พิมพ์

[vijitchai]

อันนี้ หลานซึ่งกำลังไปเรียน แพทย์ อยู่ที่มหิดล อยู่ครับ

ฝากถามมาว่า

กรณี ที่ตัวเขาเ้ข้าทำงานวิจัย มีการใช้สัตว์ เช่น หนู กบ อึ่งอ่าง เป็นต้น ต้องผ่า ตัด ด้วยการฆ่า

เพื่อการศึกษา เยี่ยงนี้

จะมีบาป หรือไม่ ถ้ามี ควรแก้ อย่างไร

ทำบุญอุทิศ ให้กับสัตว์เหล่านี้ ต้องทำอย่างไร

ที่จริงผมก็ตอบไปบ้างแล้วครับ แต่เขาอยากอ่าน สมาชิิกธรรมะ รวม ๆ แนะนำครับ

 

[raponsan]

ผมจะคุยเป็นเพื่อนนะครับ

บาปอยู่ส่วนบาป บุญอยู่ส่วนบุญ ไม่สามารถหักล้างกันได้

บุญและบาปเป็นเรื่องที่ทุกคนควรตระหนักและทำความเข้าใจ

การล้างบาป ไม่มีในพุทธศาสนา กฎแห่งกรรมเป็นเรื่องอจินไตย

หมายถึง คนธรรมดาคิดไม่ได้และไม่อาจเข้าใจ

แต่ก็พอจะคุยได้บ้างเล็กน้อย

การอุทิศบุญให้สัตว์ทั้งหลาย เป็นเรื่องที่ชาวพุทธนิยมทำกัน

แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาได้รับบุญหรือไม่ เขาอนุโมทนาหรืออโหสิกรรมให้เราหรือไม่

มีอยู่กรณีอยู่ หลวงพ่อฤาษีลิงดำเล่าว่า เจ้ากรรมนายเวรของท่านเป็นพรหม

ท่านได้รับทุกขเวทนาเพราะกรรมที่ทำกับพรหมองค์นี้

ท่านได้ถามพรหมองค์นั้นว่า เป็นพรหมต้องมีเมตตา กรุณา และต้องอโหสิกรรมให้ท่าน

พรหมตอบว่า ท่านมีแน่นอนและก็อโหสิกรรมไปแล้ว

หลวงพ่อสงสัยเลยถามไปว่า แล้วทำไมท่านยังได้รับทุกข์อยู่เล่า

พรหมตอบว่า ถึงแม้ท่านอโหสิกรรมไปแล้ว แต่กรรมมันก็ยังมีอยู่

ดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น กฏแห่งกรรม เป็นเรื่องอจินไตย เข้าใจยากมาก

แต่ถ้าจะให้แนะนำ ก็ขอเล่าตามหนังสือของ อ.เสถียรพงษ์ ธรรมปก

มีอยู่ตอนหนึ่งกล่าวไว้ทำนองที่ว่า การหนี อกุศลกรรมนั้น เปรียบเสมือน

กวางหนีเสือ ตราบใดที่กวางยังรักษาระยะห่างเอาไว้ได้ เสือยังตามไม่ทันฉันใด

อกุศลกรรมก็ฉันนั้น ตราบใดทีเรายังมีบุญอยู่ ระยะห่างก็ยังมีอยู่ กรรมก็ตามเราไม่ทัน

ทำอย่างไร เราจึงรักษาระยะเอาไว้ หรือทำให้มันไกลออกไปอีก

การทำบุญที่มีอานิสงส์มากๆจะช่วยได้ครับ บุญนั้นก็คือ สังฆทานนั่นเิอง

ส่วนวิธีการอุทิศบุญนั้น ขอให้ไปดูที่เว็บบ้านสวนพีระมิดครับ

http://www.baansuanpyramid.com

ที่นี่เป็นของจริง ท้าพิสูจน์ครับ
 

[รักหนอ]

การแพทย์ เพื่อมวลมนุษย์ชาติ คะ ถึงแม้ว่าสัตว์เหล่านั้่น ต้องสิ้นชีวิต

แต่ก็เป็นเหตุจำเป็น บุญ และ บาป อยู่ใกล้กัน ดูที่เจตนาด้วยคะ

รักหนอ มีเพื่อนเป็นคุณหมอสัตว์แพทย์ เคยเล่าให้ฟังว่าครั้งแรกที่ผ่าท้องกบ นั้นนอนร้องไห้ไปหลายวัน

แต่ เพราะความรู้ตรงนั้นก็ได้ช่วยสัตว์ อีกหลายตัว

   จะตอบให้เข้าใจง่าย ๆ นะคะว่า เจตนาเป็นตัวกรรม นะคะ

 


เพื่อความสบายใจ ก็ขอให้ทำบุญอุทิศ ให้กับสรรพสัตว์ ที่เราได้เป็นคู่เวร คู่กรรม กันมา

ตราบใดที่เรายังต้องใช้ ชีวิตอยู่ ในภพ สังสารวัฏ จะให้พ้นจากความไม่สบายใจ ไม่สบายกาย เป็นไปไม่ได้คะ

ดังนั้น พระพุทธองค์จึงทรงตรัสสอน ในอภิณหปัจจเวกขณ ไว้ว่า

     เรามีความแก่เป็น ธรรมดา

     เรามีความเจ็บเป็น ธรรมดา

     เรามีความตายเป็น ธรรมดา

     เรามีความเป็นไปต่าง ๆ คือว่าจะมีความพรัดพราก จากของรัก ของชอบใจ ทั้งหลายทั้งปวง

     เรามีกรรมเป็นกำเนิด เป็นเผ่าพันธ์ เป็นพวกพ้อง เป็นที่พึ่งอาศัย เป็นมรดก ไม่ว่าเราทำกรรมใด ๆ ไว้
   
    ดี หรือ ชั่ว เราจักเป็นผู้รับ ผลของกรรม คะ