ผู้ไกลจากกิเลส อยู่ที่ไหน ที่นั่นเป็น "สถานที่อันรื่นรมย์" ทั้งนั้นนางวิสาขามหาอุบาสิกาถามพวกภิกษุที่ไปข้างหน้า ในเวลาที่ท่านนั่งในเรือนของตนว่า
"ท่านผู้เจริญ ที่อยู่ของพระเรวตเถระน่าพอใจหรือไม่ล่ะ."
ภิกษุเหล่านั้นตอบว่า
"น่าพอใจอุบาสิกา เสนาสนะนั้นเปรียบด้วยสวนนันทวันและสวนจิตรลดา.." เป็นต้น.
ทีนั้น จึงถามภิกษุที่มาถึงภายหลังสุดของภิกษุเหล่านั้นว่า
"พระคุณเจ้าที่อยู่ของพระเรวตเถระน่าพอใจไหม."
ภิกษุเหล่านั้นตอบว่า
"อย่าถามเลย อุบาสิกา ที่นั้นเป็นที่ๆ ไม่สมควรจะพูดถึง ที่ดอน มีก้อนกรวด ก้อนหินป่าไม้ตะเคียนอย่างนี้ ภิกษุนั้นยังอยู่ในที่นั้นได้."
มหาอุบาสิกาวิสาขาฟังถ้อยคำของภิกษุที่มาก่อนและที่มาทีหลังแล้วคิดว่า ถ้อยคำของภิกษุพวกไหนหนอเป็นคำจริง
@@@@@@
ภายหลังภัตรถือเอาของหอมและดอกไม้ไปกระทำบำรุงพระทศพล ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่สมควรส่วนข้างหนึ่ง จึงทูลถามพระศาสดาว่า
"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระคุณเจ้าบางพวกสรรเสริญที่อยู่ของพระเรวตเถระ บางพวกติ ข้อนี้เป็นอย่างไร พระเจ้าข้า."
พระศาสดาตรัสว่า
"ดูก่อนวิสาขามหาอุบาสิกา ที่ของพระอริยะจะเป็นที่น่ารื่นรมย์หรือไม่เป็นที่น่ารื่นรมย์จงยกไว้ จิตของพระอริยะย่อมยินดีทั้งนั้น ที่นั้นชื่อว่าเป็นที่น่ารื่นรมย์แท้จริง"
ดังนี้แล้วตรัสพระคาถานี้ว่า
คาเม วา ยทิ วารญฺเญ นินฺเน วา ยทิ วา ถเล ยตฺถ อรหนฺโต วิหรนฺติ ตํ ภูมิรามเณยฺยกนฺติ.
พระอรหันต์ทั้งหลาย อยู่ในที่ใด ไม่ว่าเป็นบ้านป่า ที่ลุ่มหรือที่ดอนก็ตาม ที่นั้นเป็นภูมิภาคที่น่ารื่นรมย์ทั้งนั้น ดังนี้.
ที่มา : อรรถกถาสูตรที่ ๕. ประวัติพระเรวตเถระ (ยกมาแสดงบางส่วน)
ขอบคุณ :
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&&i=147&p=4ขอบคุณภาพจาก : หนังสือ บทเจริญพระพุทธมนต์ สวดมนต์ข้ามปี จัดพิมพ์โดย มหาเถระสมาคม พ.ศ.๒๕๕๘