พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

สรรพสิ่งไม่มีความแน่นอน ความแน่นอนก้คือ ความไม่แน่นอนนั่นเอง
ในเรื่องนี้ ชีวิตนี้ มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย จริง ๆ มีทั้งดี และ ไม่ดี แต่ผู้ฝึกฝนจิตดีแล้ว ย่อมไม่รู้สึกหวั่นไหว ไปกับการเปลี่ยนแปลงของโลก เพราะจิตอยู่เหนือการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเปลี่ยนแปลงไปทางดี หรือไม่ดี สิ่งเหล่านั้น ก็คือ ความเป็นจริง การมองเห็นตามความเป็นจริงเป็นคุณธรรม ของ พระอริยะเบื้องต้น
บางท่านเลือกที่จะเพลิดเพลินอยู่ในโลก
บางท่านเลือกที่จะอยู่กับความสงบ
บางท่านเลือกที่จะไปจากโลกนี้
การเลือกอย่างไร ก็อยู่ที่ใจของทุกท่านเป็นตัวปรารถนา สำหรับเราแล้ว ก็ยินดีที่ท่านเลือกเพราะทุกคน ทุกชีวิตมีหนทางของตนเองการเลือกแบบไหน ก็ไม่ได้มีความสำคัญกับใครทั้งสิ้น แต่มันมีความสำคัญกับเฉพาะบุคคลที่เลือกเท่านั้น
พระธรรม ความสันติ พระนิพพาน ไม่ใช่ที่อันใคร ๆ จะก้าวเข้ามาสู่หนทางนี้ได้ง่าย หากจิต ไม่มีนิพพิทา( ความหน่ายต่อสังสารวัฏ) จริง ๆ แล้ว มันย่อมไม่สามารถที่จะเกิดขึ้นได้
เพราะบรรดาชีวิตพื้นฐานของมนุษย์ ถูกผูกพันกันด้วยความรัก ความรักเป็นเครื่องชักจูงสรรพสัตว์ ให้ทำอะไร ต่ออะไรแตกต่างกันไป เริ่มตั้งแต่
รักพ่อแม่
รักพี่น้อง
รักเพื่อน
รักแฟน
รักผู้ปกครอง
รักบ้าน
รักเมือง
รักชาติ
รักธรรม
ทั้งหมดนี้ มีตัวแปรที่สำคัญคือ ความรัก
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
ที่ใดมีทุกข์ ที่นั่นก็มีความสงบจากทุกข์
ที่ใดมีความสงบ ที่นั่นก็มีดวงตาเห็นธรรม
ที่ใดมีดวงตาเห็นธรรม ที่นั่นก็มีความจริงปรากฏ
ที่ใดมีควาามจริงปรากฏ ที่นั่นก็มีญาณ
ที่ใดมีญาณ ทีนั่นก็มีญาณทัศศนะ
ที่ใดมีญาณทัศศนะ ที่นั่นก็มีวิราคะ
ที่ใดมีวิราคะ ที่นั่นก็มีวิมุตติ
ที่ใดมีวิมุตติ ที่นั่นก็มีนิพพาน
ที่ใดมีนิพพาน ที่นั่นก็ไม่มีการเกิดขึ้นอีกต่อไป
ดังนั้นจะเห็นว่า ทุกคนตอนนี้อยู่จุดเริ่มต้น คือความรัก หรือ บางท่านขยับขยาย เลื่อนมาอยู่ที่ใดที่หนึ่ง แต่อย่างไร ทุกอย่างอาศัย กาลเวลาเป็นเครื่องหยั่ง ธรรม
พระพุทธเจ้ามีผ่านมาแล้ว ณ ปัจจุบัน 28 พระองค์แต่มนุษย์และสรรพสัตว์ก็ยังไม่สามารถไปสู่พระนิพพานกันได้ทั้งหมด ดังนั้นอย่าได้คิดว่า ใคร ๆ ก็จะไปนิพพานได้ ด้วยคำวิงวอน หรือ เพียงศรัทธา ถ้าหากท่านต้องการไปจริง ก็ต้องไปด้วย มรรคสมังคี ( คือการภาวนาตามมรรค ) นั่นเอง
เจริญธรรม / เจริญพร

[นิรตา ป้อมนาวิน]

 

[suchin_tum]

สาธุ สาธุ