พิมพ์

[ก้านตอง]

เรียน พอจ ด้วยความเคารพ คะ
ไม่ค่อยได้ อ่าน บทความทางธรรม ของ พอจ เพราะว่าไม่ค่อยเห็นโพสต์ จึงติตตามในเฟส อยู่เพราะเห็นในเฟส บ่อย ๆ แต่ช่วงหลัง ในเฟส ก็ไม่ค่อยเห็น โพสต์แล้ว

สิ่งที่ พอจ โพสต์ โยมตามอ่านอยู่ แต่ ที่ไม่ได้อ่าน ช่วง ๆ หลังก็เพราะว่า อ่านในเฟส คะ

 

[wayu]

ผมก็ไม่ค่อยได้ อ่าน เห็นนานมาก กว่า พอจ จะโพสต์

 

[ธัมมะวังโส]

อาจจะเป็นช่วง อิ่มตัว ความรู้ทางธรรม ทั่วไปของเว็บ ดังนั้น คนทั่วไปก็จะได้อ่านเพียงเท่านี้ หรือ ได้อ่านน้อยลง แต่ พอจ ไปโพสต์ในห้องศิษย์สายตรง และ กัจจายนะ มากขึ้น ตรงนั้นมีแทบจะทุกวัน

ดังนั้นถ้าไม่ได้เป็นศิษย์ หรือ อุปถัมภ์ อุปัฏฐาก กันก็จะได้เห็นขอ้ความน้อยเลง แต่ถ้าเป็นศิษย์ อุปถัมภ์ อุปัฏฐาก ก็จะเห็นขอ้ความได้ทุกวัน

ก็อยู่ที่พวกท่านทั้งหลาย เลือกที่จะมีความสัมพันธ์ กับ พอจ อย่างไร

ถ้าเลือกแบบคนทั่วไป ก็อย่างที่พวกท่าน เห็น
ถ้าเลือกแบบศิษย์ ก็จะไปอีกแบบหนึ่ง

สองสถานะ นี้ จะให้สอนเหมือนกันนั้น ทำไม่ได้

เจริญพร

[ธัมมะวังโส]

เพื่อความเข้าใจ ถูกต้อง ของผู้ถามปัญหา พอจ กันนะ ตอนนี้ พอจ ถูกตั้งคำถาม ปัญหาชีวิต มากกว่า ปัญหา ทางด้านการปฏิบัติ พระกรรมฐาน ดังนั้น เพื่อให้ทุกท่าน โปรดเข้าใจด้วยว่า

พอจ ( ธัมมะวังโส ) ไม่ใช่ ศิราณี ที่มาคอยตอบปัญหาชีวิตพวกท่าน กันนะจ๊ะ เพราะปัญหาชีวิตนั้น หลักธรรมพื้นฐาน ก็สามารถใช้แก้ปัญหาได้ และมีผู้ตอบแบบนี้ เยอะมากแล้ว

ดังนั้น พอจ จะตอบคำถาม ที่เกี่ยวกับ กรรมฐาน นะ ไม่ตอบปัญหา ชีวิต อะไรทั้งนั้น

เพื่อเป็นการ โฟกัส ( เจาะจง ขยายใจความ) ก็คือ ตอบปัญหาเรื่องการปฏิบัติภาวนา กรรมฐาน เท่านั้น เท่านี้ก็เยอะแล้ว

ก็ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าได้ตั้งคำถาม ประเภทปัญหา ชีวิต มาที่ พอจ กันอีก ตอนนี้จำนวนการถามแบบนี้มีมากขึ้น จึงเห็นควรว่า ต้องบอกพวกท่าน กันด้วย เพราะ พอจ ไม่มีเวลาช่วยใครขนาดนั้น และปัญหา ชีวิตส่วนใหญ่ มันต้องแก้ด้วย ทรัพย์ และยา กาลเวลา แต่ถ้าเป็นเรื่อง สมดุลย์ จิตใจก็มี พระหลายรูป ท่านทำกันอยู่แล้ว

เจริญธรรม /เจริญพร

[ธัมมะวังโส]

ถาม พอจ ไม่มาโพสต์ข้อธรรม ให้กับพวกผมบ้างหรือครับ คิดถึง ไม่ได้อ่านนานแล้ว

ตอบ สาเหตุหลักก็สุขภาพก็ไม่ค่อยดี
แต่อีกเหตุผลหนึ่ง ก็คือ ไม่มีอะไรจะแนะนำใครเลยตอนนี้ ทบทวนชีวิตตั้งแต่เริ่มเข้ามาศึกษาธรรม ก็ เทศน์ บรรยายธรรม ศึกษาหลักธรรม มามาก เรียกว่าเยอะเลย หลากหลายสำนัก แต่เอาไปแก้ทุกข์อะไรไม่ได้เลย ได้เป็นแค่คำปลอบใจตนเอง และก็เห็นอีกมุมหนึ่ง ของผู้ที่เรียกตนว่า ผู้ภาวนา

หรืออีกจุดหนึ่ง มองเห็นสิ่งที่เราปฏิบัติได้แล้วนั้นนำมาสอนคนในปัจจุบันนี้ไม่ได้ ยิ่งถ้าขืนสอนสิ่งที่เราทำได้แล้ว ก็จะนำปัญหา มาสู่ตนมากขึ้น โดยเฉพาะเรื่องของสังคม วินัยสงฆ์ อันนี้ปัจจุบันวินัยสงฆ์ มันไปอิงกับกฏหมายมาก จน กฏหมาย เหนือกว่าบัญญัติวินัย

ขืนพูดสอนใครในสิ่งที่เราได้แล้วตอนนี้ จะนำปัญหามากมายมาสู่ตน เพราะฉะนั้น นิ่ง ๆ อยู่ เฉย ๆ ทำตำรับ ตำรา ไปดีกว่า และช่วงนี้ไม่ต้องการรับใครเป็นศิษย์ด้วย เพราะ คุณธรรมขั้นสูง ไม่ใช่คำพูดปลอบประโลมใจ ยิ่งพูดยิ่งกรีดใจ ใครยิ่งกิเลสมาก ก็ยิ่งกรีดใจมาก เพราะวาจาถ้ากล่าวออกไป คนที่มีกิเลสมากจะรับไม่ได้ คนที่มีกิเลสน้อย หรือ เบาบางเท่านั้นถึงจะพอรับได้