พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

๏ อนูปวาโท อนูปฆาโต
๏ การไม่กล่าวร้าย ๑ การไม่ทำร้าย ๑
ปาติโมกฺเข จ สํวโร
ความสำรวมในปาติโมกข์ ๑
มตฺตญฺญุตา จ ภตฺตสฺมึ

ความเป็นผู้รู้จักประมาณในอาหาร ๑
ปนฺตญฺจ สยนาสนํ
ที่นั่งนอนอันสงัด ๑
อธิจิตฺเต จ อาโยโค
ความเพียรในอธิจิต ๑
เอตํ พุทฺธาน สาสนํฯ
นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

คุณสมบัติผู้ภาวนา สมควรแก่ธรรม มี มรรค ผล นิพพาน ก็ต้องมีคุณสมบัติตามนี้
การเลือกภาวนากรรมฐาน ก็ให้เลือกตามจริตนิสัย ถ้าหากการสอนกรรมฐาน ต่าง ๆ นั้นสอนโดยพระอริยะ ไม่ว่าจะมากหรือจะน้อย ก็ควรเรียน ศึกษาภาวนาตาม เพราะพระอริยะท่านเว้นขาด จากการสอนที่ มุ่งไปสู่โลกธรรม แล้ว ดังนั้นการสอนของพระอริยะจึงไม่มีสิ่งใดเคลือบแฝง พูดอย่างนี้ก็คือทุกสำนักที่สอน ถ้าสอนโดยไม่ผูกกับ โลกธรรม แอบแฝงแล้ว ก็ใช้ได้ทั้งนั้น เพราะที่จะทำอย่างนี้ มีแต่เพียงพระอริยะเท่านั้น

โย จะ พุทธัญจะ ธัมมัญจะ สังฆัญจะ สะระณัง คะโต ,
จัตตาริ อะริยะสัจจานิ สัมมัปปัญญายะ ปัสสะติ

- ส่วนผู้ใดถือเอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะแล้ว ,
เห็นอริยสัจคือความจริงอันประเสริฐสี่ด้วยปัญญาอันชอบ


ขอบคุณภาพประกอบจาก http://www.jedeethai.com

[นิรตา ป้อมนาวิน]