เหตุที่ฟุ้งซ่าน มีหลายประการ
1. จิตกระสับกระส่าย เพราะความทุกข์ เรื่องใด เรื่องหนึ่ง
2. จิตจดจ่อกับงาน บางอย่างที่ยังทำค้างอยู่
3. จิตไม่ตั้งมั่นในนิมิต ทั้ง 3
การดำเนินการแก้ไข ถ้าจิตกระสับ กระส่าย เดินจิตไม่ได้แน่ ให้กระทำดังนี้
1. จิตกระสับกระส่าย เพราะความทุกข์ ให้เจริญ มรณานุสสติ ก่อนค่อยเริ่ม ฝึกสมาธิ
เพราะจิตจะวาง จากเรื่องทุกข์ ชั่วคราว หรือ ถาวร ขึ้นอยู่กับปัญญา เป็นต้น
เวลาฝึกให้ เดินจงกรม เป็นหลัก อย่าปฏิบัติสมาธิเลย พระอาจารย์เห็นมาหลายคนแล้วทำไม่ได้
ยิ่งทำ ยิ่งบอกไม่ได้ เพราะใจไม่สงบ โมหะจิตสูง
2.จิตจดจ่อกับงาน บางอย่างที่ค้างอยู่ ถ้าไม่หนักหนาอะไร ก็ทำให้เสร็จสิ้น แต่ถ้ามาก หรือแก้ไขอะไร
ไม่ได้ให้ตั้งสัจจะอธิษฐาน เวลากรรมฐาน คือกำหนดเวลา จิตถึงจะรวมได้ ถ้านั่งแบบไปเรื่อย ไม่กำหนด
เวลา ก็จะฟุ้งซ่านมาก
3.จิตไม่ตั้งมั่นในสมาธิ เพราะไม่วางอุเบกขานิมิต จึงทำให้ฟุ้งซ่าน ไปในอดีต ปัจจุบัน อนาคต ให้ลอง
กำหนดลมหายใจเข้าไปลึก สอง สามครั้ง ดึงจิตกลับไปตั้งที่ฐานจิต แล้วภาวนาต่อ
แต่ถ้ายังไม่หาย
ทั้งหมด นั้นให้กำหนดการเดินจงกรมแทน สัก 30 นาทีแล้วกลับมานั่งใหม่
ทำสลับไป สลับมา สัก 6 - 7 รอบ เดี๋ยวความฟุ้งซ่านก็หาย
ที่สำคัญ อย่าหวังผลการภาวนาสูง จนเกินเหตุ ให้ภาวนาไปอย่างการวางอารมณ์ให้ถูก
เจริญธรรม
ผู้เขียน
หัวข้อ: ถ้าฟุ้งซ่าน อยู่จิตไม่รวมเป็นสมาธิ ควรทำอย่างไร คะ (อ่าน 2887 ครั้ง)