู้ศึกษาและปฎิบัติตามคำสอน ตลอดจน นำมาเผยแพร่ให้บุคคลทั้งหลาย ได้รู้ได้เห็นตาม ส่วนบิดามารดาของเรานั้น ก็เป็นผู้ให้กำเหนิด ให้ชีวิตแก่เรา ตลอดจนให้การอุปถัมบำรุงช่วยเหลือเราทุกอย่าง ส่วนครูบาอาจารย์นั้น     ก็ให้ศิลปศาสตร์ วิชาความรู้ต่างๆแก่เรา บุคคลที่กล่าวมานี้เราให้ความเคารพบูชา ก้สมควรแล้ว                        ส่วนพระราหูนั้น ให้ประโยชน์อะไรแก่เราบ้าง จึงจะต้องบูชา

[saichol]

ส่วนพระราหูนั้น ให้ประโยชน์อะไรแก่เราบ้าง จึงจะต้องบูชา

สำหรับการไหว้เทพ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ นั้นเป็นสิ่งที่เราเข้าไปแตะต้องได้ยากในส่วนผล
แต่สำหรับคนที่กำลังสับสน สิ่งที่เห็นจะได้เลยก็คือ ความสบายใจ กับ ความหวัง แบบชาวโลก
ให้ยึดเหนี่ยว เพราะถ้านับถือเทพ แล้วเทพให้ตั้งในความดี ก็น่าจะเป็นเรื่องที่ควรจะนับถือ

พูดถึงความนับถือ บางครั้ง ผู้ใหญ่หลายคนที่นับถือก็ใช่ว่าจะให้ผลตอบแทนอะไรที่เห็นเป็นรูปธรรม
บางคนเรานับถือ ทุ่มเทเลือกเข้าไปกับทำร้ายเราก็มีเยอะ อันนี้ก็เพราะว่านับถือ

ที่พึ่งของคนเบื้องต้น ตอนที่ใจสับสน ไม่รู้จะพึ่งพาอะไร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ถึงเราจะมองเห็นว่าไม่เห็นผล
แต่การนับถือ ไม่ได้หมายถึงเอาเป็นแบบอย่าง การบูชา ก็ต้องมีผลบ้าง

       

[Sitti]

ศรัทธา แบบนี้ยังมีอยู่มาก วัดที่สร้างสำเร็จแบบนี้ก็มีมาก



แต่อย่างที่พระอาจารย์บอกว่า อาจจะเหมาะกับบุคคลอีกระดับหนึ่ง

 

[Sitti]

พะหุง เว สะระณัง ยันติ ปัพพะตานิ วะนานิ จะ,
อารามะรุกขะเจต๎ยานิ มะนุสสา ภะยะตัชชิตา

มนุษย์เป็นอันมาก, เมื่อเกิดมีภัยคุกคามแล้ว ก็ถือเอาภูเขาบ้าง,
ป่าไม้บ้าง, อารามและรุกขเจดีย์บ้างเป็นสรณะ

เนตัง โข สะระณัง เขมัง, เนตัง สะระณะมุตตะมัง,
เนตัง สะระณะมาคัมมะ สัพพะ ทุกขา ปะมุจจะติ

นั่น มิใช่สรณะอันเกษมเลย, นั่นมิใช่สรณะอันสูงสุด,
เขาอาศัยสรณะนั่นแล้ว, ย่อมไม่พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้

โย จะ พุทธัญจะ ธัมมัญจะ สังฆัญจะ สะระณัง คะโต,
จัตตาริ อะริยะสัจจานิ สัมมัปปัญญายะ ปัสสะติ

ส่วนผู้ใดถือเอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะแล้ว,
เห็นอริยสัจคือความจริงอันประเสริฐสี่ด้วยปัญญาอันชอบ

ทุกขัง ทุกขะสะมุปปาทัง ทุกขัสสะ จะ อะติกกะมัง,
อะริยัญจัฏฐังคิกัง มัคคัง ทุกขูปะสะมะคามินัง

คือเห็นความทุกข,์ เหตุให้เกิดทุกข์, ความก้าวล่วงพ้นทุกข์เสียได้,
และหนทางมีองค์แปดอันประเสริฐเครื่องถึงความระงับทุกข์

เอตัง โข สะระณัง เขมัง เอตัง สะระณะมุตตะมัง,
เอตัง สะระณะมาคัมมะ สัพพะทุกขา ปะมุจจะติ

นั่นแหละเป็นสรณะอันเกษม, นั่นเป็นสรณะอันสูงสุด,
เขาอาศัยสรณะนั่นแล้ว, ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้

[sanwhan]

ขึ้นชื่อว่าการปฏิบัติธรรม ในพระพุทธศาสนา ย่อมมีเป้าหมาย แตกต่างกันตามระดับ ดังนี้
•   การปฏิบัติธรรม เพื่อความเป็นเทวดา เพื่อเป็น หรือ ไปเกิดเป็นเทวดา นางฟ้า เป็นเป้าหมายชั้นต้น อันนี้เกิดจากรักษา ศีล และ ให้ทาน  เรียกว่า “ทานศีลภาวนา” ในความเข้าใจของผม  ศัพท์ทางธรรม เรียกว่า ทานมัย และ สีลมัย
•   การปฏิบัติธรรมเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ หรือ เป็นพระพุทธเจ้า คือผู้บำเพ็ญบารมี 30 ทัศ อย่างเหนียวแน่น ซึ่งผู้ปฏิบัติเช่นนี้ ย่อมเป็นผู้ต้องการอยู่ในพุทธภูมิ หัวข้อนี้จะไม่ขอกล่าวเพราะว่าเป็นเรื่องของบุคคลที่ความปรารถนาอย่างสูง เพราะต้องมีการบำเพ็ญบารมี 3 ระดับ คือ1.สามัญญะบารมี 2.อุปะบารมี และ 3.ปรมัตถะบารมี จึงจะสมบูรณ์ได้
•   การปฏิบัติธรรม เพื่อความเป็นพรหม คือปฏิบัติ เพื่อเป็น หรือ ไปเกิดเป็นพรหม เป็นเป้าหมายชั้นกลาง อันนี้เกิดจากการบำเพ็ญจิต ให้ตั้งมั่น เรียกว่า “สมาธิภาวนา” ในความเข้าใจของผม ศัพท์ทางธรรมเรียกว่า ภาวนามัยชั้นต้น
•   การปฏิบัติธรรม เพื่อความเป็นพระอรหันต์ คือปฏิบัติเพื่อ ละสิ้นจาก ภพ จาก ชาติ จากการเวียนว่ายตายเกิด ในสังสารวัฏ เป็นเป้าหมายชั้นสูงของพระสาวก หรือเรียกง่าย ๆ ว่า สาวกภูมิ คือผู้ที่ต้องการเป็นพระสาวกของพระพุทธเจ้า เพื่อเข้าสู่พระนิพพาน  อันนี้เกิดจากการบำเพ็ญ จิตให้สูงให้ละสิ้นจาก กิเลส ตัณหา อุปาทาน เรียกว่า “วิปัสสนาภาวนา” ในความเข้าใจของผม ศัพท์ทางธรรมเรียกว่า ภาวนามัยชั้นสูง เพราะประกอบด้วยการทำไว้ในใจโดยความแยบคาย และ ตรึกตรองอย่างถี่ถ้วน ทุกอิริยาบถ ทุกลมหายใจ เข้า และ ออก ด้วยความเพียรที่สม่ำเสมอ
     ดังนั้นไม่ว่าท่านจะปฏิบัติธรรมด้วยเหตุผลใด ย่อมมีเป้าหมายเกื้อกูล และรวมกันไปสู่จุดมุ่งหมายเดียวคือพระนิพพาน ดังนั้นไม่ว่าท่านจะเริ่มแบบไหนหรือปฏิบัติด้วยเหตุผลใดก็ไม่มีความผิด ควรจะอนุโมทนากับการปฏิบัติธรรมทั้ง 4 แบบนั้น

สำเนามาจาก ภาวนากถา โดย ธัมมะวังโส
จากลิงก์นี้นะคะ ได้อ่านมานานแล้วคะ

http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=78.msg4159#msg4159

[tang-dham]

  สองสหายอำลาอาจารย์
   [๗๐] ครั้งนั้น โมคคัลลานปริพาชกได้กล่าวชักชวนสารีบุตรปริพาชกว่า ผู้มีอายุ เรา
พากันไปสำนักพระผู้มีพระภาคเถิด เพราะพระผู้มีพระภาคนั้นเป็นพระศาสดาของเรา.

   สารีบุตรปริพาชกกล่าวว่า ผู้มีอายุ ปริพาชก ๒๕๐ คนนี้อาศัยเรา เห็นแก่เรา จึงอยู่ใน
สำนักนี้ เราจงบอกกล่าวพวกนั้นก่อน พวกนั้นจักทำตามที่เข้าใจ.

   ลำดับนั้น สารีบุตรโมคคัลลานะพากันเข้าไปหาปริพาชกเหล่านั้น ครั้นถึงแล้วได้กล่าว
คำนี้ต่อพวกปริพาชกนั้นว่า ท่านทั้งหลาย เราจะไปในสำนักพระผู้มีพระภาค เพราะพระผู้มีพระภาค
นั้นเป็นพระศาสดาของเรา.

   พวกปริพาชกตอบว่า พวกข้าพเจ้าอาศัยท่าน เห็นแก่ท่านจึงอยู่ในสำนักนี้ ถ้าท่าน
จักประพฤติพรหมจรรย์ในพระมหาสมณะ พวกข้าพเจ้าทั้งหมด ก็จักประพฤติพรหมจรรย์ใน
พระมหาสมณะด้วย.

   ต่อมา สารีบุตรโมคคัลลานะได้พากันเข้าไปหาท่านสญชัยปริพาชก ครั้นถึงแล้วได้เรียน
ว่า ท่านขอรับ พวกกระผมจะไปในสำนักพระผู้มีพระภาค เพราะพระผู้มีพระภาคนั้นเป็นพระ
ศาสดาของพวกกระผม

   สญชัยปริพาชกพูดห้ามว่า อย่าเลย ท่านทั้งหลาย อย่าไปเลย เราทั้งหมด ๓ คน
จักช่วยกันบริหารคณะนี้.

   แม้ครั้งที่ ๒ ...
   แม้ครั้งที่สาม สารีบุตรโมคคัลลานะได้กล่าวคำนี้ต่อสญชัยปริพาชกว่า ท่านขอรับ พวก
กระผมจะไปในสำนักพระผู้มีพระภาค เพราะพระผู้มีพระภาคนั้นเป็นพระศาสดาของพวกกระผม.

   สญชัยปริพาชกพูดห้ามว่า อย่าเลย ท่านทั้งหลาย อย่าไปเลย เราทั้งหมด ๓ คน
จักช่วยกันบริหารคณะนี้.

   ครั้งนั้น สารีบุตรโมคคัลลานะพาปริพาชก ๒๕๐ คนนั้น มุ่งไปทางที่จะไปพระวิหาร
เวฬุวัน. ก็โลหิตร้อนได้พุ่งออกจากปากสญชัยปริพาชกในที่นั้นเอง.

เครดิตลิงก์นี้นะครับ
http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=537.msg2093#msg2093

[pussadee]

ก็ดีคะ ยังดีที่มี เทพเป็นที่พึ่ง

ดีกว่าไปพึ่ง บ่อน คลับ เหล้า สุรา ยาเสพติด คะ เป็นต้นคะ

สาธุ

 

[naka-54]

http://www.youtube.com/watch?v=pvP7P0_muo8

ให้ดูที่ วินาที ที่ 0.36 นะคะแล้วจะมีคำตอบว่า ทำไมต้องนับถือเทพ หรือสิ่งศักดิืสิทธิ์ ด้วยตะ

[พรทิพย์]

http://www.youtube.com/watch?v=pvP7P0_muo8

ให้ดูที่ วินาที ที่ 0.36 นะคะแล้วจะมีคำตอบว่า ทำไมต้องนับถือเทพ หรือสิ่งศักดิืสิทธิ์ ด้วยตะ

ซึ้งคะ จะมี ผู้ชายกี่คนที่จะทำอย่างนี้ จริง ๆ คะ
 

[mahaweero]

นิสสัมมะ กะระนัง เสยโย   ใคร่ครวนแล้ว จึงทำ

[raponsan]

 
แนะนำให้อ่านครับ

[PRAMOTE(aaaa)]

สาธุ สาธุ