ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: สถานีนิพพาน : ธรรมดา ธรรมชาติ ชั่วคราว  (อ่าน 211 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28366
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
สถานีนิพพาน : ธรรมดา ธรรมชาติ ชั่วคราว
« เมื่อ: พฤศจิกายน 24, 2022, 09:41:49 am »
0


สถานีนิพพาน : ธรรมดา ธรรมชาติ ชั่วคราว


อันเนื่องมาจากปก

• ตื่นโพลงโล่งจ้า...กว้างๆ...ไกลๆ...สว่างไสว ไร้ขอบเขต
  ช่าง...ช่าง...บ้าง ! กั้นกิเลสสุดวิเศษจะหาไหน
  ผ่านเข้ามา...เห็น , ได้ยิน ฯลฯ พึงท่ามกลาง...ปล่อยผ่านทิ้งออกไป
  ยุติตัณหาสมุทัย...สิ้นวัฏฏะ..นิโรธนิพพานฯ

ความหมาย

จิตพระอริยเจ้าท่านพุทธะ ตื่นโพลงเบิกบาน คลายจิตออกเหมือนดอกไม้บาน ดุจแสงแห่งอาทิตย์อุทัย ส่องสว่างจ้าออกไปทั่วทุกอณูแห่งโลกธาตุ อย่างไร้เขตไร้แดน คลายจิตออก วิมุติหลุดออก (ตื่นจากหลับด้วยอำนาจของกิเลสโมหะอวิชชาตัวหลงรู้) มืดหรือสว่าง หนาวหรือร้อน น้ำท่วมหรือฝนแล้งบ้างก็ช่าง...ทุกข์ก็ช่าง...แม้สุขก็ให้ช่างเสียด้วย

มันเรื่องของธรรมดา ธรรมชาติ ชั่วคราว กาย - จิต ก็ธรรมชาติชั่วคราว ชีวิตเกิดตายไม่จริง ปลง - ปล่อย - วาง - ช่าง...ช่างบ้าง ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรไป มันผ่านทิ้งหลุดออกไปของมันเอง วิมุติหลุดออกไปเอง.!

ตั้งแต่เกิดจนตายไป...ตั้งแต่ตื่นขึ้นจนหลับไป..อารมณ์ทางตา , หู ฯลฯ ที่ผ่านเข้ามาเป็นวิบากกรรมเก่า ธรรมดา ธรรมชาติชั่วคราว ช่างๆ บ้าง (ช่างสติตัดรู้) ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรไป ไม่ต้องตรงอะไร - เลือกอะไร - ท่ามกลางๆไป มันผ่านทิ้งวิมุติหลุดออกไปของมันเอง

นิโรธเป็นผลของความดับตัณหา สมุทัย อริยสัจ จิตคลายตัวออก วิมุติหลุดออก แล้วจึงว่าง นิพพานของมันเอง




สถานีที่ให้ลงมีมากมาย  อยู่ที่เราจะเลือกจุดหมายใด 
สถานีนิพพานแสนนานไกล  ท่านล่ะ จะเลือกไป บ้างไหมเอ๋ยฯ

ที่ปกหนังสือ เล่ม ๑๕ – ๑๖ ทำเป็นภาพสมมุติจำลอง มีสถานีนิพพานนั้น

แท้จริงนิพพาน - ว่าง ไม่ใช่สถานที่ ไม่มีอะไร - ไม่เป็นอะไร ไม่ใช่รูป - นาม - ขันธ์ - อายตนะ- ธาตุ - อินทรีย์ ไม่เป็นธรรม - ไม่เป็นกรรมปัจจัยการ ๑๒ ไม่ใช่ทุกข์ – ตัณหาสมุทัย หรือแม้แต่มรรคอริยสัจ หรือแม้แต่สมาธิตบะฌานญาณ วิปัสสนาสติปัฏฐาน ปัญญาญาณทัสสนะ ก็ไม่ใช่

นิพพานเป็นผลของการคลายตัวของจิตที่วิมุติหลุดพ้น ออกมาจากตัณหาอุปาทาน การยึดติดจากขันธ์ จนขันธวิมุตติหลุดออกมาจากตัวรู้ปัญญาญาณ จนวิมุติญาณทัสสนะยุติเหตุ ตัณหาสมุทัยอริยสัจ จึงว่าง นิโรธนิพพาน






ขอขอบคุณ :-
บทความ : จากหนังสือ มนุษย์...เกิดมาทำไม.? เล่ม ๑๗ ตอน ประวัติอสีติมหาสาวก ๘๐ รูป โดย ผู้เรียบเรียง สุวัฒน์ สุวฑฺฒโน (พิทักษ์วงษ์)
URL : http://www.buddhaanswertolife.com/wp-content/uploads/2014/06/UPDATE-HUMAN-17.pdf
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤศจิกายน 24, 2022, 10:05:20 am โดย raponsan »
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ