พิมพ์

[raponsan]

   

     

ดังตฤณกล่าวถึง "หลวงตามหาบัว" ไว้ว่า..อย่างไร.?

     
เรื่องหลวงตามหาบัว เป็นเรื่องที่ผมไม่ค่อยอยากจะถกนัก แต่บอกได้เต็มปากเต็มคำเป็นข้อๆได้อย่างนี้ครับ

1) ผมไม่ได้เริ่มนับถือพุทธศาสนาผ่านหลวงตาท่าน ฉะนั้นท่านไม่ใช่อาจารย์ของผมโดยตรง

2) เมื่ออ่านหนังสือที่ท่านเขียน โดยเฉพาะประวัติหลวงปู่มั่น ผมรู้สึกขัดข้อง เหมือนหลายๆ คนที่อ่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องเกี่ยวกับนิพพาน จากความรู้ก่อนอ่านหนังสือ ผมทราบว่านิพพานไม่ได้มีสิ่งที่จะเป็นรูปเป็นร่างได้

 

3) ผมไม่ทราบแน่ว่าท่านเป็นพระอรหันต์หรือไม่ และเมื่อได้พบท่านเป็นครั้งแรก ก็ไม่ได้พกเอาความเชื่อว่า ท่านเป็นพระอรหันต์ติดตัวไปด้วย แค่อยากไปดูว่าตัวจริงท่านเป็นอย่างไร พูดอย่างไร และเมื่ออธิษฐานจิตขอให้ท่านมองมา ท่านก็มองมาจริงๆ เป็นการมองแบบเล็งเขม็ง ไม่ใช่มองกว้างๆ ตามปกติธรรมดาของท่าน ท่ามกลางคนเป็นพัน

แสดงให้เห็นว่า อย่างน้อย จิตท่านไม่ธรรมดา แต่นี่ก็ไม่ได้ทำให้สรุปว่าท่านเป็นพระอรหันต์ เพราะแค่กำลังสมถะระดับสูง ก็ทำกันอย่างนี้ได้ ผมเคยลองมาแล้วกับยันตระ ซึ่งจิตสัมผัสแต่แรกว่า อย่างยันตระนี่ คนธรรมดาเท่านั้น

 

4) จากการปฏิบัติสติปัฏฐาน 4 รู้จักสภาพของจิตที่แยกรูปแยกนามออก เข้าใจความแข็งแรง ความอ่อนแอของสติ จากประสบการณ์ตนเอง ทำให้พอจะกำหนดดูสภาพสติ ของคนทั่วไปได้ ผมลองกำหนดตามสติของหลวงตา สิ่งหนึ่งที่พบตามจริง โดยปราศจากอคติ และลำเอียง ก็คือมหาสติสมบูรณ์แบบ ที่ไม่เคยพบจากใครมาก่อนในชั่วชีวิต พบจากท่าน เป็นครั้งแรก รายแรก ขยายความว่า

ผมเห็นว่า ท่านไม่ได้กำหนดรักษาสติแม้แต่น้อย แต่ใจทรงราศีของมหาสติเองตลอดเวลานับชั่วโมงที่อยู่ต่อหน้าท่าน ท่านกระดิกไปทางไหน ผมตามหมด แต่นี่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ผมควรนำมากล่าวอ้างว่าท่านเป็นพระอรหันต์ เพราะก่อนหน้านั้น เคยพบกับเณรคนหนึ่งที่สำเร็จสมาบัติ ก็มีลักษณะกำลังสติคล้ายอย่างนี้เหมือนกัน

5) เมื่อก้มลงกราบท่านพร้อมคนนับพัน ผมปีติขนลุก เพราะสัมผัสถึงกลุ่มพลังมหากุศล อันเป็นของแท้ที่เกิดขึ้น ใจเป็นดวงปราโมทย์อย่างใหญ่ ผิดกับตอนจำต้องก้มลงกราบยันตระ พร้อมเพื่อนและสาธุชนจำนวนมหาศาล เพราะรู้สึกถึงคลื่นอสัตย์ที่ปนอยู่ในสนามพลังกุศล ใจไม่มีความยินดีแม้แต่น้อย แต่นี่ก็ไม่เพียงพอกับการมายืนยันว่าหลวงตาท่านดีกว่าใคร หรือสะอาดแท้แค่ไหน เพราะอุปาทานมันพาไปไหนก็ได้

6) ผมไม่ได้ยึดหลวงตาท่านเป็นแบบอย่าง และก็ไม่ได้คุยกับใครต่อใครถึงท่านบ่อยนัก โดยเฉพาะแวดวงคนปฏิบัติด้วยกัน

 

7) เวลาใครด่าว่าท่าน ผมไม่เคยรู้สึกเดือดร้อนแทน มีแต่นึกเห็นใจคนด่าว่าท่าน คือสมมุติว่า เกิดท่านเป็นอะไร อย่างที่คนอยากจะไม่ให้เป็นขึ้นมา ความเคราะห์ร้ายไม่มีที่สุด ก็ตกอยู่กับผู้ด่าว่านั้นเอง ก็ขนาดภิกษุณีผรุสวาท ด่าทอภิกษุณีผู้อรหันต์ ที่ถ่มน้ำลายไว้ บนทางจงกรม ด่าแรงๆ คำเดียวว่า "อีแพศยานางไหนมันถ่มเสลดทิ้งไว้" ยังต้องรับกรรมร้าย ยืดยาวไม่รู้จบ ไปเกิดเป็นหญิงขายตัวชนิดข้ามพุทธันดร แล้วคนที่ด่าทอพระอรหันต์ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นอาจิณณกรรม จะมิยิ่งต้องทรมานทรกรรมนานกว่านั้นอีกนับไม่ได้หรอกหรือ

8) ไม่ใช่ผมไม่รับทราบเกี่ยวกับสิ่งที่ท่านเขียน คำที่ท่านพูด กิริยาที่ท่านแสดง ผมรับทราบ แต่ถ้านั่นเป็นนิสัย เป็นผลมาจากความเป็นคนตรง คนสู้กับกิเลสชนิดยอมตายถวายหัว เอาชีวิตเป็นเดิมพันมาก่อน ก็ไม่แปลกใจนัก เพราะเคยเห็นมาก่อน และรู้ว่าถ้อยคำที่อาจ ระคายหูคนทั่วไป ถ้าฟัง (กับหู) ด้วยใจที่ซื่อ ใจที่ตรงต่อการปฏิบัติ จะกลับพลิกสัญญา ให้เป็นไปอีกแบบ รู้สึกถึงเมตตาธรรมที่เจืออยู่ สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องเฉพาะตัว ใช่ว่าคนที่รับไม่ได้จะผิด

ผมเรียงไว้เป็นข้อๆ เผื่อใครจะเขียนอะไรเป็นข้อสังเกตกลับมา

มีหลายคนอยากเปิดประเด็นเกี่ยวกับหลวงตาท่าน และตามถาม ตามจี้ผมมาตลอด มากกว่าสองคนขึ้นไป แต่ว่านี่เป็นเรื่องยาก ไม่ใช่เพราะยุ่งยากลำบากสำหรับการอธิบาย (ถ้าต้องการให้ผมเป็นผู้อธิบาย) แต่น่าอึดอัดสำหรับการต้องพูดกันแบบนึกอยู่ในใจว่า คุณเอาแต่อ้างปฏิบัติ ส่วนผมเอาแต่อ้างตำรา หากไม่เคยใกล้ชิดท่านจริงๆ และหาอะไรที่อยู่ตรงกลางๆ ระหว่างตำรากับปฏิบัติไม่ได้ เรื่องหลวงตามหาบัว สมควรเป็นเรื่องที่พักไว้ก่อนเป็นอย่างยิ่ง

ธรรมะที่ท่านสอนไว้มากมาย แต่ละคำนั้น ถึงใจนักปฏิบัติทั้งสิ้น ขอย้ำว่า ผมไม่ได้มาจากสายพระป่า ผมมาอ่านเรื่องของพระป่าทีหลัง คือหลังจากมีความมั่นคง และซื่อต่อพระรัตนตรัยพอสมควรแล้ว การได้สัมผัสหลวงตาท่าน เป็นวันที่แปลกใหม่ สดชื่นเบิกบานที่สุดวันหนึ่งของชีวิต

 

ถ้าผมเจอท่านที่ไหน ผมกราบแน่นอน ไม่ว่าท่านกำลังนั่งบนธรรมาสน์ หรือเดินอยู่บนฟุตบาท เพราะเป็นสัมผัสส่วนตัวว่ากราบแล้วเราจะเจริญขึ้น แต่ถ้าจะให้ไปเถียงแทนท่านว่า ท่านต้องเป็นพระอรหันต์แน่ๆ อันนั้นผมคงไม่สนใจจะทำ เพราะตัวเองยังไม่ใช่พระอรหันต์ ยังมีกิเลส และไม่สามารถแก้ข้อสงสัยต่างๆ นานัปการเกี่ยวกับองค์ท่าน

หากใครชวนตั้งประเด็นเกี่ยวกับหลวงตามหาบัว ผมจะขอเปลี่ยนเป็นคุยเรื่อง การปฏิบัติธรรมที่เห็นได้เฉพาะหน้าดีกว่า บางคนก็จี้เอาคำตอบให้ได้ว่า ผมเชื่อหรือไม่เชื่อ ว่าท่านเป็นพระอรหันต์ ถ้าตอบว่าเชื่อ เป็นอันว่าทุกสิ่งที่ผมพูดเกี่ยวกับการปฏิบัติ เป็นอันว่าโมฆะทั้งสิ้น จะให้ดูสมเหตุสมผล สมนัยกับพระไตรปิฎกเพียงไหนก็ตาม...

 

พักไว้เถอะครับ ให้หลวงตามหาบัวท่านสักแต่เป็นอย่างนั้นของท่านไป ผมไม่เห็นด้วย กับทั้งฝ่ายที่ตั้งหน้าตั้งตาเชื่อ เพราะฟังตามกันมา อีกทั้งไม่เห็นประโยชน์ กับการจับผิด ด้วยประการต่างๆ เพราะในที่สุดแต่ละฝ่ายก็จะมีข้อสรุปของตัวเอง ที่ขัดแย้งกับฝ่ายตรงข้ามอยู่ดี ด้วยจุดยืนที่มั่นคงของแต่ละคน มันเสียเวลาเปล่าชัดๆ

ขอรับรองว่าเขียนเสียยาวนี้ มิใช่ด้วยเจตนาปกปักพิทักษ์ท่าน แต่เพราะ ปรารถนาให้พวกเราใช้เวลาให้เป็นประโยชน์กับทุกฝ่ายจะดีกว่า

อ้างอิง
ความคิดเห็นที่ 30 : จากคุณ : ดังตฤณ [ 2 ก.ค. 2542 / 23:18:34 น. ]
ที่มา http://dharma-gateway.com/misc/misc-20.htm
เว็ปไซต์คุณดังตฤณ http://www.dungtrin.com/
ผู้ส่ง : zomedici [6.10.2548 | 09:08]   
ที่มา http://www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=749

[ธุลีธวัช (chai173)]

พักไว้เถอะครับ ให้หลวงตามหาบัวท่านสักแต่เป็นอย่างนั้นของท่านไป ผมไม่เห็นด้วย กับทั้งฝ่ายที่ตั้งหน้าตั้งตาเชื่อ เพราะฟังตามกันมา อีกทั้งไม่เห็นประโยชน์ กับการจับผิด ด้วยประการต่างๆ เพราะในที่สุดแต่ละฝ่ายก็จะมีข้อสรุปของตัวเอง ที่ขัดแย้งกับฝ่ายตรงข้ามอยู่ดี ด้วยจุดยืนที่มั่นคงของแต่ละคน มันเสียเวลาเปล่าชัดๆ

ขอรับรองว่าเขียนเสียยาวนี้ มิใช่ด้วยเจตนาปกปักพิทักษ์ท่าน แต่เพราะ ปรารถนาให้พวกเราใช้เวลาให้เป็นประโยชน์กับทุกฝ่ายจะดีกว่า

                                                                                         

[aom-jai]

หลวงตา ท่าน จากไปแล้ว คะ รื้อมาตอนนี้ ก็ตอบอะไรไม่ได้ คะ