พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

อยู่ วัด อะไรก็เหลือเฟือ แต่ พออยู่ วิเวก อะไร ๆ ก็ต้องใช้อย่างฉลาด

  ชีวิตพระสมัย ปัจจุบัน นั้น การอยู่ อาราม ( วัด ) อันเป็นเสนาสนะ สงฆ์ โดยตรงนั้น ย่อมเป็นที่ชุมนุมของผู้มีจิตศรัทธาในบุญกุศล ล้วนแล้วแต่หลั่งไหลกันมาทำบุญ จึงทำให้ หลาย ๆ วัด โดยเฉพาะวัดที่อยู่ในชุมชน ที่เจริญ แล้ว มักมี ปัจจัย 4 มากมาย เกินความจำเป็นของสงฆ์ ณ ที่นั้น ซึ่ง ระบบการจัดการของสงฆ์ อย่างนี้ ยังไม่ดีพอ ทำให้ ปัจจัย 4 เหล่านี้ ไม่ถึง สงฆ์ ที่ ขาดแคลน จริง แต่ เพราะอะไร เพราะสงฆ์ นั้น ไม่ขอ ความเป็นผู้ดี ของงสงฆ์ ไม่ใช่ขออะไร ใครง่าย ๆ ถึงแม้การบิณฑบาตร จะดูเหมือนขอทาน แต่ก็ไม่ได้ เดินเที่ยวป่าวร้องขอใคร เป็นแต่ผู้มีจิตศรัทธา นิมนต์รับ ตามสภาวะ


    ดังนั้น ชีวิตสงฆ์ที่อยู่ ที่วัด นั้น ปัจจัย 4 มากมายจริง ๆ

   แต่ ครั้นพอมาอยู่วิเวก แล้ว สิ่งเหล่านี้ ล้วนขาดแคลน แต่การขาดแคลน เป็นเพราะความจงใจ ให้ใจได้วาง จาก เครื่องสักการะ และ ใช้ปัจจัย 4 ด้วยความจำเป็นและฉลาด หลายปีมานี้ แม้อัตคัตขัดสน อยู่บ้างแต่ ใจพูดตรง ๆ ว่า วาง ว่าง เว้น จาก เครื่องสักการะ แม้กิจนิมนต์ การสวด การฉัน การเสก เป็นที่ไม่มี แต่ รู้สึกถึงความเป็นพระ ที่ไม่ได้ต้องการเรื่องหล่านั้น แต่ใช้ชีวิต อย่างง่าย กินง่าย ให้มันตายง่าย ไม่ต้องเรื่องมาก ถึงแม้ สภาวะกายขันธ์ จะยอบแหยบไปบ้าง แต่ วิญญาณขันธ์ มันพิสุทธิ์ ซึ่งพิศุทธิ์ มีได้ เพราะการวาง โลกธรรม วางจากเครืองร้อยรัด บ่วง ที่บรรดามารวางแผนไว้หลายชั้น

    ชีวิตสงฆ์ แท้จริง ก็ต้องสันโดษ ยิ่งสันโดษ ก็ยิ่งใกล้ พระนิพพาน แต่หากไม่สันโดษแล้ว ฤา ว่า เกรงจะห่างนิพพาน เพราะมัวแต่เป็นผู้สะสม สะสมทั้งทรพัย์ ทั้งกิเลส ไปในตัว ไม่ต่างอะไรกับชาวบ้าน

     ดังนั้น ชีวิต ที่สันโดษ คือ วิเวกนี้ ฉันจึงรู้ความหมายเมื่อปีที่แล้วว่า เป็นหนทางขัดเกลา ตนเอง ไปสู่ ความสวัสดี นั่นเอง

    เจริญธรม / เจริญพร

[ธัมมะวังโส]

ยิ่ง ไม่มี ยิ่ง ได้ ( คือ อย่างนี้ นี่เอง )


   คำ ๆ นี้ ประโยค ได้ยินมานานแล้ว ยิ่งครูท่าน มาพูดแบบนี้อีก ตอนแรกก็ไม่เข้าใจ ก็คิดว่า ไม่มี เดี๋ยวก็ มี แต่คิดอย่างนี้ไม่ถูกความหมาย แท้ที่จริง ความหมายอยู่ตรงที่ว่า

   ยิ่ง ไม่มี ก็ยิ่ง ไม่มี ห่วง
   เมื่อ ไม่มี ห่วง ก็ไม่มี อะไร ต้อง ยึด
  เพราะไม่ม่ อะไร ต้องยึดนี่เอง ได้ ก็คือ มรรค ผล นิพพาน ย่อมได้ นั่นเอง

  ที่ใด มี รัก ที่นั่น มีทุกข์ หมายถึง ไม่มีพระนิพพาน
  ที่ใด มี ตัณหา ราคะ อาลัย ที่นั่นก็ไม่มีนิพพาน
  ที่ใด มี อุปาทาน ที่นั่นก็ไม่มี นิพพาน

  แต่ที่ใด ที่มี รัก ตันหา ราคะ อาลัย อุปาทาน และมี ปัญญา เห็นตามความเป็นจริง เป็นเบื้องต้นว่า สิ่งใด สิ่งหนึ่ง มีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นล้วนมีความดับ ไปเป็นธรรมดา ที่นั่น ก็จึงมี มรรค ผล และ นิพพาน

   เจริญธรรม / เจริญพร

[Roj khonkaen]

    

[MICRONE]

นับว่า เป็นธรรมที่ ผู้นับถือ ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง ครับ

 

[kobyamkala]

 

[Akira]

บทความพระอาจารย์ ถึงแม้ จะสั้น แต่ ความหมายชัดเจน

 สันตุฏฐี ปะระมัง สุขัง

 

[PRAMOTE(aaaa)]

      ขออนุโมทนาสาธุ

[นักเดินทาง]

 

[VongoleX]

 
  อนุโมทนา สาธุ ด้วย ครับ