พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

ตอบข้อสงสัยกับอุบาสก ( ) ท่านหนึ่ง

ถาม ท่านทำงานเผยแผ่ เป็นงานหลักใช่ไหม ?

ตอบ งานเผยแผ่พระธรรม สำหรับฉันเป็นงานทำตามคำสั่ง ของครูอาจารย์มากกว่า จัดเป็นงานอดิเรก ( เป็นงานยามที่ว่างจากกิจอื่น ) ดังนั้นการเผยแผ่พระธรรม ที่ฉันทำนี้ ไม่ใช่งานหลัก อะไรเลย

ถาม มีความสำคัญมากไหม ในงานนี้ ?

ตอบ ถึงแม้ไม่ใ่ช่งานหลัก แต่ก็มีความสำคัญในด้าน กตเวทิตา ตัวฉันเป็นพระ สิ่งที่ต้องทำโดยพฤตินัย ( จริยธรรม ) ก็ต้องช่วยประกาศพระธรรม ให้กับพระพุทธเจ้า เพื่อประโยชน์แก่บุคคลที่พร้อมใน รู้ตาม พระพุทธเจ้า และ เป็นการตอบแทนคุณ ครูอาจารย์ผู้ประสิทธิ์วิชาคำสอนของพระพุทธเจ้า มาสู่ฉัน เพราะว่าพระพุทธเจ้า ไม่ได้มาสอนฉันตรง คนที่สอนให้ได้ในคุณธรรม คือ ครูอาจารย์ ที่เป็นพระสงฆ์ มาสอน ดังนั้นก็ต้องแสดง กตเวทิตา บุคคลผู้ไม่แสดง กตเวทิตา เมื่อใช้วิชาในกรรมฐาน จึงไม่ประสบความสำเร็จในวิชากรรมฐาน เพราะว่า ธรรมถูกปิด ด้วย จิตที่เป็น อัสมิมานะ เหมือนพลาสติกใส่ถุงแกง อย่างนั้น ดังนั้น ความสำคัญในงานเผยแผ่ ของฉัน ก็คือ กตเวทิตา รู้คุณแทนคุณ ตามวาระ ยิ่งถ้าเป็นคำสั่งแล้วด้วย ก็ต้องกระทำโดยความสามารถที่ทำได้

ถาม แล้วงานหลักของท่านคืออะไร ?

ตอบ งานหลักของฉัน แบ่งออกเป็น 3 ระดับ
1. งามในเบื้องต้น คือ กายวิเวก (ทำกายให้สงบระงับ ) จิตวิเวก ( ทำจิตให้สงบระงับ ) อุปธิวิเวก ( ทำกิเลสในตนให้สงบระงับ ) เป็นเบือ้งต้น
2. งามในท่ามกลาง คือ การทำจิตให้ประณีต เตรียมพร้อม และฝึกฝน จิตให้ละจากนิวรณ์ 8 ประการ และ อุปกิเลส 16 มีการสมาทานธุดงค์ บางอย่างเพื่อทำ ตบะเดชะ ในอัปปนาวิถีจิต ร่วมด้วย
3. งามในที่สุด คือ ศึกษา อริยสัจจะ 4 มรรคมีองค์ 8 ปฏิจจสมุปบาท 12 เพื่อทำมรรคสมังคี
สำหรับฉัน เรื่องปริยัติ ไม่ได้ทำ ที่ทำทั้งหมด 3 งามนั้น เป็น ปฏิบัติ ทั้งหมด

ถาม แล้วตอนนี้ท่านสำเร็จคุณธรรมหรือยัง ?

ตอบ ได้หรือไม่ได้ ใจฉันเท่านั้นที่รู้ ดับหรือไม่ดับ ตัวฉันเท่านั้นทีทราบ ไม่มีประโยชน์ ในการบอกหรือประกาศ
ยินดีในคำถาม ที่ถามมา ก็ขอนำมาให้คนอื่นอ่านไปด้วย