ความลับไม่มีในโลก สำหรับผู้ทำบาปกรรม
นตฺถิ โลเก รโห นาม ปาปกมฺมํ ปกุพฺพโต (นัดถิ โลเก ระโห นามะ ปาปะกัมมัง ปะกุพะโต)
ขึ้นชื่อว่า ความลับไม่มีในโลก สำหรับผู้ทำบาปกรรม
ดูกรบุรุษ จริงหรือเท็จ ตัวของท่านเองย่อมจะรู้ได้
แน่ะผู้เจริญ ท่านสามารถที่จะทำความดีได้หนอ แต่ท่านดูหมิ่นตนเองเสีย
อนึ่ง ท่านได้ปกปิดความชั่วซึ่งมีอยู่ในตนท่านนั้น ซึ่งเป็นคนพาล ประพฤติตึงๆหย่อนๆ อันเทวดาและพระตถาคตย่อมเห็นได้
เพราะฉะนั้นแหละ
คนที่มีตนเป็นใหญ่(อัตตาธิปไตย) ควรมีสติเที่ยวไป
คนที่มีโลกเป็นใหญ่(โลกาธิปไตย) ควรมีปัญญาและเพ่งพินิจ และ
คนที่มีธรรมเป็นใหญ่(ธัมมาธิปไตย) ควรเป็นผู้ประพฤติโดยสมควรแก่ธรรม
มุนีผู้มีความบากบั่นอย่างจริงจัง ย่อมจะไม่เลวลง อนึ่ง บุคคลใดมีความเพียร ข่มขี่มาร ครอบงำมัจจุ ผู้ทำที่สุดเสียได้แล้ว ถูกต้องธรรมอันเป็นที่สิ้นชาติ บุคคลผู้เช่นนั้นย่อมเป็นผู้รู้แจ้งโลก มีเมธาดี เป็นมุนี ผู้หมดความทะยานอยากในธรรมทั้งปวงอ้างอิง :-
อธิปไตยสูตร พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต
etipitaka.com/compare/thai/pali/20/140/?keywords=อธิปไตยสูตร
อธิบายศัพท์ อธิปไตย 3 (ความเป็นใหญ่, ภาวะที่ถือเอาเป็นใหญ่)
1. อัตตาธิปไตย (ความมีตนเป็นใหญ่, ถือตนเป็นใหญ่, กระทำการด้วยปรารภตนเป็นประมาณ)
2. โลกาธิปไตย (ความมีโลกเป็นใหญ่, ถือโลกเป็นใหญ่, กระทำการด้วยปรารภ นิยมของโลกเป็นประมาณ)
3. ธัมมาธิปไตย (ความมีธรรมเป็นใหญ่, ถือธรรมเป็นใหญ่, กระทำการด้วยปรารภความถูกต้อง เป็นจริง สมควรตามธรรม เป็นประมาณ)
ผู้เป็นอัตตาธิปก พึงใช้สติให้มาก; ผู้เป็นโลกาธิปก พึงมีปัญญาครองตนและรู้พินิจ; ผู้เป็นธรรมาธิปก พึงประพฤติให้ถูกหลักธรรม; ผู้เป็นหัวหน้าหมู่ เป็นนักปกครอง พึงถือธรรมาธิปไตย.____________________________________________________
พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)
ผู้เขียน
หัวข้อ: ความลับไม่มีในโลก สำหรับผู้ทำบาปกรรม (อ่าน 4010 ครั้ง)