[พบ ใบเสมา สมัยทวารวดี กว่า 80 ใบ เชื่อเป็นชุมชนโบราณ ชาวบ้านแห่กราบไหว้]

.



พบ ใบเสมา สมัยทวารวดี กว่า 80 ใบ เชื่อเป็นชุมชนโบราณ ชาวบ้านแห่กราบไหว้

พบ ใบเสมา สมัยทวารวดี กว่า 80 ใบ พร้อมชิ้นส่วนภาชนะดินเผา เชื่อเป็นชุมชนโบราณ ชาวบ้านแห่กราบไหว้ นำน้ำไปบูชา เชื่อศักดิ์สิทธิ์

วันที่ 14 มี.ค. 67 เจ้าหน้าที่กลุ่มโบราณคดี สำนักศิลปากรที่ 10 นครราชสีมา ได้ทำการขุดค้นศึกษาแหล่งโบราณคดีโนนสำโรง บ้านปะเคียบ ต.ปะเคียบ อ.คูเมือง จ.บุรีรัมย์  ในโครงการศึกษาและกำหนดอายุแหล่งโบราณคดี ประเภทใบเสมาในวัฒนธรรมทวารวดี 

โดยการขุดค้นครั้งนี้พบ ใบเสมา สมัยทวารวดีสภาพสมบูรณ์ และยังคงอยู่ในตำแหน่งเดิมไม่มีการเคลื่อนย้ายจำนวน 8 ใบ และพบชิ้นส่วนภาชนะดินเผาที่ใช้ในการดำรงชีวิต รวมถึงอุปกรณ์ที่ใช้พิธีกรรมความเชื่อของคนสมัยก่อนด้วย จากหลักฐานที่พบจึงสันนิษฐานว่า น่าจะเป็นชุมชนโบราณที่มีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 12 – 16 และจากข้อมูลพบว่าในหมู่บ้าน ปะเคียบ ม.1 และบ้านหลักเมือง ม.16 ต.ปะเคียบ มีการค้นพบ ใบเสมาโบราณกระจายอยู่ตามจุดต่างๆ ประมาณ 80 - 90 ใบ ซึ่งมากที่สุดเท่าที่เคยค้นพบ   





แต่บางส่วนได้ถูกเคลื่อนย้ายไปไว้ตามวัดบ้าง ศาลากลางบ้าง แต่ยังคงมีพื้นที่โนนสำโรงแห่งนี้ ที่ใบเสมายังคงอยู่ในตำแหน่งเดิมไม่มีการเคลื่อนย้ายออก ทางสำนักศิลปากรที่ 10  จึงได้ทำโครงการขุดค้นครั้งนี้ เพื่อศึกษาและกำหนดอายุแหล่งโบราณคดีโนนสำโรงแห่งนี้ โดยเจ้าหน้าที่จะเก็บตัวอย่างดินและภาชนะดินเผาที่ขุดพบบางส่วนไปตรวจหาค่าทางวิทยาศาสตร์ เพื่อกำหนดอายุสมัยแหล่งโบราณคดีให้มีความชัดเจนมากขึ้น ส่วนที่เหลือก็จะเก็บไว้ที่เดิมแล้วทำการปิดหลุม  โดยให้ชุมชนร่วมกันดูแลอนุรักษ์

ขณะที่ชาวบ้าน ผู้สูงอายุที่ทราบข่าวก็ได้มาจุดธูปเทียนกราบไหว้ขอโชคลาภ และนำภาชนะใส่น้ำจากหลุมที่ขุดค้น  เพื่อนำไปบูชา และทาตามร่างกายตามความเชื่อ   เพราะเชื่อว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์   

นายกิตติพงษ์ สนเล็ก ผอ.กลุ่มโบราณคดี สำนักศิลปากรที่ 10 นครราชสีมา กล่าวว่า   ที่ผ่านมากรมศิลปากรเคยมาสำรวจพื้นที่โนนสำโรงบ้านปะเคียบ ม.1 และบ้านหลักเมือง ม.16 ต.ปะเคียบ  อ.คูเมือง เมื่อปี 2532 และเคยมีรายงานที่บันทึกไว้ว่าพบ คูเมืองโบราณ และ ใบเสมามากถึง 80 – 90 ใบ ถือว่าเยอะมากหากเทียบกับแหล่งโบราณคดีอื่นๆ จะค้นพบเพียง 30 – 40 ใบเท่านั้น และที่อื่นมีการเคลื่อนย้ายไปไว้ตามสถานที่ต่างๆ แต่ที่โนนสำโรงแห่งนี้ยังอยู่ตำแหน่งเดิมและสภาพค่อนข้างสมบูรณ์  จึงเชื่อว่าเป็นชุมชนโบราณสมัยทวารวดี ซึ่งการขุดค้นครั้งนี้ก็เพื่อกำหนดค่าอายุแหล่งโบราณคดีให้เกิดความชัดเจน และยังได้ศึกษาเรียนรู้วัฒนธรรมของคนสมัยโบราณด้วย   





ด้านนายอำนาจ ควินรัมย์ ผู้ใหญ่บ้าน ม.1 บ้านปะเคียบ บอกว่า จุดที่ทำการขุดค้นเป็นพื้นที่ของนางสอน พอกแก้ว อายุ 67 ปี  แต่ที่ผ่านมาจะมีสภาพรกร้าง เพราะไม่มีกล้าเข้ามา จากคำบอกเล่าแม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ที่เข้ามสำรวจในพื้นที่แห่งนี้ ก็จะเจอกับเรื่องลี้ลับที่มองไม่เห็นต้องทำพิธีขอขมา ซึ่งชาวบ้านในหมู่บ้านก็เชื่อว่าพื้นที่ตรงนี้ศักดิ์สิทธิ์ ในส่วนของผู้นำชุมชนก็จะขอความร่วมมือให้ชาวบ้านร่วมกับดูแลอนุรักษ์ 

ขณะที่นางสะอาด แดงศรีบัว หนึ่งในชาวบ้านที่มากราบไหว้ และนำภาชนะมาใส่น้ำจากหลุมที่มีการขุดค้นโบราณคดีดังกล่าว บอกว่า หลังจากทราบข่าวว่ามีชาวบ้านนำน้ำจากหลุมที่ขุดค้นไปทาแล้วอาการปวดขัดที่ขาดีขึ้น ก็เลยนำภาชนะมาใส่ไปบูชาและทาตามร่างกาย เพราะเชื่อว่าเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ จากที่ผ่านมาไม่กล้าเข้ามาในพื้นที่นี้เลย เพราะมีเด็กเคยเข้ามาเอารังต่อในที่แห่งนี้แล้วไปปัสสาวะจนโดนเหมือนมีใครตบศีรษะอย่างแรงจนล้ม  จึงเชื่อว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในที่แห่งนี้




Thank to : https://www.amarintv.com/news/detail/210167
14 มี.ค. 67

[สังคมตั้งคำถาม อาจารย์โพสต์ขายคอร์ส ไปนิพพาน จ่าย 25,000 เป็นอรหันต์ได้]

.



สังคมตั้งคำถาม อาจารย์โพสต์ขายคอร์ส ไปนิพพาน จ่าย 25,000 เป็นอรหันต์ได้

สังคมตั้งคำถาม อาจารย์โพสต์ขายคอร์ส ไปนิพพาน 25,000 บาท เป็นอรหันต์ได้ ใครสนใจบัตรเครดิตรูดได้ 0% 10 เดือน เคลมรู้สึกไม่จบ ยินดีคืนเงิน

เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ในสังคมออนไลน์ เมื่อทวิตเตอร์ X ของ Red Skull โพสต์ข้อความตั้งคำถามถึง อาจารย์ท่านหนึ่งที่โพสต์เปิดคอร์สพิเศษผู้ที่เข้าเรียนสามารถจบมาเป็นอรหันต์ได้

โดย Red Skull เขียนข้อความ ระบุว่า นิพพานง่ายๆ หยุดการเกิดดับในราคา 25,000 บาท คือไม่มีหน่วยงานไหนที่กำกับดูแลพวกแบบนี้จริงๆเหรอ

ประเทศนี้แม่งแค่อุปโลกน์ตัวเป็นครูมีพลังวิเศษ ตั้งตนเป็นอาจารย์ หากินได้ง่ายๆแล้ว ผ่อน 0% 10 เดือนได้อีกตะหาก อรหันต์แบบใด

ทั้งนี้ในโพสต์ของอาจารย์รายดังกล่าว เขียนเชิญชวนผู้ที่จะเข้าร่วมอบรม ความว่า

คอร์สพิเศษ มีที่นี่ที่เดียว ดึงมะเร็ง ดึงตัวบันทึกกรรม และจบเป็นอรหันต์ ไม่มีตัวบันทึกกรรม ตัวบันทึกกรรม ให้ต้องเกิดคือตัว อวิชชา

คอร์ส จบกิจหยุดการเกิด คอร์สนี้มาเพื่อคนที่ต้องการการหลุดพ้น เป็นอรหันต์ในเพศฆราวาส โดยไม่ต้องนั่งปฏิบัติเอง ตัวบันทึกกรรมจะถูกถอดออนออกไป ผู้ลงคอร์ส จะทราบถึงความเปลี่ยนแปลงภายในวันนั้นเลย

*ถ้าไม่รู้สึกว่าจบ ยินดีคืนเงิน

*เรื่องแบบนี้ โกหกกันไม่ได้ มันเป็นเรื่องหลอกหลวงประชาชนสามารถรูดบัตรเครดิต 0เปอร์เซ็นต์นาน 10 เดือน

*ราคานี้เฉพาะเดือน กุมภาพันธ์ 2567 นะคะ เดือนมีนาคม ราคา 25,000 บาท นะคะ






Thank to : https://www.khaosod.co.th/special-stories/news_8139750
14 มี.ค. 2567 - 23:48 น.

[“สงครามศาสนา” ในแผ่นดินเขมร ส่วนหนึ่งของ “ยุคมืด” ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้]

.

ภาพเขียนนครวัด โดย Lucille Sinclair Douglass (จาก Metropolitan Museum of Art)


“สงครามศาสนา” ในแผ่นดินเขมร ส่วนหนึ่งของ “ยุคมืด” ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

เมื่อกล่าวถึง “สงครามศาสนา” สงครามครูเสดอาจเป็นภาพจำแรก ๆ ที่หลายคนนึกออก อย่างไรก็ตาม ภูมิภาค “อุษาคเนย์” หรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เองก็มีหลักฐานความขัดแย้งทางศาสนาอยู่เช่นกัน นั่นคือระหว่าง พราหมณ์-ฮินดู กับ พุทธศาสนา หากแต่ปรากฏข้อมูลค่อนข้างน้อย เพราะอยู่ในห้วงเวลาที่นักวิชาการนิยามว่าเป็น “ยุคมืด” ทางประวัติศาสตร์ของภูมิภาคนี้

ในความพร่าเลือนดังกล่าว ดินแดนเนื่องในวัฒนธรรมเขมรโบราณมีร่องรอยหลักฐานความขัดแย้งข้างต้นชัดเจนที่สุด โดย ไมเคิล ไรท เล่าถึงประเด็นนี้ไว้ตอนหนึ่งของบทความ “‘ยุคมืด’ หรือช่องว่างในประวัติศาสตร์สยาม ‘A Dark Age’, or Gap in Siamese History” ในหนังสือ ยุคมืดของประวัติศาสตร์ไทย หลังบายน พุทธเถรวาท การเข้ามาของคนไทย (สนพ. มติชน, พิมพ์ครั้งแรก มิถุนายน 2559)

ไมเคิล ไรท วิเคราะห์ให้เห็นถึงสงครามศาสนาระหว่างพราหมณ์กับพุทธ จากศูนย์กลางบริเวณดินแดนลุ่มทะเลสาบ ซึ่งเขานิยามว่า “โลกเขมร” เพื่อสื่อถึงวัฒนธรรมหลักของกลุ่มชน แทนที่จะหมายถึงเขตแดนและเชื้อชาติ จากอิทธิพลแนวคิดสมัยใหม่ยุคจักรวรรดินิยมเมื่อ 150 ปีที่ผ่านมา

สงครามศาสนาเกิดขึ้นตั้งแต่หลังสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 แห่งอาณาจักรพระนครเป็นต้นไป โดยสะท้อนผ่านความเชื่อ (ที่แตกต่าง) ของกษัตริย์เขมรแต่ละพระองค์ รวมถึงร่องรอยโบราณสถาน-โบราณวัตถุ และความเปลี่ยนแปลงของบรรดารูปเคารพในปราสาทหลังต่าง ๆ

ไมเคิล ไรท ชี้ให้เห็นว่า สงครามศาสนาในโลกเขมรเป็นส่วนหนึ่งใน “ยุคมืด” ทางประวัติศาสตร์ของภูมิภาคอุษาคเนย์ ห้วงเวลาที่วัฒนธรรมโบราณอย่างทวารวดี ศรีวิชัย ค่อย ๆ เลือนหายไป และนครเอกอย่างเมืองพระนครกับพุกามเสื่อมอำนาจลง ไล่เลี่ยกันนั้น รัฐของกลุ่มชนไทย-ลาว อย่าง อยุธยา สุโขทัย ล้านนา ล้านช้าง เติบโตขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ทั้งนับถือพุทธศาสนาแบบลังกาวงศ์เหมือนกัน ส่วนดินแดนหมู่เกาะ (ปลายคาบสมุทรมลายูและหมู่เกาะของอินโดนีเซีย) หันไปรับอิสลาม

ไทม์ไลน์ของสงครามศาสนาที่เกิดขึ้นใน “โลกเขมร” จากบทความของ ไมเคิล ไรท มีดังนี้ [เว้นวรรคคำ ปรับย่อหน้าใหม่ และเน้นคำเพิ่มเติมโดยกองบรรณาธิการศิลปวัฒนธรรม]


สงครามศาสนาในโลกเขมร

ในครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 12 (พ.ศ. 1656 / ค.ศ. 1113 – ราว พ.ศ. 1693 / ค.ศ. 1150) พระเจ้าสุริยวรมันที่ 2 ทรงสร้างนครวัดในศาสนาฮินดู (ไวษณพนิกาย) สวรรคตแล้วทรงพระนามว่า “บรมวิษณุโลก” เท่าที่เรามีหลักฐาน “โลกเขมร” สมัยนั้นโดยมากเป็นฮินดูอย่างมั่นคง (แม้ในต่างจังหวัดบางแห่ง เช่น ที่พิมายและศรีจนาศะเป็นพุทธมหายานอยู่แล้ว) อย่างไรก็ตาม ไม่มีหลักฐานว่ามีความขัดแย้งกันถึงขนาดเกิดศึกสงครามทางศาสนา

ต่อมา พระเจ้ายโศวรมันที่ 2 (พ.ศ. 1693-1708? / ค.ศ. 1150-1165?) ยังทรงบำรุงเทวสถานของพระบิดาจึงคงเป็นฮินดู

ต่อมา พระเจ้าตรีภูวนาทิตยวรมัน (พ.ศ. 1708-1720? / ค.ศ. 1165-1177?) มาแทรก เราไม่ทราบว่าพระองค์เป็นใครมาจากไหนหรือทำอะไร แต่เป็นที่น่าสนใจว่าพระนาม “ภูวนาทิตย์” ไม่เคยปรากฏในจารึกเขมรก่อนหน้านั้น แต่เป็นที่นิยมบ่อยในจารึกและตำนานในโลกมอญ – พม่า ในพุทธศตวรรษที่ 17 – 18 / คริสต์ศตวรรษที่ 12 – 13

ต่อมามีช่องว่างราว 4-5 ปี (พ.ศ. 1720-1724 / ค.ศ. 1177-1181) นักประวัติศาสตร์ตีความจารึกว่าเขมรคงรับศึกชาวจามจากทิศตะวันออกในเวียดนามปัจจุบัน แต่จารึกปราสาทบันทายฉมาร์ (ใกล้ชายแดนอรัญประเทศปัจจุบัน) ระบุว่า พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 และโอรสทรงเดินทัพออกไปรับศึกในทิศตะวันตก

ชะรอยชาวจามมีสัมพันธมิตรในทิศตะวันตก (โลกมอญ?) มาคอยจี้เขมรจากด้านหลัง?

พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 เสด็จขึ้นครองราชย์ในพระนครปี พ.ศ. 1724 / ค.ศ. 1181 แล้วทรงแปลงเมืองพระนครเป็นเมืองพุทธมหายาน เราไม่ทราบว่าพระองค์เป็นใคร มาจากไหน แต่อาจจะเป็นทายาทสืบวงศ์จากราชวงศ์ “มหิธรปุระ” ที่เคยครองอยู่เมืองพิมาย

ในรัชกาลพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 (พ.ศ. 1724-1763? / ค.ศ. 1181-1220?) พระองค์ทรงแปลงพระนครเป็นเมืองพุทธมหายานโดยสร้างปราสาทบายน (พระนาคปรก/ไภษัชคุรุ/ชยพุทธมหานาถ) ปราสาทพระขรรค์ (อวโลกิเตศวร) และปราสาทตาพรหม (ปรัชญาปารมิตา)

เท่าที่เราทราบ ยังไม่เกิดความขัดแย้งทางพุทธศาสนา ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะแม้ พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ทรงนับถือพุทธเป็นหลัก แต่ยังคงรักษาผลประโยชน์ของชนชั้นพราหมณ์ไว้เหมือนเดิม


พระอวโลกิเตศวร สันนิษฐานว่า ใบหน้าถ่ายแบบมาจาก พระเจ้าชัยวรมันที่ 7

พระเจ้าอินทรวรมันที่ 2 ทรงครองราชย์ราว พ.ศ. 1763-1786 / ค.ศ. 1220-1243 เชื่อกันว่าเป็นโอรสของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 และน่าจะนับถือพุทธศาสนาเช่นเดียวกับบิดา จารึกเท่าที่เหลือไม่อ้างถึงกิจการหรือนโยบายของพระองค์ แต่น่าสงสัยว่าท่านอาจจะเล่นงานถอดถอนอภิสิทธิ์ของชนชั้นพราหมณ์ ทั้งนี้น่าเชื่อ เพราะปฏิกิริยารุนแรงที่เกิดขึ้นในรัชกาลต่อไป

พระเจ้าชัยวรมันที่ 8 ทรงครองราชย์ราว พ.ศ. 1786-1838 / ค.ศ. 1243-1295 ทรงเป็นใครมาจากไหนไม่มีหลักฐาน แต่น่าจะเป็นพราหมณ์ที่นับถือฮินดูไศวนิกาย ในรัชกาลของพระองค์เกิดสงครามทางศาสนา (ฮินดูกับพุทธ) อย่างเห็นได้ชัด

พระพุทธรูปประธานในปราสาทบายนถูกทุบให้แตกเป็นเสี่ยง ๆ แล้วทิ้งลงบ่อ พระพุทธรูปสลักนูนต่ำตามฝาและหน้าบันวัดอื่น ๆ ถูกสกัดออกให้มีแต่ช่องว่างหรือถูกดัดแปลงเป็นศิวลึงค์หรือฤษี จารึกของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ถูกทุบแล้วฝังดินหรือถูกขีดเขียนจนเสียความอ่านปะติดปะต่อไม่ได้

ในสมัยหลังนี้ (40 ปีที่ผ่านมา) มีการขุดค้นพบไหขนาดใหญ่ภายในบรรจุพระพุทธรูปสำริดยุคบายนที่ถูกฝังมาแต่โบราณ เช่น ยุคสงครามศาสนาครั้งพระเจ้าชัยวรมันที่ 8 จุดที่พบมีตั้งแต่สนามบินเมืองเสียมเรียบถึงอำเภอประโคนชัยในอีสานตอนใต้และสถาบันราชภัฏลพบุรี

แสดงว่าสงครามศาสนาไม่ได้เกิดเฉพาะเมืองพระนคร แต่คงแผ่ไปอีกถึงเขตโคราชและลพบุรีอย่างน้อย

@@@@@@@

เป็นที่น่าเชื่อถือว่าสงครามศาสนาระหว่างพุทธกับพราหมณ์ครั้งนี้มีความรุนแรงมาก และแผ่เกือบไปทั่วอุษาคเนย์แผ่นดินใหญ่ รวมทั้งโลกเขมร โลกมอญ และโลกลาว-ไทย

แต่นั้นมา พระเจ้าศรีนทรวรมัน เสด็จขึ้นครองราชย์ พ.ศ. 1838-1850 / ค.ศ. 1295-1307 ตามโดยโอรสชื่อ ศรีนทรชัยวรมัน (พ.ศ. 1850-1870 / ค.ศ. 1307-1327) ทูตจีน โจวต้ากวาน บันทึกในปี พ.ศ. 1840 / ค.ศ. 1297 ว่า “กษัตริย์องค์ใหม่เป็นลูกเขยองค์ก่อน พระธิดารักพระสวามีจึงลักพระขรรค์ชัยศรีมอบให้ แล้วพระสวามียึดอำนาจถอดถอนพระยุพราชองค์จริง”

หม่อมเจ้าจันทร์จิรายุ รัชนี ได้เทียบหลักฐานของโจวต้ากวานกับหลักฐานในจารึกหลักที่ 2 (หน้า 1, บรรทัด 31-35) แล้วเสนอว่า พระเจ้าศรีนทรวรมัน กับ พระยาผาเมือง/ศรีอินทราทิตย์ น่าจะเป็นคนเดียวกัน

พระเจ้าศรีนทรวรมันจะเป็นใครก็ตาม พระองค์ทรงส่งเสริมรื้อฟื้นฟูพุทธศาสนา และอาจจะเป็นผู้สร้างวัดป่าเลไลย์ในนิกายเถรวาทติดกำแพงพระราชวัง ในรัชกาลของโอรส (พระเจ้าศรีนทรชัยวรมัน) ปรากฏจารึกภาษาบาลีครั้งแรกในเมืองพระนคร ระบุปี พ.ศ. 1852 / ค.ศ. 1309 แสดงว่าพุทธศาสนาฟื้นขึ้นมาได้แล้วและน่าจะเป็นนิกายเถรวาท-ลังกาวงศ์

พระเจ้ากรุงเขมรองค์สุดท้ายที่ปรากฎพระนามในจารึกคือ พระเจ้าชัยวรมันปรเมศวร จารึกไม่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับพระราชกิจหรือนโยบายของพระองค์ แต่พระนามนั้นน่าสนใจเพราะ “ชัยวรมัน” ทำให้นึกถึงพุทธกษัตริย์ (อย่างพระเจ้าชัยวรมันที่ 7) ในขณะที่ “ปรเมศวร” สะท้อนความเป็นไศวะ

ชะรอยท่านหมายจะประสานแผลระหว่างพุทธกับพราหมณ์คล้ายกับพระสันตะปาปาจอห์น-ปอลที่ 1 และที่ 2 ที่ประสมชื่อ John ที่ 23 (ฝ่ายปฏิรูป) และ Paul ที่ 6 (ฝ่ายอนุรักษนิยม) เพื่อลดความขัดแย้งอย่างเดือดร้อนสุดขีดภายในศาสนจักรโรมันคาทอลิก

อ่านเพิ่มเติม :-

    • ยุคมืดในประวัติศาสตร์สยาม และ อุษาคเนย์ ในยุคหัวเลี้ยวหัวต่อ
    • ข้อสันนิษฐาน “รัฐทวารวดี” ล่มสลาย เพราะกัมพูชานำ “กลียุค” มาสู่ชาวรามัญ





ขอขอบคุณ :-
ผู้เขียน : กองบรรณาธิการศิลปวัฒนธรรม
เผยแพร่ : วันพุธที่ 13 มีนาคม พ.ศ.2567
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรก : เมื่อ 12 มีนาคม 2567
website : https://www.silpa-mag.com/history/article_128959

[ปริศนาธรรม “รองเท้าฟองน้ำ” แสนทรหด]

.



ปริศนาธรรม “รองเท้าฟองน้ำ” แสนทรหด

รองเท้าฟองน้ำคู่นี้ชราภาพมากแล้ว มันเต็มไปด้วยบาดแผล และริ้วรอยแห่งความบอบช้ำ คงจะผ่านการเดินทางสมบุกสมบันมาอย่างยาวนาน ไม่ว่าใครจะสวมใส่แล้วพามันเหยียบย่ำไปในที่หนใดก็ตาม จะเป็นหนทางที่เต็มไปด้วยขวากหนามดินโคลนสกปรก หรือหนทางที่ปูลาดด้วยผืนพรมที่มีลวดลายอันวิจิตรงดงาม รองเท้าก็มิเคยได้รังเกียจรังงอน

แม้ทุกย่างก้าวจะสร้างความบอบช้ำให้กับมันมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ตาม แต่มันก็ยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างทรหด บางครั้งเหยียบถูกเศษแก้ว หรือเศษหินแหลมคมจนพื้นมันฉีกขาด แต่มันก็ยังพอคงสภาพอยู่ได้ แม้มันจะเก่าชราคร่ำคร่าจนหาความงามมิได้ แต่มันก็ยังทำหน้าที่ปกป้องฝ่าเท้าของผู้ที่เหยียบย่ำอยู่บนตัวมันได้อย่างดีเยี่ยมจนวินาทีสุดท้าย…

วินาทีที่เจ้าของจะโยนมันทิ้งไปอย่างโหดเหี้ยมอำมหิตสู่สิ่งที่เรียกว่า…ถังขยะ คือที่สุดท้ายของทุกสรรพสิ่งก่อนที่จะถูกย่อยสลายไป

ร่างกายของคนเราก็เปรียบเหมือนรองเท้าฟองน้ำคู่นี้ ใจก็เปรียบเหมือนคนที่เหยียบย่ำลงไปบนรองเท้า ใจนี้ก็อาศัยร่างกายท่องเที่ยวไปกระทำสิ่งต่าง ๆ อย่างมากมาย ทั้งเรื่องดี เรื่องชั่ว สมกับคำกล่าวที่ว่า  “ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว” อย่างแท้จริง

@@@@@@@

กาลเวลาที่ผ่านไป ก็บีบคั้นให้ร่างกายต้องชำรุดทรุดโทรมแก่ชราคร่ำคร่าอยู่ตลอดเวลา แม้ใจจะพยายามบำรุงบำเรอร่างกายนี้อย่างทะนุถนอมสักปานใด ยาดี ๆ อาหารดี ๆ มีเท่าไหร่ก็ไขว่คว้าหามาทุ่มเทให้กับมันหมด ก็ไม่อาจช่วยให้ร่างกายนี้สามารถต้านทานการบดขยี้ของโรคาพยาธิทั้งปวงได้

ยิ่งบางคนเอาสุรายาเมามาปรนเปรอร่างกาย ก็ยิ่งทำให้ร่างกายนี้ถึงความวิบัติพินาศเร็วยิ่งขึ้น เหมือนรองเท้าคู่นั้น ถ้าเจ้าของไม่ใช้มันอย่างระมัดระวัง มันก็คงถึงแก่ความหายนะเร็วขึ้นกว่าที่ควรจะเป็น แต่รองเท้าก็มิได้ทำตัวให้เป็นภาระแก่ผู้เป็นเจ้าของมันสักเท่าไหร่นัก

ร่างกายคนเราก็เป็นฉันนั้น คงทำหน้าที่รับใช้ใจนี้ไปจนถึงวินาทีสุดท้าย… จะต่างกันก็แต่ร่างกายใช่จะไม่เป็นภาระเหมือนรองเท้า

ร่างกายย่อมเป็นภาระอันหนักอึ้งของใจเพราะใจจำต้องถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูร่างกายให้ดีตลอดเวลา แต่กายก็หาดีด้วยไม่ ยังคงเอาโรคภัยไข้เจ็บ ความแก่ชราคร่ำคร่ามากวนใจ ให้ใจต้องเผชิญกับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอยู่เสมอ ๆ

จนวินาทีสุดท้ายที่ใจจำต้องสลัดร่างกายนี้ทิ้งไป ใจก็ต้องเผชิญกับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส จนกว่าจะสิ้นลม…

ป่าช้าคือที่สุดท้ายอันเป็นที่รวมลงของทุกสรรพสัตว์ ก่อนที่ร่างกายจะแตกทำลายไปตามกฏแห่ง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

@@@@@@@

การเดินทางท่องเที่ยวอันยาวนานของร่างกายก็จบลงที่ตรงนี้ ท่ามกลางเสียงร้องไห้คร่ำครวญ หรือเสียงด่าทอของผู้คนที่หลงรักหลงชังในร่างกายอันนี้

แต่ใจไม่ได้จบลงพร้อมกับร่างกายเลย ใจเป็นธาตุอมตะที่ไม่มีวันตาย ไม่มีวันแตกสลาย ใจยังได้ไปต่อ… ไปหาร่างกายใหม่มาเป็นเครื่องอาศัยอยู่ต่อไป

เหมือนเจ้าของรองเท้า โยนรองเท้าคู่เก่าทิ้งลงถังขยะไปแล้ว ก็ไปหารองเท้าคู่ใหม่มาใส่แทน จะไฉไลกว่าเก่าหรือจะอัปลักษณ์กว่าเก่า ก็สุดแล้วแต่เงินในกระเป๋าจะบันดาลให้เป็นไป

ใจก็เฉกเช่นเดียวกัน เมื่อสลัดร่างกายนี้ทิ้งไปแล้ว ใจก็จะไปหาร่างกายใหม่มาใส่แทน จะได้ดีกว่าเก่า หรือจะเลวร้ายกว่าเก่า ก็สุดแล้วแต่ความดี กับความชั่วที่สั่งสมเอาไว้ตอนเป็น ๆ อยู่นั่นแล จะบันดาลให้เป็นไป

ชื่อว่า “ความดี” จึงถือเป็นสิ่งจำเป็นที่ใจทุกดวงจะต้องเก็บสั่งสมให้มากเข้าไว้ อย่าได้รีรอเมินเฉยจนลมหายใจสุดท้ายมาเยือน

                                     เสียงธรรม จากดอยแสงธรรม




Thank to : https://www.thairnews.com/ปริศนาธรรม-รองเท้าฟองน/
โดย thairnews - 27/09/2562

[เสียงกลอง เสียงระฆัง เสียงแห่งสัญลักษณ์ “วิถีไทย-วิถีพุทธ”]

 

เสียงกลอง เสียงระฆัง เสียงแห่งสัญลักษณ์ “วิถีไทย-วิถีพุทธ”






ตีกลอง ตีฆ้อง ตีระฆัง

ในสมัยก่อนบ้านเมืองยังไม่เจริญอย่างในปัจจุบันนี้ นาฬิกามักจะมีเฉพาะตามวัดเท่านั้น พระท่านก็ต้องตีกลองหรือฆ้องระฆัง เป็นสัญญาณบอกให้ทราบเวลาเป็นระยะๆ ไป เช่น ในเวลา ๑๘.๐๐ น. ตามวัดต่างๆ ในชนบทท่านมักจะ ย่ำกลอง หรือ ย่ำฆ้อง ย่ำระฆัง เพื่อบอกเวลาให้ชาวบ้าน ด้วยเหตุที่ทุกวันนี้ชาวบ้านมักมีนาฬิกาใช้กันทั่วไปแล้ว การย่ำกลอง ย่ำฆ้อง หรือย่ำระฆัง ในปัจจุบันจึงชักค่อยๆ หมดไป

แต่ก็ยังคงพอได้ยินเสียงกลองเพล เสียงระฆัง รวมทั้งเสียง “ย่ำกลองย่ำฆ้อง” อยู่บ้าง จากวัดใน จ.นครปฐม สมุทรสาคร สมุทรสงคราม นนทบุรี ปทุมธานี และ จ.พระนครศรีอยุธยา

เสียงกลองจากวัดที่เราได้ยินกันจนคุ้นหู คือ การตีกลองเพล เวลา ๑๑.๐๐ น. เพื่อบอกเวลาฉันเพล ทั้งนี้จะตีโดยใช้ไม้เดียว ๓ ลา หน่วยวัดจังหวะที่ว่า “ลา” มาจากการรัวกลองหรือระฆังจนข้อมือล้า จากช้าไปเร็วสุด จบด้วยการตี ๓ ส่วนเสียงระฆังนั้นหลายคนอาจจะไม่ค่อยได้ยินเท่าไรนัก โดยเฉพาะคนที่อาศัยอยู่ในเมือง

การตีระฆัง ถ้าเป็นช่วงในพรรษาจะมีการตีระฆังในช่วงเช้ามืดทุกวัน เวลาประมาณ ๐๔.๐๐-๐๔.๓๐ น. โดยจะตี ๓ ลา และจะตีนานถึง ๓๐ นาที เพื่อปลุกพระให้ตื่นจากการจำวัด เพื่อลงประชุมทำวัตรสวดมนต์เช้ามืด เป็นการกำจัดกิเลส ทำตนให้เป็นเขตนาบุญ

เมื่อออกบิณฑบาตโปรดญาติโยมในเวลาเช้า โยมจะได้บุญมากๆ จะมีผลต่อความเจริญของผู้ใส่บาตร ในขณะเดียวกัน ยังเป็นการส่งสัญญาณให้ชาวบ้านลุกขึ้นมาเตรียมกับข้าวกับปลาใส่บาตร อย่างไรก็ตาม การตีระฆังจะมีการตีอีก ๒ ช่วงเวลา เพื่อสวดมนต์ทำวัตร คือ
   ครั้งแรก ตีประมาณ ๐๘.๐๐ น. เพื่อส่งสัญญาณให้พระลงทำวัตรเช้า และ
   ตีอีกครั้งหนึ่งเวลาประมาณ ๑๖.๐๐ น จะตี ๓ ลา
   ทั้งนี้จะใช้เวลาตีไม่เกิน ๑๐-๑๕ นาที เพื่อส่งสัญญาณให้พระลงประชุมทำวัตรเย็น

เหตุที่ใช้เวลาตีนานต่างกัน เพราะตอนเช้ามืดพระท่านง่วง กลัวจะนอนเพลินไป ไม่ได้ลุกขึ้นทำวัตรเช้ามืด ส่วนตอนเย็นพระท่านตื่นอยู่แล้ว

@@@@@@@

สำหรับความพิเศษของการตีกลองตีระฆังส่งสัญญาณการทำวัตรนั้น ต้องยกให้ การตีกลองตีระฆังย่ำค่ำ กล่าวคือ ในช่วงพรรษา เมื่อทำวัตรเย็นจบแล้ว ประมาณ ๑๗.๓๐-๑๘.๐๐ น. จะมีการตีกลองย่ำค่ำ ซึ่งเป็นการตีกลองและระฆังประสานเสียงกัน โดยตีกลอง ๔ ครั้ง เป็นจังหวะ ตะ-ลุ่ม-ตุ่ม-ตุ่ม ทั้งนี้จะตีระฆังพร้อมๆ กับกลองในจังหวะตุ่มสุดท้ายพร้อมกัน จากนั้นก็จะเร่งจังหวะเร็วขึ้น ต่างรูปต่างรัวจนรัวไม่ไหว จึงเป็นอันว่าเสร็จ ๑ ลา และจะต้องตีเช่นนี้อีก ๒ ลา รวมเป็น ๓ ลา และทิ้งท้ายอีก ๓ ครั้ง เป็นการประกาศชัยชนะกิเลสของพระวัดนั้นๆ โดยผู้ที่อยู่ทางบ้าน หรือไกลออกไป เมื่อได้ยินเสียงกลองย่ำค่ำ ก็จะยกมือขึ้นประนมจบศีรษะอนุโมทนาบุญ

นอกจากนี้แล้ว ยังมีการตีกลองและระฆังอีก ๒ เรื่อง คือ

   ๑. ตีเมื่อมีเหตุร้ายเกิดขึ้นในวัด เช่น ไฟไหม้ โจรปล้น พระภิกษุมรณภาพ หรือต้องอาบัติหนักถึงขั้นปาราชิก ทั้งนี้ จังหวะการตีกลองระฆังไม่เป็นจังหวะเหมือนย่ำค่ำ จะเป็นการตีรัวทั้งกลองและระฆัง เมื่อชาวบ้านได้ยินก็จะรีบออกไปที่วัดทันที และ

   ๒. ตีเมื่อเกิดจันทรคราส และสุริยคราส ก็จะตีกลองระฆัง แต่ใช้การตีแบบจังหวะย่ำหรือลีลาย่ำค่ำ จนกว่าจันทรคราส และสุริยคราสจะคลาย อันนี้ต้องใช้พระเณรหลายรูป ส่วนใหญ่ก็จะตีกันจนมือพอง ขณะเดียวกัน ชาวบ้านก็จะตีปี๊บ ตีเกราะ เคาะไม้ เพื่อให้พระราหูคลายจากการอมพระอาทิตย์ พระจันทร์

อีกคติหนึ่งเนื่องจากพระเป็นโหราจารย์ คำนวณสุริยจักรวาลได้ เช่นเดียวกับ ร.๔ เป็นการส่งสัญญาณให้ชาวบ้านดูท้องฟ้า “สมเด็จพระญาณวโรดม” อดีตเจ้าอาวาสวัดเทพศิรินทราวาส กทม. ท่านเคยอบรมพระเณรที่เรียนใน มมร.ว่า

    "พระเณรเดี๋ยวนี้ละเลยไม่ศึกษาวิถีพุทธวิถีไทย เรื่องตีกลองตีระฆัง บางรูปขึ้นไปบนหอระฆังได้คว้าไม้ตีระฆัง ก็ตีจ้ำเอ้า จำเอา ตี ๓ ลา ไม่ถึง ๕ นาที หมาอ้าปากจะหอนสักหน่อยก็ตีจบซะแล้ว ส่วนบางรูปก็ตีอ้อยสร้อย  หมาหอนจะขาตะไกค้างก็ยังตีไม่จบ"

นี่เป็นการแสดงความห่วงใยกระตุ้นให้พระเณรได้ศึกษา และรักษาวิถีพุทธวิถีไทย และวัฒนธรรมทางศาสนา

@@@@@@@

ประเพณีตีกลองของภาคอีสาน

1. ประเพณีตีกลองเดิก(ดึก)

กลองดึก คือ กลองตีสัญญาตอนเวลาประมาณ ๐๓.๐๐-๐๔.๐๐ น. เพื่อเป็นสัญญาณเตือนให้ประชาชนรู้ว่า ถึงวันโกนวันพระ (ขึ้นหรือแรม ๗-๘-๑๔ และ ๑๕) แล้ว ให้งดเว้นสิ่งที่ควรงด ตื่นขึ้นมาสมาทานศีล ไหว้พระสวดมนต์ เจริญภาวนา กลองดึกนี้เป็นสัญญาณเตือนก่อนตื่นนอน เพื่อให้ลุกขึ้นประกอบกรรมดีแต่เช้า กลางวันจะตั้งใจทำอะไรดีก็จะเตรียมตัวไว้แต่เช้า และจะไปบำเพ็ญความดีทั้งวัน ในวันโกนวันพระทั้งสองวัน เพื่อเตือนพระภิกษุสงฆ์ และญาติโยมว่า เป็นวันพระที่จะต้องทำกิจทางพระพุทธศาสนา

2. ส่วนประเพณีตีกลองแลง

คือ การตีกลองสัญญาณในตอนเย็น เพราะคำว่า แลง หมายถึง ช่วงตอนเย็นเป็นเวลาระหว่างเวลา ๑๕.๐๐-๑๖.๓๐ น. จะตีกันในวันโกนวันพระขึ้นและแรม ในวันขึ้น ๘, ๑๔ และ ๑๕ ค่ำ ของทุกเดือน เมื่อถึงเวลา ๑๕.๐๐ น. จะมีการตีกลองแลง วันดังกล่าวเป็นวันพระ พระภิกษุสามเณรจะหยุดการศึกษาเล่าเรียน จะซักสบง จีวร ปัดกวาดบริเวณวัดให้สะอาด ลงฟังเทศน์ในวันพระ สำหรับญาติโยมจะหยุดพักงานมาทำบุญรักษาศีล ฟังเทศน์ การตีกลองแลงจะมีเฉพาะในพรรษาเท่านั้น

3. ในขณะที่ประเพณีตีกลองงัน

คือ การตีกลองเวลาค่ำคืนประมาณ ๑๙.๐๐-๒๐.๐๐ น. ซึ่งจะตีทุกวันในช่วงเข้าพรรษา จุดมุ่งหมายของการตี นอกจากจะเป็นการรักษาประเพณีในช่วงเข้าพรรษาเอาไว้แล้ว ยังเป็นการให้สัญญาแก่คนหนุ่มสาวไปร่วมกันที่บริเวณวัด ซึ่งเรียกว่า ลงวัด เพื่อทำกิจกรรมร่วมกัน เช่น ดายหญ้า ฝึกร้องสารภัญญ์ เป็นต้น

ในสมัยก่อน จะมีการตีกลองงัน บรรดาชายหนุ่มหญิงสาว จะนำเครื่องสักการะ มีดอกไม้ ธูป เทียน หมากพลู บุหรี่ ไปถวายวัด แล้วพากันทำวัตรค่ำ รับศีลฟังเทศน์ หากมีเวลาก็จะหันสรภัญญ์ หรืออบรมศีลธรรมพอสมควร




ขอขอบคุณ :-
ไตรเทพ ไกรงู : รายงาน
https://www.thairnews.com/เสียงกลอง-เสียงระฆัง-เสี/
โดย thairnews - 04/10/2561

[องค์แห่งทักษิณาทาน |กองบุญใหญ่ที่นับไม่ได้ ประมาณไม่ได้ เป็นบุญอันเลิศ]

.



องค์แห่งทักษิณาทาน |กองบุญใหญ่ที่นับไม่ได้ ประมาณไม่ได้ เป็นบุญอันเลิศ


๗. ทานสูตร ว่าด้วยองค์แห่งทักษิณาทาน

[๓๗] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี สมัยนั้น อุบาสิกาชื่อนันทมาตา ชาวเมืองเวฬุกัณฑกะ ถวายทักษิณาอันประกอบด้วยองค์ ๖ ในหมู่ภิกษุมีพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะเป็นประธาน

พระผู้มีพระภาคได้ทรงเห็นอุบาสิกาชื่อนันทมาตาชาวเมืองเวฬุกัณฑกะนั้นแล้ว จึงรับสั่งเรียกภิกษุทั้งหลายมาตรัสว่า ภิกษุทั้งหลายอุบาสิกาชื่อนันทมาตาชาวเมืองเวฬุกัณฑกะนั้น ถวายทานอันประกอบด้วยองค์ ๖ ในหมู่ภิกษุมีสารีบุตรและโมคคัลลานะเป็นประธาน

    @@@@@@@

    ทักษิณาอันประกอบด้วยองค์ ๖ เป็นอย่างไร.?
    คือ ฝ่ายทายก(ผู้ให้) มีองค์ ๓ ประการ , ฝ่ายปฏิคาหก(ผู้รับ) มีองค์ ๓ ประการ
             
    องค์ ๓ ประการของทายก อะไรบ้าง.?
    คือ ทายกในธรรมวินัยนี้
       ๑. ก่อนให้ก็มีใจดี
       ๒. กำลังให้ก็ทำจิตให้เลื่อมใส
       ๓. ครั้นให้แล้วก็มีใจเบิกบาน
    นี้คือองค์ ๓ ประการของทายก

    องค์ ๓ ประการของปฏิคาหก อะไรบ้าง.?
    คือ ปฏิคาหกในธรรมวินัยนี้
       ๑. เป็นผู้ปราศจากราคะ หรือปฏิบัติเพื่อกำจัดราคะ
       ๒. เป็นผู้ปราศจากโทสะ หรือปฏิบัติเพื่อกำจัดโทสะ
       ๓. เป็นผู้ปราศจากโมหะ หรือปฏิบัติเพื่อกำจัดโมหะ
    นี้คือองค์ ๓ ประการของปฏิคาหก

    องค์ ๓ ประการของทายก , องค์ ๓ ประการของปฏิคาหก มีด้วยประการฉะนี้
    ภิกษุทั้งหลาย ทักษิณาอันประกอบด้วยองค์ ๖ เป็นอย่างนี้แล

    @@@@@@@
                                                 
    ภิกษุทั้งหลาย การกำหนดประมาณบุญแห่งทักษิณาอันประกอบด้วยองค์ ๖ อย่างนี้ว่า ‘ห้วงบุญ ห้วงกุศลมีประมาณเท่านี้ นำความสุขมาให้ มีอารมณ์ดีเลิศ(๑-) มีวิบากเป็นสุข เป็นไปเพื่อสวรรค์ เป็นไปเพื่อเกื้อกูล เพื่อสุขที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ’ มิใช่ทำได้ง่าย แท้จริง ห้วงบุญ ห้วงกุศลแห่งทักษิณานั้นถึงการนับว่า ‘เป็นกองบุญใหญ่ที่นับไม่ได้ ประมาณไม่ได้’

    เปรียบเหมือนการกำหนดปริมาณของน้ำในมหาสมุทรว่า ‘น้ำมีปริมาณเท่านี้ อาฬหกะ น้ำมีปริมาณเท่านี้ ๑๐๐ อาฬหกะ น้ำมีปริมาณเท่านี้ ๑,๐๐๐ อาฬหกะ หรือน้ำมีปริมาณเท่านี้ ๑๐๐,๐๐๐ อาฬหกะ’ มิใช่ทำได้ง่าย แท้จริง น้ำในมหาสมุทรนั้นถึงการนับว่า ‘เป็นห้วงน้ำใหญ่ที่นับไม่ได้ ประมาณไม่ได้’ ฉันใด

    ภิกษุทั้งหลาย การกำหนดประมาณบุญแห่งทักษิณาอันประกอบด้วยองค์ ๖ อย่างนี้ว่า ‘ห้วงบุญ ห้วงกุศลมีประมาณเท่านี้ นำความสุขมาให้ มีอารมณ์ดีเลิศ มีวิบากเป็นสุข เป็นไปเพื่อสวรรค์ เป็นไปเพื่อเกื้อกูล เพื่อสุขที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ’ มิใช่ทำได้ง่าย แท้จริง ห้วงบุญ ห้วงกุศลของทักษิณานั้น ถึงการนับว่า ‘เป็นกองบุญใหญ่ที่นับไม่ได้ ประมาณไม่ได้’ ฉันนั้น

    @@@@@@@

ทายกก่อนให้ก็มีใจดี เมื่อกำลังให้ก็ทำจิตให้เลื่อมใส ครั้นให้แล้วก็มีใจเบิกบาน นี้เป็นความถึงพร้อมแห่งยัญ(๒-)

ปฏิคาหกผู้สำรวมประพฤติพรหมจรรย์ทั้งหลาย คือ ท่านผู้ปราศจากราคะ ปราศจากโทสะ ปราศจากโมหะ ไม่มีอาสวะ ย่อมเป็นเขตที่สมบูรณ์แห่งการให้

ทายกต้อนรับปฏิคาหกด้วยตนเอง ถวายทานด้วยมือตนเอง ยัญนั้นย่อมมีผลมาก เพราะตน(ทายกผู้ให้ทาน) และเพราะผู้อื่น(ปฏิคาหก)เป็นบัณฑิตผู้เป็นนักปราชญ์ มีศรัทธา มีใจพ้นแล้ว(๓-) บูชายัญอย่างนี้ ย่อมเข้าถึงโลกที่ปราศจากความเบียดเบียน เป็นสุข

                                           ทานสูตรที่ ๗ จบ


เชิงอรรถ :-
(๑-) มีอารมณ์ดีเลิศ ในที่นี้หมายถึงให้กามคุณ ๕ ประการ มีรูปเป็นต้นที่เลิศ (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๕๑/๓๔๘)
(๒-) ยัญ ในที่นี้หมายถึงทาน หรือเครื่องไทยธรรม (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๔๐/๓๔๑, องฺ.ฉกฺก.อ. ๓/๓๗/๑๑๘)
และดู ขุ.เปต. (แปล) ๒๖/๓๐๕/๒๑๖
(๓-) มีใจพ้นแล้ว หมายถึงมีใจพ้นจากความตระหนี่ลาภเป็นต้น (องฺ.ฉกฺก.อ. ๓/๓๗/๑๑๘)




ขอขอบคุณ :-
ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๒ หน้า : ๔๘๖-๔๘๗ | พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ , พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ [ฉบับมหาจุฬาฯ] อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต , ๔. เทวตาวรรค , ๗. ทานสูตร
website : https://84000.org/tipitaka/attha/m_siri.php?B=22&siri=288
ภาพจาก : https://uttayarndham.org/dhama-daily




อรรถกถาทานสูตรที่ ๗ 
             
พึงทราบวินิจฉัยในทานสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า เวฬุกณฺฏกี ได้แก่ เป็นชาวเมืองเวฬุกัณฏกะ.
บทว่า ฉฬงฺคสมนฺนาคตํ ความว่า ประกอบไปด้วยองค์คุณ ๖ ประการ.
บทว่า ทกฺขิณํ ปติฏฐาเปติ ความว่า ถวายทาน.

บทว่า ปุพฺเพว ทานา สุมโน ความว่า เป็นผู้ถึงความโสมนัสตั้งเดือนหนึ่งว่า เราจักถวายทาน.
อธิบายว่า บุรพเจตนา ในคำว่า ปุพฺเพว ทานา สุมโน นี้ ย่อมมีแก่ผู้เริ่มต้นทำนา โดยคิดอยู่ว่า เราจักถวายทานด้วยข้าวกล้าที่เกิดจากนานี้ จำเดิมแต่กาลที่เกิดความคิดขึ้นว่า เราจักถวายทาน.
               
ส่วนมุญจนเจตนา(ความตั้งใจสละ) ที่ตรัสไว้อย่างนี้ว่า เมื่อให้ย่อมยังจิตให้ผ่องใสดังนี้ ย่อมมีได้ในเวลาให้ทานเท่านั้น แต่อปรเจตนานี้ว่า ครั้นให้แล้วก็มีจิตปลาบปลื้มดังนี้ ย่อมมีแก่ผู้ระลึกถึงในภายหลัง ในกาลต่อๆ มา.
               
@@@@@@@

บทว่า วีตราคา ได้แก่ พระขีณาสพผู้ปราศจากราคะ.
บทว่า ราควินยาย วา ปฏิปนฺนา ความว่า ดำเนินปฏิปทาที่เป็นเหตุนำราคะออกไป.

และเทศนานี้เป็นเทศนาอย่างอุกฤษฏ์ แต่มิใช่สำหรับพระขีณาสพอย่างเดียวเท่านั้น แม้พระอนาคามี พระสกทาคามี พระโสดาบัน โดยที่สุดแม้สามเณรผู้ถือภัณฑะบวชแล้วในวันนั้น ทักษิณาที่ถวายแล้วย่อมชื่อว่าประกอบไปด้วยองค์ ๖ ทั้งนั้น. เพราะว่า แม้สามเณรก็บวชเพื่อโสดาปัตติมรรคเหมือนกัน.

ความบริบูรณ์แห่งทาน ชื่อว่า ยัญสัมปทา.

บทว่า สญฺญตา ความว่า สำรวมแล้วด้วยคำสำรวมคือศีล.
บทว่า สยํ อาจมยิตฺวาน ความว่า ตนเองล้างมือ ล้างเท้า แล้วล้างหน้า.
บทว่า สเกหิ ปาณิภิ ความว่า ด้วยมือของตน. ปาฐะเป็น สเยหิ ก็มี.

บทว่า สทฺโธ ได้แก่ เชื่อคุณพระรัตนตรัย.
บทว่า มุตฺเตน เจตสา ความว่า มีจิตหลุดพ้นจากความตระหนี่ในลาภ เป็นต้น.
บทว่า อพฺยาปชฺฌํ สุขํ โลกํ ได้แก่ เทวโลกที่ปราศจากทุกข์ มีแต่สุข และโสมนัสอันโอฬาร.

                             จบอรรถกถาทานสูตรที่ ๗               




ขอขอบคุณ :-
ภาพจาก : pinterest
website : https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=308

[ตามไปดู ยกโบสถ์วัดใหม่ยายแป้น “๑ เดียว” ในกรุงเทพมหานคร]

.



ตามไปดู ยกโบสถ์วัดใหม่ยายแป้น “๑ เดียว” ในกรุงเทพมหานคร

“ผู้เขียน” บวชเรียนมา 15 พรรษา  เป็นสามเณร 8 ปี และเป็นพระภิกษุอีก 7 ปี  ผ่านโบสถ์มาแล้วไม่ต่ำกว่า 10 โบสถ์ คือ อาศัยวัดมาแล้วไม่ต่ำกว่า 10 วัด ทั้งชั่วคราวและจำพรรษา ยังไม่เคยไปร่วมกิจกรรม “ยกโบสถ์” สักครั้งหนึ่งในช่วิต  ส่วนใหญ่ไปร่วมงาน “ปิดทองฝังลูกนิมิต” หรือไม่ก็ “งานวัดประจำปี” น้อยสุดเคยร่วมแค่ “ทาสีโบสถ์”

พระพรหมวชิรปัญญาจารย์  (ป.ธ.9 ราชบัณฑิต) เจ้าอาวาสวัดราชโอสาราม ได้อธิบายความหมายคำว่า “โบสถ์” ไว้ว่า  เป็นคำเรียกสถานที่สำหรับพระสงฆ์ใช้ประชุมกันทำสังฆกรรมตามพระวินัย เช่นสวดพระปาติโมกข์ ให้อุปสมบท มีสีมาเป็นเครื่องบอกเขต คำว่า โบสถ์ เป็นคำที่ใช้เฉพาะในพระพุทธศาสนา

“โบสถ์” เรียกเต็มคำว่า อุโบสถ หรือโรงอุโบสถ ถ้าเป็นของพระอารามหลวงเรียกว่า พระอุโบสถ บางถิ่นเรียกว่า สีมา หรือสิม

“โบสถ์” เป็น “สถานที่ศักดิ์สิทธิ์”  เป็นที่ “ประทับของพระพุทธเจ้า” เป็นเขตแดนที่พระเจ้าแผ่นดินพระราชทานให้แก่สงฆ์เป็นพิเศษ เรียกว่า “วิสุงคามสีมา” ก่อนที่จะมาเป็นโบสถ์ที่ถูกต้องตามพระวินัยจะต้องมีสังฆกรรมที่เรียกว่าผูกสีมา หรือผูกพัทธสีมาก่อน

@@@@@@@

ส่วนคำว่า “พัทธสีมา” พระพรหมวชิรปัญญาจารย์ ได้ให้ความหมายไว้ว่า สีมา หมายถึงเขตหรือแดนที่กำหนดไว้สำหรับทำสังฆกรรมของสงฆ์ เป็นเขตชุมนุมสงฆ์โดยเฉพาะ ซึ่งพระสงฆ์กำหนดว่าผู้อยู่ในเขตนั้นจะต้องร่วมกันทำสังฆกรรมโดยความพร้อมเพรียงกัน

“พัทธสีมา” หมายถึงสีมา หรือเขตแดนที่พระสงฆ์ผูกไว้แล้ว คือพระสงฆ์ร่วมกันกำหนดให้เป็นเขตทำสังฆกรรมตามพระวินัย เรียกพิธีกรรมที่กำหนดอย่างนั้นว่า ผูกสีมา โดยทั่วไปเรียกพัทธสีมาว่า โบสถ์ หรืออุโบสถ เขตหรือแดนที่จะผูกเป็นพัทธสีมานั้น จะต้องได้รับอนุญาตจากทางราชการก่อน เพราะต้องเป็นเขตแยกต่างหากจากเขตแดนบ้าน ซึ่งเรียกว่า “วิสุงคามสีมา”

โบสถ์ เป็น “ศาสนสำคัญ” ในทางพระพุทธศาสนา เป็นสถานที่สร้าง “คน” เสกคน ให้เป็น “พระภิกษุ”
ยุคโบราณ มีคำกล่าวว่า “คนร้าย”  หนีเจ้าหน้าที่รัฐ เมื่อหนีเข้าไปใน “โบสถ์” เจ้าหน้าที่รัฐก็จะไม่ตามจับ เพราะถือว่าเป็น สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ และหมายความถึงว่า “ผู้ร้าย” ตนนั่น ยอมมอบตัวไว้ใน พระพุทธศาสนา แล้ว





“ผู้เขียน” ไปดูการ “ยกโบสถ์” วัดใหม่ยายแม้น เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นวัดสร้างขึ้นในรัชสมัยรัชกาลที่ 3 คือ ประมาณปี 2390 โดย “คุณยายแม้น สตรีชาวมอญ”  หลักฐานเหล่านี้มีทั้ง “ระฆังใบเก่า” และบนหลังคาอุโบสถหลังเก่ามีไก่ 2 ตัว ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ว่าสร้างเสร็จในปีระกา 2391

แต่ความจริง วัดแห่งนี้น่าจะมีอายุมากกว่านี้ เพราะธรรมดาทั่วไปคนมอญหรือคนไทยยุคเก่าเวลาจะสร้างวัดต้องนิมนต์พระมาอยู่ก่อน มาจำพรรษาสัก 5 -10 พรรษา เมื่อเห็นว่าพระอยู่ได้ ชาวบ้านศรัทธา จึงสร้างวัดแบบมั่นคงและถาวร

“วัดใหม่ยายแป้น” เจ้าอาวาสรูปก่อน ๆ มาจากภาคใต้คือ “จังหวัดพัทลุง” เป็นส่วนใหญ่ เพราะสืบเชื้อจากรุ่นต่อรุ่น ปัจจุบันก็ยังมีคนในตระกูล “ณ พัทลุง” มาคอยดูและอุปถัมภ์วัดอยู่ ซึ่งตระกลู ณ พัทลุงนี้ก็ใช่ใครอื่นๆ คือ “สายคุณหญิงแป้น” ที่ไปแต่งงานกับ “พระยาพัทลุงขุนคางเหล็ก” แล้วตามไปอยู่ภาคใต้ ตั้งรกรากอยู่ที่นั้น

เมื่อแต่งงานแล้ว “ขุนคางเหล็ก” ท่านก็เปลี่ยนจากการนับถือศาสนาอิสลามมาเป็นชาวพุทธ ไม่เหมือนยุคนี้..ใครแต่งงานกับคนอิสลามต้องเข้านับถือรีตอิสลามทันที ไม่ว่าจะเป็น “ชายหรือหญิง”

@@@@@@@

“เจ้าคุณหรรษา” พระเมธีวัชรบัณฑิต เจ้าอาวาสวัดใหม่ยายแป้น ท่านเป็น “พระนักวิชาการ” มีตำแหน่งทางวิชาการ นอกจาก เป็น “ด๊อกเตอร์” แล้ว ยังได้รับโปรดเกล้าฯ เป็น “ศาสตราจารย์” ด้วย หากนับพระภิกษุในประเทศไทยเป็นรูปที่ 4 ของคณะสงฆ์
   - รูปแรก คือ พระพรหมบัณฑิต
   - รูปที่ 2 พระธรรมวัชรบัณฑิต
   - รูปที่ 3 พระมหาบุญเลิศ อินฺทปญฺโญ ซึ่งอยู่วัดใหม่ยายแป้นเช่นกัน และ
   - รูปที่ 4 ก็คือ พระเมธีวัชรบัณฑิต หรือ “เจ้าคุณหรรษา” 

“ผู้เขียน” ยกมาเล่าแบบนี้เพื่อสื่อถึงว่า “โบสถ์” วัดใหม่ยายแป้น มิใช่โบสถ์ธรรมดา เป็นโบสถ์ที่ “สร้างพระนักวิชาการ” รับใช้สังคม รับใช้คณะสงฆ์ ถึง 2 รูป ยังไม่มีวัดใดทำได้ ขนาด “วัดหลวง”  วัดดัง ๆ ที่ว่ามีเงินเยอะ คนไปท่องเที่ยวเยอะ มีพระจำพรรษาเยอะ ยังสู้ “โบสถ์วัดใหม่ยายแป้น” วัดราษฎร์ไม่ได้

“ผู้เขียน” ถาม “เจ้าคุณหรรษา” ว่าใช้งบประมาณเท่าไร ท่านบอกว่าประมาณ 20 ล้านบาท ใช้เวลา 5 ปี  เพราะ “ยกโบสถ์” ขึ้นมาทั้งหลังตอนนี้ยังไม่มีเจ้าภาพหลัก ไม่มีเจ้าภาพรายใหญ่

สาเหตุที่ยกท่านบอกว่า เพราะวัดติดคลอง เวลาฝนตกน้ำทะลักขึ้นมาท่วมลานโบสถ์ และที่สำคัญพื้นลานโบสถ์ ต่ำมาก ในขณะที่ “ลานวัด” ถมที่สูง ระยะยาวปล่อยไว้นานโบสถ์ “จะทรุด”



“ผู้เขียน” ไม่กล้าถามต่อว่า งบประมาณสูงขนาดนี้เอาที่ไหน เพราะเท่าที่มีประสบการณ์รู้ว่า “พระนักวิชาการ” หาเงินยาก จะออกปากบอกโยม..“กระด้างปาก อาย เขิน เกรงใจ ไม่กล้า” ไม่เหมือนพวก “พระหมอดู-พระปลูกเสก-พระสร้างวัตถุมงคล” พวกนี้โยมเข้าหาเยอะ เงินแค่ 20 ล้าน สร้างพระรุ่นเดียว อย่าว่าแต่ “ยกโบสถ์” เลย สร้างโบสถ์ “ทั้งหลัง” ยังได้สบาย

ตอนนี้พระสงฆ์วัดใหม่ยายแป้น “เดือดร้อน” เวลาลงพระปาฏิโมกข์ คนในชุมชนบวช ต้องไปอาศัยวัดใกล้เคียง ยังคิดอยู่ว่า “รับกฐิน” ปีนี้จะไปทำ “สังฆกรรม” ที่ใด

เท่าที่สืบค้นหาข้อมูลดู การยกโบสถ์ มีอานิสงส์มาก ไม่ต้องคิดอื่นไกล “โบสถ์” คือสถานที่ สร้างคนให้เป็นพระ แค่เป็นเจ้าภาพบวชพระภิกษุ ชาวพุทธเราถือว่าได้บุญ ได้อานิสงส์มากแล้ว นี่คือ “อุโบสถ” สถานที่ “สร้างคนให้เป็นพระ” น่าจะสุดยอดแห่งบุญแล้ว 

และเท่าที่สอบถามจากเพื่อนๆบ้าง พระภิกษุสงฆ์บ้าง ณ ตอนนี้ วัดใหม่ยายแป้น น่าจะเป็นวัดเดียวในกรุงเทพมหานคร ที่ “ยกใหม่” ส่วนวัดอื่นๆ ยังไม่มีข้อมูลว่ามีการยกโบสถ์แล้วบูรณะใหม่เหมือน “วัดใหม่ยายแป้น”

@@@@@@@

ยกโบสถ์ ยกชีวิต “สายมู” บอกว่า “แก้เคราะห์” ได้ทุกชนิด ทั้งเจ็บป่วย ค้าขาย และอุทิศส่วนกุศลให้ “เจ้าเวร-นายกรรม” เป็นต้น

“ผู้เขียน”จึงเชิญชวนชาวพุทธ หากท่านใดเห็นว่าการยกโบสถ์สำคัญต่อวัด สำคัญต่อพระพุทธศาสนาขอเชิญชวน “ร่วมด้วยช่วยกัน” หรือไปเที่ยววัด ไปชมวัดที่สะอาดรื่นรมย์ 

ติดต่อได้ที่เบอร์สำนักงานโทร 096-256-5142 หรือหากไม่สะดวกจะไปที่วัด โอนเงินเข้าบัญชีวัด ธ.กรุงไทย หมายเลข 026-028-0135 ก็ได้บุญเฉกเช่นเดียวกัน





ขอบคุณ : https://thebuddh.com/?p=78079

[ฟังพระเล่า : วิกฤตใหญ่ที่ไทยกำลังเผชิญ.!!]

.



ฟังพระเล่า : วิกฤตใหญ่ที่ไทยกำลังเผชิญ.!!

วันที่ 12 มีนาคม 67  เพจสติ ได้นำคำบรรยายของ พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล วัดป่าสุคะโต อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ ซึ่งได้พูดถึง “วิกฤตใหญ่ที่ไทยกำลังเผชิญ” ซึ่งสำรวจโดย กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษาและธนาคารโลก ว่า

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วมีข่าวเล็ก ๆ อยู่ข่าวหนึ่ง ที่จริงไม่ควรจะเป็นข่าวเล็ก น่าจะเป็นข่าวใหญ่ เพราะเป็นเรื่องราวข่าวคราวข้อมูลเกี่ยวกับคนไทยทั้งประเทศ แล้วก็มีผลกระทบหรือเกี่ยวข้องกับตัวเราเองหรือว่าลูกหลานของเราถ้วนหน้าเลย แล้วก็เป็นข่าวที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ น่าเป็นห่วง

ก็คือธนาคารโลก กับคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษาเขาเปิดเผยผลการวิจัยเกี่ยวกับทักษะพื้นฐานของคนไทยทั้งประเทศ เป็นทักษะที่สำคัญสำหรับการดำเนินชีวิต จะเรียกว่าเพื่อความอยู่รอดในสังคมสมัยใหม่ก็ได้

แต่ว่ามากกว่านั้นก็คือเพื่อชีวิตที่ปกติสุขด้วย เขาเรียกว่าเป็นทักษะพื้นฐานหรือว่าบางทีก็ใช้คำว่าทักษะทุนชีวิตเลย ซึ่งเป็นคำใหม่ เป็นทักษะที่เป็นต้นทุนสำหรับการดำเนินชีวิต มีอยู่ 3 อย่าง 
    1) ทักษะด้านการอ่าน 
    2) ทักษะด้านดิจิตอล 
    3) ทักษะทางสังคมและอารมณ์

@@@@@@@

ทักษะด้านการอ่าน และทักษะด้านดิจิตอล คนไทยเกือบ 70%  มีความสามารถต่ำกว่าเกณฑ์ ต่ำกว่ามาตรฐาน นับว่าไม่ใช่น้อยเลย เท่ากับค่อนประเทศเลย ทักษะด้านการอ่านเขาไม่ได้หมายถึงเฉพาะอ่านออกหรือรู้หนังสือ แต่รวมถึงการเข้าใจแล้วก็นำไปปฏิบัติได้ ฉะนั้นเขาให้อ่านฉลากยา ซึ่งเป็นสิ่งที่คนทุกคนจะต้องอ่านเป็น แล้วเข้าใจ เอาไปปฏิบัติถูก คนไทยจำนวนไม่น้อยอ่านไม่ออก หรือที่อ่านนั้นถึงจะอ่านออกก็ปฏิบัติไม่ถูก ไม่เข้าใจ ซึ่งน่าเป็นห่วงมาก

ส่วนทักษะด้านดิจิตอล เขาไม่ได้หมายถึงเฉพาะการใช้โทรศัพท์มือถือเป็น ออนไลน์เป็น สามารถใช้ Facebook โซเชียลมีเดียได้ แต่เขายังหมายถึงว่าสามารถใช้ประโยชน์จากอุปกรณ์ดิจิตอลได้ เช่น ค้นหาข้อมูลจากเว็บไซต์หรือว่าสามารถจะเอามาใช้หาข้อมูลที่จำเป็นกับการดำเนินชีวิตทุกอย่าง

ตัวอย่างเช่น เขาให้โจทย์มาเกี่ยวกับราคาค่าบริการโทรศัพท์มือถือ ซึ่งก็มีหลายตัวอย่าง ปรากฏว่าส่วนใหญ่ไม่สามารถจะบอกได้ว่าค่าบริการโทรศัพท์ของหน่วยงานใดมันถูกที่สุด คือไม่สามารถจะเปรียบเทียบได้

แล้วยังรวมถึงความสามารถในการค้นหาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ในการดำเนินชีวิตก็ยังทำไม่ได้ หาข้อมูลเกี่ยวกับดาราคู่จิ้นนั้นไม่ยาก แต่พอหาข้อมูลที่เกี่ยวกับรายจ่ายรายได้หรือค่าใช้จ่ายต่าง ๆ แล้ว ทำไม่เป็น เปรียบเทียบไม่ได้ว่า อะไรดีกว่าอะไร อะไรถูกกว่า 70% ความสามารถต่ำกว่าเกณฑ์

@@@@@@@

ส่วนทักษะด้านอารมณ์ เขาหมายถึงว่า การรู้จักเห็นอกเห็นใจผู้อื่น เข้าใจความรู้สึกของคนอื่น รู้ว่าคนที่เรากำลังเกี่ยวข้องเขามีอารมณ์ความรู้สึกอย่างไร แล้วควรจะปฏิบัติกับเขาอย่างไร ควรจะพูดจาอย่างไร คือทักษะด้านการเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับผู้อื่น

ที่สำคัญรวมถึงทักษะด้านจัดการกับอารมณ์ของตัวและแก้ทุกข์ของตัวได้ อันนี้ดีหน่อย ดีหน่อยหมายความว่าแย่น้อยหน่อย 30% ของคนไทย มีความสามารถด้านนี้ทักษะด้านนี้ต่ำกว่าเกณฑ์

ที่ว่ามา 2 ทักษะแรก ต่ำกว่าเกณฑ์ถึง 70% ซึ่งมันน่าคิดว่าคนไทยเรียนหนังสือตั้งแต่อนุบาลเลยก็ว่าได้ เด็กอนุบาลคือตั้งแต่เล็ก 2-3 ขวบก็เข้าอนุบาลแล้ว หรือว่าเข้าพรีอนุบาลแม้กระทั่งในชนบท ซึ่งโรงเรียนอนุบาลก็ไม่ได้สอนอะไร ไม่ได้ให้เด็กเล่นแต่ให้เด็กอ่านหนังสือ

เด็กไทยอ่านหนังสือตั้งแต่เล็กในขณะที่เด็กยุโรปเล็ก ๆ อนุบาลเขาไม่ให้อ่านหนังสือ เขาให้เล่นให้เรียนรู้เกี่ยวกับโลกและชีวิต แต่เด็กไทยเรียนหนังสือตั้งแต่เล็ก เข้าเรียน อ่านออกเขียนได้ตั้งแต่อนุบาล แล้ววัน ๆ หนึ่งแม้เด็กประถมเด็กมัธยมก็เรียนกันหลายชั่วโมง ยังไม่นับที่เรียนพิเศษ



เด็กไทยใช้เวลาในการเรียนหนังสือในห้องเรียนเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก สิงคโปร์ ฟินแลนด์ หรือว่าสวีเดน จำนวนวันที่เด็กเรียนหนังสือน้อยกว่าของไทยเยอะเลย แต่ทำไมเด็กไทยหรือคนไทยกลับมีทักษะด้านการอ่านแย่

อันนี้ยังไม่ได้ทดสอบทักษะด้านภาษาต่างประเทศ เราก็เรียนตั้งแต่เล็ก แต่ว่าภาษาอังกฤษของเราต่ำมาก แพ้เวียดนามหลายช่วงตัวเลยทีเดียว ทั้งที่เวียดนามเกิดศึกสงครามมา 30 ปี เพิ่งจะเริ่มพัฒนาประเทศจริงจังก็เมื่อ 40 ปีที่แล้ว แต่เขาไปไกลแล้วด้านภาษา ยังไม่ได้พูดเรื่องภาษาต่างประเทศ เอาแค่ภาษาไทย อ่านรู้เรื่องแต่ว่าเข้าใจความหมายได้น้อยมาก

แล้วทักษะด้านดี ๆ ก็แปลกที่คนไทยใช้โทรศัพท์มือถือ ใช้โซเชียลมีเดียวันหนึ่งหลายชั่วโมง ติดอันดับต้น ๆ ของโลกเหมือนกัน แต่ทำไมทักษะด้านนี้ถึงต่ำมาก หรือว่าเราใช้โทรศัพท์มือถือเพื่อการเสพสุข หรือว่าเพื่อการปรนเปรอ เพื่อความสนุกสนาน แต่ไม่ได้ใช้เพื่อการค้นหาข้อมูล เพื่อใช้ให้เป็นประโยชน์ในการดำเนินชีวิต

อันนี้นอกจากจะเป็นสิ่งที่สะท้อนถึงความบกพร่องในการเรียนรู้ของคนไทย มันยังสะท้อนให้เห็นถึงความบกพร่องของการเลี้ยงดู หรือการให้การศึกษาแก่เยาวชน เริ่มตั้งแต่ครอบครัวจนถึงโรงเรียนเลย พ่อแม่คงไม่ค่อยได้เลี้ยงดูให้การศึกษาลูกเท่าไหร่

โรงเรียนก็เหมือนกัน เด็กไทยเรียนหนังสือเยอะแต่ว่าความรู้ อ่านออกเขียนได้ด้านภาษาต่างประเทศ หรือแม้กระทั่งด้านคณิตศาสตร์ การคำนวณ ก็เรียกว่าถดถอยมาก

@@@@@@@

แต่แปลกทักษะประการที่ 3 ซึ่งไม่ค่อยได้เรียน หรือว่าสอนกันในโรงเรียน คือ ทักษะด้านสังคมและอารมณ์ คนไทยจำนวนน้อยกว่าที่มีทักษะด้านนี้ต่ำกว่าเกณฑ์ คือ 30% แสดงว่าคงจะเรียนรู้จากวัฒนธรรม จากสังคม แต่ว่าก็ยังเรียนรู้ไม่พอ ไม่อย่างนั้นมันไม่มีตัวเลขแบบนี้

อันนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วงมาก ซึ่งทำให้หลายคนเขาวิตกมาก เฉพาะมูลค่าทางเศรษฐศาสตร์ เศรษฐกิจ  เขาบอกว่า ความตกต่ำด้านทักษะของคนไทยหรือทักษะด้านพื้นฐาน ถ้าคิดเป็นตัวเงินแล้วก็ประมาณ 20% ของ GDP หรือของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ ก็หลายหมื่นล้านหรือแสนล้านเลยทีเดียว

ถึงบอกว่ามันเป็นข่าวใหญ่ ที่ไม่ควรจะเป็นข่าวเล็ก ๆ ที่พ่อแม่ หรือว่าโรงเรียน ครูบาอาจารย์ควรจะตื่นตัว แล้วก็ตั้งคำถามว่าจะทำอย่างไรการศึกษาของเรามันถึงจะดีขึ้นกว่านี้ ปฏิรูปกันมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว ในช่วง 40 ปี แต่ว่ามันไม่ได้ดีขึ้นเลย มีคนเขาบอกว่ามันต้องยกเครื่องแล้ว ไม่ใช่ปะผุ ซ่อมตรงนี้ทีแก้ตรงนั้นที

แต่ว่าเรื่องนี้ก็ไม่ค่อยได้มีผู้นำประเทศนี่สนใจเท่าไหร่ กระทรวงศึกษาธิการ รัฐมนตรีส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เป็นคนที่มีความสามารถด้านนี้ มาเป็นรัฐมนตรีก็เพียงเพราะมีตำแหน่งให้ลง แต่ว่าไม่ได้มีความสนใจที่จะผลักดันขับเคลื่อนเรื่องนี้อย่างจริงจัง แต่รัฐมนตรีก็ไม่พอถ้าหากว่าระบบราชการทั้งหมดยังเป็นอย่างที่เป็นอยู่ ก็คงยาก.




ขอบคุณ : https://thebuddh.com/?p=78072

[“มจร” เตรียมพร้อมจัดพิธีอัญเชิญ “พระพุทธมหาจุฬาฯ”]

“มจร” เตรียมพร้อมจัดพิธีอัญเชิญ “พระพุทธมหาจุฬาฯ” 

วันที่ 11 มีนาคม 2567  พระเทพปวรเมธี รองอธิการบดีฝ่ายบริหาร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (มจร) เปิดเผยว่า ในวันพฤหัสบดีที่ 21 มีนาคม 2567 ที่จะถึงนี้ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มีกำหนดการจัดพิธีอัญเชิญพระพุทธปฎิมา “พระพุทธมหาจุฬาลงกรณชุตินธรบวรศาสดา”

เพื่อประดิษฐานบนฐานชุกชี ณ มณฑลพิธี ลานเอนกประสงค์บริเวณด้านหน้ามหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ตำบลลำไทร อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา



“ตอนนี้ฐานชุกชีสร้างเสร็จแล้ว พระพุทธรูปหล่อเรียบร้อยแล้ว ทางคณะผู้บริหาร มจร จึงได้กำหนดจัดงานเพื่ออัญเชิญมาตั้งในวันที่ 21 นี้ โดยมีสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ หรือ “เจ้าคุณประยุทธ์ ปยุตโต” เป็นประธานในพิธี อาจารย์จำนงค์ ทองประเสริฐ จะเป็นประธานจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย ในขณะที่เจ้าภาพซึ่งเป็นประธานดำเนินการก่อสร้าง คือ คุณเพ็ญศรี ชั้นบุญ จะกล่าวถวายรายงาน

ต่อนั้นก็จะมีพิธีอัญเชิญพระพุทธรูปขึ้นประดิษฐานบนฐานชุกชี พระสงฆ์เจริญชัยมงคลคาถา เจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ กล่าวสัมโมทนียกถา ถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุสงฆ์ ญาติโยมที่มาร่วมงาน เป็นอันเสร็จพิธี ซึ่งพิธีดังกล่าวจะเริ่มตั้งแต่เวลา 9 นาฬิกาเป็นต้นไป..”










ขอบคุณ : https://thebuddh.com/?p=78059

[เตือน “พระอุปัชฌาย์ต่างประเทศ” ไม่ควรกลับมา ให้การบรรพชาอุปสมบทในไทย]

เตือน “พระอุปัชฌาย์ต่างประเทศ” ไม่ควรกลับมา ให้การบรรพชาอุปสมบทในไทย

สมเด็จพระพุฒาจารย์ (สนิท ชวนปญฺโญ) เจ้าคณะใหญ่หนตะวันออก กรรมการมหาเถรสมาคม (มส.) ประธานสมัชชามหาคณิสสร เจ้าอาวาสวัดไตรมิตรฯ เป็นประธาน เปิดการฝึกซ้อมอบรมพระสังฆาธิการ เพื่อสอบความรู้แต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ รุ่นที่ 57 ครั้งที่ 1

สมเด็จพระพุฒาจารย์ (สนิท ชวนปญฺโญ) เจ้าคณะใหญ่หนตะวันออก กรรมการมหาเถรสมาคม (มส.) ประธานสมัชชามหาคณิสสร เจ้าอาวาสวัดไตรมิตรวิทยาราม กล่าวในการเป็นประธาน เปิดการฝึกซ้อมอบรมพระสังฆาธิการ เพื่อสอบความรู้แต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ รุ่นที่ 57 ครั้งที่ 1 จำนวน 338 รูป เมื่อวันที่ 11 มี.ค. ที่ผ่านมา ที่วัดสามพระยา ว่า

พระอุปัชฌาย์เป็นตำแหน่งที่มีความสำคัญ โดยในจริยาพระอุปัชฌาย์นั้นระบุว่า ต้องเอื้อเฟื้อ สังวร ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย และกฎหมายอย่างเคร่งครัด ปฏิบัติหน้าที่ตามกฎ มส. ตามคำสั่งหรือคำแนะนำชี้แจงของผู้บังคับบัญชา ที่สั่งโดยชอบด้วยพระธรรมวินัย กฎ มส. และต้องระมัดระวังในการปฏิบัติหน้าที่ไม่ให้บกพร่อง

ซึ่งในทางพระธรรมวินัย พระอุปัชฌาย์ถือว่ามีความสำคัญ เพราะต้องมีหน้าที่กลั่นกรองกุลบุตรผู้มีคุณสมบัติครบถ้วน เข้ามาเป็นสมาชิกในหมู่สงฆ์ ต้องเป็นประธานและรับผิดชอบในการบรรพชาอุปสมบท ทั้งต้องปกครอง ดูแล อบรม สั่งสอน สัทธิวิหาริก (คำเรียกผู้ที่ได้รับการบวชจากพระอุปัชฌาย์ใครเคยบวชจากพระอุปัชฌาย์รูปใดก็เป็นสัทธิวิหาริกของพระอุปัชฌาย์นั้น) ให้ตั้งอยู่ในสัมมาปฏิบัติ ต้องขวนขวายให้ได้รับการศึกษาตามพระธรรมวินัย ซึ่งถือเป็นภาระ ธุระของพระอุปัชฌาย์ โดยสัทธิวิหาริกที่พรรษายังไม่พ้น 5 หากจะไปอยู่ที่ใด พระอุปัชฌาย์ต้องมีหน้าที่คอยติดตามด้วย



สมเด็จพระพุฒาจารย์ กล่าวต่อไปว่า ในที่นี้จะขอพูดถึงหน้าที่ของพระอุปัชฌาย์ และสัทธิวิหาริก ตามวินัยมุข ซึ่งเป็นหน้าที่ที่เกิดจากความเคารพซึ่งกันและกัน

โดยหน้าที่ของพระอุปัชฌาย์ต่อสัทธิวิหาริก เรียกว่า สัทธิวิหาริกวัตร มีอยู่ 4 ข้อ
1. มุ่งการศึกษาของสัทธิวิหาริก
2. สงเคราะห์สัทธิวิหาริกด้วยสมณบริขาร
3. ป้องกันความเสื่อมเสียที่จะพึงเกิดขึ้น หรือเกิดขึ้นแล้วแก่สัทธิวิหาริก
4. ให้การรักษาพยาบาลเมื่อสัทธิวิหาริกเจ็บไข้ได้ป่วย

ส่วนหน้าที่ของสัทธิวิหาริอ ต่อพระอุปัชฌาย์ เรียกว่า อุปัชฌายวัตร มี 7 ข้อ
1. อุปัฏฐากรับใช้พระอุปัชฌาย์
2. มุ่งการศึกษา
3. ป้องกันความเสื่อมเสียที่จะเกิดขึ้น หรือเกิดขึ้นแล้วกับพระอุปัชฌาย์
4. รักษาน้ำใจของพระอุปัชฌาย์
5. มีความเคารพต่อท่าน
6. ไปไหนมาไหนบอกกล่าวท่าน
7. เมื่อพระอุปัชฌาย์เจ็บไข้ ต้องรักษาพยาบาล

ทั้งนี้ เมื่อปฏิบัติต่อกันดังกล่าวจะเกิดความผูกพันกัน นอกจากนี้ ยังมีการอนุญาตให้พระอุปัชฌาย์ สามารถขับไล่สัทธิวิหาริก ที่ไม่มีความเลื่อมใส ไม่มีความละอาย ไม่มีความเคารพ และพระอุปัชฌาย์สามารถประณามสัทธิวิหาริกได้



สมเด็จพระมหาธีราจารย์ (ปสฤทธ์ เขมงฺกโร) กรรมการ มส. ประธานสำนักงานกำกับดูแลพระธรรมทูตไปต่างประเทศ เจ้าอาวาสวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม บรรยายพิเศษว่า สำหรับพระอุปัชฌาย์ที่เป็นพระธรรมทูตในต่างประเทศนั้น ในการจะดำเนินการบรรพชาอุปสมบทในต่างประเทศนั้น จะต้องทำให้ถูกกฎหมายในแต่ละประเทศ และถูกต้องตามพระธรรมวินัยด้วย ไม่ควรให้การบรรพชาอุปสมบทนอกเขตของตนเองที่ไปปฏิบัติหน้าที่ในประเทศนั้นๆ

เพราะในแต่ละประเทศ ทางสมัชชาสงฆ์ไทยจะมีการแบ่งเขตในการปฏิบัติหน้าที่อยู่แล้ว ถ้าให้การบรรพชาอุปสมบทนอกเขต ต้องขออนุญาตจากสมัชชาสงฆ์ไทยในประเทศนั้นก่อน และพระอุปัชฌาย์ในต่างประเทศ เมื่อได้รับการแต่งตั้งแล้ว ไม่ควรมาให้การบรรพชาอุปสมบทในประเทศไทย เพราะจะเกิดปัญหา แม้จะได้รับการนิมนต์ให้กลับมาทำหน้าที่พระอุปัชฌาย์ในไทย ก็ไม่ควรรับ ต้องระมัดระวังในเรื่องนี้ด้วย




ขอบคุณ : https://www.dailynews.co.th/news/3250086/
12 มีนาคม 2567 , 12:57 น. | การศึกษา-ศาสนา

[สรุป มหากรุณาหฤทัยธารณีมูลมนตร์ ฉบับพระวัชรโพธิ]

.



สรุป มหากรุณาหฤทัยธารณีมูลมนตร์ ฉบับพระวัชรโพธิ

  ๑. นโม รตฺนตฺรยายฯ
      นม อารฺยาวโลกิเตศฺวราย โพธิสตฺตฺวาย
      มหาสตฺตฺวาย มหาการุณิกาย
      สรฺวพนฺธนจฺเฉทนกราย
      สรฺวภวสมุทฺรโศษณกราย
      สรฺววฺยาธิปฺรศมนกราย
      สรฺเวตฺยุปทฺรววินาศนกราย
      สรฺวภเยษุตฺราณราย ฯ
      ตสฺไม นมสฺกฤตฺวา อิมํ อารฺยาวโลกิเตศฺวรภาษิตํ นีลกณฺฐนาม ฯ

  ๒. หฤทยํ วรฺตยิษฺยามิ สรฺวารฺถ สาธกํ ศุภมฺ ฯ
      อเชยํ สรฺวภูตานํา ภวมารฺควิโศธกมฺ ๚

 ๓/๑ ตทฺยถา ฯ
      โอํ อาโลก เอ อาโลกมติ โลกาติกฺรานฺต
      เอหิ หเร อารฺยาวโลกิเตศฺวร มหาโพธิสตฺตฺว ฯ
      เห โพธิสตฺตฺว เห มหาโพธิสตฺตฺว เห วีรฺยโพธิสตฺตฺว
      เห มหาการุณิก สฺมร หฤทยมฺ ฯ
      เอหฺเยหิ หเร อารฺยาวโลกิเตศฺวร มเหศฺวร ปรมารฺถจิตฺต มหาการุณิก ฯ

      กุรุ กุรุ กรฺม ฯ
      สาธย สาธย วิทฺยามฺ ฯ
      เทหิ เทหิ ตฺวรํ กามํคม วิหํคม วิคม สิทฺธโยเคศฺวร ฯ

      ธุรุ ธุรุ วิยนฺต เอ มหาวิยนฺต เอฯ
      ธรธร ธเรนฺเทฺรศฺวร ฯ
      จลจล วิมลามล ฯ
      อารฺยาวโลกิเตศฺวร ชิน ฯ
      กฤษฺณชฏามกุฏา’วรม ปฺรรม วิรม  มหาสิทฺธวิทฺยาธร ฯ

      พลพล มหาพล
      มลฺลมลฺล มหามลฺล
      จล จล มหาจล ฯ
      กฤษฺณวรฺณ ทีรฺฆ กฤษฺณปกฺษ นิรฺฆาตน เห ปทฺม หสฺต ฯ
      จร จร นิศาจเรศฺวร กฤษฺณสรฺปกฤต ยชฺโญปวีต ฯ

 ๓/๒ เอหฺเยหิ มหาวราหมุข
      ตฺริปุรทหเนศฺวร
      นารายณพโลปพลเวศธร ฯ
      เห นีลกณฺฐ เห มหากาล
      หลาหล วิษ นิรฺชิต โลกสฺย
      ราควิษวินาศน
      ทฺเวษวิษวินาศน
      โมหวิษวินาศน

      หุลุหุลุ มลฺล ฯ
      หุลุ หเร มหาปทฺมนาภ ฯ
      สร สร สิริ สิริ สุรุ สุรุ มุรุมุรุฯ
      พุธฺย พุธฺย โพธย โพธย ไมตฺริย นีลกณฺฐ ฯ

      เอหฺเยหิ วามสฺถิตสิํห มุข ฯ
      หส หส มุญฺจ มุญฺจ มหาฏฺฏหาสมฺ ฯ
      เอหฺเยหิ โภ มหาสิทฺธโยเคศฺวร ฯ
      ภณ ภณ วาจมฺ ฯ

      สาธย สาธย วิทฺยามฺ ฯ
      สฺมร สฺมร ตํ ภควนฺตํ โลกิตวิโลกิตํ โลเกศฺวรํ ตถาคตมฺ ฯ
      ททาหิ เม ทรฺศนกามสฺย ทรฺศนมฺ ฯ
      ปฺรหฺลาทย มนะ สฺวาหา ฯ

 ๓/๓ สิทฺธาย สฺวาหาฯ
      มหาสิทฺธาย สฺวาหา ฯ
      สิทฺธโยเคศฺวราย สฺวาหา ฯ
      นีลกณฺฐาย สฺวาหา ฯ
      วราหมุขาย สฺวาหา ฯ
      มหานรสิํหมุขาย สฺวาหาฯ
      สิทฺธ วิทฺยาธราย สฺวาหา ฯ
      ปทฺมหสฺตาย สฺวาหา ฯ
      กฤษฺณสรฺปกฤตยชฺโญปวีตาย สฺวาหา ฯ
      มหาลกุฏ ธราย สฺวาหาฯ จกฺรายุธาย สฺวาหา ฯ
      ศํขศพฺท นิโพธนาย สฺวาหา ฯ
      วามสฺกนฺธเทศสฺถิต กฤษฺณาชินาย สฺวาหา ฯ
      วฺยาฆฺรจรฺม นิวสนาย สฺวาหา ฯ
      โลเกศฺวราย สฺวาหา ฯ
      สรฺวสิทฺเธศฺวราย สฺวาหา

  ๔. นโม ภควเต อารฺยาวโลกิเตศฺวราย โพธิสตฺตฺวาย
      มหาสตฺตฺวาย มหาการุณิกาย ฯ
      สิธฺยนฺตุ เม มนฺตฺรปทานิ สฺวาหา ๚




คำอ่าน

  ๑. นะโม รัตนะ-ตระยายะ ฯ
     นะมะ อารยา-วะโลกิเต-ศวะรายะ โพธิ-สัตตวายะ
     มะหา-สัตตวายะ มะหา-การุณิกายะ
     สรรวะ-พันธะนะ-จเฉทะนะ-กะรายะ
     สรรวะ-ภะวะ-สะมุทระ-โศษะณะ-กะรายะ
     สรรวะ-วยาธิ- ประศะมะนะ กะรายะ
     สรรเวต-ยุปะทระวะ -วินาศะนะ- กะรายะ
     สรรวะ- ภะเยษุ-ตราณะ-กะรายะ ฯ
     ตัสไม นะมัส-กฤตวา อิมัม อารยา-วะโลกิเต-ศวะระ-ภาษิตัม นีละกัณฐะ-นามะ ฯ

 ๒. หฤทะยัม วรรตะ-ยิษยามิ สรร-วารถะ สาธะกัม ศุภัม ฯ
     อะเชยัม สรรวะ-ภูตานาม ภะวะ-มารคะ-วิโศธะกัม ๚

๓/๑ ตัทยะถา ฯ
     โอม อาโลกะ เอ อาโลกะ-มะติ โลกาติ-กรานตะ
     เอหิ หะเร อารยา-วะโลกิเต-ศวะระ มะหา-โพธิ-สัตตวะ ฯ
     เห โพธิ-สัตตวะ เห มะหา-โพธิ-สัตตวะ เห วีรยะ-โพธิ-สัตตวะ
     เห มะหา-การุณิกะ สมะระ หฤทะยัม ฯ
     เอห-เยหิ หะเร อารยา-วะโลกิเต-ศวะระ มะเห-ศวะระ ปะระ-มารถะ-จิตตะ มะหา-การุณิกะ ฯ

     กุรุ กุรุ กรรมะ ฯ
     สาธะยะ สาธะยะ วิทยาม ฯ
     เทหิ เทหิ ตวะรัม กามัม-คะมะ วิหัง-คะมะ วิ-คะมะ สิทธะ-โยเค-ศวะระ ฯ

     ธุรุ ธุรุ วิยันตะ เอ มะหา-วิยันตะ เอฯ
     ธะระ ธะระ ธะเรนเทร-ศวะระ ฯ
     จะละ จะละ วิมะลา-มะละ ฯ
     อารยาวะ-โลกิเต-ศวะระ ชินะ ฯ
     กฤษณะ-ชะฏา-มะกุฏา วะระมะ ประระมะ วิระมะ มะหา-สิทธะ-วิทยา-ธะระฯ

     พะละ พะละ มะหา-พะละ
     มัลละ มัลละ มะหา-มัลละ
     จะละ จะละ มะหา-จะละ ฯ
     กฤษณะ-วรรณะ ทีรฆะ-กฤษณะ-ปักษะ-นิรฆาตะนะ เห ปัทมะ-หัสตะ ฯ
     จะระ จะระ นิศาจะเร-ศวะระ กฤษณะ-สรรปะ-กฤตะ ยัชโญปะวีตะ ฯ

๓/๒ เอห-เยหิ มะหา-วะราหะ-มุขะ
     ตริปุระ-ทะหะเน-ศวะระ
     นารายะณะ-พะโลปะ-พะละ-เวศะ-ธะระ ฯ
     เห นีละ-กัณฐะ เห มะหา-กาละ
     หะลา-หะละ วิษะ นิร-ชิตะ โลกัสยะ
     ราคะ-วิษะ-วินาศะนะ
     ทเวษะ-วิษะ-วินาศะนะ
     โมหะ-วิษะ-วินาศะนะ

     หุลุ หุลุ มัลละ ฯ
     หุลุ หะเร มะหา-ปัทมะ-นาภะ ฯ
     สะระ สะระ สิริ สิริ สุรุ สุรุ มุรุ มุรุฯ
     พุธยะ พุธยะ โพธะยะ โพธะยะ ไมตริยะ นีละ-กัณฐะ ฯ

     เอห-เยหิ วามะ-สถิตะ-สิงหะ- มุขะ ฯ
     หะสะ หะสะ มุญจะ มุญจะ มะหาฏ-ฏะหาสัม ฯ
     เอห-เยหิ โภ มะหา-สิทธะ-โยเค-ศวะระ ฯ
     ภะณะ ภะณะ วาจัม ฯ

     สาธะยะ-สาธะยะ วิทยาม ฯ
     สมะระ- สมะระ ตัม ภะคะวันตัม โลกิตะ-วิโลกิตัม โลเกศ-วะรัม ตะถาคะตัม ฯ
     ทะทาหิ เม ทรรศะนะ-กามัสยะ ทรรศะนัม ฯ
     ประหลาทะยะ มะนะห์ สวาหา ฯ

๓/๓ สิทธายะ สวาหา ฯ
     มะหา-สิทธายะ สวาหา ฯ
     สิทธะ-โยเค-ศวะรายะ สวาหา ฯ
     นีละ-กัณฐายะ สวาหา ฯ

     วะราหะ-มุขายะ สวาหา ฯ
     มะหา-นะระ-สิงหะ-มุขายะ สวาหาฯ
     สิทธะ-วิทยา-ธะรายะ สวาหา ฯ
     ปัทมะ-หัสตายะ สวาหา ฯ

     กฤษณะ-สรรปะ-กฤตะ-ยัชโญปะวีตายะ สวาหา ฯ
     มะหา-ละกุฏะ-ธะรายะ สวาหาฯ
     จะกรา-ยุธายะ สวาหา ฯ
     ศังขะ-ศัพทะ-นิโพธะนายะ สวาหา ฯ

     วามะ-สกันธะ-เทศะ-สถิตะ- กฤษณา-ชินายะ สวาหา ฯ
     วยาฆระ จรรมะ- นิวะ-สะนายะ สวาหา ฯ
     โลเก-ศวะรายะ สวาหา ฯ
     สรรวะ-สิทเธ-ศวะรายะ สวาหา ฯ

๔. นะโม ภะคะวะเต อารยาวะโลกิเตศวะรายะ โพธิสัตตวายะ
    มะหาสัตตวายะ มะหาการุณิกายะ ฯ
    สิธยันตุ เม มันตระ – ปะทานิ สวาหา ๚




คำแปล

 ๑. ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย ฯ
    ขอนอบน้อมแด่ พระอารยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์
    มหาสัตว์ ผู้ทรงมหากรุณา
    ผู้ช่วยปลดเปลื้องพันธนาการทั้งปวง
    ผู้ทำให้มหาสมุทรแห่งภพทั้งหลายให้เหือดแห้งไป
    ผู้บรรเทารักษาโรคาพยาธิทั้งปวง
    ผู้ทำลายอุปัทวะทั้งปวงให้วินาศไป
    ผู้ทรงช่วยให้รอดพ้นจากความกลัวทั้งหมดทั้งสิ้น
    ครั้นขอถวายความนอบน้อมแด่พระองค์แล้ว ธารณีนี้มีชื่อว่า นีลกัณฐะ เป็นภาษิตแห่งพระอารยอวโลกิเตศวรที่ทรงแสดงไว้

๒. เราจักกล่าว หัวใจ [คือธารณี] อันรุ่งเรืองนี้ ซึ่งจะทำให้สำเร็จประโยชน์ที่มุ่งหวังทั้งปวง
     ยังเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเอาชนะได้ สามารถชำระทางแห่งภพของสรรพชีวิตให้บริสุทธิ์

๓/๑ โอม แสงสว่าง ถึง ปัญญาอันสว่างไสว การก้าวพ้นโลก ฯ
     มาเถิด พระหริ พระอารยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ฯ
     โอ้โพธิสัตว์.! โอ้มหาโพธิสัตว์.! โอ้ โพธิสัตว์ผู้มีความเพียร.! โอ้ มหากรุณา จงระลึกถึงหัวใจ [ธารณี] นี้ ฯ
     มา.! มาเถิดพระหริ พระอารยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมเหศวร ที่มีจิตอันเป็นปรมัตถ์ด้วยมหากรุณา ฯ

     ทำ ทำ กิจนั้น.! ฯ [เสียงมนตร์ กุรุ หมายถึง ทำ]
     ทำให้บรรลุ ทำให้บรรลุ ซึ่งวิทยา.!  (ผู้เป็นใหญ่แห่งฟ้าสวรรค์)
     [เสียงมนตร์ ธุรุ เป็นการแผลงเสียง รูปแบบไม่ปกติ จากธาตุ ธฺฤ หมายถึง ยึด จับ ค้ำ สนับสนุน]

     แบก แบก ไว้เถิดพระธเรนเทรศวร  (ผู้เป็นเจ้าแห่งแผ่นดิน)
     [เสียงมนตร์ ธะระ หมายถึง แบก ถือ มาจากธาตุ ธฺฤ เช่นเดียวกัน]
     เคลื่อนไป เคลื่อนไป สู่ความสะอาด ไร้มลทิน
     [เสียงมนตร์ จะละ หมายถึง สั่น, เคลื่อนที่]
     โอ้ พระอารยอวโลกิเตศวร ผู้มีชัย ทรงมกุฎด้วยมุ่นมวยผมสีดำขลับ(ชฎามกุฎ) และทรงเครื่องประดับระย้าที่พระศอและพระกร ผู้เป็นพระมหาสิทธวิทยาธร (ผู้สำเร็จผู้ยิ่งใหญ่ผู้ทรงไว้ซึ่งความรู้)

    พลัง พลังแห่งพระมหาพละ  (ผู้มีพลังอันยิ่งใหญ่)
    [เสียงมนตร์ พะละ หมายถึง พลัง]
    แข็งแกร่ง แข็งแกร่งแห่งพระมหามัลละ  (ผู้เป็นนักปล้ำสู้ผู้แข็งแกร่งยิ่ง)
    [เสียงมนตร์ มัลละ หมายถึง แข็งแกร่ง]
    เคลื่อนไป เคลื่อนไปสู่พระมหาอจละ  (ผู้ไม่สั่นไหวที่ยิ่งใหญ่)
    [เสียงมนตร์ จะละ หมายถึง สั่น, เคลื่อนที่]

    พระผู้มีวรรณะคล้ำ ในปักษ์ข้างแรมอันยาวนาน จงกำจัดให้สิ้น  โอ้ ผู้ในหัตถ์ถือดอกบัว
    จรไป จรไปเถิดพระนิศาจเรศวร  (ผู้เป็นเจ้าผู้ดำเนินไปในเวลาค่ำคืน) ข้าแต่ผู้ที่มีสายยัชโญปวีตเป็นงูดำ [เสียงมนตร์ จะระ หมายถึง จร ย้าย เดิน]

๓/๒ มา.! มาเถิด พระผู้เป็นใหญ่ที่มีหน้าเป็นหมูป่า พระผู้เป็นเจ้าผู้เผาทำลายตรีปุระ ฯ
    พระผู้ประกอบด้วยกำลังอันทรงพลังด้วยการสำแดงกายเป็นพระนารายณ์ ฯ
    โอ้ พระนีลกัณฐะ โอ้ พระมหากาล  ผู้ควบคุม “หลาหละ” พิษแห่งโลก
    ผู้ทำพิษแห่งราคะให้วินาศไป
    ผู้ทำพิษแห่งโทสะให้วินาศไป
    ผู้ทำพิษแห่งโมหะให้วินาศไป

    หุลุ.! หุลุ ! แข็งแกร่ง.!
    [เสียงมนตร์ หุลุ เป็นเสียงเชียร์ หรือโห่ร้องด้วยความดีใจ ในวรรณกรรมสันสกฤต]
    หุลุ.! โอ้พระหริ ผู้เป็นใหญ่ที่มีดอกบัวออกจากพระนาภี(สะดือ)
    สะระ.! สะระ.! สิริ.! สิริ.! สุรุ.! สุรุ.! มุรุ.! มุรุ ฯ
    [เสียงมนตร์ สะระ จากธาตุ สฺฤ แปลว่า ทำให้เคลื่อนไป ผลักดัน ไหลลงมา ส่วน สิริ สุรุ เป็นการแผลงเสียงไม่ปกติ จากธาตุ สฺฤ เพื่อให้เป็นจังหวะ นัยว่าเป็นการอัญเชิญให้พระโพธิสัตว์ลงมา (Descend, come down, condescend) ส่วน มุรุ เป็นเสียงมนตร์ส่วนมากพบอยู่กับ สะระ สุรุ มุรุ]
    ตื่นรู้ ตื่นรู้ รู้แจ้ง รู้แจ้ง พระนีลกัณฐะผู้มีไมตรี
    [เสียงมนตร์ พุธยะ หมายถึง ตื่น, รู้, เข้าใจ และ โพธะยะ หมายถึง รู้แจ้ง]

    มา.! มาเถิด พระผู้มีหน้าเป็นสิงห์สถิตอยู่ด้านซ้าย ฯ
    หัวเราะ หัวเราะ ปลดปล่อย ปลดปล่อยด้วยเถิดพระอัฏฏหาสะผู้ยิ่งใหญ่(ผู้หัวเราะเสียงดัง) [เสียงมนตร์ หะสะ หมายถึง หัวเราะ ส่วน มุญจะ หมายถึง ปลดปล่อย]
    มา.! มาเถิด โอ้ข้าแต่พระสิทธโยเคศวร
    กล่าว จงกล่าวถ้อยคำนี้ ฯ
    [เสียงมนตร์ ภะณะ หมายถึง กล่าว, สวด, เปล่งเสียง]

    ทำให้บรรลุ ทำให้บรรลุ ซึ่งวิทยา.! ฯ
    ระลึก จงระลึกถึงพระองค์นั้น ถึงพระภควาน(ผู้มีโชค) ถึงพระผู้ทรงเฝ้ามองและเพ่งดูอยู่ ถึงพระโลเกศวร(พระผู้เป็นเจ้าแห่งโลก) ถึงพระตถาคตเจ้า(ผู้ไปถึงแล้วอย่างนั้น)
    จงโปรดประทานสิ่งข้าที่ปรารถนาที่จะเห็น ให้ข้าพเจ้าได้เห็น ฯ
    โปรดทำให้จิตใจของข้าพเจ้าให้เบิกบาน สวาหา ฯ

๓/๓ แด่พระสิทธะ สวาหา ฯ (ผู้สำเร็จ)
    แด่พระมหาสิทธะ สวาหา ฯ (ผู้สำเร็จผู้ยิ่งใหญ่)
    แด่พระสิทธโยเคศวร สวาหา ฯ (ผู้เป็นใหญ่แห่งการสำเร็จโยคะ)
    แด่พระนีลกัณฐะ สวาหา ฯ (ผู้มีคอสีน้ำเงินเข้ม)

    แด่พระวราหมุขะ สวาหา ฯ (ผู้มีหน้าเป็นหมูป่า)
    แด่พระมหานรสิงหมุขะ สวาหา ฯ (ผู้มีหน้าเป็นนรสิงห์ผู้ยิ่งใหญ่ )
    พระสิทธวิทยาธร สวาหา ฯ (ผู้สำเร็จ ผู้ทรงไว้ซึ่งวิทยมนตร์)
    แด่ผู้ในหัตถ์ถือดอกบัว สวาหา ฯ

    แด่ผู้ที่มีสายยัชโญปวีตเป็นงูดำ สวาหา ฯ
    แด่ผู้ถือไม้มหาลกุฏะ สวาหา ฯ
    แด่ผู้มีอาวุธจักร สวาหา ฯ
    แด่ผู้มีสังข์อันมีเสียงปลุกให้ตื่นรู้ สวาหา ฯ (สิ่งของต่างๆ ดูหมายเหตุ )

    แด่ผู้ห่มหนังละมั่งดำ พาดเฉวียงบ่าทางซ้าย สวาหา ฯ
    แด่ผู้นุ่งหนังเสือ สวาหา ฯ
    แด่พระโลเกศวร สวาหา ฯ (ผู้เป็นใหญ่แห่งโลก )
    แด่สรรพสิทเธศวร สวาหา ฯ (ผู้เป็นใหญ่แห่งความสำเร็จทั้งปวง)

๔. ขอนอบน้อมแด่พระภควาน พระอารยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์
    มหาสัตว์ ผู้ทรงมหากรุณา
    ขอให้มนตร์ทั้งหลายแห่งข้าพเจ้าเหล่านี้ จงสำเร็จเถิด สวาหา ๚





ขอบคุณภาพจาก : https://www.pinterest.ca/

[3 อาหารต้องห้ามในงานศพ โบราณว่าไว้ อย่าเอามาเสิร์ฟ]

.



3 อาหารต้องห้ามในงานศพ โบราณว่าไว้ อย่าเอามาเสิร์ฟ

”พิธีกรรมและความเชื่ออยู่คู่คนไทยมาตั้งแต่สมัยโบราณ วันนี้ทางสายกินจะมาพูดถึงความเชื่อเกี่ยวกับอาหารต้องห้ามในงานศพ มีอะไรบ้างและเพราะอะไร

แน่นอนว่าคนไทยเรามีความเชื่อต่างๆสืบต่อกันมาตั้งแต่สมัยโบราณปู่ย่าตายายและถูกถ่ายทอดมายังลูกหลาน อีกทั้งยังมีประเพณีและพิธีกรรมต่างๆที่ถูกส่งต่อกันมารุ่นสู่รุ่น มีทั้งงานมงคล งานอวมงคล งานขาวดำต่างๆซึ่งในงานเหล่านี้ต่างก็มีความเชื่อเกี่ยวกับข้อห้ามต่างๆที่ห้ามทำในงานเหล่านั้น รวมถึงเรื่องของอาหาร มีทั้งอาหารที่เป็นมงคลและอาหารที่ไม่เป็นมงคลในแต่ละงาน วันนี้ทางสายกินขอพูดถึง เมนูอาหารต้องห้ามในงานศพ

โดยทาง The Ghost Radio เคยได้ให้ข้อมูลไว้ ความเชื่อตั้งแต่โบราณ ในงานศพเป็นงานที่สื่อถึงการจากลา พลัดพรากจากกัน และก็มีเมนูที่ไม่ควรนำมาเสิร์ฟในงานศพเพราะแฝงความหมายที่ไม่ดีเท่าไหร่ แต่อย่างไรก็เป็นเรื่องของความเชื่อส่วนบุคคล ส่วนอาหารที่ไม่ควรเสิร์ฟในงานศพมีอะไรบ้างนั้น ไปเริ่มกันที่อย่างแรกกันเลย



1. อาหารหรือขนมประเภทเส้น

เมนูไหนก็ตามที่เป็นอาหารประเภทเส้น ไม่ว่าจะเป็น ขนมจีน ก๋วยเตี๋ยว ราดหน้า ผัดไทย ผัดหมี่ และพวกขนมหวานอย่างฝอยทองก็ไม่ได้ เพราะคนโบราณกล่าวไว้ว่า อาหารประเภทเส้นเหล่านี้ เป็นเหมือนเส้นใยผูกพัน ทำให้ญาติพี่น้องที่ยังคงมีชีวิตอยู่กับผู้เสียชีวิตอาจผูกพันกันจนไม่สามารถตัดขาดจากกันได้ เนื่องจากวิญญาณของผู้เสียชีวิตยังมีห่วงอยู่และไม่ไปเกิดใหม่ ทั้งยังมีความเชื่อเกี่ยวกับการตายต่อ ๆ กันในเครือญาติ เนื่องจากความยาวของเส้นอาหารต่าง ๆ เป็นเหมือนเส้นใยนำทางให้วิญญาณนำพาชีวิตของคนในครอบครัวไปอยู่ด้วยนั่นเอง



2. อาหารที่ห่อด้วยใบตอง

ตั้งแต่ในอดีตคนโบราณมักนำใบตองหรือใบกล้วยที่มีขนาดใหญ่ มารองศพและปิดร่างศพเอาไว้ เพราะใบตองในสมัยนั้นหาง่าย ดังนั้นการนำอาหารที่ห่อด้วยใบตองมาเสิร์ฟในงานศพจึงเป็นเรื่องไม่ดีไม่เหมาะสม เป็นเหตุผลที่ไม่เห็นงานศพที่ไหนใช้ใบตองมาเป็นส่วนหนึ่งของการจัดโต๊ะอาหาร



3. ขนุน

ตามความเชื่อโบราณ ขนุนเป็นผลไม้มงคลของคนไทย หากปลูกต้นขนุนไว้หน้าบ้าน จะมีคนคอยจุนเจือช่วยเหลือให้รอดพ้นจากภัยอันตรายทั้งปวง รอดพ้นจากการนินทาว่าร้าย จะช่วยหนุนนำชีวิตไปในทิศทางที่ดีขึ้น ช่วยเสริมสิริมงคล นำพาโชคลาภและเงินทองมาให้กับครอบครัว ขนุนจึงกลายเป็นอาหารต้องห้ามในงานศพ ที่ไม่นำมาเสิร์ฟในงานศพ เนื่องจากเหมาะนำไปเสิร์ฟงานมงคงพิธีต่าง ๆ เช่น งานแต่งงาน งานทำบุญ เป็นต้น

อย่างไรก็ตาม ความเชื่อนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล ปัจจุบันอาจมีการเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย โปรดใช้วิจารณญาณ




Thank to : https://www.thainewsonline.co/lifestyle/food/868065
11 มีนาคม 2567

[มจร.วัดไร่ขิง เตรียมวิจัยสร้างนวัตกรรมการเจรจาเยียวยาจิตใจ เน้นบุคคล-คนในชุมชน]

.




มจร.วัดไร่ขิง เตรียมวิจัยสร้างนวัตกรรมการเจรจาเยียวยาจิตใจ เน้นบุคคล-คนในชุมชน

มจร.วัดไร่ขิง เตรียมวิจัยสร้างนวัตกรรมการเจรจาเยียวยาจิตใจ เน้นบุคคล-คนในชุมชน สร้างสังคมสันติสุข จากเหตุการณ์สะเทือนขวัญต่างๆ

เมื่อวันที่ 11 มี.ค.67 ผศ.ดร.นพ.บรรพต ต้นธีรวงศ์ ผอ.หลักสูตรการเจรจาเพื่อเยียวยาและฟื้นคืนความสมานฉันท์ (จ.ย.ส.) วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย หรือ มจร. วัดไร่ขิง กล่าวว่า เตรียมดำเนินการวิจัยค้นคว้าข้อมูล สร้างหลักสูตร เพื่อเร่งหานวัตกรรม การเจรจาเพื่อการเยียวยาการบาดเจ็บทางจิตใจ

โดยเน้นที่บุคคล และกลุ่มคนในชุมชน เพื่อสร้างสังคมสันติสุข จากเหตุการณ์สะเทือนขวัญต่างๆ ในสังคม ซึ่งในปัจจุบันมักเกิดขึ้นบ่อยๆ ได้แก่ การกระทำทารุณ หรือทำร้ายทางกายในเด็ก คนชรา สตรี ทั้งการข่มขืน การกระทำทรมาน การกระทำทารุณ

รวมไปถึงการกระทำของเจ้าหน้าที่รัฐ การบังคับใช้ กฎหมายประหารชีวิต ความยากจน การไร้ที่อยู่อาศัย การเป็นผู้ลี้ภัย การลิดรอนสิทธิเสรีภาพ และการขาดโอกาสในการเข้าถึงสิ่งจำเป็นพื้นฐาน รวมถึงการสังหารหมู่ การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ สงครามที่ฆ่าประชาชนผู้บริสุทธิ์ การอยู่ภายใต้การยึดครองหรือในสภาวะจำยอมหรือระบบทาส ภัยพิบัติสาเหตุจากมนุษย์ สารเคมีรั่วทะลัก โรงงานระเบิด ไฟไหม้ ภัยธรรมชาติ เช่น สึนามิ น้ำท่วม โคลนถล่ม การแพร่กระจายของโรค ระบาด การก่อการร้ายชีวภาพ



การทอดทิ้งผู้ที่ไม่สามารถดูแลตัวเองได้ การสูญเสียอย่างกะทันหัน ได้แก่ บุคคลอันเป็นที่รัก การสูญเสียสถานภาพ อัตลักษณ์ทรัพย์สิน บ้าน ที่ดิน การเปลี่ยนแปลงกระทันหันของกฎระเบียบ ซึ่งจะเห็นได้ว่าบาดแผลทางจิตใจ มีหลากหลายสาเหตุและรูปแบบ ปัญหาคือ เราจะตอบสนองต่อเหตุการณ์เหล่านี้อย่างไร ซึ่งจะต้องดำเนินการวิจัยเพื่อหาคำตอบ

ผศ.ดร.นพ.บรรพต กล่าวต่อไปว่า นอกจากนี้ มจร. วัดไร่ขิง ยังได้จัดโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการหลักสูตรวุฒิบัตรการเจรจาเพื่อเยียวยาและฟื้นคืนความสมานฉันท์ (จ.ย.ส.) รุนที่ 1 โดยมีวัตถุประสงค์

1. เพื่อให้ผู้อบรมสามารถวิเคราะห์สถานการณ์สะเทือนขวัญ ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกฝ่าย ความขัดแย้งที่ร้าวลึก การสูญเสียความเสียหาย สาเหตุ จุดยืน ความต้องการ ลักษณะความสัมพันธ์ของผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง

2. เพื่อให้ผู้อบรมมีความรู้ความเข้าใจ แนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับสภาวะการบาดเจ็บทางจิตใจ เทคนิควิธีการเยียวยา สร้างความสมานฉันท์การเจรจาอย่างมียุทธศาสตร์ กฎหมายที่เกี่ยวข้อง และสิทธิขั้นพื้นฐานตามหลักสิทธิมมนุษยชน

3. เพื่อให้ผู้อบรมมีทักษะความเชี่ยวชาญ การเจรจาเพื่อเยียวยาและฟื้นคืนความสมานฉันท์ในสถานการณ์สะเทือนขวัญ และนำพุทธวิธีมาบูรณาการ โดยจัดอบรมตั้งแต่วันที่ 18 ก.พ. – 17 มี.ค. 2567




Thank to : https://www.khaosod.co.th/monitor-news/news_8133988
11 มี.ค. 2567 - 17:57 น.

["โถกหวาครัน ไม่ทุ่มพ่าน" ถอดรหัสบอกบุญวัดดัง มันแปลว่าอะไรนะหลวงพ่อ]

.



"โถกหวาครัน ไม่ทุ่มพ่าน" ถอดรหัสบอกบุญวัดดัง มันแปลว่าอะไรนะหลวงพ่อ

วัดเลียบจัดให้! ขึ้นป้ายบอกบุญญาติโยมเป็นภาษาใต้ คนภาคอื่นอ่านแล้วเกาหัวไม่เข้าใจ แต่ถ้าคนใต้อ่านแล้วเก็ตทันที

ผู้สื่อข่าวรายงานว่าที่วัดเลียบ อ.เมืองสงขลา ตอนนี้ใครที่ขับขี่รถผ่านไปมาหต้องสะดุดตากับป้ายภาษาใต้ที่ติดไว้ที่กำแพงวัด ตรงสี่แยกไฟแดง โดยมีข้อความเป็นภาษาใต้ว่า “พวงหรีดตัวอย่าง โถกหวาครัน ไม่ทุ่มพ่าน ได้บุญตรัน น้ะโยม เห็นด้วยและบอก ตต กันน้ะโยม”



หมายความว่า “ทางวัดมีความประสงค์ต้องการที่จะเปลี่ยนพวงหรีดที่ญาติโยมนำมาแสดงความเสียใจในงานศพให้กับผู้วายชนม์ โดยขอให้เปลี่ยนจากพวงหรีดมาเป็นต้นไม้อยู่ในกระถางและปักชื่อของผู้ที่มอบให้เนื่องจากราคาถูกกว่ามาก เสร็จงานแล้วนำไปใช้ประโยชน์ได้ ไม่ทิ้งเพ่นพ่านรวมทั้งได้บุญอีกด้วย หากเห็นด้วยขอให้บอกต่อๆกันไป”

พร้อมกับตัวอย่างของต้นไม้อยู่ในกระถางและปักชื่อของผู้ที่มอบให้เป็นตัวอย่างตั้งอยู่ใต้ป้ายให้ดูของจริง เรียกว่าใครที่ผ่านไปผ่านมาหน้าวัด ถ้าเป็นคนใต้อ่านแล้วก็เข้าใจได้ทันที แต่ถ้าคนภาคอื่นที่ไม่เข้าใจภาษาใต้ก็อาจจะงงๆ หรือไม่เข้าใจความหมายได้





พระครูนพกิจโกศล เจ้าอาวาสวัดเลียบ ซึ่งจะเป็นคนเขียนป้ายประชาสัมพันธ์กิจกรรมของวัดเองทั้งหมด และจะใช้ภาษาพูดภาษาถิ่นของชาวใต้มาเขียนให้อ่านได้เข้าใจกันง่ายๆ ไม่ต้องแปล ติดไว้ที่กำแพงหรือภายในวัดอยู่บ่อยๆ กล่าวว่า ตอนนี้ทางวัดมีแนวคิดว่าจะเปลี่ยนจากการใช้พวงหรีดที่ญาติโยมนำมาแสดงความเสียใจกับผู้วายชนม์บางครั้งมีเป็นจำนวนมากและราคาแพงอีกด้วย เมื่อเสร็จงานแล้ว ก็จะไม่รู้จะนำไปทิ้งไว้ที่ไหน มันเยอะเกินไป

จึงมีแนวคิดว่า หากเปลี่ยนจากพวงหรีด มาเป็นต้นไม้อยู่ในกระถาง ซึ่งราคาถูกกว่า และทางวัดยังสามารถนำมาใช้ประโยชน์ไปปลูกในบริเวณวัดเพื่อความร่มรื่นสวยงาม ก็จะดีกว่าอีกด้วย จึงได้ขึ้นป้ายสอบถามญาติโยมถึงแนวคิดข้อนี้ว่า เห็นด้วยไหม ซึ่งก็เป็นการได้บุญเช่นเดียวกัน แต่ราคาถูกกว่าพวงหรีดมาก เป็นการประหยัดค่าใช้จ่ายไปอีกทางหนึ่งด้วย




Thank to : https://www.amarintv.com/news/detail/209678
11 มี.ค. 67

[มหากรุณาธารณี ฉบับพระวัชรโพธิ พร้อมคำอ่านและคำแปล]

.

พระอวโลกิเตศวรพันกร พระโพธิสัตว์แห่งความกรุณา ศิลปะทิเบตตะวันตก ต้นศตวรรษที่ 14 จาก พิพิธภัณฑ์ศิลปะฟิลาเดลเฟีย


มหากรุณาธารณี ฉบับพระวัชรโพธิ พร้อมคำอ่านและคำแปล

มหากรุณาธารณี ภาษาสันสกฤต ที่เป็นต้นฉบับที่นิยมในสื่อออนไลน์ ในปัจจุบัน


มหากรุณาธารณี จาก พระไตรปิฎกภาษาจีน ฉบับไทโช หมวดตันตระ พระสูตรหมายเลข ๑๐๖๑

千手千眼觀自在菩薩廣大圓滿無礙大悲心陀羅尼呪本
(สหัสรภุชสหัสรเนตระ – อวโลกิเตศวรโพธิสัตวะ – ไวปุลยะ – สัมปูรณะ – อนาวรณะ – มหากรุณาหฤทัยธารณี – มูลมนตร์ )

แปลว่า มหากรุณาหฤทัยธารณีมูลมนตร์แห่งพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ๑๐๐๐ กร ๑๐๐๐ เนตร ที่ยิ่งใหญ่ สมบูรณ์ ไร้อุปสรรค

ปริวรรตถอดเสียงเป็นอักษรจีน ราวปี ค.ศ. ๗๓๑ – ๗๓๖ โดยประมาณ โดยพระภิกษุ ผู้เป็นมันตราจารย์ชาวอินเดียใต้ (เกรละ) ฉายาว่า พระวัชรโพธิ (金剛智) โดยมีต้นฉบับอักษรสิทธัมอยู่ที่ หอพระไตรปิฎก วัดหลิงหยุน

พระวัชรโพธิ เป็นพระธรรมทูตรูปหนึ่งที่เข้าไปเผยแพร่ศาสนาในจีน ในรัชสมัยจักรพรรดิถังเสวียนจง เป็นมันตราจารย์ผู้เป็นคุรุอาจารย์ของพระอโมฆวัชระ และเป็นพระราชครูของราชสำนักถังด้วย


ภาพวาดพระวัชรโพธิ ศิลปะญี่ปุ่น สมัยคามาคุระ (ศตวรรษที่ 14)

มหากรุณาธารณี ฉบับนี้เป็นหนึ่งในหลายฉบับของมหากรุณาธารณี แม้ว่า มหากรุณาธารณีฉบับนี้จะมีชื่อว่า สหัสรภุชสหัสรเนตรฯ (ธารณีของพระอวโลกิเตศวร ๑๐๐๐ กร ๑๐๐๐ เนตร) แต่ฉบับนี้ มีเนื้อหาเฉพาะธารณีแบบ นีลกัณฐธารณี (ธารณีของพระอวโลกิเตศวรคอสีนิล) เพียงอย่างเดียว

ไม่ได้มีเนื้อหาเหมือนฉบับมหากรุณาธารณี ฉบับแปลของพระภควัทธรรม (千手千眼觀世音菩薩廣大圓滿無礙大悲心陀羅尼經 หมายเลข ๑๐๖๐) ซึ่งเป็นฉบับที่นิยมสวดในจีนมาตั้งแต่โบราณ (ไต่ปุ่ยจิ่ว : ต้าเปย์โจ้ว) ซึ่งจะมีการบรรยายถึงที่มาของพระอวโลกิเตศวรว่ามี ๑๐๐๐ กร ๑๐๐๐ เนตร เป็นมาอย่างไร เพราะอะไร มีแจกแจงอานิสงส์ในการสวดสาธยายต่างๆ ด้วย

มหากรุณาธารณี ไม่ว่าจะเป็น ฉบับสหัสรภุชสหัสรเนตร หรือ นีลกัณฐะ ตัวข้อความธารณีต่างมีความใกล้เคียงกัน ถือเป็นธารณีเดียวกัน มีหลายฉบับ มีการถ่ายถอดเสียงกันหลายคราว จำแนกเป็นประเภทได้ ๒ ประเภทใหญ่ ๆ คือ แบบธารณีสั้น และแบบธารณียาว

มหากรุณาธารณี ฉบับพระวัชรโพธิ เป็น มหากรุณาธารณี แบบยาว ต้นฉบับอักษรสิทธัมอยู่ที่ วัดหลิงหยุน(靈雲寺) บางส่วนมีอักขระวิบัติ ถอดเสียงไม่ตรงตามภาษาสันสกฤตอยู่หลายจุด เช่น มหาโพธิสตฺตฺว ในฉบับตัวสิทธัม เป็น มหาโวธิสตฺตฺว หรือ “นีลกณฺฐ” เป็น “นิรกํฏ”

และบางคำแม้จะมีกำกับเสียงโดยอักษรจีนไว้อีกชั้น แต่ข้อความในตัวธารณีบางส่วนเป็นภาษาสันสกฤตแบบผสมเฉพาะถิ่น (Buddhist Hybrid Sanskrit) และบางคำไม่มีความหมายโดยตรงในภาษาสันสกฤต

แต่อย่างไรก็ตาม ฉบับพระวัชรโพธิ ก็นับว่าสมบูรณ์กว่าฉบับที่ถ่ายเสียงธารณีโดย พระภควัทธรรม และ พระอโมฆวัชระ ที่ดูเหมือนต้นฉบับจาก ๒ ท่านนี้จะมีความบกพร่องจากการถ่ายเสียง และการคัดลอกจดจารจากต้นฉบับในภายหลัง ที่มีอักขระวิบัติมากกว่า ฉบับพระวัชรโพธิ

อีกทั้งในฉบับ พระภควัทธรรม พระอโมฆวัชระ มักใช้ภาษาสันสกฤตแบบผสมเฉพาะถิ่นเอเชียกลาง ไม่ใช่ที่ใช้กันในอินเดียส่วนกลาง ตัวอย่าง “นีลกณฺฐ” เป็น “นรกินฺทิ” (那囉謹墀 ) และยังเจอรูปแบบอื่น “นิลกนฺทิ”, “นรกิธิ”

เหตุเพราะพระภควัทธรรม เป็นชาวอินเดียภาคตะวันตก ขึ้นมาอยู่ที่เอเชียกลางมีระบุว่า อยู่ที่อาณาจักรโขตาน ปัจจุบันคือ โฮตาน ซินเจียงอุยกูร์ ประเทศจีน ส่วนพระอโมฆวัชระ เป็นชาวซอกเดีย (พวกอิหร่านโบราณกลุ่มหนึ่งใน เอเชียกลาง)

@@@@@@@

มหากรุณาธารณี ฉบับพระวัชรโพธิ จึงมีการชำระ อยู่ ๒ ฉบับใหญ่ กับ ๑ ฉบับย่อย ได้แก่

๑. ฉบับชำระ ปี ค.ศ. ๑๙๘๘ อ.โลเกศ จันทรา (Lokesh Chandra) นักวิชาการผู้มีชื่อเสียงชาวอินเดีย นักวิชาการภาษาสันสกฤต ด้านงานคัมภีร์พระเวทและพุทธศาสนา ฉบับนี้ชำระ โดยเปรียบเทียบ กับฉบับอื่นหลายฉบับและเปรียบเทียบกับฉบับสันสกฤต ที่หลงเหลืออยู่ (ในที่นี้เรียก ฉบับโลเกศ)

๒. ฉบับชำระ ปี ค.ศ. ๑๙๙๙ พุทธสมาคมเมืองราวัง รัฐสลังงอร์ ประเทศมาเลเซีย (Rawang Buddhist Association) โดย อ. Chua Boon Tuan (จีนฮกเกี้ยน : 蔡文端 ) ผู้เป็นประธานสมาคม และเจ้าของเว็บไซต์ ธารณีปิฎก (dharanipitaka) โดยท่านศึกษาภาษาสันสกฤต และอักษรสิทธัมในพระไตรปิฎกจีนด้วยตัวเอง ฉบับนี้มีเนื้อหาพื้นฐานมาจากฉบับโลเกศ แต่มีการเพิ่มเติมและปรับแก้อยู่หลายคำ ตามความเห็นของท่านอาจารย์ (ในที่นี้เรียก ฉบับพุทธสมาคมราวัง)

    ๒.๑ ฉบับขับร้องของ อิมี โอย (Imee Ooi) ที่นิยมในสื่อออนไลน์ มีปรับปรุงแก้ไขเล็กน้อย ทำเป็นบทสวดและเพลงภาษาสันสกฤต โดยต้นฉบับหลักใช้จากฉบับพุทธสมาคมราวัง ประเทศมาเลเซีย ซึ่งก็มีการการปรับแก้คำเล็กน้อย เพื่อใช้ในการในการขับร้องของ อิมี โอย (Imee Ooi) นักร้องชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน ซึ่งเป็นนักร้องแนวเพลงพุทธร่วมสมัย ชื่อเพลงว่า Nilakantha Dharani [The Great Compassionate Mantra] ปี ค.ศ. ๒๐๐๐

แต่ในที่นี้จะใช้ ฉบับโลเกศ เป็นฉบับหลัก เพราะที่มีความใกล้เคียง กับต้นฉบับของพระวัชรโพธิมากที่สุด โดยใช้ จากต้นฉบับอักษรเทวนาครี ในหนังสือ The Thousand-armed Avalokiteśvara, (พระอวโลกิเตศวรพันกร) เล่มที่ ๑ อ.โลเกศ จันทรา ปี ค.ศ. ๑๙๘๘

@@@@@@@

ส่วนธารณีที่เผยแพร่กันใน Wikipedia ที่ระบุว่าเป็น ธารณีที่ชำระโดย อ.โลเกศ จันทรา จริงๆแล้ว เป็นฉบับที่มีการปรับอักขรวิธีเพิ่มเติมจากผู้เรียบเรียงบน Wiki เช่น มีการตัดบทสนธิ ปรับสระยาวเป็นสระสั้น ในที่นี้จะใช้ต้นฉบับในหนังสือ โดยปริวรรตอักษรเทวนาครีเป็นอักษรไทย พร้อมคำอ่านอย่างง่ายและคำแปล มีเนื้อหาดังต่อไปนี้

ความในมหากรุณาหฤทัยธารณีมูลมนตร์ ฉบับพระวัชรโพธิ ชำระโดย ท่านอาจารย์ โลเกศ จันทรา ประกอบด้วยเนื้อหา ๔ ส่วน ดังนี้

    ๑. ประณามบท คือ บทนมัสการพระรัตนตรัยและพระอวโลกิเตศวร
    ๒. คาถาแจงอานิสงส์ เป็นคาถาอนุษฏุภฉันท์ ๑ บท
    ๓. ตัวบทธารณี โดยปกติบทธารณีมักจะไม่แปล เพราะถือเป็นถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์ ให้สวดตามนั้น ซึ่งส่วนมากแปลเอาความหมายทั้งประโยคไม่ได้ เพราะว่า
        ๓.๑ ไม่มีความหมายโดยตรง
        ๓.๒ ผิดไวยากรณ์ หรือ ไม่ครบประโยค
        ๓.๓ เป็นเสียงของมนตร์ที่เปล่งออกมาเป็นจังหวะ
แต่ในที่นี้จะแปลไว้ให้เห็นความหมายของศัพท์ ตามที่ผู้รู้ชาวจีนและนักวิชาการแปล วิเคราะห์และให้ความเห็นไว้ ซึ่งความหมายของแต่ละคำจะมีอุปเทศของธารณี หรือความหมายโดยนัยของธารณีซ่อนอยู่ ไม่ได้มีความหมายโดยตรงตามคำแปล
    ๔. บทนมัสการจบ เป็นบทนมัสการพระอวโลกิเตศวร

โดยมีเนื้อหาดังนี้



ส่วนที่ ๑. ประณามบท

๑. นโม รตฺนตฺรยายฯ นม อารฺยาวโลกิเตศฺวราย โพธิสตฺตฺวาย มหาสตฺตฺวาย มหาการุณิกาย สรฺวพนฺธนจฺเฉทนกราย สรฺวภวสมุทฺรโศษณกราย สรฺววฺยาธิปฺรศมนกราย สรฺเวตฺยุปทฺรววินาศนกราย สรฺวภเยษุตฺราณราย ฯ ตสฺไม นมสฺกฤตฺวา อิมํ อารฺยาวโลกิเตศฺวรภาษิตํ นีลกณฺฐนาม ฯ

[อ่านว่า]
๑. นะโม รัตนะ-ตระยายะ ฯ
   นะมะ อารยา-วะโลกิเต-ศวะรายะ โพธิ-สัตตวายะ
   มะหา-สัตตวายะ มะหา-การุณิกายะ
   สรรวะ-พันธะนะ-จเฉทะนะ-กะรายะ
   สรรวะ-ภะวะ-สะมุทระ-โศษะณะ-กะรายะ
   สรรวะ-วยาธิ- ประศะมะนะ กะรายะ
   สรรเวต-ยุปะทระวะ -วินาศะนะ- กะรายะ
   สรรวะ- ภะเยษุ-ตราณะ-กะรายะ ฯ
   ตัสไม นะมัส-กฤตวา อิมัม อารยา-วะโลกิเต-ศวะระ-ภาษิตัม นีละกัณฐะ-นามะ ฯ

   [แปล]
   ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย ฯ
   ขอนอบน้อมแด่ พระอารยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์
   มหาสัตว์ ผู้ทรงมหากรุณา
   ผู้ช่วยปลดเปลื้องพันธนาการทั้งปวง
   ผู้ทำให้มหาสมุทรแห่งภพทั้งหลายให้เหือดแห้งไป
   ผู้บรรเทารักษาโรคาพยาธิทั้งปวง
   ผู้ทำลายอุปัทวะทั้งปวงให้วินาศไป
   ผู้ทรงช่วยให้รอดพ้นจากความกลัวทั้งหมดทั้งสิ้น
   ครั้นขอถวายความนอบน้อมแด่พระองค์แล้ว ธารณีนี้มีชื่อว่า นีลกัณฐะ เป็นภาษิตแห่งพระอารยอวโลกิเตศวรที่ทรงแสดงไว้ (นีลกัณฐะ แปลว่า คอสีนิล หรือน้ำเงินเข้ม)



ส่วนที่ ๒. คาถาแจงอานิสงส์

๒. หฤทยํ วรฺตยิษฺยามิ สรฺวารฺถ สาธกํ ศุภมฺ ฯ
    อเชยํ สรฺวภูตานํา ภวมารฺควิโศธกมฺ ๚

[อ่านว่า]
๒. หฤทะยัม วรรตะ-ยิษยามิ สรร-วารถะ สาธะกัม ศุภัม ฯ
    อะเชยัม สรรวะ-ภูตานาม ภะวะ-มารคะ-วิโศธะกัม ๚

   [แปล]
   เราจักกล่าว หัวใจ [คือธารณี] อันรุ่งเรืองนี้ ซึ่งจะทำให้สำเร็จประโยชน์ที่มุ่งหวังทั้งปวง
   ยังเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเอาชนะได้ สามารถชำระทางแห่งภพของสรรพชีวิตให้บริสุทธิ์



ส่วนที่ ๓. ธารณีมนตร์

ธารณีมนตร์ ๓/๑

๓. ตทฺยถา ฯ โอํ อาโลก เอ อาโลกมติ โลกาติกฺรานฺต เอหิ หเร อารฺยาวโลกิเตศฺวร มหาโพธิสตฺตฺว ฯ เห โพธิสตฺตฺว เห มหาโพธิสตฺตฺว เห วีรฺยโพธิสตฺตฺว เห มหาการุณิก สฺมร หฤทยมฺ ฯ เอหฺเยหิ หเร อารฺยาวโลกิเตศฺวร มเหศฺวร ปรมารฺถจิตฺต มหาการุณิก ฯ กุรุ กุรุ กรฺม ฯ สาธย สาธย วิทฺยามฺ ฯ เทหิ เทหิ ตฺวรํ กามํคม วิหํคม วิคม สิทฺธโยเคศฺวร ฯ ธุรุ ธุรุ วิยนฺต เอ มหาวิยนฺต เอฯ ธรธร ธเรนฺเทฺรศฺวร ฯ จลจล วิมลามล ฯ อารฺยาวโลกิเตศฺวร ชิน ฯ กฤษฺณชฏามกุฏา’วรม ปฺรรม วิรม [1] มหาสิทฺธวิทฺยาธรฯ พลพล มหาพล มลฺลมลฺล มหามลฺล จล จล มหาจล ฯ กฤษฺณวรฺณ ทีรฺฆ กฤษฺณปกฺษ นิรฺฆาตน เห ปทฺม หสฺต ฯ จร จร นิศาจเรศฺวร กฤษฺณสรฺปกฤต ยชฺโญปวีต ฯ
__________________________
[1] ต้นฉบับสิทธัมเป็นภาษาสันสกฤตผสมใช้ [อ]‘วรํม ปฺรรํม วิรํม ฉบับอักษรซอกเดียน ในตุนหวง และฉบับโลเกศชำระใช้ [อ]‘วรม ปฺรรม วิรม ซึ่งในรูปภาษาสันกฤตแบบแผนคือ อวลมฺพ ปฺรลมฺพ วิลมฺพ]

[อ่านว่า]
๓. ตัทยะถา ฯ
โอม อาโลกะ เอ อาโลกะ-มะติ โลกาติ-กรานตะ
เอหิ หะเร อารยา-วะโลกิเต-ศวะระ มะหา-โพธิ-สัตตวะ ฯ
เห โพธิ-สัตตวะ เห มะหา-โพธิ-สัตตวะ เห วีรยะ-โพธิ-สัตตวะ
เห มะหา-การุณิกะ สมะระ หฤทะยัม ฯ
เอห-เยหิ หะเร อารยา-วะโลกิเต-ศวะระ มะเห-ศวะระ ปะระ-มารถะ-จิตตะ มะหา-การุณิกะ ฯ

กุรุ กุรุ กรรมะ ฯ
สาธะยะ สาธะยะ วิทยาม ฯ
เทหิ เทหิ ตวะรัม กามัม-คะมะ วิหัง-คะมะ วิ-คะมะ สิทธะ-โยเค-ศวะระ ฯ

ธุรุ ธุรุ วิยันตะ เอ มะหา-วิยันตะ เอฯ
ธะระ ธะระ ธะเรนเทร-ศวะระ ฯ
จะละ จะละ วิมะลา-มะละ ฯ

อารยาวะ-โลกิเต-ศวะระ ชินะ ฯ
กฤษณะ-ชะฏา-มะกุฏา วะระมะ ประระมะ วิระมะ มะหา-สิทธะ-วิทยา-ธะระฯ

พะละ พะละ มะหา-พะละ
มัลละ มัลละ มะหา-มัลละ
จะละ จะละ มะหา-จะละ ฯ

กฤษณะ-วรรณะ ทีรฆะ-กฤษณะ-ปักษะ-นิรฆาตะนะ เห ปัทมะ-หัสตะ ฯ
จะระ จะระ นิศาจะเร-ศวะระ กฤษณะ-สรรปะ-กฤตะ ยัชโญปะวีตะ ฯ

[แปล] มีดังต่อไปนี้ :-
โอม แสงสว่าง ถึง ปัญญาอันสว่างไสว การก้าวพ้นโลก ฯ
มาเถิด พระหริ [1] พระอารยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ฯ
โอ้โพธิสัตว์.! โอ้มหาโพธิสัตว์.! โอ้โพธิสัตว์ผู้มีความเพียร.! โอ้มหากรุณา จงระลึกถึงหัวใจ [ธารณี] นี้ ฯ
มา.! มาเถิดพระหริ พระอารยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมเหศวร [2] ที่มีจิตอันเป็นปรมัตถ์ด้วยมหากรุณา ฯ

ทำ ทำ กิจนั้น.! ฯ [เสียงมนตร์ กุรุ หมายถึง ทำ]
ทำให้บรรลุ ทำให้บรรลุ ซึ่งวิทยา.! ฯ [เสียงมนร์ สาธะยะ หมายถึง กำลังจะสำเร็จหรือบรรลุ]
ประทาน ประทานให้โดยเร็ว เป็นไปตามความปรารถนา ลอยออกไปในท้องฟ้า ไปถึงความหลุดพ้น ด้วยเถิด

พระสิทธโยเคศวร ฯ [3] (ผู้เป็นเจ้าแห่งการสำเร็จโยคะ) [เสียงมนตร์ เทหิ หมายถึง ให้ ประทาน]
ค้ำไว้ ค้ำยันฟ้าสวรรค์ไว้ด้วยเถิดพระมหาวิยันตะ [4] (ผู้เป็นใหญ่แห่งฟ้าสวรรค์)
[เสียงมนตร์ ธุรุ เป็นการแผลงเสียง รูปแบบไม่ปกติ จากธาตุ ธฺฤ หมายถึง ยึด จับ ค้ำ สนับสนุน]

แบก แบก ไว้เถิดพระธเรนเทรศวร [5] (ผู้เป็นเจ้าแห่งแผ่นดิน)
[เสียงมนตร์ ธะระ หมายถึง แบก ถือ มาจากธาตุ ธฺฤ เช่นเดียวกัน]
เคลื่อนไป เคลื่อนไป สู่ความสะอาด ไร้มลทิน
[เสียงมนตร์ จะละ หมายถึง สั่น, เคลื่อนที่]
โอ้ พระอารยอวโลกิเตศวร ผู้มีชัย [6] ทรงมกุฎด้วยมุ่นมวยผมสีดำขลับ(ชฎามกุฎ) [7] และทรงเครื่องประดับระย้าที่พระศอและพระกร ผู้เป็นพระมหาสิทธวิทยาธร [8] (ผู้สำเร็จผู้ยิ่งใหญ่ผู้ทรงไว้ซึ่งความรู้)

พลัง พลังแห่งพระมหาพละ [9] (ผู้มีพลังอันยิ่งใหญ่)
[เสียงมนตร์ พะละ หมายถึง พลัง]
แข็งแกร่ง แข็งแกร่งแห่งพระมหามัลละ [10] (ผู้เป็นนักปล้ำสู้ผู้แข็งแกร่งยิ่ง)
[เสียงมนตร์ มัลละ หมายถึง แข็งแกร่ง]
เคลื่อนไป เคลื่อนไปสู่พระมหาอจละ [11] (ผู้ไม่สั่นไหวที่ยิ่งใหญ่)
[เสียงมนตร์ จะละ หมายถึง สั่น, เคลื่อนที่]

พระผู้มีวรรณะคล้ำ ในปักษ์ข้างแรมอันยาวนาน จงกำจัดให้สิ้น [12] โอ้ ผู้ในหัตถ์ถือดอกบัว [13]
จรไป จรไปเถิดพระนิศาจเรศวร [14] (ผู้เป็นเจ้าผู้ดำเนินไปในเวลาค่ำคืน) ข้าแต่ผู้ที่มีสายยัชโญปวีตเป็นงูดำ  [15] [เสียงมนตร์ จะระ หมายถึง จร ย้าย เดิน]

@@@@@@@

ธารณีมนตร์ ๓/๒

เอหฺเยหิ มหาวราหมุข ตฺริปุรทหเนศฺวร นารายณพโลปพลเวศธร ฯ เห นีลกณฺฐ เห มหากาล หลาหล วิษ นิรฺชิต โลกสฺย ราควิษวินาศน ทฺเวษวิษวินาศน โมหวิษวินาศน หุลุหุลุ มลฺล ฯ หุลุ หเร มหาปทฺมนาภฯ สร สร สิริ สิริ สุรุ สุรุ มุรุมุรุฯ พุธฺย พุธฺย โพธย โพธย ไมตฺริย นีลกณฺฐ ฯ เอหฺเยหิ วามสฺถิตสิํห มุข ฯ หส หส มุญฺจ มุญฺจ มหาฏฺฏหาสมฺ ฯ เอหฺเยหิ โภ มหาสิทฺธโยเคศฺวร ฯ ภณ ภณ วาจมฺฯ สาธย สาธย วิทฺยามฺ ฯ สฺมร สฺมร ตํ ภควนฺตํ โลกิตวิโลกิตํ โลเกศฺวรํ ตถาคตมฺ ฯ ททาหิ เม ทรฺศนกามสฺย ทรฺศนมฺ ฯ ปฺรหฺลาทย มนะ สฺวาหา ฯ

[อ่านว่า]
เอห-เยหิ มะหา-วะราหะ-มุขะ
ตริปุระ-ทะหะเน-ศวะระ
นารายะณะ-พะโลปะ-พะละ-เวศะ-ธะระ ฯ

เห นีละ-กัณฐะ เห มะหา-กาละ
หะลา-หะละ วิษะ นิร-ชิตะ โลกัสยะ
ราคะ-วิษะ-วินาศะนะ
ทเวษะ-วิษะ-วินาศะนะ
โมหะ-วิษะ-วินาศะนะ

หุลุ หุลุ มัลละ ฯ
หุลุ หะเร มะหา-ปัทมะ-นาภะ ฯ
สะระ สะระ สิริ สิริ สุรุ สุรุ มุรุ มุรุฯ
พุธยะ พุธยะ โพธะยะ โพธะยะ ไมตริยะ นีละ-กัณฐะ ฯ

เอห-เยหิ วามะ-สถิตะ-สิงหะ- มุขะ ฯ
หะสะ หะสะ มุญจะ มุญจะ มะหาฏ-ฏะหาสัม ฯ

เอห-เยหิ โภ มะหา-สิทธะ-โยเค-ศวะระ ฯ
ภะณะ ภะณะ วาจัมฯ
สาธะยะ-สาธะยะ วิทยาม ฯ
สมะระ- สมะระ ตัม ภะคะวันตัม โลกิตะ-วิโลกิตัม โลเกศ-วะรัม ตะถาคะตัม ฯ

ทะทาหิ เม ทรรศะนะ-กามัสยะ ทรรศะนัม ฯ ประหลาทะยะ มะนะห์ สวาหา ฯ

[แปลว่า]
มา.! มาเถิด พระผู้เป็นใหญ่ที่มีหน้าเป็นหมูป่า [16] พระผู้เป็นเจ้าผู้เผาทำลายตรีปุระ [17] ฯ พระผู้ประกอบด้วยกำลังอันทรงพลังด้วยการสำแดงกายเป็นพระนารายณ์ ฯ

โอ้ พระนีลกัณฐะ [18] โอ้ พระมหากาล [19] ผู้ควบคุม “หลาหละ” พิษแห่งโลก
ผู้ทำพิษแห่งราคะให้วินาศไป
ผู้ทำพิษแห่งโทสะให้วินาศไป
ผู้ทำพิษแห่งโมหะให้วินาศไป

หุลุ.! หุลุ ! แข็งแกร่ง.!
[เสียงมนตร์ หุลุ เป็นเสียงเชียร์ หรือโห่ร้องด้วยความดีใจ ในวรรณกรรมสันสกฤต]

หุลุ.! โอ้พระหริ ผู้เป็นใหญ่ที่มีดอกบัวออกจากพระนาภี(สะดือ) [20]

สะระ.! สะระ.! สิริ.! สิริ.! สุรุ.! สุรุ.! มุรุ.! มุรุ ฯ
[เสียงมนตร์ สะระ จากธาตุ สฺฤ แปลว่า ทำให้เคลื่อนไป ผลักดัน ไหลลงมา ส่วน สิริ สุรุ เป็นการแผลงเสียงไม่ปกติ จากธาตุ สฺฤ เพื่อให้เป็นจังหวะ นัยว่าเป็นการอัญเชิญให้พระโพธิสัตว์ลงมา (Descend, come down, condescend) ส่วน มุรุ เป็นเสียงมนตร์ส่วนมากพบอยู่กับ สะระ สุรุ มุรุ]

ตื่นรู้ ตื่นรู้ รู้แจ้ง รู้แจ้ง พระนีลกัณฐะผู้มีไมตรี
[เสียงมนตร์ พุธยะ หมายถึง ตื่น, รู้, เข้าใจ และ โพธะยะ หมายถึง รู้แจ้ง]

มา.! มาเถิด พระผู้มีหน้าเป็นสิงห์สถิตอยู่ด้านซ้าย [21] ฯ
หัวเราะ หัวเราะ ปลดปล่อย ปลดปล่อยด้วยเถิดพระอัฏฏหาสะผู้ยิ่งใหญ่ [22] (ผู้หัวเราะเสียงดัง) [เสียงมนตร์ หะสะ หมายถึง หัวเราะ ส่วน มุญจะ หมายถึง ปลดปล่อย]

มา.! มาเถิด โอ้ข้าแต่พระสิทธโยเคศวร

กล่าว จงกล่าวถ้อยคำนี้ ฯ
[เสียงมนตร์ ภะณะ หมายถึง กล่าว, สวด, เปล่งเสียง]

ทำให้บรรลุ ทำให้บรรลุ ซึ่งวิทยา.! ฯ

ระลึก จงระลึกถึงพระองค์นั้น ถึงพระภควาน(ผู้มีโชค) [23] ถึงพระผู้ทรงเฝ้ามองและเพ่งดูอยู่ [24] ถึงพระโลเกศวร [25 ](พระผู้เป็นเจ้าแห่งโลก) ถึงพระตถาคตเจ้า [26] (ผู้ไปถึงแล้วอย่างนั้น)

จงโปรดประทานสิ่งข้าที่ปรารถนาที่จะเห็น ให้ข้าพเจ้าได้เห็น ฯ โปรดทำให้จิตใจของข้าพเจ้าให้เบิกบาน สวาหา  [27] ฯ

@@@@@@@

ธารณีมนตร์ ๓/๓

สิทฺธาย สฺวาหาฯ มหาสิทฺธาย สฺวาหา ฯ สิทฺธโยเคศฺวราย สฺวาหา ฯ นีลกณฺฐาย สฺวาหา ฯ วราหมุขาย สฺวาหา ฯ มหานรสิํหมุขาย สฺวาหาฯ สิทฺธ วิทฺยาธราย สฺวาหา ฯ ปทฺมหสฺตาย สฺวาหา ฯ กฤษฺณสรฺปกฤตยชฺโญปวีตาย สฺวาหา ฯ มหาลกุฏ ธราย สฺวาหาฯ จกฺรายุธาย สฺวาหา ฯ ศํขศพฺท นิโพธนาย สฺวาหา ฯ วามสฺกนฺธเทศสฺถิต กฤษฺณาชินาย สฺวาหา ฯ วฺยาฆฺรจรฺม นิวสนาย สฺวาหา ฯ โลเกศฺวราย สฺวาหา ฯ สรฺวสิทฺเธศฺวราย สฺวาหา ฯ

[อ่านว่า]
สิทธายะ สวาหา ฯ
มะหา-สิทธายะ สวาหา ฯ
สิทธะ-โยเค-ศวะรายะ สวาหา ฯ
นีละ-กัณฐายะ สวาหา ฯ
วะราหะ-มุขายะ สวาหา ฯ
มะหา-นะระ-สิงหะ-มุขายะ สวาหาฯ
สิทธะ-วิทยา-ธะรายะ สวาหา ฯ

ปัทมะ-หัสตายะ สวาหา ฯ
กฤษณะ-สรรปะ-กฤตะ-ยัชโญปะวีตายะ สวาหา ฯ
มะหา-ละกุฏะ-ธะรายะ สวาหาฯ
จะกรา-ยุธายะ สวาหา ฯ
ศังขะ-ศัพทะ-นิโพธะนายะ สวาหา ฯ

วามะ-สกันธะ-เทศะ-สถิตะ- กฤษณา-ชินายะ สวาหา ฯ
วยาฆระ จรรมะ- นิวะ-สะนายะ สวาหา ฯ
โลเก-ศวะรายะ สวาหา ฯ
สรรวะ-สิทเธ-ศวะรายะ สวาหา ฯ

[แปลว่า]
แด่พระสิทธะ สวาหา ฯ (ผู้สำเร็จ)
แด่พระมหาสิทธะ สวาหา ฯ (ผู้สำเร็จผู้ยิ่งใหญ่)
แด่พระสิทธโยเคศวร สวาหา ฯ (ผู้เป็นใหญ่แห่งการสำเร็จโยคะ)
แด่พระนีลกัณฐะ สวาหา ฯ (ผู้มีคอสีน้ำเงินเข้ม)
แด่พระวราหมุขะ สวาหา ฯ (ผู้มีหน้าเป็นหมูป่า)
แด่พระมหานรสิงหมุขะ สวาหา ฯ (ผู้มีหน้าเป็นนรสิงห์ผู้ยิ่งใหญ่ )
พระสิทธวิทยาธร สวาหา ฯ (ผู้สำเร็จ ผู้ทรงไว้ซึ่งวิทยมนตร์)

แด่ผู้ในหัตถ์ถือดอกบัว สวาหา ฯ
แด่ผู้ที่มีสายยัชโญปวีตเป็นงูดำ สวาหา ฯ
แด่ผู้ถือไม้มหาลกุฏะ สวาหา ฯ
แด่ผู้มีอาวุธจักร สวาหา ฯ
แด่ผู้มีสังข์อันมีเสียงปลุกให้ตื่นรู้ สวาหา ฯ (สิ่งของต่างๆ ดูหมายเหตุ [28] )

แด่ผู้ห่มหนังละมั่งดำ พาดเฉวียงบ่าทางซ้าย สวาหา ฯ [29]
แด่ผู้นุ่งหนังเสือ สวาหา ฯ [30]
แด่พระโลเกศวร สวาหา ฯ (ผู้เป็นใหญ่แห่งโลก )
แด่สรรพสิทเธศวร สวาหา ฯ (ผู้เป็นใหญ่แห่งความสำเร็จทั้งปวง)



ส่วนที่ ๔. บทนมัสการจบ

๔. นโม ภควเต อารฺยาวโลกิเตศฺวราย โพธิสตฺตฺวาย มหาสตฺตฺวาย มหาการุณิกาย ฯ สิธฺยนฺตุ เม มนฺตฺรปทานิ สฺวาหา ๚

[อ่านว่า]
๔. นะโม ภะคะวะเต อารยาวะโลกิเตศวะรายะ โพธิสัตตวายะ มะหาสัตตวายะ มะหาการุณิกายะ ฯ สิธยันตุ เม มันตระ – ปะทานิ สวาหา ๚

[แปลว่า]
ขอนอบน้อมแด่พระภควาน พระอารยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ มหาสัตว์ ผู้ทรงมหากรุณา
ขอให้มนตร์ทั้งหลายแห่งข้าพเจ้าเหล่านี้จงสำเร็จเถิด สวาหา๚

@@@@@@@

หมายเหตุ

ในธารณีมีกล่าวถึง นามต่างๆ ของพระวิษณุ และพระศิวะ ไม่ได้หมายความว่า เป็นบทบูชาพระอวโลกิเตศวร และพระผู้เป็นเจ้าของพราหมณ์อื่นๆ ด้วย

แต่ความหมายของธารณีนี้ หมายถึง พระอวโลกิเตศวรเพียงพระองค์เดียว โดยพระองค์ทรงเป็นคุณสมบัติของพระวิษณุ และพระศิวะ ที่แท้จริง โดยคุณสมบัติเหล่านั้นเป็นเพียงปรากฎการณ์จากพระอวโลกิเตศวร ตามที่ได้อธิบายไปในบทความก่อนหน้า

@@@@@@@

ต่อไปนี้เป็นการให้ความหมายเพิ่มเติม ตามหมายเลขในวงเล็บ [..] ที่กำกับไว้ข้างต้น

[1] หริ หมายถึง พระวิษณุ

[2] มเหศวร หมายถึง พระศิวะ

[3] โยเคศวร หมายถึง ผู้เป็นใหญ่แห่งโยคะ หมายถึง พระศิวะ และ พระกฤษณะ อวตารของพระวิษณุ

[4] “วิยนฺต” หรือ “วิยํต” เป็นรูปสันสกฤตผสม กล่าวว่า มาจากสันสกฤต คำว่า “วิยต” อันแปลว่าท้องฟ้า สวรรค์ แต่ ในมหากรุณาธารณีฉบับสั้นอื่นๆ ใช้ “วิชยต” แทน ซึ่งแปลว่า มีชัยชนะ , ส่วน “มหาวิยนฺต” คือ ผู้เป็นใหญ่แห่งฟ้าสวรรค์ ในมหากรุณาธารณี ฉบับสั้นอื่นๆ ใช้ “มหาวิชยต” หรือ “มหาวิชยนฺต” ผู้มีชัยยิ่งใหญ่ ซึ่งรูปแบบดังกล่าวทั้งหมด พบในคัมภีร์พุทธฝ่ายสันสกฤต มักหมายถึง พระอินทร์ หรือ ท้าวสักกะ (ศักระ)

[5] ธร หมายถึง แบก, รองรับ ค้ำรองรับ สนันสนุน ในบางบริบทหมายถึง พระวิษณุ และในอวตาร “กูรมาวตาร” และ “พระกฤษณะ” ยังร่วมถึงพระศิวะด้วย ส่วน ธเรนฺเทฺรศฺวร (ธรา+อินฺทฺร+อีศฺวร) ในมหากรุณาธารณีฉบับสั้นอื่นๆ ใช้ ธราณิราช ธเรศฺวร (ผู้เป็นเจ้าแห่งแผ่นดิน) ซึ่งมักหมายถึง พระวิษณุ

[6] ตรงคำว่า ชิน แปลว่า ผู้มีชัย ในประโยคว่า อารฺยาวโลกิเตศฺวร ชิน ฯ กฤษฺณชฏามกุฏ ตรงนี้ดูเหมือนมีการเล่นคำในธารณี กับประโยคถัดไป คือ ชิน ฯ กฤษฺณ ซึ่งคล้ายกับการสลับคำว่า กฤษฺณาชิน (หนังละมั่งดำ) ในการแปลมหากรุณาธารณีฉบบับนี้ ผู้รู้ชาวจีนบางครั้ง แปล ชินฯกฤษฺณ ว่า หนังละมั่งดำ (鹿皮衣深藍) แต่ กฤษฺณาชิน มาจาก กฤษฺณ+อชิน ไม่ใช่ ชิน ในการแปลบทความนี้ไม่แปลข้ามประโยค จึงใช้คำแปลว่า ผู้มีชัย

[7] การเกล้ามุ่นผมเป็นมวยสูงที่เรียกว่าทรงชฎามกุฎ เป็นสัญลักษณ์ของของมุนี หรือ ฤๅษี อย่างหนึ่ง และเป็นเทวลักษณะของเทพเจ้าและพระโพธิสัตว์องค์อื่นๆ อีกหลายองค์ เช่น พระอวโลกิเตศวร พระศิวะ

[8] มหาสิทธวิทยาธร มีความหมายแยกดังนี้ สิทธะ หรือ มหาสิทธะ หมายถึงผู้สำเร็จ ผู้บรรลุ แต่ในมนตรยาน มีความหมายอีกอย่างว่า ผู้บรรลุในตันตระ และ มนตร์ต่างได้อีกด้วย , ส่วน วิทยาธร ในมนตรยาน มีความหมายว่า ผู้ทรงไว้ซึ่งวิทยา วิทยา ในมนตรยาน มักมีความหมายว่า มนตร์ศักดิ์สิทธิ์ หรือที่เรียกว่า วิทยมนตร์

[9] มหาพละ คุณลักษณะและพระนามหนึ่งของพระพุทธเจ้า และของพระศิวะในศิวปุราณะ ด้วย

[10] มหามัลละ เป็นพระนามหนึ่งของพระกฤษณะ จากการปราบนักมวยปล้ำชื่อจาณูระ ในมหาภารตะ

[11] มหาอจละ ในการออกมนตร์สันสกฤต คือ มหาจล มาจาก มหา+อจล หมายถึง ภูเขา (มั่นคง ไม่สั่นไหว) เป็นพระนามหนึ่งของของพระศิวะ ด้วย

[12] พระผู้มีวรรณะคล้ำ คือ พระกฤษณะ อวตารพระวิษณุ ส่วน จงกำจัดให้สิ้น(นิรฺฆาตน) อาจสื่อถึงเหตุการณ์การสู้รบในสงครามกุรุเกษตรของพระกฤษณะ ในช่วงปักษ์ข้างแรม แต่นิรฺฆาตน ในความหมายทางพุทธศาสนา มักใช้กับการกำจัดตัณหา หรือ ความทะยานอยาก

[13] ผู้ในหัตถ์ถือดอกบัว หมายถึงพระวิษณุ

[14] นิศาจเรศวร เป็นพระนามหนึ่งของของพระศิวะในศิวปุราณะ

[15] สายยัชโญปวีตเป็นงูดำ สายยัชโญปวีตหรือสายธุรำ คือ เชือกหรือด้ายศักดิ์สิทธิ์ของพราหมณ์ เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ สูงส่ง และศักดิ์สิทธิ์ เป็นเครื่องทรงพระศิวะด้วย

[16] หน้าหมูป่า เป็นพระพักต์ของพระวราหะ หรือ วราหาวตาร อวตารของพระวิษณุ ผู้ปราบหิรัณยากษะ

[17] พระตริปุรานตกะ เป็นพระนามหนึ่งของพระศิวะ หรือปางผู้ทำลายเมืองอสูรทั้งสาม

[18] พระนีลกัณฐะ เป็นพระนามหนึ่งของพระศิวะ คือ ผู้ดื่มพิษหลาหละ เพื่อปกป้องรักษาจักรวาลไว้ จนพระศอไหม้เป็นสีน้ำเงินเข้ม ในเหตุการณ์กวนเกษียรสมุทร

[19] พระมหากาล เป็นพระนามหนึ่งของพระศิวะ หรือปางผู้ทำลายล้างโลก

[20] พระวิษณุ ที่มีดอกบัวผุดขึ้นที่พระนาภี (สะดือ) เมื่อพระองค์บรรทม ก่อนที่จะสร้างจักรวาล ในตอนที่เรียกว่า วิษณุอนันตศายิน หรือ นารายณ์บรรทมสินธุ์

[21] หน้าสิงห์ เป็นพระพักต์ของพระนรสิงห์ หรือ นรสิงหาวตาร อวตารของพระวิษณุ ผู้ปราบหิรัณยกศิปุ

[22] พระอัฏฏหาสะ เป็นพระนามหนึ่งของพระศิวะ

[23] พระภควาน (ผู้มีโชค) ในวัฒนธรรมอินเดีย ใช้เรียก พระเป็นเจ้า หรือสิ่งที่ตนเองเคารพสูงสุด อย่าง พระศาสดาของศาสนา เช่น พระพุทธเจ้า พระมหาวีระ ไทยมักแปลว่า พระผู้มีพระภาคเจ้า

[24] ผู้ทรงเฝ้ามองและเพ่งดูอยู่ เป็นคุณลักษณะของพระอวโลกิเตศวร

[25] โลเกศวร เป็นอีกพระนามที่นิยมอีกพระนามของพระอวโลกิเตศวร

[26] ตถาคต (ผู้ไปถึงแล้วอย่างนั้น) ใช้เรียกพระพุทธเจ้า

[27] สวาหา มนตร์ คำท้ายประโยค อาจมีความหมายถึง กล่าวดีแล้ว, ขอจงเป็นเช่นนั้น, ขอถวายความเคารพบูชา หรือ เป็นการขอพร

[28] สิ่งของทั้ง ๔ คือ ดอกบัว คทา จักร สังข์ เป็นสิ่งของที่เป็นสัญลักษณ์ของพระวิษณุ ในที่นี้ มีการใช้ ไม้มหาลกุฏะ แทน คทา โดยอาวุธทั้งสองมีลักษณะคล้ายกัน คือเป็นลักษณะไม้กระบอง ซึ่งไม้มหาลกุฏะ เป็นอาวุธประจำของพระลกุลีศะ อวตารของพระศิวะ

[29] กฤษฺณาชิน (กฤษฺณ+อชิน) แปลว่า หนังสัตว์สีดำ โดยมากมักหมายถึง หนังละมั่งดำ อันเป็นเครื่องนุ่งห่มของมุนี หรือ ฤๅษี อย่างหนึ่ง และเป็นเทวลักษณะของเทพเจ้าและพระโพธิสัตว์องค์อื่นๆ อีกหลายองค์ เช่น พระอวโลกิเตศวร พระศิวะ

[30] ผู้นุ่งหนังเสือ หมายถึง พระศิวะ

@@@@@@@

อักขระ ถ้อยความหรือข้อมูลส่วนใดมีข้อผิดพลาด ผู้รู้โปรดจงอนุเคราะห์ชี้แนะ






Thank to :-
image : pinterest
website : https://blog.thai-sanscript.com/mahakarunikadharni-vajrabodhi/
11 มกราคม 2023

[อธิการบดี มจร. ลงนามประกาศผลงานวิจัยดีเด่น ประจำปี 2561]

.



อธิการบดี มจร. ลงนามประกาศผลงานวิจัยดีเด่น ประจำปี 2561

พระราชปริยัติกวี อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (มจร.) ได้ลงนามในประกาศ มจร. เรื่องผลการคัดเลือกผลงานวิจัย และนักวิจัยดีเด่น ประจำปี 2561 โดยอาศัยอำนาจตามความในมาตรา 27 (1) แห่งพ.ร.บ.มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พ.ศ.2540 และมติคณะกรรมการประจำสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์

โดยมีผลงานวิจัยระดับดีเด่น 3 ผลงาน ได้แก่
   1. ผลงานวิจัยเรื่อง ศึกษาวิเคราะห์แก่นธรรมจากชาดก โดยพระราชปริยัติกวี อธิการบดี มจร.
   2. ผลงานวิจัยเรื่อง การพัฒนาเทคโนโลยีเครื่องจับยึดและพลิกคัมภีร์ใบลานอัตโนมัติ โดยพระสุธีรัตนบัณฑิต ผอ.สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มจร.
   3. ผลงานวิจัยเรื่อง โรงเรียนผู้สูงอายุ : หลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน โดยผศ.มงคลกิตติ์ โวหารเสาวภาคย์ มจร.วิทยาเขตแพร่

ระดับดีมาก 3 ผลงาน ได้แก่
   1. ผลงานวิจัยเรื่อง การส่งเสริมกระบวนการแห่งสัมมาชีพของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดพิจิตร โดยพระราชสิทธิเวที วิทยาลัยสงฆ์พิจิตร
   2. ผลงานวิจัยเรื่อง การฟื้นฟูคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่ได้เข้าร่วมโครงการการปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐาน โดยดร.จุฑามาศ วารีแสงทิพย์ บัณฑิตวิทยาลัย
   3. ผลงานวิจัยเรื่อง การพัฒนาต้นแบบการปรับสภาพที่อยู่อาศัยเพื่อส่งเสริมสุขภาพชีวิตผู้สูงอายุ โดยดร.พุทธชาติ แผนสมบุญ คณะมนุษยศาสตร์ 

นอกจากนี้ยังมีการประกาศผลงานวิจัยระดับดี จำนวน 14 ผลงาน

@@@@@@@

สำหรับนักวิจัยระดับดีเด่น มี 3 ท่าน ได้แก่
   1. พระมหาสมบูรณ์ วุฑฺฒิกโร บัณฑิตวิทยาลัย
   2. พระราชวชิรเมธี หน่วยวิทยบริการกำแพงเพชร
   3. รศ.ดร.เวทย์ บรรณกรกุล วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆษ

นักวิจัยระดับดีมาก จำนวน 3 ท่าน ได้แก่
   1. นายสมคิด นันต๊ะ วิทยาลัยสงฆ์นครน่านฯ
   2. ผศ.ดร.เกียรติศักดิ์ สุขเหลือง คณะสังคมศาสตร์
   3. ดร.จรัส ลีกา วิทยาเขตขอนแก่น

นอกจากนี้ ยังมีการประกาศรายชื่อนักวิจัยระดับดีอีก 14 รายด้วย




thank to : https://www.thairnews.com/อธิการบดี-มจร-ลงนามประก/
โดย thairnews - 06/05/2562

[แปลก.!! วัดสร้างมา 81 ปี “ไม่มีโฉนด” ขณะชุมชนรอบวัดมีครบหมดแล้ว]

.



แปลก.!! วัดสร้างมา 81 ปี “ไม่มีโฉนด” ขณะชุมชนรอบวัดมีครบหมดแล้ว

วันที่ 9 มี.ค. 67  วานนี้ ดร.นิยม เวชกามา ในฐานะที่ปรึกษารองนายกรัฐมนตรีคนที่หนึ่ง และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ และเป็นอนุกรรมาธิการศาสนาด้วย ได้โพสต์เฟชบุ๊คเล่าว่า  ตนเองได้ออกเดินทางโดยรถยนต์ส่วนตัวโดยลูกสาวเป็นคนขับ จากที่พักในกรุงเทพมหานครเพื่อเดินทางไปยังวัดโคก สว่างตำบลห้วยแถลงอำเภอห้วยแถลงจังหวัดนครราชสีมา  ถึงวัดเวลา 12:00 น. ตามคำร้องขอของหลวงตาสอาด อริยะวังโส (สะอาด จันทร์ดี)

เมื่อไปถึงได้กราบนมัสการหลวงตาสะอาดและพระครูโอภาสเมธากร(จักรกฤษ์ สุเมโธ) เจ้าอาวาสวัดบ้านโคกสว่างซึ่งนั่งรออยู่แล้ว ได้สนทนาเกี่ยวกับปัญหาพื้นที่วัดก็ทราบว่า วัดดังกล่าวเดิมเป็นที่ป่าช้า ชาวบ้าน มีมติตกลงยกให้เป็นวัด ที่ให้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2486 นับมาถึงวันนี้ก็ 81 ปี มีเนื้อที่ดิน 12 ไร่ วัดแห่งนี้เดิมไม่ได้อยู่ที่นี่อยู่ที่บ้านสวนหอมเป็นที่ดินที่ “ตระกูลจันดียกให้”  ที่วัดเดิมยกให้เป็นที่ของโรงเรียน สวนหอม จากที่เดิมยกให้โรงเรียนแล้วเลยวัดเกิดขึ้นสองวัดคือวัดอีกแห่งหนึ่งชื่อว่า วัดป่าไชยมงคลซึ่งห่างออกไป 300 เมตรและวัดบ้านโคกสว่าง



ดร.นิยม เล่าต่ออีกกว่า พระครูโอภาสเมธากรบอกว่า ท่านไม่ใช่คนที่นี่ แต่ท่านเป็นคนมหาสารคามแต่มาอยู่อยู่ที่นี่ 30 ปีแล้วได้มาสร้างกุฎิวิหารอาคารหลายหลังจากที่เดิมมีเพียงหลังมี หอพระไตรปิฎกศาลาการเปรียญกุฎิอีกหลานหลังด้วย ปัจจุบันกำลังก่อสร้างพระอุโบสถ โดยไม่รอที่จะได้รับอนุมัติตั้งเป็นวัดมีพระจำพรรษา 4 รูป เคยส่งเรื่องไปขอทางวัดยันสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดนครราชสีมาแล้วสองครั้ง

ครั้งแรกก็บอกว่า ผู้ว่าจะอนุมัติแล้วปรากฏว่า พอสำนักพุทธย้ายไปเรื่องก็เงียบไป ต่อมาส่งอีกครั้งหนึ่งในปัจจุบันผอ.สนง.พุทธคนปัจจุบัน ก็ได้รับการแจ้งว่ากำลังอนุมัติสองครั้งก็ต้องมีการตรวจสอบรังวัดพื้นที่วัดด้วยเสียค่าใช้จ่ายไปเป็นจำนวนเงินมากพอสมควร ที่สำคัญยืนยันว่าที่ดินชาวบ้านบริเวณรอบวัดมีโฉนดหมดแล้ว

ขณะที่หลวงตาสะอาด  อริยะวังโส อายุ 86 ปี ซึ่งเป็นคนในหมู่บ้านยืนยันว่าที่ดินเดิมเป็นที่ดินของโยมแม่ยกให้วัดต่อ ตนเคยบวชเป็นสามเณรอยู่ที่นี่ตั้งแต่ปีพ.ศ.2495 มาก่อนก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมการขอตั้งวัดจึงยากนักทั้งที่เป็นความประสงค์ของชาวบ้าน จึงขอความเมตตาจากสำนักพุทธแห่งชาติช่วยดำเนินการให้ด้วย



ดร.มหานิยม กล่าวว่าตนเห็นสภาพของบริเวณวัดและสิ่งแวดล้อมทั้งหมดแล้ววัดดังกล่าวน่าจะถูกต้องตามกฏหมายได้ ส่วนที่ได้สอบถามไปที่ผอ.สำนักพุทธจังหวัดนครราชสีมาท่านก็บอกว่า อยู่ระหว่างการประสานงานกับสำนักงานที่ดินจังหวัดรอคำตอบอยู่

ผมเป็นเป็นผู้ต้องการที่จะช่วยเหลือพระพุทธศาสนาพระสงฆ์ก็อยากให้วัดนี้เป็นวัดที่ถูกต้องไม่น่าจะเป็นปัญหาเรื่องที่ดินตามกฏหมาย 22484 เพราะบริเวณดังกล่าววัดมีเอกสารสิทธิ์หมดแล้ว เห็นควรที่จะนำเข้าสู่คณะกรรมธิการเพื่อช่วยเหลือวัดต่อไป




ขอบคุณ : https://thebuddh.com/?p=78017

[คณะสงฆ์ “ควรจำกัดที่พักสงฆ์” หรือไม่.!!]

คณะสงฆ์ “ควรจำกัดที่พักสงฆ์” หรือไม่.!!

วันที่ 7 มีนาคม  2567  เฟชบุ๊ค Ch Kitti Kittitharangkoon ซึ่งเป็นเฟชบุ๊คส่วนตัวของ นายบุญเชิด กิตติธรางกูร ผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดปทุมธานี ได้ตั้งคำถามว่า “คณะสงฆ์ : ควรจำกัดที่พักสงฆ์ หรือไม่!!“ โดยมีรายละเอียดดังนี้

ที่พักสงฆ์ หมายถึง สถานที่พำนักพักพิงชั่วคราวของพระภิกษุสามเณร ซึ่งยังมิได้เป็นวัดที่ถูกต้องตามกฎหมาย

ที่พักสงฆ์ มิใช่เป็นสำนักสงฆ์หรือวัด ซึ่งได้รับการอนุญาตตั้งเป็นวัดถูกต้องตามกฎหมายแล้ว เป็นแต่เพียงที่พักชั่วคราวเท่านั้น และไม่มีสิทธิใช้คำว่า “วัด” หรือ “สำนักสงฆ์” นำหน้าสถานที่ ใช้ไปก็ไม่ถูกต้อง

ที่พักสงฆ์ หากดำเนินการขอสร้างวัดและขอตั้งวัดไปตาม “กฎกระทรวง การสร้าง การตั้ง การรวม การย้าย และการยุบเลิกวัด การขอรับพระราชทานวิสุงคามสีมา และการยกวัดร้างขึ้นเป็นวัดมีพระภิกษุอยู่จำพรรษา พ.ศ. 2559 ” เมื่อได้รับอนุญาตให้สร้างวัดและอนุญาตการตั้งวัดถูกต้องตามลำดับแล้ว แม้จะไม่มีวิสุงคามสีมาหรือโบสถ์ ก็จัดเป็นสำนักสงฆ์หรือวัดที่ถูกต้องตามกฎหมาย





ทีนี้มากล่าวถึงเรื่อง คณะสงฆ์ควรจำกัดที่พักสงฆ์ หรือไม่.?

ที่ผู้เขียนตั้งประโยคคำถามขึ้นมาข้างต้น ไม่ได้มีเจตนาที่ ไม่อยากให้ชาวพุทธสร้างและตั้งวัดแต่อย่างใด ให้แยกประเด็นนะครับ อย่าเพิ่งดราม่า แต่ที่ยกขึ้นมา เพราะในปัจจุบัน มีที่พักสงฆ์ที่คณะสงฆ์ยังไม่ได้ประกาศให้เป็นที่พักสงฆ์ และหรือประกาศเป็นที่พักสงฆ์แล้ว ปรากฎมีพระภิกษุละเมิดพระวินัยและหรือไม่เอื้อเฟื้อต่อกฎมหาเถรสมาคม มติ ประกาศ คำสั่ง หรือระเบียบมหาเถรสมาคม ตลอดจนไม่เอื้อเฟื้อต่อกฎหมายบ้านเมือง อยู่เนืองๆ

อีกทั้งบางแห่งไม่ปรากฎว่ามีหัวหน้าที่พักสงฆ์กำกับดูแลแต่อย่างใด เจ้าหน้าที่ได้รับการร้องเรียนเข้ามาเป็นจำนวนมาก จนผู้เขียนเกิดความรู้สึกว่า คณะสงฆ์ควรจำกัดการมีขึ้นของที่พักสงฆ์ ที่ไม่ได้มีเจตจำนงค์ว่า “จะสร้างวัดขึ้นมาในอนาคต” ดีกว่ามั้ย

“แหล่งข่าว” จากคณะอนุกรรมาธิการศาสนาท่านหนึ่งระบุว่า ปัจจุบัน ที่พักสงฆ์เพิ่มขึ้นทั่วประเทศ สวนทางกับจำนวนพระภิกษุที่ลดลง โดยเฉพาะการเข้าไปอาศัยอยู่ในเขตพื้นที่ป่า ที่ดินของรัฐ โดยไม่ถูกต้อง ไม่ได้รับอนุญาตของพระสงฆ์  รัฐบาลหลายรัฐบาลพยายามแก้ไขปัญหา แต่ปัญหามันแก้ไม่จบไม่สิ้น

@@@@@@@

จากข้อมูลของภาครัฐระบุว่าตอนนี้มีที่พักสงฆ์ทั่วประเทศมากกว่า 1 หมื่นแห่ง แต่เท่าที่เรามีข้อมูลปัจจุบันมีที่พักสงฆ์อยู่ในเขตที่ดินของรัฐ เช่น เขตอุทยาน เขตป่าไม้ สปก. เป็นต้น ประมาณ 8 พันแห่ง ซึ่งการเข้าไปอาศัยอยู่แบบนี้ ส่วนใหญ่ผิดกฎหมาย ทางคณะอนุกรรมาธิการศาสนาก็พยายามช่วยเจรจาให้หน่วยงานภาครัฐขอขึ้นทะเบียนแล้วขออนุโลมให้อยู่ได้ 15 ไร่  ซึ่งทางหน่วยงานรัฐท่านก็ยอมให้ เพียงแต่ว่าหากจะสร้างอะไรเพิ่มเติมต้องบอกเขาด้วย

“ตอนนี้เท่าที่ทราบที่พักสงฆ์จากจากเกือบ 8 พันแห่ง ยังแก้ปัญหาได้ไม่ถึง 3 พันแห่ง อันนี้เรายังไม่ได้นับรวม สำนักสงฆ์หรือวัดที่มีปัญหาพื้นที่ทับซ้อนกับที่ดินรัฐ ที่ร้องมาที่คณะอนุกรรมาธิการศาสนา ขอให้แก้ปัญหาซึ่งมีทุกสัปดาห์อีกด้วย การลงพื้นที่ของนายกรัฐมนตรีที่จังหวัดสกลนคร ที่สั่งการว่าจะแก้ปัญหาที่ดินวัดทั่วประเทศ ตอนนี้ กำลังรอดูว่าทางรัฐบาลจะเดินหน้าอย่างไร เพราะปัญหาที่ดินวัด สำนักสงฆ์ หรือ ที่พักสงฆ์ กลายเป็นปัญหาใหญ่ปัญหาหนึ่งของคณะสงฆ์ไปแล้วที่ทุกภาคส่วนต้องเร่งแก้ปัญหา ไม่ให้บานปลายในอนาคต..”





Thank to : https://thebuddh.com/?p=78011

[สรุป บทสวด "มหากรุณาธารณีสูตร" พร้อมคำแปล]

.



สรุป บทสวด "มหากรุณาธารณีสูตร" พร้อมคำแปล


มหากรุณาธารณีสูตร ภาษาจีน

    1. นำ มอ ฮอ ลา ตัน นอ ตอ ลา เหย่ เย
    2. นำ มอ ออ หลี เย
    3. ผ่อ ลู กิด ตี ซอ ปอ ลา เย
    4. ผู่ ที สัต ตอ ผ่อ เย
    5. หม่อ ฮอ สัต ตอ ผ่อ เย
    6. หม่อ ฮอ เกีย ลู
    7. งัน (โอม)
    8. สัต พัน ลา ฮัว อี
    9. ซู ตัน นอ ตัน แช
   10. นำ มอ สิต กิต หลี ตอ อี หม่ง ออ หลี เย

   11. ผ่อ ลู กิต ตี ซือ ฮุ ลา เลง ถ่อ พอ
   12. นำ มอ นอ ลา กิน ซี
   13. ซี หลี หม่อ ฮอ พัน ตา ซา แม
   14. สัต ผ่อ ออ ทอ เตา ซี พง
   15. ออ ซี เย็น
   16. สัต ผ่อ สัต ตอ นอ มอ ผ่อ สัต ตอ นอ มอ ผ่อ เค 
   17. มอ ฮัว เตอ เตา
   18. ตัน จิต ทอ
   19. งัน ออ ผ่อ ลู ซี
   20. ลู เกีย ตี

   21. เกีย หล่อ ตี
   22. อี ซี หลี่
   23. หม่อ ฮอ ผู่ ที สัต ตอ
   24. สัต พอ สัต พอ
   25. มอ ลา มอ ลา
   26. มอ ซี มอ ซี ลี ถ่อ เย็น
   27. กี ลู กี ลู กิต มง
   28. ตู ลู ตู ลู ฮัว แซ เหย่ ตี
   29. หม่อ ฮอ ฮัว เซ เย ตี
   30. ทอ ลา ทอ ลา

   31. ตี ลี นี
   32. สิด ฮู ลา เย
   33. เจ ลา เจ ลา 
   34. มอ มอ ฮัว มอ ลา
   35. หมก ตี ลี
   36. อี ซี อี ซี
   37. สิด นอ สิด นอ
   38. ออ ลา ซัน ฮู ลา เซ ลี
   39. ฮัว ซอ ฮัว ซัน
   40. ฟู ลา แซ เย

   41. ฮู ลู ฮู ลู มอ ลา
   42. ฮู ลู ฮู ลู ซี ลี
   43. ซอ ลา ซอ ลา
   44. ซิด ลี ซิด ลี
   45. ซู ลู ซู ลู
   46. ผู่ ถี่ เย ผู่ ถี่ เย
   47. ผู่ ถ่อ เย ผู่ ถ่อ เย
   48. มี ตี หลี่ เย
   49. นอ ลา กิน ซี
   50. ตี ลี สิด นี นอ

   51. ผ่อ เย หม่อ นอ
   52. ซอ ผ่อ ฮอ
   53. สิด ถ่อ เย
   54. ซอ ผ่อ ฮอ 
   55. หม่อ ฮอ สิด ถ่อ เย
   56. ซอ ผ่อ ฮอ
   57. สิด ถ่อ ยี อี
   58. สิด พัน ลา เย 
   59. ซอ ผ่อ ฮอ
   60. นอ ลา กิน ซี

   61. ซอ ผ่อ ฮอ
   62. มอ ลา นอ ลา
   63. ซอ ผ่อ ฮอ
   64. สิด ลา เซง ออ หมก เค เย
   65. ซอ ผ่อ ฮอ
   66. ซอ ผ่อ หม่อ ฮอ ออ สิด ถ่อ เย
   67. ซอ ผ่อ ฮอ
   68. เจ กิด ลา ออ สิด ถ่อ เย
   69. ซอ ผ่อ ฮอ 
   70. ปอ ทอ มอ กิต สิด ถ่อ เย

   71. ซอ ผ่อ ฮอ 
   72. นอ ลา กิน ซี พัน เค ลา เย
   73. ซอ ผ่อ ฮอ
   74. มอ พอ ลี เซง กิต ลา เย
   75. ซอ ผ่อ ฮอ
   76. นำ มอ ห่อ ลา ตัน นอ ตอ ลา เหย่ เย
   77. นำ มอ ออ หลี่ เย
   78. ผ่อ ลู กิต ตี
   79. ซอ ผ่อ ฮอ
   80. ซอ ผ่อ ฮอ

   81. งัน สิต ติน ตู
   82. มัน ตอ ลา
   83. ปัด ถ่อ เย
   84. ซอ ผ่อ ฮอ




ภาษาจีนพร้อมคำแปลเป็นภาษาไทย มหากรุณาธารณีสูตร

    1. นำ มอ ฮอ ลา ตัน นอ ตอ ลา เหย่ เย
       นอบน้อมนมัสการพระไตรรัตน์ทั้งสาม
    2. นำ มอ ออ หลี เย
       นอบน้อมนมัสการองค์พระอริยะ
    3. ผ่อ ลู กิด ตี ซอ ปอ ลา เย
       ขอน้อมคารวะแด่องค์พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ผู้เพ่งเสียงแห่งสรรพสัตว์ผู้ยาก
    4. ผู่ ที สัต ตอ ผ่อ เย
       ขอน้อมคารวะต่อผู้ให้การตรัสรู้แก่ทุกชีวิต
    5. หม่อ ฮอ สัต ตอ ผ่อ เย
        เมื่อน้อมคารวะผู้กล้าหาญก็มีโอกาสที่จะหลุดพ้น
    6. หม่อ ฮอ เกีย ลู
        ขอน้อมคารวะต่อผู้มีมหากรุณาจิต
    7. งัน (โอม)
        นอบน้อม เป็นมารดาแห่งธารณีทั้งหลาย
    8. สัต พัน ลา ฮัว อี
        ใจกายสะอาดเหล่ามารมาทำร้ายไม่ได้
    9. ซู ตัน นอ ตัน แช
        พระอริยะแสดงอภินิหารปกปักษ์รักษา และตักเตือนมนุษย์ให้ตั้งใจมุ่งไปทางธรรม
   10. นำ มอ สิต กิต หลี ตอ อี หม่ง ออ หลี เย
        ผู้ปฏิบัติย่อมได้รับความคุ้มครองและจำต้องปฏิบัติธรรมโดยมานะพากเพียร มีจิตใจมั่นคงไม่เร่งรีบ

   11. ผ่อ ลู กิต ตี ซือ ฮุ ลา เลง ถ่อ พอ
        พระโพธิสัตว์ทรงสั่งสอนให้ผู้ปฏิบัติธรรมมุ่งไปข้างหน้า สำรวมจิตให้เป็นสมาธิ
   12. นำ มอ นอ ลา กิน ซี
        พระโพธิสัตว์ย้ำเตือนชาวโลกให้มีไตรสรณคมน์ ปฏิบัติตนอยู่ในมนุษยธรรม
   13. ซี หลี หม่อ ฮอ พัน ตา ซา แม
        พระโพธิสัตว์ทรงกล่าวพระคาถาเตือนจิตให้มุนษย์ผ่อนใจในทางโลก โน้มน้าวจิตมาในทางมรรคผล
   14. สัต ผ่อ ออ ทอ เตา ซี พง
        พระโพธิสัตว์ทรงประทานพระคาถาบทนี้เพื่อมนุษย์ทุกคนสามารถรู้ได้เห็นได้และบรรลุสู่พระพุทธภูมิโดยเสมอกัน
   15. ออ ซี เย็น
        พระโพธิสัตว์จำแลงเป็นพญายักษ์แสดงอภินิหารตักเตือนมนุษย์ให้ละบาปและบำเพ็ญบุญ
   16. สัต ผ่อ สัต ตอ นอ มอ ผ่อ สัต ตอ นอ มอ ผ่อ เค
        นักปราชญ์หรือผู้โง่เขลาเบาปัญญา คนหรือสัตว์สามารถหลุดพ้นได้ถ้าปฏิบัติตามพุทธธรรมด้วยความเคารพ
   17. มอ ฮัว เตอ เตา
        ผู้ปฏิบัติธรรมต้องถือสัจธรรมเป็นใหญ่ ไม่ข้องแวะไม่ติดในรูป ไม่ยึดในจิตดับกิเลสให้จิตสงบ
   18. ตัน จิต ทอ
        ความศรัทธาจริงอันต่อเนื่องยังผลให้จิตต้องตรงกับพระธรรม อย่าให้มีความคิดทางโลกเกิดขึ้น 
   19. งัน ออ ผ่อ ลู ซี
        ผู้ปฏิบัติธรรมต้องมีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวไม่หวั่นไหว
   20. ลู เกีย ตี
        พระโพธิสัตว์ตักเตือนสรรพสัตว์ให้รักษาความมีกุศลจิตให้สะอาดบริสุทธิ์

   21. เกีย หล่อ ตี
        คาถาที่พระโพธิสัตว์มีเมตตาจิต กรุณาจิต ชักชวนให้มนุษย์ปฏิบัติธรรมเมื่อจิตสงบก็เปลี่ยนร้ายเป็นดี บาปเป็นบุญได้ 
   22. อี ซี หลี่
        พระโพธิสัตว์ทรงมีความเมตตากรุณาสรรพสัตว์ใดที่รับความไม่เป็นสุข จะทรงตามไปช่วยตามเสียงที่ร้องขอ
   23. หม่อ ฮอ ผู่ ที สัต ตอ
        พระโพธิสัตว์มุ่งชี้แนวทางสรรพสิ่งเป็นสูญ
   24. สัต พอ สัต พอ
        พุทธธรรมมีความเสมอภาค
   25. มอ ลา มอ ลา
        สัตว์โลกจะได้รับพรให้มีอายุยืนยาว
   26. มอ ซี มอ ซี ลี ถ่อ เย็น
        ผู้มีจิตว่างสะอาดทั้งกายและจิตเมื่อลงปฏิบัติแล้วย่อมสามารถบรรลุมรรคผลได้และไม่มีวันเสื่อมถอย
   27. กี ลู กี ลู กิต มง
        ผู้ปฏิบัติธรรมมีจิตอันเป็นกุศล เทพเจ้าจะอำนวยพร
   28. ตู ลู ตู ลู ฮัว แซ เหย่ ตี
        พระโพธิสัตว์มุ่งสั่งสอนผู้ปฏิบัติให้เห็นแจ้งในแนวทางที่เข้าถึงพระธรรมอันบริสุทธิ์อย่างแท้จริง
   29. หม่อ ฮอ ฮัว เซ เย ตี
        พระคาถานี้มุ่งกำจัดความหลงผิด เพื่อปล่อยวางเมื่อจิตบริสุทธิ์เหล่ามารก็ไม่อาจรบกวน
   30. ทอ ลา ทอ ลา
        กิเลสอันเปรียบดุจฝุ่นละอองธุลี ถ้าจิตมีเศษเสี้ยวแห่งกิเลสเกาะอยู่ก็ยากที่จะเห็นธรรม

   31. ตี ลี นี
        สรรพสัตว์โลกทั้งหลายผู้บำเพ็ญเพียรล้วนสามารถได้รับการโปรดได้ โดยเฉพาะหญิงสาวให้ปฏิบัติธรรมโดยเร็ว
   32. สิด ฮู ลา เย
        เมื่อปฏิบัติธรรมเข้าถึงองค์มรรค จิตย่อมสะอาดสามารถสำเร็จเป็นพุทธะอันพิสุทธิ์เปล่งปลั่งด้วยรัศมี
   33. เจ ลา เจ ลา
        ธรรมะเหมือนดั่งฟ้าร้องคำรามดังไปทุกสารทิศเป็นเสียงแห่งพรหมเมื่อเหล่ามารได้ยินก็จะเกิดสะดุ้งกลัว 
   34. มอ มอ ฮัว มอ ลา
        คุ้มครองสัตว์โลกให้มีความเป็นสิริมงคล
   35. หมก ตี ลี
        ผู้ปฏิบัติธรรมทำจิตให้สะอาดผ่องใส่ สาธยายมนต์ด้วยความสงบก็จะบรรลุพระพุทธผล
   36. อี ซี อี ซี
        ทุกสรรพสิ่งดำเนินไปตามธรรมชาติ เหตุปัจจัยแห่งชะตา
   37. สิด นอ สิด นอ
        จิตอันมั่นคงสามารถเข้าสู่มหาปัญหา
   38. ออ ลา ซัน ฮู ลา เซ ลี
        ปฏิบัติธรรมไม่ควรยึดติดขณะเดียวกันก็ห่างจากธรรมไม่ได้
   39. ฮัว ซอ ฮัว ซัน
        ความสุขที่แท้จริงจะต้องได้จากการปฏิบัติที่ยากลำบาก
   40. ฟู ลา แซ เย
        หากสามารถละการยึดเกี่ยวเข้าถึงสภาวะดั้งเดิมก็จะพบพระพุทธเจ้าได้ทุกพระองค์

   41. ฮู ลู ฮู ลู มอ ลา
        เมื่อบรรลุธรรมจะมีอภินิหารไม่อยู่ในการบังคับใดๆ
   42. ฮู ลู ฮู ลู ซี ลี
        ผู้สำเร็จมหามรรคการกระทำใดๆ จะเป็นไปโดยอิสระ
   43. ซอ ลา ซอ ลา
        ผู้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องด้วยความเพียรก็จะพบพระโพธิสัตว์
   44. ซิด ลี ซิด ลี
        ผู้ตั้งใจประกอบกุศลธรรมจะมีความสมบูรณ์ในบุญกุศล
   45. ซู ลู ซู ลู
        น้ำทิพย์อันมีคุณอนันต์มาชำละล้างกายและจิตใจ
   46. ผู่ ถี่ เย ผู่ ถี่ เย
        การตรัสรู้ธรรมต้องมีความวิริยะพากเพียรไม่มีท้อถอย
   47. ผู่ ถ่อ เย ผู่ ถ่อ เย
        ความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์ที่จะให้ทั้งคนดีและคนชั่วเข้าสู่สุขาวดีภูมิ ผู้ปฏิบัติธรรมจำต้องถือความเมตตากรุณาเป็นมูลฐาน
   48. มี ตี หลี่ เย
        ปฏิบัติมหากรุณาธรรมเพื่อให้สรรพสัตว์เข้าถึงโพธิมรรค เมื่อปฏิบัติดังนี้ก็จะได้รับความหลุดพ้น
   49. นอ ลา กิน ซี
        ผู้ปฏิบัติจะต้องเคารพนักปราชญ์ เห็นผู้ทำดีต้องช่วยรักษา
   50. ตี ลี สิด นี นอ
        ผู้ปฏิบัติต้องเร่งรีบและมีความมั่นคงในการปฏิบัติธรรม

   51. ผ่อ เย หม่อ นอ
        สุรเสียงก้องไปสิบทิศ
   52. ซอ ผ่อ ฮอ
        สรรพธรรมไม่เกิดไม่ดับเป็นความสงบมาแต่ดั้งเดิม ถ้าสรรพสิ่งเข้าถึงนิพพานโลกก็จะกลับกลายเป็นสุขาวดีภูมิ
   53. สิด ถ่อ เย
        เมื่อละว่างก็จะสามารถเข้าถึงความหลุดพันได้
   54. ซอ ผ่อ ฮอ
        ผู้ปฏิบัติถ้าเห็นแจ้งในความสัจจริงกับความปลอมแปลงก็จะสำเร็จได้ง่าย 
   55. หม่อ ฮอ สิด ถ่อ เย
        ความไพศาลของพระพุทธธรรมผู้ใดน้อมนำไปปฏิบัติจะสำเร็จในพระพุทธผล
   56. ซอ ผ่อ ฮอ
        แนะนำสัตว์โลกให้เริ่มปฏิบัติมรรคผลโดยเร็ว
   57. สิด ถ่อ ยี อี
        ทวยเทพเจ้าต่างได้รับความสำเร็จอันเป็นความว่างเปล่า
   58. สิด พัน ลา เย
        โปรดเหล่าบรรดาเทพีเพื่อให้สำเร็จในอิสรธรรม
   59. ซอ ผ่อ ฮอ
        ธรรมไม่มีขอบเขตจำกัด
   60. นอ ลา กิน ซี
        โปรดพระอริยะเถระทางฝ่ายหินยาน 

   61. ซอ ผ่อ ฮอ
        สรรพสัตว์ควรตื่นตัวมาแสวงหาการบรรลุธรรมทางมหายานอันมีจุดมุ่งหมายที่พระโพธิธรรม
   62. มอ ลา นอ ลา
        การปฏิบัติธรรมอันยิ่งล้วนสำเร็จพุทธธรรมสมดังมุ่งหมาย
   63. ซอ ผ่อ ฮอ
        เนื้อแท้ของมหามรรคไม่มีอะไร เพียงทบทวนย้อนกลับเพื่อมุ่งเข้าสู่สภาวะเดิมของตนและศึกษาธรรมอย่างจริงใจและจริงจัง
   64. สิด ลา เซง ออ หมก เค เย
        พระอริยะเพียรรักษาโรคทางจิตให้มลายหายสิ้น
   65. ซอ ผ่อ ฮอ
        คนเรามีโรคทางจิตเป็นภัย พระธรรมรักษาให้หายได้
   66. ซอ ผ่อ หม่อ ฮอ ออ สิด ถ่อ เย
        สรรพสัตว์มีโอกาสสำเร็จสัมมาสัมโพธิญาณได้เสมอภาค
   67. ซอ ผ่อ ฮอ
        เผยแผ่พระสัทธรรม (ธรรมที่ดี ธรรมที่แท้ ธรรมของคนดี) โปรดสัตว์ไปจุติในสุขาวดีภูมิ
   68. เจ กิด ลา ออ สิด ถ่อ เย
        การใช้วชิรธรรมจักรปราบเหล่ามารเพื่อความสำเร็จธรรม
   69. ซอ ผ่อ ฮอ
        การปฏิบัติธรรมไม่เพียงแต่ลบล้างบาปกรรมและกำจัดมารได้เท่านั้น ยังสามารถบรรลุพุทธภูมิได้ 
   70. ปอ ทอ มอ กิต สิด ถ่อ เย
        การย้ำเตือนผู้ปฏิบัติต้องประกอบด้วยสติปัญญา

   71. ซอ ผ่อ ฮอ
        มรรคผลนั้นสำเร็จได้ด้วยตนเองด้วยพิจารณาไม่ยึดติดในทางใดทางหนึ่ง
   72. นอ ลา กิน ซี พัน เค ลา เย
        ทรงสั่งสอนให้ละลักษณะต่างๆ อันเป็นสิ่งปลอมแปลง
   73. ซอ ผ่อ ฮอ
        การปฏิบัติธรรมให้ถือเอาสัมมาจิตและความมีสัจเป็นหลัก
   74. มอ พอ ลี เซง กิต ลา เย
        ธรรมจะสำเร็จได้ด้วยอาศัยสภาวะแห่งเมตตาธรรม หากจิตตั้งอยู่ในอกุศลย่อมเป็นการยากที่จะสำเร็จพระอนุตตรธรรมได้
   75. ซอ ผ่อ ฮอ
        ความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์เพื่อโปรดเหล่าสรรพสัตว์ทั้งปวงให้ได้รับพระสัมมาสัมโพธิเป็นหลักชัย (เป็นการรวมเอาพระคาถาทั้งหมด แห่งมหากรุณาธารณีสูตรมาไว้ประโยคนี้)
   76. นำ มอ ห่อ ลา ตัน นอ ตอ ลา เหย่ เย
        อย่าปล่อยเวลาให้เสียโอกาสหมั่นตั้งใจปฏิบัติธรรม
   77. นำ มอ ออ หลี่ เย
        นอบน้อมสรรเสริญพระอริยะ
   78. ผ่อ ลู กิต ตี
        พระสัทธรรมไม่มีสิ้นสุด
   79. ซอ ผ่อ ฮอ
        เป็นอุบายให้สรรพสัตว์ละประสาทตาและรูปกายนอก
   80. ซอ ผ่อ ฮอ
        แม้จะละประสาทสัมผัสทางตาแล้ว หูก็เป็นอุปสรรคที่จำต้องละเช่นกัน

   81. งัน สิต ติน ตู
        การปฏิบัติธรรมจำต้องมีจิตที่สงบบังคับการหายใจให้สม่ำเสมอจนกระทั่งไม่รู้สึกว่ามีการหายใจ
   82. มัน ตอ ลา
        ผู้ปฏิบัติต้องปล่อยละประสาทสัมผัสแห่งลิ้นเพื่อเข้าสู่ความบริสุทธิ์เป็นธรรมชาติดั้งเดิม
   83. ปัด ถ่อ เย
        ร่างกายเป็นมูลเหตุแห่งทุกข์
   84. ซอ ผ่อ ฮอ
        ธรรมเหล่าใดจะสำเร็จได้ด้วยอาศัยใจเป็นประธาน จงเว้นจากการทำบาป เร่งบำเพ็ญกุศล ชำระจิตให้สะอาดหมดจด นี่คือพระธรรมของ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย




คำแปลเป็นภาษาไทย มหากรุณาธารณีสูตร

     1. นอบน้อมนมัสการพระไตรรัตน์ทั้งสาม
     2. นอบน้อมนมัสการองค์พระอริยะ
     3. ขอน้อมคารวะแด่องค์พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ผู้เพ่งเสียงแห่งสรรพสัตว์ผู้ยาก
     4. ขอน้อมคารวะต่อผู้ให้การตรัสรู้แก่ทุกชีวิต
     5. เมื่อน้อมคารวะผู้กล้าหาญก็มีโอกาสที่จะหลุดพ้น
     6. ขอน้อมคารวะต่อผู้มีมหากรุณาจิต
     7. นอบน้อม เป็นมารดาแห่งธารณีทั้งหลาย
     8. ใจกายสะอาดเหล่ามารมาทำร้ายไม่ได้
     9. พระอริยะแสดงอภินิหารปกปักษ์รักษา และตักเตือนมนุษย์ให้ตั้งใจมุ่งไปทางธรรม
   10. ผู้ปฏิบัติย่อมได้รับความคุ้มครองและจำต้องปฏิบัติธรรมโดยมานะพากเพียร มีจิตใจมั่นคงไม่เร่งรีบ

   11. พระโพธิสัตว์ทรงสั่งสอนให้ผู้ปฏิบัติธรรมมุ่งไปข้างหน้า สำรวมจิตให้เป็นสมาธิ
   12. พระโพธิสัตว์ย้ำเตือนชาวโลกให้มีไตรสรณคมน์ ปฏิบัติตนอยู่ในมนุษยธรรม
   13. พระโพธิสัตว์ทรงกล่าวพระคาถาเตือนจิตให้มุนษย์ผ่อนใจในทางโลก โน้มน้าวจิตมาในทางมรรคผล
   14. พระโพธิสัตว์ทรงประทานพระคาถาบทนี้เพื่อมนุษย์ทุกคนสามารถรู้ได้เห็นได้และบรรลุสู่พระพุทธภูมิโดยเสมอกัน
   15. พระโพธิสัตว์จำแลงเป็นพญายักษ์แสดงอภินิหารตักเตือนมนุษย์ให้ละบาปและบำเพ็ญบุญ
   16. นักปราชญ์หรือผู้โง่เขลาเบาปัญญา คนหรือสัตว์สามารถหลุดพ้นได้ถ้าปฏิบัติตามพุทธธรรมด้วยความเคารพ
   17. ผู้ปฏิบัติธรรมต้องถือสัจธรรมเป็นใหญ่ ไม่ข้องแวะไม่ติดในรูป ไม่ยึดในจิตดับกิเลสให้จิตสงบ
   18. ความศรัทธาจริงอันต่อเนื่องยังผลให้จิตต้องตรงกับพระธรรม อย่าให้มีความคิดทางโลกเกิดขึ้น 
   19. ผู้ปฏิบัติธรรมต้องมีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวไม่หวั่นไหว
   20. พระโพธิสัตว์ตักเตือนสรรพสัตว์ให้รักษาความมีกุศลจิตให้สะอาดบริสุทธิ์
   
   21. คาถาที่พระโพธิสัตว์มีเมตตาจิต กรุณาจิต ชักชวนให้มนุษย์ปฏิบัติธรรมเมื่อจิตสงบก็เปลี่ยนร้ายเป็นดี บาปเป็นบุญได้ 
   22. พระโพธิสัตว์ทรงมีความเมตตากรุณาสรรพสัตว์ใดที่รับความไม่เป็นสุข จะทรงตามไปช่วยตามเสียงที่ร้องขอ
   23. พระโพธิสัตว์มุ่งชี้แนวทางสรรพสิ่งเป็นสูญ
   24. พุทธธรรมมีความเสมอภาค
   25. สัตว์โลกจะได้รับพรให้มีอายุยืนยาว
   26. ผู้มีจิตว่างสะอาดทั้งกายและจิตเมื่อลงปฏิบัติแล้วย่อมสามารถบรรลุมรรคผลได้และไม่มีวันเสื่อมถอย
   27. ผู้ปฏิบัติธรรมมีจิตอันเป็นกุศล เทพเจ้าจะอำนวยพร
   28. พระโพธิสัตว์มุ่งสั่งสอนผู้ปฏิบัติให้เห็นแจ้งในแนวทางที่เข้าถึงพระธรรมอันบริสุทธิ์อย่างแท้จริง
   29. พระคาถานี้มุ่งกำจัดความหลงผิด เพื่อปล่อยวางเมื่อจิตบริสุทธิ์เหล่ามารก็ไม่อาจรบกวน
   30. กิเลสอันเปรียบดุจฝุ่นละอองธุลี ถ้าจิตมีเศษเสี้ยวแห่งกิเลสเกาะอยู่ก็ยากที่จะเห็นธรรม

   31. สรรพสัตว์โลกทั้งหลายผู้บำเพ็ญเพียรล้วนสามารถได้รับการโปรดได้ โดยเฉพาะหญิงสาวให้ปฏิบัติธรรมโดยเร็ว
   32. เมื่อปฏิบัติธรรมเข้าถึงองค์มรรค จิตย่อมสะอาดสามารถสำเร็จเป็นพุทธะอันพิสุทธิ์เปล่งปลั่งด้วยรัศมี
   33. ธรรมะเหมือนดั่งฟ้าร้องคำรามดังไปทุกสารทิศเป็นเสียงแห่งพรหมเมื่อเหล่ามารได้ยินก็จะเกิดสะดุ้งกลัว 
   34. คุ้มครองสัตว์โลกให้มีความเป็นสิริมงคล
   35. ผู้ปฏิบัติธรรมทำจิตให้สะอาดผ่องใส่ สาธยายมนต์ด้วยความสงบก็จะบรรลุพระพุทธผล
   36. ทุกสรรพสิ่งดำเนินไปตามธรรมชาติ เหตุปัจจัยแห่งชะตา
   37. จิตอันมั่นคงสามารถเข้าสู่มหาปัญหา
   38. ปฏิบัติธรรมไม่ควรยึดติดขณะเดียวกันก็ห่างจากธรรมไม่ได้
   39. ความสุขที่แท้จริงจะต้องได้จากการปฏิบัติที่ยากลำบาก
   40. หากสามารถละการยึดเกี่ยวเข้าถึงสภาวะดั้งเดิมก็จะพบพระพุทธเจ้าได้ทุกพระองค์

   41. เมื่อบรรลุธรรมจะมีอภินิหารไม่อยู่ในการบังคับใดๆ
   42. ผู้สำเร็จมหามรรคการกระทำใดๆ จะเป็นไปโดยอิสระ
   43. ผู้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องด้วยความเพียรก็จะพบพระโพธิสัตว์
   44. ผู้ตั้งใจประกอบกุศลธรรมจะมีความสมบูรณ์ในบุญกุศล
   45. น้ำทิพย์อันมีคุณอนันต์มาชำละล้างกายและจิตใจ
   46. การตรัสรู้ธรรมต้องมีความวิริยะพากเพียรไม่มีท้อถอย
   47. ความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์ที่จะให้ทั้งคนดีและคนชั่วเข้าสู่สุขาวดีภูมิ ผู้ปฏิบัติธรรมจำต้องถือความเมตตากรุณาเป็นมูลฐาน
   48. ปฏิบัติมหากรุณาธรรมเพื่อให้สรรพสัตว์เข้าถึงโพธิมรรค เมื่อปฏิบัติดังนี้ก็จะได้รับความหลุดพ้น
   49. ผู้ปฏิบัติจะต้องเคารพนักปราชญ์ เห็นผู้ทำดีต้องช่วยรักษา
   50. ผู้ปฏิบัติต้องเร่งรีบและมีความมั่นคงในการปฏิบัติธรรม

   51. สุรเสียงก้องไปสิบทิศ
   52. สรรพธรรมไม่เกิดไม่ดับเป็นความสงบมาแต่ดั้งเดิม ถ้าสรรพสิ่งเข้าถึงนิพพานโลกก็จะกลับกลายเป็นสุขาวดีภูมิ
   53. เมื่อละว่างก็จะสามารถเข้าถึงความหลุดพันได้
   54. ผู้ปฏิบัติถ้าเห็นแจ้งในความสัจจริงกับความปลอมแปลงก็จะสำเร็จได้ง่าย 
   55. ความไพศาลของพระพุทธธรรมผู้ใดน้อมนำไปปฏิบัติจะสำเร็จในพระพุทธผล
   56. แนะนำสัตว์โลกให้เริ่มปฏิบัติมรรคผลโดยเร็ว
   57. ทวยเทพเจ้าต่างได้รับความสำเร็จอันเป็นความว่างเปล่า
   58. โปรดเหล่าบรรดาเทพีเพื่อให้สำเร็จในอิสรธรรม
   59. ธรรมไม่มีขอบเขตจำกัด
   60. โปรดพระอริยะเถระทางฝ่ายหินยาน 

   61. สรรพสัตว์ควรตื่นตัวมาแสวงหาการบรรลุธรรมทางมหายานอันมีจุดมุ่งหมายที่พระโพธิธรรม
   62. การปฏิบัติธรรมอันยิ่งล้วนสำเร็จพุทธธรรมสมดังมุ่งหมาย
   63. เนื้อแท้ของมหามรรคไม่มีอะไร เพียงทบทวนย้อนกลับเพื่อมุ่งเข้าสู่สภาวะเดิมของตนและศึกษาธรรมอย่างจริงใจและจริงจัง
   64. พระอริยะเพียรรักษาโรคทางจิตให้มลายหายสิ้น
   65. คนเรามีโรคทางจิตเป็นภัย พระธรรมรักษาให้หายได้
   66. สรรพสัตว์มีโอกาสสำเร็จสัมมาสัมโพธิญาณได้เสมอภาค
   67. เผยแผ่พระสัทธรรม (ธรรมที่ดี ธรรมที่แท้ ธรรมของคนดี) โปรดสัตว์ไปจุติในสุขาวดีภูมิ
   68. การใช้วชิรธรรมจักรปราบเหล่ามารเพื่อความสำเร็จธรรม
   69. การปฏิบัติธรรมไม่เพียงแต่ลบล้างบาปกรรมและกำจัดมารได้เท่านั้น ยังสามารถบรรลุพุทธภูมิได้ 
   70. การย้ำเตือนผู้ปฏิบัติต้องประกอบด้วยสติปัญญา

   71. มรรคผลนั้นสำเร็จได้ด้วยตนเองด้วยพิจารณาไม่ยึดติดในทางใดทางหนึ่ง
   72. ทรงสั่งสอนให้ละลักษณะต่างๆ อันเป็นสิ่งปลอมแปลง
   73. การปฏิบัติธรรมให้ถือเอาสัมมาจิตและความมีสัจเป็นหลัก
   74. ธรรมจะสำเร็จได้ด้วยอาศัยสภาวะแห่งเมตตาธรรม หากจิตตั้งอยู่ในอกุศลย่อมเป็นการยากที่จะสำเร็จพระอนุตตรธรรมได้
   75. ความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์เพื่อโปรดเหล่าสรรพสัตว์ทั้งปวงให้ได้รับพระสัมมาสัมโพธิเป็นหลักชัย (เป็นการรวมเอาพระคาถาทั้งหมด แห่งมหากรุณาธารณีสูตรมาไว้ประโยคนี้)
   76. อย่าปล่อยเวลาให้เสียโอกาสหมั่นตั้งใจปฏิบัติธรรม
   77. นอบน้อมสรรเสริญพระอริยะ
   78. พระสัทธรรมไม่มีสิ้นสุด
   79. เป็นอุบายให้สรรพสัตว์ละประสาทตาและรูปกายนอก
   80. แม้จะละประสาทสัมผัสทางตาแล้ว หูก็เป็นอุปสรรคที่จำต้องละเช่นกัน

   81. การปฏิบัติธรรมจำต้องมีจิตที่สงบบังคับการหายใจให้สม่ำเสมอจนกระทั่งไม่รู้สึกว่ามีการหายใจ
   82. ผู้ปฏิบัติต้องปล่อยละประสาทสัมผัสแห่งลิ้นเพื่อเข้าสู่ความบริสุทธิ์เป็นธรรมชาติดั้งเดิม
   83. ร่ายกายเป็นมูลเหตุแห่งทุกข์
   84. ธรรมเหล่าใดจะสำเร็จได้ด้วยอาศัยใจเป็นประธาน จงเว้นจากการทำบาป เร่งบำเพ็ญกุศล ชำระจิตให้สะอาดหมดจด นี่คือพระธรรมของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย






ขอขอบคุณ :-
ภาพ : pinterest
ข้อมูล : https://www.facebook.com/viharnrasien/posts/501661630004892/
เฟซบุ้ค วิหารเซียน-พัทยา Viharnra Sien | 13 กันยายน 2015 

[พระคาถามหากรุณาธารณีสูตร(ภาษาบาลี)]

.


41. ฮูลูฮูลูมอลา อ่านว่า ฮู ลู ฮู ลู มอ ลา

ความหมาย : การประกอบพิธีตามปรารถนา ประกอบพิธีกรรมไม่ละจากตัวตน

42. ฮูลูฮูลูซีลี อ่านว่า ฮู ลู ฮู ลู ซี ลี

ความหมาย : การประกอบธรรม โดยปราศจากความคิดคำนึงมีความเป็นอิสระสูง

43. ซอลาซอลา อ่านว่า ซอ ลา ซอ ลา

ความหมาย : ผู้ปฏิบัติเพียงแต่มีความมุ่งมั่น มีความเพียรพยายามอย่างต่อเนื่อง มีจิตอันเป็นหนึ่งเดียว ก็จะได้เห็นองค์พระโพธิสัตว์

44. ซิดลีซิดลี อ่านว่า สิด ลี สิด ลี

ความหมาย : ความเป็นมหามงคลอันสูงสุด สามารถอำนวยประโยชน์ และคุ้มครองสรรพสัตว์โดยไม่ละทิ้ง

45. ซูลูซูลู อ่านว่า ซู ลู ซู ลู

ความหมาย : น้ำอมฤตทานสามารถอำนวยประโยชน์แก่สัตว์โลกทั้งปวง

46. ผู่ถี่เย ผู่ถี่เย อ่านว่า ผู่ ถี่ เย ผู่ ถี่ เย

ความหมาย : การตรัสรู้ธรรม ตรัสรู้ถึงภูมิจิต ผู้ที่ปฏิบัติจะต้องมีความวิริยะพากเพียรอย่างแรงกล้า ปฏิบัติทุกวันทุกคืนเสมอต้นเสมอปลายไม่ท้อถอย

47. ผู่ถ่อเย ผู่ถ่อเย อ่านว่า ผู่ ถ่อ เย ผู่ ถ่อ เย

ความหมาย : เป็นการรู้ในธรรม รู้ในจิต ผู้ปฏิบัติจะต้องถือ “ตัวเขา-ตัวเรา” เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ไม่เพียงแต่ไม่เห็นลักษณะตัวเขาตัวเรา แม้สรรพสัตว์ในทุคติ ก็ต้องถือว่าเท่าเทียมกับเรา

48. มีตีหลี่เย อ่านว่า มี ตี ลี เย

ความหมาย : มหากรุณา ให้ผู้ปฏิบัติต้องเจริญเมตตากรุณาจิต เพื่อให้สรรพสัตว์เข้าถึงโพธิมรรค รักในตนเองเท่าใด ก็ให้รักผู้อื่นเท่านั้น

49. นอลากินชี อ่านว่า นอ ลา กิน ซี

ความหมาย : นักปราชญ์ผู้รักษาตนเองได้ มีมหากรุณาจิต , ผู้ปฏิบัติจะต้องเคารพนักปราชญ์ เห็นผู้ทำดีจะต้องช่วยกันรักษา ผู้ที่เกิดความท้อถอยก็ต้องส่งเสริมให้กำลังใจ

50. ตีลีสิดนีนอ อ่านว่า ตี ลี สิด นี นอ

ความหมาย : ความคมของวัชระ ให้คนเรามีความมั่นคงในการปฏิบัติธรรม

@@@@@@@

51. ผ่อเยหม่อนอ อ่านว่า ผ่อ เย มอ นอ

ความหมาย : สุรเสียงก้องไปสิบทิศ เป็นสุรเสียงแห่งความปิติยินดี

52. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : ความสำเร็จผล มงคล นิพพาน ระงับภัยเพิ่มพูลประโยชน์ พระสัทธรรมไม่เกิดไม่ดับ เป็นสภาวะอันสงบมาแต่เดิม

53. สิดถ่อเย อ่านว่า สิด ถ่อ เย

ความหมาย : ความสำเร็จในธรรมทั้งหลาย เข้าถึงพระวิสุทธิมรรคปราศจากขอบเขตอันจำกัด สรรพสัตว์เพียงแต่ละวางจากลาภยศชื่อเสียง ก็จะเข้าถึงความหลุดพ้นได้

54. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : ผู้ปฏิบัติถ้าเห็นแจ้งในพระสัจธรรมและความหลอกลวง(ไม่แท้) ก็จะสำเร็จได้ง่าย

55. หม่อฮอสิดถ่อเย อ่านว่า หม่อ ฮอ สิด ถ่อ เย

ความหมาย : ความไพศาลของพระพุทธธรรม ผู้ใดน้อมนำไปปฏิบัติจะสำเร็จในพระพุทธผล

56. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : เน้นย้ำประโยชน์ในการปฏิบัติธรรม

57. สิดถ่อยีอี อ่านว่า สิด ทอ ยี อี
     สิด ทอ – ความสำเร็จ
     ยี อี – ความว่างเปล่า

ความหมาย : ทวยเทพเจ้าต่างได้รับความสำเร็จอันเป็นความว่างเปล่า (สุญญตาธรรม)

58. สิดพันลาเย อ่านว่า สิด พัน ลา เย

ความหมาย : เป็นความอิสระสมบูรณ์ เป็นการกล่าวถึงบรรดาเทพีที่ต่างสำเร็จในอิสระธรรม

59. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : อสังสกฤตธรรมนั้น เป็นสภาวธรรมที่สมบูรณ์โดยอิสระ เป็นการประกาศมหามรรคที่ยิ่งใหญ่มีผลที่ลึกซึ้ง

60. นอลากินชี อ่านว่า นอ ลา กิน ซี

ความหมาย : ความสำเร็จด้วยความรัก ความเมตตากรุณา การปกปักษ์รักษา

@@@@@@@

61. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : แสดงถึงความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์

62. มอลานอลา อ่านว่า มอ ลา นอ ลา
     มอ ลา – มโนรถ ความหวัง ความประสงค์
     นอ ลา – อนุตตรธรรม

ความหมาย : การปฏิบัติอนุตตรธรรมสมดังประสงค์

63. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : พระโพธิสัตว์มุ่งเน้นให้คนปฏิบัติธรรม อีกทั้งยังเปิดเผยหัวใจอันลึกซึ้งของมหามรรคนี้

64. สิดลาเซ็ง ออหมกเคเย อ่านว่า สิด ลา เซง ออ หมก เค เย

ความหมาย : เป็นการแสดงความรักของพระโพธิสัตว์ต่อหมู่ชน

65. ซอผ่อฮอ อ่านว่า
     ...........
     ...........

66. ซอผ่อหม่อฮอออสิดถ่อเย อ่านว่า ซอ ผ่อ หม่อ ฮอ ออ สิด ถ่อ เย
     ซอ ผ่อ หม่อ ฮอ – สัตว์ทุกประเภทมีความเสมอภาคเท่าเทียมกันสามารถบรรลุพระสัมมาสัมโพธิได้เหมือนกัน
     ออ สิด ถ่อ เย – สรรพสัตว์มีโอกาสร่วมรับความสุขสบายทั่วถึงกัน

ความหมาย : บุคคลมีขันติธรรมก็จะเข้าถึงธรรมได้ด้วยดี สามารถสำเร็จพระสัมมาสัมโพธิญาณได้ไม่จำกัด

67. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : (ต่อเนื่องกับบทก่อน) ความเมตตาอันสูงสุด

68. เจกิดลาออสิดถ่อเย อ่านว่า เจ กิด ลา ออ สิด ถ่อ เย
     เจ กิด ลา – การใช้วชิรจักรปราบเหล่ามาร
     ออ สิด ถ่อ เย – ความสำเร็จอันไม่มีสิ่งใดเทียบได้

ความหมาย : การใช้วชิรธรรมจักร ปราบเหล่ามารศัตรูได้รับความสำเร็จ

69. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : (ต่อเนื่องกับบทก่อน) สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนสำเร็จในความบริสุทธิ์ได้ จึงไม่ควรประกอบอกุศลกรรมทั้งหลาย

70. ปอทอมอกิตสิดถ่อเย อ่านว่า ปอ ทอ มอ กิด สิด ถ่อ เย
     ปอ ทอ มอ กิด – พุทธธรรมเป็นธรรมที่ไม่มีขอบเขต จะต้องปฏิบัติเพื่อได้รับความสุขร่วมกัน
     สิด ถ่อ เย – ย้ำเตือนให้ผู้ปฏิบัติจะต้องประกอบด้วยสติปัญญาเพื่อการหลุดพ้น ละจากกิเลส

@@@@@@@

71. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : (ต่อเนื่องกับบทก่อน) ผู้ปฏิบัติไม่ยึดในทางใดทางหนึ่ง ปฏิบัติโดยการพิจารณา พร้อมทั้งมีหิริโอตตัปปะ , มรรคผลนั้นสำเร็จได้ด้วยตนเอง สำเร็จได้ด้วยการพิจารณาในทุกขณะจะต้องพิจารณาจิตของตน รักษาไว้ในทุกเหตุปัจจัยไม่ให้วิตกจิตเกิดขึ้นได้

72. นอลากินชี พันเคลาเย อ่านว่า นอ ลา กิน ซี พัน เค ลา เย
     นอ ลา กิน ซี – รักษาไว้ด้วยความเป็นภัทร
     พัน เค ลา เย – เถระเพ่งโดยอิสระ

ความหมาย : เป็นที่รักของผู้เจริญ เป็นที่รักของพระอริยะ

73. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : (ต่อเนื่องกับบทก่อน) การปฏิบัติให้ถือเอาสัมมาจิต และความมีสัจเป็นหลัก

74. มอพอลีเซ็งกิตลาเย อ่านว่า มอ พอ ลี เซง กิด ลา เย
     มอ พอ ลี เซง – ผู้กล้า
     กิด ลา เย – สภาวะเดิม

ความหมาย : คุณธรรมจะสำเร็จได้ ด้วยสภาวะแห่งเมตตาธรรม หากจิตตั้งอยู่ในอกุศลก็ย่อมเป็นการยากที่จะสำเร็จพระอนุตตรธรรม

75. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : เป็นการรวมเอาพระคาถาทั้งหมดแห่งมหากรุณาธารณีสูตรมาไว้ในประโยคนี้ มีนัยบ่งบอกถึงความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์ เพื่อโปรดเหล่าสรรพสัตว์ทั้งปวงให้ได้รับหิตานุหิตประโยชน์ มีพระสัมมาสัมโพธิเป็นหลักชัย

76. นำมอห่อลาตันนอตอลาเหย่เย อ่านว่า นำ มอ ห่อ ลา ตัน นอ ตอ ลา เย เย

ความหมาย : เน้นย้ำให้พยายามควบคุมกายใจไม่ให้ลื่นไหลไปตามอารมณ์ที่มากระทบ โน้มนำเอาฌานสมาธิเพ่งการเกิดการดับ

77. นำมอ ออหลี่เย อ่านว่า นำ มอ ออ ลี เย

ความหมาย : เป็นการสาธยายมนต์สรรเสริญพระอริยะ และกล่าวย้ำถึงการปฏิบัติธรรม ต้องละความเป็นตัวตน, บุคคล, เรา-เขา จึงสามารถไม่ให้เกิดความคิดนึกอันเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์ได้ , ความนึกคิดติดยึดไม่เกิด ความเข้าใจถึงธรรมก็จะเป็นที่หวังได้

78. ผ่อลูกิตตี อ่านว่า ผ่อ ลู กิต ตี

ความหมาย : พระสัทธรรมไม่มีความสิ้นสุด บรรดาผู้ปฏิบัติธรรมย่อมมีความบริสุทธิ์เป็นเครื่องอยู่ นำทางสู่แดนสุขาวดี , มีการเกิดย่อมต้องมีการตาย มีความชนะย่อมต้องมีความพ่ายแพ้ แต่ชาวโลกผู้ตกอยู่ภายใต้อวิชชากลับยินดีต่อการเกิดเกลียดชังความตาย ท้ายที่สุดก็ต้องตายอยู่นั่นเอง ฉะนั้นหากต้องการรอดพ้นจากความตาย จะต้องค้นหาความเป็นในความตายให้ได้เสียก่อน

79. ชอพันลาเย อ่านว่า ชอ พัน ลา เย

ความหมาย : ผู้ปฏิบัติต้องสำรวมตาเห็นรูป ไม่ปรุงแต่งไปตามรูปที่มองเห็น

80. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : (ต่อเนื่อง) สำรวมหูฟังเสียง ไม่ปรุงแต่งไปตามเสียงที่ได้ยิน

@@@@@@@

81. งัน สิตตินตู อ่านว่า งัน สิด ติน ตู

ความหมาย : สำรวมจมูกดมกลิ่น ไม่ปรุงแต่งไปตามกลิ่นที่จมูกดม

82. มันตอลา อ่านว่า มัน ตอ ลา

ความหมาย : สำรวมลิ้นรับรส ไม่ปรุงแต่งไปตามรสที่ลิ้นรับ

83. ปัดถ่อเย อ่านว่า ปัด ถ่อ เย

ความหมาย : สำรวมกายถูกต้องสัมผัส ไม่ปรุงแต่งไปตามที่ร่างกายถูกต้องสัมผัส

84. ซอผ่อฮอ อ่านว่า ซอ ผ่อ ฮอ

ความหมาย : สุดท้ายสำรวมใจรับรู้อารมณ์ ไม่ปรุงแต่งให้เกิดอารมณ์ใดๆที่ใจรับรู้ รวมเรียกว่า สำรวมอินทรีย์ ๖ อันมี ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ บรรลุเป็นโพธิสัตว์อันบริสุทธิ์



พระคาถามหากรุณาธารณีสูตร(ภาษาบาลี)

นะโมรัตนะตรายายะ นะโมอารยะ อวโลกิเตศะวะรายะ
โพธิสัตตะวายะ มหาสัตตะวายะ มหากรุณิกายะ
โอม สะวะละวะติ ศุททะนะ ตัสสะยะ นมัสกฤต วานิมาง อาระยะ
อวโลกิเต ศะวะระลันตะภา นะโม นิลากันถะ

ศรีมหาปะฎะศะมิ สระวาทวะตะศุภัม อสิยูม สะระวะสัตตะวะ
นะโมปะวะสัตตวะ นะโมภะคะมะภะเตตุ ตัทยะถา
โอมอวโลกา โลกาเต กาละติ อิศีลี มหาโพธิสัตตะวะ
สาโพสาโพ มะรามะรา มะศิมะศิ ฤธะยุ

คุรุคุรุฆามัม ธูรูธูรูภาษียะติ
มหาภาษียะติ ธาระธาระ ถิรินี ศะวะรายะ ชะละชะละ
มามะภา มะละมุธิริ เอหิเอหิ ศินะศินะ
อาละลินภะละศรี ภาษาภาษิน การะศะยะ หูลุหูลุมะระ หุลุหุลุศรี

สะระสะระ สีรีสีรี สุรุสุรุ พุทธายะพุทธายะ โพธายะโพธายะ
ไมตรีเยนิละกันสะตะ ตรีสะระณะ ภะยะมะนะ สวาหา
สีตายะ สวาหา มหาสีตายะ สวาหา
สีตายะเย ศะวะรายะ สวาหา

นีลากันถิ สวาหา มะละนะละ สวาหา
ศรีสิงหะมุขายะ สวาหา สะระวะ มหาอัสตายะ สวาหา
จักระอัสตายะ สวาหา ปัทมะเกสายะ สวาหา
นีละกันเต ปันตะลายะ สวาหา โมโผลิศัง กะรายะ สวาหา

นะโม รัตนะตรายายะ นะโมอารยะ อวโลกิเต
ศะวะรายะ สวาหา
โอมสิทธะยันตุ มันตรา ปะทายะ สวาหา.

@@@@@@@

พระคาถาบทสั้น เพื่อขมาเจ้าแม่กวนอิม

   *น่ำ บ้อ กวน ซี อิม ผ่อ สัก*
     (อีกบทสวดต่อเนื่องกันไป)

     นะโมโพธิสัตโต นะโมพุทธายะ
     อิติสุขะโต อะระหังพุทโธ
     อาคันติมายะ นะมะพะทะ
     นะโมพุทธายะ พุทธะรัตตะนัง
     ปะถะวีคงคา ธัมมะรัตตะนัง
     พระภุมมะเทวา อิติภะคะวา
     สังฆะรัตตะนัง ขะมามิหัง






ขอขอบคุณ :-
ที่มา : เว็บ เด็กดี.คอม | โดย อวตาร84
image : pinterest
website : https://www.tipniramit.com/article/2/บทสวดเจ้าแม่กวนอิม-ที่มาบทสวดมหากรุณาธารณีสูตร-ความเป็นมาแห่งมหามนตรา
9 ปีที่ผ่านมา | โดย เจ้าของร้าน

หมายเหตุ : ผู้โพสต์ได้ ดัดแปลงแก้ไข จัดวรรคตอนใหม่

[บทสวดเจ้าแม่กวนอิม ที่มาบทสวด "มหากรุณาธารณีสูตร" ความเป็นมาแห่ง "มหามนตรา"| สวดมนตร์นี้คืนละ ๗ จบ ก็จะดับมหันตโทษจำนวนร้อยพันหมื่นล้านกัลป์ได้]

.



บทสวดเจ้าแม่กวนอิม ที่มาบทสวด "มหากรุณาธารณีสูตร" ความเป็นมาแห่ง "มหามนตรา"| สวดมนตร์นี้คืนละ ๗ จบ ก็จะดับมหันตโทษจำนวนร้อยพันหมื่นล้านกัลป์ได้

"มหากรุณาธารณี" เป็นบทสวดสำคัญในพระพุทธศาสนานิกายมหายาน เป็นธารณีประจำองค์พระอวโลกิเตศวร ปางพันหัตถ์พันเนตร มีต้นกำเนิดจากพระสูตรมหายานภาษาสันสกฤตของอินเดีย พระภควธรรมเถระชาวอินเดียนำเข้าไปแปลในประเทศจีน สมัยราชวงศ์ถัง และมีฉบับแปลเป็นภาษาทิเบตด้วย

"มหากรุณาธารณี" เป็นมนตร์อันเกิดจากความเมตตากรุณาอันยิ่งใหญ่ของพระอวโลกิเตศวรที่มีต่อสรรพสัตว์ที่ตกทุกข์ในโลก ในคัมภีร์กล่าวว่า ธารณีนี้มีชื่อต่างๆ กัน เช่น มหาไวปุลยสัมปุรณธารณี, อกิญจนมหากรุณาธารณี, อายุวัฒนธารณี, วิกรมอุตตรภูมิธารณี, มโนมัยอิศวรธารณี เป็นต้น อักษรหนึ่งตัวและประโยคหนึ่งในบทธารณีมนตร์นี้ ล้วนขยายเป็นอรรถธรรม อันจะนำเข้าถึงพระสัมมาสัมโพธิญาณ
 
@@@@@@@

ประวัติ
 
ในประเทศไทยธารณีสูตรฉบับนี้ได้แปลโดยหลวงจีนคณาจีนพรต (เย็นบุญ) เจ้าอาวาสวัดทิพย์วารีวิหาร แขวงบ้านหม้อ เขตพระนคร กรุงเทพ , ในคัมภีร์สันสกฤตของมหายาน คือ คัมภีร์ “สหัสภุชสหัสเนตรอวโลกิเตศวรโพธิสัตวไวปุลยสัมปุรณอกิญจนมหากรุณาจิตธารณีสูตรมหากรุณามนตระ” นำเข้าไปแปลในจีนโดยพระภควธรรม ชาวอินเดีย ในสมัยราชวงศ์ถัง ได้กล่าวถึงบทสวดธารณีแห่งพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร คือ มหากรุณาหฤทัยธารณี อันจะยังอานิสงส์ความศักดิ์สิทธิ์ให้บังเกิดขึ้นแก่ผู้สวดนานัปการ
 
พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร พันหัสต์พันเนตร รูปเคารพของพระอวโลกิเตศวรมีอยู่หลายปาง ทั้งภาคบุรุษ ภาคสตรี ไปจนถึงปางอันแสดงลักษณาการที่ดุร้าย ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการปราบมาร คือ สรรพกิเลส แต่ปางที่สำคัญปางหนึ่งคือ ปางที่ทรงสำแดงพระวรกายเป็นพันหัสถ์พันเนตร

ซึ่งมีเรื่องราวปรากฏใน "พระสูตรสันสกฤต" คือ "สหัสภุชสหัสเนตรอวโลกิเตศวรโพธิสัตวไวปุลยสัมปุรณอกิญจนมหากรุณาจิตรธารณีสูตรมหากรุณามนตร์" หรือเรียกสั้น ๆ ว่า "มหากรุณาธารณีสูตร" (大悲咒) นำเข้าไปแปลในจีน โดยพระภควธรรม ชาวอินเดีย ในสมัยราชวงศ์ถัง ได้กล่าวถึง บทสวดธารณีแห่งพระโพธิสัตว์พระองค์นี้ คือ “มหากรุณาหฤทัยธารณี”

@@@@@@@

เนื้อหากล่าวถึง เมื่อครั้งที่พระศากยมุนีสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ โปตาลกะบรรพต ในกาลนั้น พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ได้ขอพุทธานุญาตแสดงธารณีมนตร์อันศักดิ์สิทธิ์ไว้ เพื่อเป็นที่พึ่งแก่สรรพสัตว์ ซึ่งธารณีนี้ย้อนไปในครั้งกาลสมัยของพระพุทธเจ้านามว่า "พระสหัสประภาศานติสถิตยตถาคต" พระพุทธเจ้าพระองค์นั้นได้ตรัสธารณีนี้ แก่พระอวโลกิเตศวร และตรัสว่า

    “สาธุ บุรุษ เมื่อเธอได้หฤทัยธารณีนี้ จงสร้างประโยชน์สุขสำราญแก่สัตว์ทั้งหลายในกษายกัลป์แห่งอนาคตกาลโดยทั่วถึง”

ตามเนื้อความของพระสูตรได้กล่าวว่า ในขณะนั้น เมื่อพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ได้สดับมนตร์นี้แล้ว ก็ได้บรรลุถึงภูมิที่ ๘ แห่งพระโพธิสัตว์เจ้า จึงได้ตั้งปณิธานว่า

    “ในอนาคตกาล หากข้าพเจ้าสามารถยังประโยชน์สุขแก่สรรพสัตว์ได้ ขอให้ข้าพเจ้ามีพันเนตรพันหัตถ์ในบัดดล”

เมื่อท่านตั้งปณิธานดังนี้แล้ว พลันก็บังเกิดมีพันหัสถ์พันเนตรขึ้นทันที และเพลานั้นพื้นมหาพสุธาดลทั่วทศทิศก็ไหวสะเทือนเลื่อนลั่น พระพุทธเจ้าทั้งปวงในทศทิศก็เปล่งแสงโอภาสเรืองรองมาต้องวรกายแห่งพระโพธิสัตว์ และฉายรัศมีไปยังโลกธาตุต่าง ๆ อย่างปราศจากขอบเขต

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสแก่พระอานนท์ว่า เนื่องจากปณิธานอันยิ่งใหญ่ของพระโพธิสัตว์ หากเหล่ามนุษย์และทวยเทพ ตั้งจิตสวดมหากรุณาธารณี มนตร์นี้คืนละ ๗ จบ ก็จะดับมหันตโทษจำนวนร้อยพันหมื่นล้านกัลป์ได้ หากเหล่ามนุษย์ทวยเทพสวดคาถามหากรุณาธารณีนี้ เมื่อใกล้ชีวิตดับ พระพุทธเจ้าทั้ง ๑๐ ทิศจะยื่นพระกรมารับให้ไปอุบัติในพุทธเกษตรทุกแห่ง
 
@@@@@@@

จากเรื่องราวในพระสูตรนี้ทำให้เกิดการสร้างรูปพระโพธิสัตว์พันหัสถ์พันเนตร อันแสดงถึงการทอดทัศนาเล็งเห็นทั่วโลกธาตุและพันหัสต์ แสดงถึงอำนาจในการช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์ บทสวดในพระสูตรนี้เป็นภาษาสันสกฤตผสมภาษาท้องถิ่นโบราณในอินเดีย ที่หลงเหลือมาในปัจจุบันมีหลายฉบับที่ไม่ตรงกัน ทั้งในฉบับทิเบต ฉบับจีนซึ่งมีทั้งของพระภควธรรม พระอโมฆวัชระ ฯลฯ

ต่อมาได้มีการค้นคว้าและปรับปรุงให้ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์โดย Dr.Lokesh Chandra และตีพิมพ์เผยแพร่เมื่อ ค.ศ.1988 เป็นบทสวดสำคัญประจำองค์พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ที่พุทธศาสนิกชนมหายานสวดกันอยู่โดยทั่วไป
 
บทสวดนี้เป็นที่นับถือและสวดบูชาพระอวโลกิเตศวรกันอยู่ทั่วไป ในหมู่พุทธศาสนิกชน ตั้งแต่อินเดียเหนือ เนปาล ทิเบต ไปจนถึงจีน ญี่ปุ่น และเกาหลี มหากรุณาธารณีนี้เป็นบทสวดของพระอวโลกิเตศวรปางพันหัตถ์พันเนตร ในคัมภีร์ระบุว่า ผู้ที่เลื่อมใสถวายสักการะต่อพระอวโลกิเตศวรอยู่เป็นเนืองนิตย์ ตั้งใจสวดสรรเสริญพระนาม ย่อมจะถึงพร้อมในกุศลทั้งปวง สามารถยังวิบากกรรมอันมิมีประมาณให้สิ้นสูญ ครั้นเมื่อวายชนม์จะไปอุบัติ ณ สุขาวดีโลกธาตุแห่งองค์พระอมิตาภพุทธเจ้า
 


คาถาสวดบูชาเจ้าแม่กวนอิม
 
บทสรรเสริญพระคุณ นะโมกวงซิอิม ผ่อสัก
 
    นำโมไต๋ชื้อ ไต๋ปุย กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงไต๋เล่งก้ำ
    กวงสี่อิมผู่สัก (กราบ)
    นำโมไต๋ชื้อ ไต๋ปุย กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงไต๋เล่งก้ำ
    กวงสี่อิมผู่สัก (กราบ)
    นำโมไต๋ชื้อ ไต๋ปุย กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงไต๋เล่งก้ำ
    กวงสี่อิมผู่สัก (กราบ)

นำโมฮูก นำโมหวบ นำโมเจ็ง นำโมกิวโคว่ กิวหลั่ง กวงสี่อิมผู่สัก ทั่งจี้โต
โอม เกียล้อฮวดโต เกียล้อฮวดโต เกียล้อฮวดโต ล้อเกียฮวดโต ล้อเกียฮวดโต
ซาผ่อออ เทียงล้อซิ้ง ตี่ล้อซิ้ง นั้งลี่หลั่ง หลั่งลี่ซิ้ง เจ็กเฉียก ใจเอียง ห่วยอุ่ยติ๊ง
นำโมม่อออป่อเยี๊ยปอล้อบิ๊ก (กราบ)

บทสวดมนต์ฮ่งไป่กวงอิม(สรรเสริญกิตติคุณพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม)

    ม้อเอี่ยซาผ่อออ จี้ซิมกุยเหม่งลี่
    กวงอิมผ่อสักไต่ฉื่อปุย กิ่วโต่วจงเซ็งบ่อจิงตี้
    จ๋อชิ่วจิบปั๊งกำโหล่วจุ้ย อิ๋วชิ่วจิบกีเอี่ยงลิวกี
    เท้าเจี่ยเต็งจุงอยู่ไหล่ฮุก เข้าตังเสี่ยเหนี่ยมออหนี่ท้อ

    อู่นั้งเหนียมติกกวงอิมจิ่ว ฮวยแคฮ่วยจ่อแปะโหน่ยตี๊
    เจียวเหนี่ยมกวงซี่อิม หมอเหนียมกวงซี่อิม
    จี่เต็กลิ้มตังกวงซี่อิม แปะโหน้ยตี๊ตังกวงซี่อิม
    ฉิ่มเซียกิ้วโค่วกวงซี่อิม แปะโชยบ่วงเอ็กกวงซี่อิม

    หกต่อฮุ้งตังคงลี่หิ่ง หกต่อกังโอ้วหลั่งหลีชิ้ม
    หกต่อเอี้ยงกังกิ้วจิกโค่ว หกต่ออิมฮู่โต่วจงเซ็ง
    หยิกยิกสี่ซี้ไหล่กิ้วโค่ว สี่ซี้กิ้วโค่วปุกหลี่ซิง
    ง้อกิมกี๋ซิ่วไป้กวงอิม หยุ่ยหงวงกวงอิมกั้งไหล่ลิ้ม

    ไต่ฉื่อปุยกิ้วโค่วหลั่ง นำมอเหล่งก้ำกวงซี่อิม
    ผ่อสักหม่อฮอสัก นำมอออนี้ถ่อหุก
    นำมอออนี้ถ่อหุก นำมอออนี้ถ่อหุก

คำแปล

ขอนมัสการพระรัตนตรัยด้วยจิตตั้งมั่นในหลักของศาสนาที่จะเข้าถึงธรรมะ ขอน้อมระลึกถึงพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมผู้ทรงมีมหาเมตตาเป็นอนันต์ที่ทรงช่วยเหลือสัตว์โลกให้พ้นจากวัฏฏะโดยไม่มีขอบข่าย พระหัตถ์ซ้ายของพระองค์ทรงถือแจกันน้ำอมฤตที่สามารถปราบมารได้ และพระหัตถ์ขวาทรงถือกิ่งหลิวอันศักดิ์สิทธิ์ไว้ สำหรับประพรมน้ำอมฤต บนเศียรทรงสวมรัตนมาลาที่มีสัญลักษณ์ของพระพุทธเจ้า

พระองค์ทรงหมั่นสวดมนต์ภาวนาระลึกถึงพระพุทธเจ้าอมิตาภะอยู่เสมอ ผู้ใดหมั่นภาวนาพระคาถาบูชาพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจนขึ้นใจย่อมที่จะพ้นจากทุกข์ร้อน และได้รับความร่มเย็นเหมือนดั่งความเย็นชื่นแห่งสระบัวขาว

ขอน้อมจิตระลึกถึงพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมเสมอทั้งเวลาเช้าและเย็น ขอน้อมจิตระลึกถึงพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมที่ทรงเร้นพระวรกายอยู่ในป่าไผ่ ขอน้อมจิตระลึกถึงพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมที่ทรงประทับอยู่บนดอกบัวขาวในโบกขรณี ขอน้อมจิตระลึกถึงพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมที่ทรงบำบัดทุกข์ตามเสียงพร่ำเรียกของสัตว์โลก

ขอน้อมจิตระลึกถึงพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมที่ทรงอยู่ห่างเราเป็นหมื่นเป็นแสนโยชน์บางครั้งพระองค์จะทรงปรากฏพระวรกายอยู่บนปุยเมฆเพื่อช่วยเหลือเรา บางครั้งพระองค์จะทรงดั้นด้นในท่ามกลางคลื่นลมของแม่น้ำและมหาสมุทร เพื่อทรงค้นหาและช่วยเหลือเรา บางครั้งพระองค์จะทรงบำบัดทุกข์ให้สัตว์โลกในมนุษยโลก บางครั้งพระองค์จะทรงช่วยเหลือสัตว์ในนรกโลกทุกๆวันทุกๆเวลา

ขออ้อนวอนพระองค์ให้เสด็จมาทรงช่วยปลดเปลื้องทุกข์ให้แก่เราทุกๆเวลา ขอให้พระองค์เสด็จมาอยู่ใกล้ๆเราเพื่อทรงขจัดทุกข์ ในวโรกาสนี้ข้าน้อยขอสักการบูชาพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมด้วยความเคารพยิ่ง และหวังว่ากระแสแห่งการสักการบูชานี้ คงจะกระทบถึงพระองค์ให้ทรงรับทราบและเสด็จมาโปรดข้าน้อยทั้งหลายบ้าง ขอน้อมสักการในน้ำพระทัยอันล้ำลึกของพระองค์ผู้ทรงเป็นพระมหาโพธิสัตว์ซึ่งขจัดทุกข์ให้แก่สัตว์โลกได้นะโมอนันตพุทธะ
 


บทสวดมหากรุณาธารณีสูตร

โชยชิ่ว โชยงั่ง บ่อไหง๋ ไต่ปุยซิมทอลอ นีจิ่ว (๓ จบ)
ปึงซือออนีทอ ยูไล้ (๓ จบ)

    - นำมอ ฮอลาตัน นอตอลา เหย่ เย
    - นำมอ ออลีเย ผ่อลูกิดตีซอปอลาเย
    - ผู่ทีสัตตอพอเย หม่อฮอสัตตอพอเย
    - หม่อ ฮอเกียลูนี เกียเยงัน สัตพันลาฮัวอี

    - ซูตัน นอตันเซ
    - นำมอ สิดกิด ลีตออีหม่งออลีเย
    - ผ่อลูกิด ตีสิด ฮูลาเลงถ่อพอ
    - นำมอ นอลา กินซี

    - ซีลี หม่อฮอพันตอซาเม
    - สะพอ ออทอ เตาซีพง
    - ออซีเย็น สะพอ สะตอ นอมอ พอสะตอ
    - นอมอ พอเค มอฮัว เตอเตา

    - ตันจิต ทองัน ออพอ ลูซี
    - ลูเกียตี เกียลอตี อีซีลี
    - หม่อฮอ ผู่ทีสัตตอ สัตพอ สัตพอ
    - มอลา มอลา มอซี มอซี ลีทอยิน

    - กีลูกีลูกิดมง ตูลู ตูลู ฟาเซเยตี
    - หม่อ ฮอฮัว เซเยตี ทอลา ทอลา
    - ตีลีนี สิด ฮูลาเย เจลา เจลา มอมอ ฮัวมอลา หมกตีลี
    - อีซี อีซี สิดนอ สิดนอ ออลาซัน ฮูลาเซลี

    - ฮัวซอ ฮัวซัน ฮูลา เซเย
    - ฮูลู ฮูลู มอลา ฮูลู ฮูลู ซีลี ซอลา ซอลา
    - สิดลี สิดลี ซูลู ซูลู ผู่ถี่เย ผู่ถี่เย ผู่ถ่อเย ผู่ถ่อเย
    - มีตีลีเย นอลา กินซี ตีลีสิด นีนอ

    - ผ่อเย มอนอ ซอผ่อฮอ สิดถ่อเย ซอผ่อฮอ
    - หม่อฮอ สิดถ่อเย ซอผ่อฮอ สิดทอยีอี
    - สิดพันลาเย ซอผ่อฮอ นอลากินซี ซอผ่อฮอ
    - มอลานอลา ซอผ่อฮอ สิดลาเซง ออหมกเคเย

    - ซอผ่อฮอ ซอผ่อหม่อฮอ ออสิดถ่อเย ซอผ่อฮอ
    - เจกิดลา ออสิดถ่อเย ซอผ่อฮอ ปอทอมอกิดสิดถ่อเย
    - ซอผ่อฮอ นอลากินซี พันเคลาเย ซอผ่อฮอ
    - มอพอลี เซงกิดลาเย ซอผ่อฮอ

    - นำมอห่อลาตัน นอตอลาเหย่เย
    - นำมอออลีเย ผ่อลูกิตตี ชอพันลาเย ซอผ่อฮอ
    - งัน สิดตินตู มันตอลา ปัดถ่อเย ซอผ่อฮอ

@@@@@@@

คำแปลและความหมาย โดยย่อ

1. นำมอ ห่อลาตันนอตอลาเหย่เย อ่านว่า นำ มอ ฮอ ลา ตัน นอ ตอ ลา เหย่ เย
   นำ มอ – ความนอบน้อม
   ฮอ ลา ตันนอ – ความเป็นรัตนะ
   ตอ ลา เหย่ – 3
   เย – นมัสการ

ความหมาย : ขอนอบน้อมนมัสการพระไตรรัตน์ทั้งสาม หมายถึง การน้อมเอาพระไตรสรณคมน์, พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก ผู้ต้องการปฏิบัติให้ถึงพระองค์ จะต้องสาธยายมนตราด้วยความมีเมตตากรุณาและเปี่ยมด้วยศรัทธา ไม่ควรสวดด้วยเสียงอันดัง เกรี้ยวกราด และเร่งร้อน

2. นำมอ ออหลี่เย อ่านว่า นำ มอ ออ ลี เย
    นำ มอ – ความนอบน้อม
    ออ ลี – องค์อริยะ
    เย – นมัสการ

ความหมาย :  ขอนอบน้อมนมัสการแด่องค์พระอริยะ ผู้ห่างไกลจากบาปอกุศล , วัตถุประสงค์แห่งบทนี้ พระโพธิสัตว์ทรงสั่งสอนชาวโลกให้ปฏิบัติทางจิตเป็นมูลฐาน พระสัทธรรมทั้งหลายล้วนกำเนิดมาแต่จิต เหตุนี้ผู้ปฏิบัติจะต้องมีความชัดแจ้งแห่งจิต และมองเห็นสภาวะแห่งตน จึงจะสามารถบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ เมื่อไม่แจ้งชัดในจิตก็ไม่สามารถเห็นสภาวะแห่งตน หากแต่จิตเป็นอจล มีความมั่นคง ก็สามารถเดินทางสู่พระนฤพานได้

3. ผ่อลูกิตตี ชอปอลาเย อ่านว่า ผ่อ ลู กิด ตี ซอ ปอ ลา เย
   ผ่อ ลู กิด ตี – การเพ่ง พิจารณา อีกนัยหนึ่งคือความสว่าง
   ซอ ปอ ลา – เสียงของโลกอันเป็นอิสระ
   เย – นอบน้อมนมัสการ

ความหมาย : ขอนอบน้อมคารวะแด่องค์พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ผู้เพ่งเสียงแห่งสรรพสัตว์ผู้ยาก , พระโพธิสัตว์ผู้สงสารชีวิตแห่งสรรพสัตว์ผู้ตกอยู่ในกองทุกข์ เขาเหล่านั้นล้วนมีความทุกข์อันเกิดจากการหลงลืมสภาวะเดิมของตน จำต้องเวียนว่ายอยู่ในสังสารวัฏ พระองค์พิจารณาตามนี้ จึงเกิดเมตตาจิตที่จะโปรดสัตว์

4. ผู่ที สัตตอผ่อเย อ่านว่า ผู่ ที สัต ตอ พอ เย
   ผู่ ที (โพธิ) – ตรัสรู้
   สัต ตอ (สัตว์) – การมีชีวิต อารมณ์
   พอเย – น้อมคารวะ

ความหมาย : ขอนอบน้อมคารวะต่อผู้ให้ความตรัสรู้แก่ทุกชีวิต , หากตั้งใจในธรรม นอบน้อมต่อความแจ้งในสภาวะเดิม ก็จะถึงความหลุดพ้น

5. หม่อฮอสัตตอผ่อเย อ่านว่า หม่อ ฮอ สัต ตอ พอ เย
    หม่อ ฮอ – ใหญ่มาก
    สัต ตอ – สัตว์โลก หรืออีกนัยหนึ่งหมายถึง ผู้กล้าหาญ
    พอ เย – น้อมคารวะ

ความหมาย : เมื่อน้อมคารวะผู้กล้าหาญ ก็มีโอกาสที่จะหลุดพ้น , มวลสรรพสัตว์ในโลกอันไพศาล ถ้ารู้สึกตัวแล้วลงมือปฏิบัติ ล้วนถึงความหลุดพ้นได้

6. หม่อฮอเกียลูหนี่เกียเย อ่านว่า หม่อ ฮอ เกีย ลู นี เกีย เย
    หม่อ ฮอ -ใหญ่มาก
    เกีย ลู – กรุณา
    นี เกีย – จิต
    เย – คารวะ

ความหมาย : ขอนอบน้อมคารวะต่อผู้มีมหากรุณาจิต

7. งัน (โอม) อ่านว่า งัน
    งัน (โอม) – นอบน้อม

ความหมาย : ขอนอบน้อม, บูชาถวายแด่พระโพธิสัตว์เป็นผู้มีความเมตตากรุณาไม่มีประมาณ นำสัทธรรมอันเป็นความดับสูญโดยแท้จริง ปลุกให้มนุษย์ฟื้นคืนสภาวะเดิมที่มีอยู่ เข้าถึงสัทธรรมอันบริสุทธิ์

8. สัตพันลาฮัวอี อ่านว่า สัต พัน ลา ฮัว อี
    สัต พัน ลา – อิสระ
    ฮัว อี – อริยะ

ความหมาย : องค์อริยะผู้อิสระ ผู้มีกายใจอันบริสุทธิ์สะอาด , กายใจ จะบริสุทธิ์ได้ ต้องตั้งอยู่ในสัจธรรม ปฏิบัติตนอยู่ในศีล

9. ซูตันนอตันแซ อ่านว่า ซู ตัน นอ ตัน เซ

ความหมาย : การปฏิบัติธรรมต้องถือความสัจเป็นพื้นฐาน ใช้ความเพียรเป็นเครื่องมือเพื่อบรรลุสู่อริยสัจ , หากการปฏิบัติธรรมไม่ประกอบด้วยความสัจ ก็จะไม่พบหนทางสู่ความสำเร็จ เนื่องจากความสัจนั้นเป็นธรรมที่ปราศจากการหลอกลวง จิตจึงรวมเป็นหนึ่งได้ เมื่อมีความสัจ ก็จะมีความเข้าใจ เมื่อเข้าใจก็จะมองเห็นความปลอดโปร่ง เมื่อปลอดโปร่งก็จะเกิดความเปลี่ยนแปลง และกลับกลายไปในทิศทางที่ดีขึ้น

10. นำมอสิดกิตหลี่ตออีหม่งออหลี่เย อ่านว่า นำ มอ สิด กิด ลี ตอ อี หม่ง ออ ลี เย
     นำ มอ – นอบน้อม
     สิด กิด ลี ตอ อี หม่ง – ผู้ปฏิบัติธรรมย่อมได้รับความคุ้มครองจากพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย
     ออ ลี เย – การปฏิบัติธรรมจะรีบร้อนให้ได้ผลในทันทีย่อมเป็นไปไม่ได้

ความหมาย : ฉะนั้นผู้ที่จะน้อบน้อมเข้าถึงองค์อริยะ จำต้องปฏิบัติธรรมโดยมานะพากเพียร มีจิตใจมั่นคงเป็นหนึ่ง จะกระทำโดยเร่งรีบไม่ได้  ต้องทำใจให้ว่างเข้าถึงองค์แห่งพระธรรมคัมภีร์ หมั่นในการปฏิบัติตามหลักธรรม มีความคิดดำริมั่นที่จะก้าวข้ามห้วงแห่งโอฆะ คิดจะกระทำประโยชน์แก่สรรพชีวิต

@@@@@@@

11. ผ่อลูกิตตีซือฮูลาเลงถ่อพอ อ่านว่า ผ่อ ลู กิด ตี สิด ฮู ลา เลง ถ่อ พอ
     ผ่อ ลู กิด ตี – จิตต้องกับธรรม
     สิด ฮู ลา – ท่องเที่ยวไปอย่างอิสระ
     เลง ถ่อ พอ – เนื่องด้วยสำเร็จในมรรคผล

ความหมาย : ผู้ปฏิบัติต้องจงใจมุ่งไปข้างหน้า ฝึกฝนให้กายและจิตรวมเป็นหนึ่ง (เอกัคคตา)

12. นำมอนอาลากินชี อ่านว่า นำ มอ นอ ลา กิน ซี
     นำ มอ – นอบน้อม
     นอ ลา กิน ซี – การคุ้มครองคนดี นักปราชญ์ นักปฏิบัติ

ความหมาย : ด้วยความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์ ทรงย้ำเตือนให้ยึดถือพระไตรสรณาคมน์ ต้องปฏิบัติตนอยู่ในมนุษยธรรม ทำตนเป็นตัวอย่างเพื่อให้สาธุชนรุ่นหลังได้รับรู้ เป็นแบบอย่างและเจริญรอยตามสาธุชน ผู้ปฏิบัติตามพระพุทธองค์และพระธรรมยิ่งต้องมีความเมตตากรุณา จิตและโพธิจิตเพื่อโปรดสัตว์ รักษาพระธรรมยิ่งกว่าชีวิตและเผื่อแผ่ทั่วไปไม่มีประมาณ

13. ซีหลี่มอฮอพันตอซาแม อ่านว่า ซี ลี หม่อ ฮอ พัน ตอ ซา เม
     ซี ลี หม่อ ฮอ – ความเมตตากรุณาอันไพศาล สามารถบำบัดทุกข์บำรุงสุขได้
     พัน ตอ ซา เม – ผู้มีบุญวาสนาจะได้รับการคุ้มครองจากเทพเจ้า มารทั้งหลายไม่สามารถมารบกวนได้

ความหมาย : พระโพธิสัตว์เล็งเห็นว่า ชาวโลกถือเอาความรวย, มีชื่อเสียง, ศักดินา เป็นที่นิยมศรัทธา อันเป็นการเพิ่มพูนความทุกข์ พระองค์จึงเตือนจิตให้มนุษย์ จงผ่อนใจในทางโลก โน้มน้าวจิตใจมาในทางมรรคผล เมื่อจิตว่างแล้ว พระสัทธรรมอันพิสุทธิ์ก็จะเจริญขึ้น

14. สัตผ่อออทอเตาซีพง อ่านว่า สะ พอ ออ ทอ เตา ซี พง
     สะ – การได้เห็น
     พอ – เสมอภาค
     ออ – พระสัทธรรมอันบริสุทธิ์
     ทอ เตา ซี พง – ธรรมไม่มีขอบเขต

ความหมาย : ทุกคนที่ปฏิบัติสามารถรู้ได้เห็นได้ และบรรลุสู่พระพุทธภูมิได้โดยเสมอกัน

15. ออซีเย็น อ่านว่า ออ ซี เย็น

ความหมาย : ผู้ที่ทำความดีย่อมได้รับการชมเชย ผู้ทำบาปจะต้องสำนึกและขอขมาโทษ
 
16. สัตผ่อสัตตอ นอมอผ่อสัตตอ นอมอผ่อเค อ่านว่า สะ พอ สะ ตอ นอ มอ พอ สะ ตอ นะ มอ พอ เค
     สะ พอ สะ ตอ – พุทธธรรมอันไม่มีขอบเขตสิ้นสุด สรรพสัตว์ในโลกนี้ล้วนสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าได้
     นอ มอ พอ สะ ตอ – พุทธธรรมเป็นความเสมอภาค มิได้แบ่งแยกเป็นสูงหรือต่ำ
     นะ มอ พอ เค – พุทธธรรมมีความไพศาล ผู้ปฏิบัติตามจะสามารถระงับภยันตรายทุกสิ่ง

ความหมาย : ไม่ว่านักปราชญ์หรือผู้โง่เขลา เบาปัญญา คนหรือสัตว์ ล้วนสามารถหลุดพ้นได้ ถ้าเขาเหล่านั้นปฏิบัติธรรมด้วยความสัจ

17. มอฮัวเตอเตา อ่านว่า มอ ฮัว เตอ เตา

ความหมาย : ผู้ปฏิบัติต้องถือพระสัทธรรมเป็นสูญ ไม่ข้องแวะ ไม่ติดในรูป ไม่ยึดในจิต ถือเอาสัจธรรมเป็นใหญ่ และต้องละความวิตกกังวล กำจัดความโกรธ ความโลภ ความหลง โดยใช้หลักแห่งปัญญาดับกิเลสให้จิตสงบ เป็นอยู่ในโลกนี้โดยสันติสุข

18. ตันจิตทอ อ่านว่า ตัน จิต ทอ

ความหมาย : ความศรัทธาจริงอันต่อเนื่องกัน จิตต้องตรงกับพระธรรม ห้ามมิให้มีความคิดทางโลกเกิดขึ้นโดยเด็ดขาด ทั้งนี้ เนื่องจากว่าหากปล่อยให้ความคิดทางโลก เกิดขึ้นในจิต กาย ใจ ก็จะไม่บริสุทธิ์ ทำให้เกิดการขัดแย้งกับพระธรรม ไม่อาจจะพบความสันติสุขได้

19. งันออผ่อลูซี อ่านว่า งัน ออ พอ ลู ซี
     งัน – นอบน้อม เป็นบทนำ
     ออ พอ ลู ซี – เป็นพระโพธิสัตว์ หมายถึง พระธรรมคือ ความสะอาดจิตสะอาดสดใสไร้ราคะ

ความหมาย : ผู้ปฏิบัติธรรมต้องมีจิตใจที่เด็ดเดี่ยว ไม่หวั่นไหวต่อการก่อกวนของเหล่ามาร(กามกิเลส) หากสามารถตั้งจิตข่มจิตสำรวมกาย วาจา และจิต ละทิ้งโลกาวิสัยทั้งหมดก็จะเข้าถึงพุทธสภาวะที่มีอยู่เดิม , ถ้าทำให้จิตมีความสงบนิ่งอยู่ทุกขณะ ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน ก็จะมีความสำเร็จในธรรมโดยมิรู้ตัว , พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ รวมทั้งพระโพธิสัตว์เจ้าได้หลุดพ้นในขณะที่อยู่ในโลกอันมากล้นไปด้วยกิเลสนี้

20. ลูเกียตี อ่านว่า ลู เกีย ตี

ความหมาย : เป็นโลกนาถ มีความเป็นอิสระ , มีกุศลจิตสะอาดบริสุทธิ์ ไม่มัวหมอง มีรัศมีสว่างรอบกาย และสามารถร่วมกับดินฟ้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน รักษาความมีกุศลจิต อย่าทำลายตนเอง อย่าหลงผิดเป็นชอบ สิ่งสำคัญ ต้องรักษาจิตให้บริสุทธิ์

@@@@@@@

21. เกียหล่อตี อ่านว่า เกีย ลอ ตี

ความหมาย : ผู้มีความกรุณา ผู้ปลดปล่อยทุกข์ เป็นผู้มีจิตในทางธรรม ดำรงมรรคมั่นคง มีสติปัญญาเฉียบแหลมยิ่งใหญ่ เมื่อจิตมีความสงบก็สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งชั่วร้ายให้กลับกลายเป็นดี

22. อีซีหลี่ อ่านว่า อี ซี ลี

ความหมาย : กระทำตามโอวาท อย่ามีจิตหลงผิด

23. หม่อฮอผู่ทีสัตตอ อ่านว่า หม่อ ฮอ ผู่ ที สัต ตอ
     หม่อ ฮอ – ความไพศาลของพุทธธรรม ทุกคนน้อมนำไปปฏิบัติได้
     ผู่ที – เห็นโลกนี้เป็นสูญ
     สัต ตอ – การเน้นปฏิบัติอนัตตธรรม มองเห็นสรรพธรรมเป็นสูญ

ความหมาย : มองความรุ่งเรืองแห่งลาภยศ สรรเสริญเป็นสูญ มองให้เห็นเป็นเงาลวง ทำจิตใจร่างกายให้หมดจด

24. สัตพอสัตพอ อ่านว่า สัต พอ สัต พอ

ความหมาย : พุทธธรรมมีความเสมอภาค อีกทั้งยังอำนวยประโยชน์สุขแก่สัตว์โลก ผู้ที่มีปัจจัยแห่งบุญย่อมได้รับความสุข

25. มอลามอลา อ่านว่า มอ ลา มอ ลา

ความหมาย : ผู้ปฏิบัติจะได้มีมโนรถแก้วมณี แก้วมณีนี้แจ่มใสไม่มีอะไรขัดข้อง , ความคิดคำนึงเกิดมาแต่จิต จิตเป็นใหญ่ จิตเป็นประธานแห่งบุญและบาป ผู้ปฏิบัติต้องกำจัดความคิดอันเป็นอกุศล ความคิดฟุ้งซ่าน ระงับความวิตกกังวล เพียรพยายามเสาะหาสัจธรรม ชำระล้างอายตนะภายในให้สะอาดพิสุทธิ์ ละความห่วงใยใดๆให้สิ้นเชิง

26. มอซีมอซี ลีถ่อเย็น อ่านว่า มอ ซี มอ ซี ลี ทอ ยิน
     มอ ซี – ความมีอิสระทันที ผู้ปฏิบัติไม่มีเวลาใดที่ไม่เป็นอิสระคือมีอิสระทุกเมื่อ
     ลี ทอ ยิน – การปฏิบัติกระทั่งสำเร็จวิชชาธรรมกาย มีอาสน์ดอกบัวรองรับ

ความหมาย : โดยปกติแล้วผู้ที่มีจิตว่างก็จะมีความสะอาดทั้งกายและจิต เมื่อลงมือปฏิบัติแล้วก็สามารถบรรลุมรรคผลได้ และก็จะตั้งอยู่เช่นนั้น ไม่มีวันเสื่อมถอย

27. กีลู กีลู กิตมง อ่านว่า กี ลู กี ลู กิด มง
     กี ลู – การเกิดความคิดปฎิบัติธรรมสามารถบันดาลให้เทพเจ้ามาปกปักรักษา
     กิด มง – ผู้ปฏิบัติจะต้องสร้างสมบุญบารมีเพื่อเป็นพื้นฐานในการบรรลุสู่มหามรรค (มรรคผล-นิพพาน)

28. ตูลู ตูลู ฮัวแซเหย่ตี อ่านว่า ตู ลู ตู ลู ฟา เซ เย ตี
     ตู ลู – ผู้ปฏิบัติจะต้องยืนให้มั่นตั้งใจปฏิบัติ ไม่หลุ่มหลงด้วยพวกเดียรถี มีความแน่วแน่ มีสมาธิ มีความสงบ
     ฟา เซ เย ตี – มีความบริสุทธิ์อันยิ่งใหญ่สามารถข้ามพ้นสังสารวัฏได้

29. หม่อฮอฮัวแซเหย่ตี อ่านว่า หม่อ ฮอ ฮัว เซ เย ตี

ความหมาย : พระสัทธรรมอันไพศาล สามารถระงับความเกิดดับแห่งกิเลสได้ ภัยพิบัติต่างๆไม่แผ้วพาน ทุกคนสามารถสำเร็จเป็นพุทธะได้เหมือนกัน กำจัดความหลงผิด ความเห็นแก่ตัว ปล่อยวางปัจจัยทางโลก

30. ทอลาทอลา อ่านว่า ทอ ลา ทอ ลา

ความหมาย : เมื่อปฏิบัติจิตให้มีสภาพเหมือนอากาศอันโปร่งใส ไร้ละอองธุลีแม้แต่น้อย ก็จะได้ไปเกิดในสวรรค์ชั้นพรหมได้

@@@@@@@

31. ตีลีนี อ่านว่า ตี ลี นี
     ตี – โลก
     ลี – สัตว์ทั้งหลายล้วนสามารถรับการโปรดได้
     นี – พรหมจาริณีที่ปฏิบัติธรรมอยู่

32. สึดฮูลาเย อ่านว่า สิด ฮู ลา เย

ความหมาย : เมื่อปฏิบัติธรรมเข้าถึงความสมบูรณ์แห่งสภาวะเดิมแล้ว จะมีความสว่างปรากฏในกายของตน

33. เจลาเจลา อ่านว่า เจ ลา เจ ลา

ความหมาย : ความโกรธ ดุ สุรเสียงที่เปล่งออกมาดุจเสียงคำรามของฟ้า กระหึ่มไปทั่วสารทิศ , ธรรมเหมือนดังฟ้าร้องคำรามไปทุกสารทิศ เป็นเสียงแห่งพรหมเมื่อเหล่ามารได้ยินศัพท์สำเนียงนี้ ก็จะเกิดความสะดุ้งกลัว

34. มอมอฮัวมอลา อ่านว่า มอ มอ ฮัว มอ ลา
     มอ มอ – การกระทำดี สามารถทำลายความกังวลแห่งภยันตรายได้
     ฮัว มอ ลา – ธรรมะเป็นสิ่งลึกซึ้ง เข้าใจยาก และมีความศักดิ์สิทธิ์ไม่สามารถประมาณ หรือคาดคิดได้ เป็นประโยชน์ที่ไม่มีสิ่งใดทัดเทียม

35. หมกตีลี อ่านว่า หมก ตี ลี

ความหมาย : หลุดพ้น ผู้ปฏิบัติได้เช่นนี้ ย่อมบรรลุสู่ภูมิแห่งพุทธ

36. อีซีอีซี อ่านว่า อี ซี อี ซี

ความหมาย : การชักชวนตามพระศาสนา ทุกสรรพสิ่งให้ดำเนินไปตามธรรมชาติ , ทุกสิ่งปล่อยให้ดำเนินไปตามเหตุปัจจัยปรุงแต่ง อย่าฝืนกระทำตามใจชอบ

37. สึดนอสึดนอ อ่านว่า สิด นอ สิด นอ

ความหมาย : เป็นมหาสติ มีจิตใจมั่นคงสามารถเข้าสู่มหาปัญญา , ผู้ปฏิบัติธรรม มีความสว่างแห่งสติปัญญาอยู่ ถ้าใช้จิตนี้เป็นฐานใช้ธรรมให้เป็นประโยชน์ ก็จะได้รับฐานธาตุที่สดชื่น  แต่หากไม่มีจิตใจมั่นคงกำจัดกิเลสในตนไม่หมด ก็ไม่มีทางที่จะให้ความว่างแห่งสติปัญญาที่มีอยู่ดั้งเดิมปรากฏออกมาได้เลย

38. ออลาซันฟูลาแซลี อ่านว่า ออ ลา ซัน ฮู ลา เซ ลี
     ออ ลา ซัน – ความผ่านธรรมไปถึงธรรมราชา มีความอิสระในธรรม
     ฮู ลา เซ ลี – การได้พระธรรมกายอันบริสุทธิ์ ได้ดวงแก้วแห่งพระรัตนะ

39. ฮัวซอฮัวซัน อ่านว่า ฮัว ซอ ฮัว ซัน
     ฮัว ซอ – ผู้ที่มีธรรม ตั้งอยู่ในขันติธรรม
     ฮัว ซัน – ผู้บรรลุธรรม มีความสุขอันแท้จริงยากจะบรรยาย

ความหมาย : เป็นการอนุโมทนาตามเหตุตามปัจจัย ความสุขที่แท้จริง จะต้องได้จากการปฏิบัติที่ยากลำบาก ถ้าสามารถอดทนต่อความยาก ลำบากก็จะเข้าถึงความสุขอันยิ่งได้

40. ฟูลาแซเย อ่านว่า ฮู ลา เซ เย

ความหมาย : จะต้องมีความรู้ด้วยตนเอง ผู้จะบรรลุธรรมหากสามารถละการยึดเกี่ยวเข้าถึงสภาวะดั้งเดิม ก็จะพบพระพุทธเจ้าได้ทุกพระองค์

[เผยโฉม 'นางสงกรานต์ 2567' พร้อมเปิดคำทำนาย โหดกว่าทุกปี แนะสิ่งที่ควรระวัง]

.



เผยโฉม 'นางสงกรานต์ 2567' พร้อมเปิดคำทำนาย โหดกว่าทุกปี แนะสิ่งที่ควรระวัง

เผยโฉม 'นางสงกรานต์ 2567' เปิดประวัติความเป็นมา พร้อมคำทำนายของปีนี้ โหดกว่าทุกปี แนะสิ่งที่ควรปฏิบัติและต้องระวัง

นางสงกรานต์ 2567 กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม ได้ประกาศชื่อ นางสงกรานต์ ในปีนี้ พร้อมเผยคำทำนายตามหลักโหรพราหมณ์ กองพระราชพิธี สำนักพระราชวัง สงกรานต์ 2567 ปีนี้ นางสงกรานต์ เป็นใคร คำทำนายว่าอะไรมาดูกัน

สงกรานต์ 2567 ปีนี้ วันมหาสงกรานต์ ตรงกับ วันเสาร์ ที่ 13 เมษายน เวลา 22 นาฬิกา 17 นาที 24 วินาที จันทรคติ ตรงกับ วันเสาร์ ขึ้น 5 ค่ำ เดือนห้า ประกาศสงกรานต์ ปีพุทธศักราช 2567 ปีมะโรง (เทวดาผู้ชาย ธาตุทอง) ทางจันทรคติ เป็นปกติ มาสวาร ทางสุริยคติ เป็น อธิกสุรทิน

นางสงกรานต์ 2567 นามว่า นางมโหธรเทวี ทรงพาหุรัด ทัดดอกสามหาว (ผักตบชวา) อาภรณ์แก้วนิลรัตน์ ภักษาหารเนื้อทราย พระหัตถ์ขวาทรงจักร-พระหัตถ์ซ้ายทรงตรีศูล เสด็จนอนลืมตา มาเหนือหลังมยุรา (นกยูง) เป็นพาหนะ
 

นางสงกรานต์ 2567

 
คำทำนายนางสงกรานต์ 2567

1. เกณฑ์พิรุณศาสตร์ ปีนี้ อังคารเป็นอธิบดีฝน บันดาลให้ฝนตก 300 ห่า
    • ตกในเขาจักรวาล 120 ห่า
    • ตกในป่าหิมพานต์ 90 ห่า
    • ตกในมหาสมุทร 60 ห่า
    • ตกในโลกมนุษย์ 30 ห่า
2. เกณฑ์ธาราธิคุณ ตกราศีตุล ชื่อวาโย (ธาตุลม) น้ำน้อย พายุจัด
3. เกณฑ์นาคราชให้น้ำ ปีนี้ นาคราชให้น้ำ 7 ตัว ทำนายว่า ฝนแล้ง
4. เกณฑ์ธัญญาหารได้เศษ 5 ชื่อวิบัติ ข้าวกล้าในพื้นนา จะเกิดกิมิชาติ จะได้ผลกึ่งเสียกึ่ง


นางสงกรานต์ 2567

 


 
ขอขอบคุณ :-
ภาพจาก : Om โอมรัชเวทย์ Style
URL : https://www.komchadluek.net/kom-lifestyle/general-knowledge/570220
07 มี.ค. 2567 | 15:13 น. | เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์

[เปิดวิธีปล่อยปลาให้ได้บุญ ปล่อยปลาอะไรดี]

.



เปิดวิธีปล่อยปลาให้ได้บุญ ปล่อยปลาอะไรดี

”ปล่อยปลาให้ได้บุญ เป็นทริคดีๆ เกี่ยวกับสายมูอีกแล้ว ใครมีปัญหาในเรื่องการเงิน ลองใช้วิธีนี้ดู พร้อมเปิดวิธีปล่อยปลาให้ได้บุญ ปล่อยปลาอะไรดี ไปดูกัน

ปล่อยปลาให้ได้บุญ วันนี้ทีมข่าวปาฏิหาริย์ มีทริคดีๆ เกี่ยวกับสายมู สายบุญมาฝากคะ โดยเฉพาะ ราศีเมถุน ให้เริ่มทำได้ตั้งแต่เดือนนี้เป็นต้นไป และ วิธีปล่อยปลาให้ได้บุญ ปล่อยปลาอะไรดี ไปดูกัน

วิธีปล่อยปลาให้ได้บุญ เราทราบกันดีอยู่แล้วว่าการทำบุญไม่ว่าจะทำอะไรก็เป็นเรื่องที่ดีทั้งนั้น และถ้าหากอยากปล่อยปลา แบบได้บุญ ต้องรู้ด้วยว่าปล่อยปลาอะไรดี ปล่อยแหล่งไหน ทำยังไง ไปดูกันเลย



เปิดวิธีปล่อยปลาให้ได้บุญ ปล่อยปลาอะไรดี ก็คือ...

ปลาที่ปล่อยได้ ปลาไหล ปลาหมอ ปลาช่อน ปลาสวาย ปลากราย ปลาบู่ หอยโข่ง หอยขม ปล่อยได้ที่ไหนบ้าง ศึกษาแหล่งน้ำที่จะปล่อย เช่น ลักษณะแหล่งน้ำ (แม่น้ำ คลอง บึง ฯลฯ) น้ำเน่าไหม เป็นน้ำจืด น้ำกร่อย หรือน้ำเค็ม

สิ่งสำคัญที่ต้องดูก็คือ : ศึกษาว่าปลาและสัตว์น้ำที่ปล่อยเหมาะกับแหล่งน้ำแบบไหน ดูสุขภาพของปลาและสัตว์น้ำ หากป่วยหรืออ่อนแอมากๆ ก็ควรรักษาก่อน เพราะปล่อยลงสู่แหล่งน้ำทันทีอาจทำให้ตายได้ง่าย และจะแพร่โรคสู่สัตว์อื่นๆ ในแหล่งน้ำได้ด้วย

ปลาที่ห้ามปล่อย เพราะจะไม่ได้บุญ ก็คือ...

ห้ามปล่อยปลาดุก ปลานิล ปลาทับทิม  ปลาดุกอัฟริกัน ปลาดุกลูกผสม หรือ "บิ๊กอุย" กุ้งเครย์ฟิช เต่าญี่ปุ่น หรือ  เต่าแก้มแดง ปลาหางนกยูง ปลากดเกราะดำ ปลากดเกราะลาย ตะพาบไต้หวัน ปลาหมอสีคางดำ

คำแนะนำ : งดปล่อยลงสู่แม่น้ำเจ้าพระยานะคะ






ขอขอบคุณ : -
ข้อมูลจาก : สำนักงานประมงจังหวัดนนทบุรี
URL : https://www.thainewsonline.co/belief/belief/867898
07 มีนาคม 2567

[จิตวิทยาการทำงานที่จะช่วยให้คุณทำงานได้ง่าย และดีขึ้น]

.



จิตวิทยาการทำงานที่จะช่วยให้คุณทำงานได้ง่าย และดีขึ้น

วิธีการทางจิตวิทยาที่มีประโยชน์ สามารถปรับใช้ในการทำงานได้ทั้งกับตัวเอง เพื่อนร่วมงาน และหัวหน้า เป้าหมายหลักของการใช้วิธีการทางจิตวิทยานี้ก็คือ การทำให้สถานที่ทำงานเป็นสถานที่เชิงบวก และสามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ซึ่งจะทำให้เกิดการทำงานที่สบายใจกับทั้งตัวคุณเอง เพื่อนร่วมงาน หัวหน้าและทุก ๆ ฝ่ายที่เกี่ยวข้อง

ลองมาดูกันซิว่าการเพาะปลูกพลังงานเชิงบวกในที่ทำงานนั้นสามารถทำอย่างไรได้บ้าง

@@@@@@@

• จัดการการทำงานของตัวเองให้ดีที่สุด

เริ่มจากการทำงานของตัวคุณเองก่อน จัดการระบบการทำงานของตัวเองให้มีประสิทธิภาพ แบ่งงานใหญ่ ๆ ให้ออกเป็นงานย่อย ๆ เริ่มจากทำงานที่ยากก่อน หลังจากนั้นค่อยไล่ระดับไปสู่งานที่ง่าย จัดการงานให้ตรงกับช่วงเวลาที่ได้รับมอบหมาย และตั้งใจทำงานออกมาให้ดีที่สุด

• ฝึกการหายใจ เพื่อคลายความเครียด

การทำงาน อาจทำให้หลายคนรู้สึกเครียด เหนื่อย มีความล้าเกิดขึ้นได้บ้าง แต่คุณสามารถผ่อนคลายความเครียดหรือความเหนื่อยล้านี้ได้ ด้วยการลุกขึ้นยืน สูดหายใจเข้าและออกลึก ๆ ผ่อนคลาย ชมนกชมไม้เดินไปชงกาแฟบ้าง จะช่วยปรับอารมณ์การทำงานได้

• มีความเข้าอกเข้าใจต่อเพื่อนร่วมงาน

ปลูกฝังความเห็นอกเห็นใจ โดยทำความเข้าใจถึงมุมมองและอารมณ์ของผู้อื่น สิ่งนี้จะช่วยส่งเสริมสภาพแวดล้อมการทำงานที่ มีความเข้าใจกันมากขึ้น และมีการซัปพอร์ตซึ่งกันและกัน

• มีการสื่อสารต่อกันด้วยความชัดเจน

และตรงไปตรงมาด้วย เพื่อป้องกันความเข้าใจผิด ซึ่งจะทำให้การทำงานสามารถดำเนินการต่อไปได้แบบมีประสิทธิภาพมากขึ้น กรณีเกิดข้อสงสัยให้ถามเพื่อความเคลียร์

• แก้ปัญหาความขัดแย้งด้วยการรับฟัง

เป็นเรื่องปกติที่สังคมการทำงานจะมีความขัดแย้งกันบ้าง เพราะว่าการทำงานเป็นสังคมขนาดใหญ่ และนำคนจากทุกเจนมารวมกัน แต่สิ่งสำคัญคือการหาวิธีก้าวข้ามผ่านความขัดแย้งนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ทำให้เกิดผิดใจกันในภายหลัง โดยจะต้องมีการรับฟังพูดคุยกัน เพื่อหาแนวทางแก้ไขที่เป็นประโยชน์ร่วมกัน

• ความสามารถในการปรับตัว

ในกรณีที่คุณพึ่งเข้าไปทำงานในบริษัทใหม่ ๆ คุณจะต้องแสดงให้เพื่อนร่วมงานเห็นถึงความสามารถในการปรับตัว และความเต็มใจที่จะเรียนรู้ เปิดใจรับฟังความคิดเห็นและแสดงให้เห็นว่าคุณสามารถพัฒนาได้

และในกรณีที่ที่ทำงานของคุณมีคน TOXIC ที่ไม่มีการเปิดใจรับฟังมุมมองความคิดเห็นของผู้อื่น สิ่งที่คุณทำได้คือพยายามหลีกเลี่ยงบุคคลคนนั้นให้ได้มากที่สุด และข้องแวะกันเพียงแต่เรื่องงานเท่านั้น ไม่นำความสัมพันธ์ส่วนตัวเข้าไปเกี่ยวข้องเด็ดขาด และอย่าพยายามจับโฟกัสไปที่บุคคลคนนั้น

แต่ให้หันไปขอบคุณเพื่อนร่วมงานที่น่ารัก หรือชื่นชมหัวหน้าที่ดีมากกว่า ซึ่งจะช่วยทำให้คุณประคองสติ รักษาสุขภาพจิต และทำงานต่อไปได้อย่างมีความสุข

อ่านบทความเพิ่มเติมได้ที่ OOCA (อูก้า) ปรึกษาปัญหาใจ




ขอขอบคุณ :-
ที่มา : PositivePsychology
พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส
URL : https://www.beartai.com/life/health/1355161
โดย ภูษิต เรืองอุดมกิจ | 30/01/2024

["เครื่องเศร้าหมองของจิต"]

.



"เครื่องเศร้าหมองของจิต"

"กิเลส แปลว่า เครื่องเศร้าหมอง" ตรัสว่า "เป็นอาคันุกะ คือสิ่งที่จรมาอาศัย" เหมือนอย่างแขกคือผู้ที่มาหา "ไม่ใช่เจ้าของบ้าน" และที่เรียกว่า "เครื่องเศร้าหมอง" ก็เพราะมาทำให้จิตใจที่ผุดผ่องอยู่โดยธรรมชาติต้องเศร้าหมอง "เหมือนอย่างผงธุลีที่ปลิวมาทำน้ำที่ใสสะอาดให้สกปรก"

เมื่อกิเลสไม่ใช่เป็นเจ้าของบ้าน คือ "ไม่ใช่ธาตุแท้หรือเนื้อแท้ของจิต เป็นเพียงสิ่งที่จรมาอาศัย" แม้จะอาศัยอยู่นานสักเท่าไร มาถือสิทธิครอบครองอย่างไร ก็คงไม่สามารถละลายธาตุแท้ของจิตได้

ฉะนั้น จึงอาจขัดเกลาชำระจิตให้พ้นจากเครื่องเศร้าหมองทั้งปวงได้

                   สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร




Thank to : http://www.dhammathai.org/monktalk/dbview.php?No=3342
โดย วิริยะ12  | 6 มี.ค. 2567

[มูลนิธิหลวงพ่อพูลวัดไผ่ล้อม โดย “หลวงพี่น้ำฝน” แจกข้าวสาร 11 ชุมชนรอบวัด 222 ครัวเรือน แบ่งเบาภาระค่าครองชีพ]

.



มูลนิธิหลวงพ่อพูลวัดไผ่ล้อม โดย “หลวงพี่น้ำฝน” แจกข้าวสาร 11 ชุมชนรอบวัด 222 ครัวเรือน แบ่งเบาภาระค่าครองชีพ

เมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2567 ที่วัดไผ่ล้อม ตำบลพระปฐมเจดีย์ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน) เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม ได้ดำเนินกิจกรรมมูลนิธิหลวงพ่อพูลวัดไผ่ล้อม  แจกข้าวสาร 11 ชุมชนรอบวัดไผ่ล้อม รวมจำนวน 222 ครัวเรือน เพื่อแบ่งเบาค่าครองชีพ โดยมีคณะกรรมการชุมชนต่างๆ รวบรวมรายชื่อชาวชุมชนที่เดือดร้อนแจ้งมาทางวัดไผ่ล้อม เพื่อขอรับข้าวสาร

ในส่วนโครงการช่วยเหลือต่างๆ มูลนิธิหลวงพ่อพูลวัดไผ่ล้อม ได้ดำเนินการตั้งแต่เจ็บป่วยจนถึงตาย และโครงการสวดเผาฟรี  ญาติโยมสามารถแจ้งมาที่พระลูกวัดหรือเจ้าหน้าที่วัดได้ หากทางมูลนิธิฯช่วยได้จะรีบดำเนินการทันทีหากเกินกำลังก็จะเป็นผู้ประสานงานให้กับญาติโยมในทุกเรื่อง







หลวงพี่น้ำฝน เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อม กล่าวว่า วันนี้มูลนิธิหลวงพ่อพูลวัดไผ่ล้อม ได้ร่วมกับคณะกรรมการมูลนิธิฯได้แจกข้าวสารให้กับประชาชนจาก 11 ชุมชน เข้ามาทำการรับข้าวสาร ประกอบด้วย
1.ชุมชนบ้านมอญ 47 ครัวเรือน
2.ชุมชนไผ่เตย 50 ครัวเรือน
3.ชุมชนสวนอนันต์ 20 ครัวเรือน
4.ชุมชนถมทอง 25 ครัวเรือน
5.ชุมชนมะขามแถว 20 ครัวเรือน
6.ชุมชนคชกฤต 10 ครัวเรือน
7.ชุมชนอยู่คง 20 ครัวเรือน
8.ชุมชนปฐมธานี 8 ครัวเรือน
9.ชุมชนพุทธรักษา 15 ครัวเรือน
10.ชุมชนพระประโทน 5 ครัวเรือน
11.ชุมชนสามตำบล 222 ครัวเรือน







ทั้งนี้มูลนิธิหลวงพ่อพูลวัดไผ่ล้อม ได้ดำเนินการช่วยญาติโยมมาอย่างต่อเนื่องตามเจตนารมณ์ของพระเดชพระคุณของหลวงพ่อพูล ซึ่งคณะสงฆ์ของวัดไผ่ล้อมจะทำหน้าที่ในการรับเรื่องร้องเรียนที่ญาติโยมมีความเดือดร้อนเพื่อมารายงานแล้วนำไปสู่การช่วยเหลือเยียวยาในเรื่องต่างๆ ต่อไป สำหรับพื้นที่ของวัดไผ่ล้อมได้จัดให้มีศูนย์รับร้องทุกข์เรื่องต่างๆ ของญาติโยม โดยเฉพาะการเปิดศูนย์รับบริการตรวจโรคเจาะเลือดสำหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวาน ความดัน  สำหรับผู้สูงอายุ 

ญาติโยมจะสามารถมาใช้งานร่วมกันอย่างเกิดประโยชน์ รวมทั้งฌาปนสถานซึ่งมีโครงการสวดเผาฟรีโดยไม่คิดค่าใช้จ่ายก็เป็นการช่วยเหลือญาติโยมทั่วประเทศที่มีความเดือดร้อน นอกจากนี้ยังส่งเสริมด้านการศึกษาศิลปวัฒนธรรมและความสามัคคีในชุมชนก็ยังเป็นส่วนที่ยังมีการขับเคลื่อนอยู่ตลอด โดยเฉพาะโครงการธนาคารเตียงและรถวีลแชร์ก็ยังทำหน้าที่อยู่ทุกวัน

“ข้าวสารที่นำมาแจก ทางวัดไผ่ล้อมจะพยายามกระจายให้ทั่วถึง โดยวันนี้มีประชาชนได้เดินทางเข้ามารับเองที่วัดเป็นจำนวนมาก  ส่วนที่ขาดเหลือตกหล่นก็จะประสานผู้นำชุมชนให้มีการนำไปส่งให้ถึงครัวเรือน นี่ก็เป็นอีกส่วนที่เป็นความตั้งใจของวัดไผ่ล้อมที่จะช่วยเหลือญาติโยมในทุกๆ เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นปัญหาในชุมชนของเราต่อไปนั่นเอง” หลวงพี่น้ำฝน กล่าว








Thank to : https://www.thairnews.com/มูลนิธิหลวงพ่อพูลวัดไผ-2/
โดย thairnews - 05/03/2567

[พศ.ชี้ พิธีพระราชทานสัญญาบัตร พัดยศ ช่วยสร้างรายได้ชุมชน]

.



พศ.ชี้ พิธีพระราชทานสัญญาบัตร พัดยศ ช่วยสร้างรายได้ชุมชน

นายสุพัฒน์ เมืองมัจฉา ผอ.สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม และโฆษกสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ (พศ.) กล่าวว่า ตามที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระบรมราชโองการโปรดพระราชทานสถาปนา เลื่อน และตั้งสมณศักดิ์พระสงฆ์ เป็นพระราชาคณะ จำนวน 97 รูป เป็นพระครูสัญญาบัตรตั้งใหม่ จำนวน 1,308 รูป และโปรดพระราชทานเลื่อนชั้นพระสังฆาธิการ จำนวน 1,116 รูป รวม 2,521 รูป

ซึ่งในส่วนของพระครูสัญญาบัตรนั้น พระราชทานพระบรมราชานุญาตถวายสมเด็จพระสังฆราชเสด็จประทานสัญญาบัตร พัดยศ และผ้าไตร ในโอกาสอันสมควร โดยสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก มีพระบัญชามอบผู้ปฏิบัติหน้าที่แทนสมเด็จพระสังฆราช ประกอบพิธีพระราชทานสัญญาบัตร พัดยศ และผ้าไตร แด่พระสงฆ์ที่ได้รับพระราชทานเลื่อนและตั้งสมณศักดิ์ 5 แห่ง ดังนี้

วันที่ 4 ก.พ. เขตปกครองคณะสงฆ์หนกลาง ที่วัดพระศรีมหาธาตุ กรุงเทพฯ
วันที่ 7 ก.พ. เขตปกครองคณะสงฆ์หนใต้ ที่วัดกะพังสุรินทร์ จ.ตรัง
วันที่ 21 ก.พ. เขตปกครองคณะสงฆ์หนตะวันออก ภาค 9, 11 และ 12 ที่วัดพุทธวนาราม จ.มหาสารคาม
วันที่ 28 ก.พ. เขตปกครองคณะสงฆ์หนตะวันออก ภาค 8 และ 10 ที่วัดพระธาตุพนม จ.นครพนม
วันที่ 25 มี.ค. เขตปกครองคณะสงฆ์หนเหนือ ที่วัดพระธาตุศรีจอมทอง จ.เชียงใหม่ นั้น

โฆษกพศ. กล่าวต่อไปว่า จากพิธีพระราชทานสัญญาบัตร พัดยศ และผ้าไตร แด่พระสงฆ์ที่ได้รับพระราชทานเลื่อนและตั้งสมณศักดิ์ 4 ครั้งที่ผ่านมา ที่วัดพระศรีมหาธาตุ วัดกะพังสุรินทร์ วัดพุทธวนาราม และวัดพระธาตุพนม พบว่า

นอกจากจะมีพระสงฆ์ในพื้นที่มาร่วมพิธีจำนวนมากแล้ว ยังมีญาติโยมจำนวนมากติดตามพระสงฆ์มาด้วย ส่งผลให้เกิดมิติในด้านการสร้างรายได้ให้กับร้านค้าและชุมชนรอบวัด รวมไปถึงจังหวัดที่ใช้เป็นสถานที่ในการจัดพิธี นับเป็นอีกมิติหนึ่งที่เกิดขึ้นจากพิธีพระราชทานสัญญาบัตร พัดยศ และผ้าไตร แด่พระสงฆ์ที่ได้รับพระราชทานเลื่อนและตั้งสมณศักดิ์ โดยจากนี้ยังเหลือการจัดพิธีดังกล่าวอีก 1 ครั้ง คือ วันที่ 25 มี.ค. เขตปกครองคณะสงฆ์หนเหนือ ที่วัดพระธาตุศรีจอมทอง จ.เชียงใหม่




Thank to : https://www.thairnews.com/พศ-ชี้-พิธีพระราชทานสัญญ/
โดย thairnews - 05/03/2567

[อดีตพระพรหมสิทธิ “ปลื้มปีติ” น้ำใจ “คณะสงฆ์มหายาน”]

.



อดีตพระพรหมสิทธิ  “ปลื้มปีติ” น้ำใจ “คณะสงฆ์มหายาน”

วันที่ 6 มีนาคม 2567 วานนี้ ณ วัดสระเกศ ราชวรมหาวริหาร เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร พระอาจารย์จีนราชธรรมานุสิฐ หรือพระอาจารย์ฝ่าเจ้า (Shi Fa Zhao) เจ้าอาวาสวัดพระธาตุเขี้ยวแก้ว (Buddha Tooth Relic Temple) ประเทศสิงคโปร์ สหธรรมิกอดีตพระพรหมสิทธิ (ธงชัย สุขญาโณ) และศิษย์ร่วมสายธรรมในสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสณมหาเถระ) อดีตเจ้าอาวาสวัดสระเกศราชวรมหาวิหาร อดีตประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช

ได้เดินทางมาร่วมแสดงความยินดีกับอดีตพระพรหมสิทธิ ภายหลังจากทราบข่าวเกี่ยวกับการพิพากษาคดีของอดีตพระพรหมสิทธิถึงที่สุด พร้อมกันนี้ศาลฎีกาในคดีแพ่งสั่งให้รัฐคืนเงินอดีตพระพรหมสิทธิทั้งหมด หลังตรวจสอบไม่พบความผิดฐานทุจริตและการฟอกเงินตามที่เป็นข่าวตั้งแต่ปี 2561

พระอาจารย์จีนราชธรรมานุสิฐ ได้กล่าวอวยพรแก่อดีตอดีตพระพรหมสิทธิ ตอนหนึ่งว่า  “ขอแสดงความยินดีที่ได้รับความยุติธรรมบางส่วนกลับคืนมา ส่วนเรื่องอื่น  ๆ คงจักได้รับคืนความยุติธรรมที่เสียไปโดยเร็ว และจะได้ร่วมกันเดินหน้าทำงานเพื่อพระพุทธศาสนาเถรวาท-มหายาน ให้กลับมาได้อย่างเต็มที่ ..”



ก่อนจากกัน พระอาจารย์จีนราชธรรมานุสิฐ  ได้กล่าวว่าอีก 2 เดือนข้างหน้าจะมาประเทศไทยอีกครั้ง หวังว่า ในเวลานั้น อดีตพระพรหมสิทธิจะได้รับการคืนความยุติธรรมแล้ว จะได้ถือโอกาสนำศิษยานุศิษย์ มาร่วมฉลองการคืนความเป็นธรรมในโอกาสนั้นด้วย..

ส่วนภารกิจ พระอาจารย์ฝ่าเจ้า หรือ พระอาจารย์จีนราชธรรมานุสิฐ วันนี้ เวลา 09.00 น.จะเดินทางมาที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย อ.วังน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา เพื่อถวายทุนการศึกษาแก่นิสิต มจร เป็นเงินจำนวน 2,200,000 บาท 

โดยแยกเป็นทุนการศึกษาแก่นิสิตปริญญาเอก 50 ทุนๆ ละ 10,000 บาท ทุนการศึกษาแก่นิสิตปริญญาโท 120 ทุน ๆ ละ 5,000 บาท ทุนการศึกษาแก่นิสิตปริญญาตรี จำนวน 300 ทุน ๆ ละ 3,000 บาท และทุนการศึกษาแก่นักเรียนมัธยมโรงเรียนบาลีเตรียมอุดมศึกษา โรงเรียนบาลีสาธิตศึกษา มจร จำนวน 100 ทุน ๆ ละ 2,000 บาท..








Thank to : https://thebuddh.com/?p=77973

[บทสวดบูชาพระโพธิสัตว์กวนอิม ในการขอพร]

.



บทสวดบูชาพระโพธิสัตว์กวนอิม ในการขอพร

”เปิดบทสวดต้นฉบับ บทสวดบูชาพระโพธิสัตว์กวนอิม ใช้ในการขอพร บูชาแล้วปัง เสริมสิริมงคล ไหว้ขอพรกวนอิม วันนี้ ก่อนเวลา 22.59 น.

ไหว้ขอพรกวนอิม 6 มี.ค. 67 หมอช้างแนะนำเอง วันสำคัญสำหรับคนที่อยากเปิดโชค ฤกษ์ดีคืนนี้ ก่อนเวลา 22.59 น. เรียกว่า วันเปิดคลังสมบัติ พร้อมแนะวิธีไหว้ ขอพรเจ้าแม่กวนอิม และ บทสวดบูชาพระโพธิสัตว์กวนอิม ใช้ในการขอพร แบบที่ถูกต้อง



หมอช้าง แนะนำ ไหว้ขอพรกวนอิม คืนนี้ เพราะ วันเปิดคลังสมบัติพระโพธิสัตว์กวนอิม ตามตำนานกล่าวไว้ว่า เกิดขึ้นจากพระเมตตา และความศรัทธาในองค์กวนอิม เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจดลบันดาลโชคลาภ เพื่อช่วยปลดทุกข์ให้แก่ผู้ที่ยากจน หรือเดือดร้อน พร้อมทั้งนำโชคลาภที่ได้มาให้นำไปใช้ในทางที่ถูกที่ควร

ของที่ใช้เตรียมไหว้ที่บ้าน ก็คือ...

    - รูปปั้นพระโพธิสัตว์กวนอิม, ภาพที่หาได้
    - ดอกบัวสีขาว หรือสีชมพู
    - น้ำสะอาด
    - ส้ม 5 ผล
    - กระเป๋าสตางค์ สมุดบัญชีที่ใช้เป็นประจำ

ช่วงเวลาไหว้  ตั้งแต่วันที่ 5 มีนาคม เวลา 23.00 น. ถึงวันที่ 6 มีนาคม เวลา 22.59 น.



บทสวดบูชาพระโพธิสัตว์กวนอิม ในการขอพร ก็คือ..

ไหว้แบบสั้นๆ ใช้ท่องแบบนี้ได้เลย : โอม มา ณี แปะ หมี่ ฮง

ไหว้แบบที่ถูกต้อง ขอแบบจัดเต็ม ให้ใช้บทสวดนี้ ก็คือ...

    • นำโมไต๋ชื้อ ไต๋ปุย กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงไต๋เล่งก้ำ กวงสี่อิมผู่สัก (ท่อง 3 จบ กราบ 3 ครั้ง)
    • นำโมฮุก นำโมหวบ นำโมเจ็ง นำโมกิวโคว่ กิวหลั่ง กวงสี่อิมผู่สัก ทั่งจี้โต
    • โอม เกียล้อฮวดโต เกียล้อฮวดโต เกียออฮวดโต ล้อเกียฮวดโต ล้อเกียฮวดโต
    • ซาผ่อออ เทียงล้อซิ้ง ตี่ล้อซิ้ง นั้งลี่หลั่ง หลั่งลี่ซิ้ง เจ็กเฉียก ใจ เอียงห่วยอุ่ยติ้ง
    • นำโมม่อออปวกเยี่ยปอล้อบิ๊ก

ตามด้วย “กวนอิมชีฟก ข้าพเจ้าชื่อ นามสกุล ขอบารมีพระแม่กวนอิมช่วยข้าพเจ้าให้ประสบความสำเร็จด้าน….. โต้เจ่ชีฟก”



หากตั้งจิตอธิษฐาน ขอพรอย่างแน่วแน่ องค์ท่านก็จะบันดาลพรให้สัมฤทธิผลอย่างแน่นอน ขอให้พรที่ขอของทุกท่านประสบผลสำเร็จนะคะ





Thank to : https://www.thainewsonline.co/belief/auspicious-occasion/867864
06 มีนาคม 2567

[ม.รังสิต เก็บข้อมูล พบคนไทยไม่มีศาสนาราว 1.3 ล้านคน ระดับ “มัธยมปลาย-มหาวิทยาลัย” มากสุด]

.



ม.รังสิต เก็บข้อมูล พบคนไทยไม่มีศาสนาราว 1.3 ล้านคน ระดับ “มัธยมปลาย-มหาวิทยาลัย” มากสุด

'ธำรงศักดิ์' เผยผลสอบถามปมศาสนา 'ทั้งประเทศ' ระบุ 'ไม่มีศาสนา' 2% ขณะที่ ม.ปลาย 6.6% มหา'ลัย 9%

นักวิชาการรัฐศาสตร์ ม.รังสิต เผยข้อมูลผู้ตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับ “ศาสนา” พบ 'ทั้งประเทศ' ระบุ 'ไม่มีศาสนา' 2% ขณะที่ Gen Z มัธยมปลาย 6.6% Gen Z มหาวิทยาลัย 9% ชี้คนไทยทั่วประเทศระบุว่าไม่มีศาสนาสูงกว่าข้อมูลของสำนักงานสถิติแห่งชาติ และมีแนวโน้มว่าคน Gen Z ระบุว่าไม่มีศาสนามากกว่าที่เราเคยรับรู้กัน

4 มี.ค.2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อวันที่ 25 ก.พ.ที่ผ่านมา ธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์ รองศาสตราจารย์ประจำคณะรัฐศาสตร์ และผู้อำนวยการหลักสูตรปริญญาโทรัฐศาสตรมหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต โพสต์รายงานวิจัยผ่าน เฟซบุ๊ก 'ธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์' โดยระบุว่า คำถามข้อมูลผู้ตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับ “ศาสนา”

ผลการวิจัยพบว่า

  • คนไทยทั้งประเทศ (18 ปีขึ้นไป: 4,559 คน) ระบุว่า ไม่มีศาสนา ร้อยละ 2.0
  • Gen Z ทั้งประเทศ (อายุ 18-26 ปี: 1,047 คน) ระบุว่า ไม่มีศาสนา ร้อยละ 5.50
  • Gen Z มัธยมปลาย (อายุ 15-19 ปี: กรุงเทพและปริมณฑล: 503 คน) ระบุว่า ไม่มีศาสนา ร้อยละ 6.60
  • Gen Z มหาวิทยาลัย (อายุ 18-26 ปี: 490 คน) ระบุว่า ไม่มีศาสนา ร้อยละ 9.0

ธำรงศักดิ์ อธิบายด้วยว่า ประเทศต่างๆ ในโลกยอมรับความหลากหลายทางเชื้อชาติและศาสนามากขึ้น ดังนั้น ในการสำรวจข้อมูลประชากร หรือแม้แต่ในการเก็บข้อมูลส่วนบุคคล จึงมีช่องให้ติ๊ก “ไม่มีศาสนา” หรือ “ไม่เกี่ยวข้องกับศาสนาใด” (no religion, non-religious, unaffiliated) ทั้งนี้ เพื่อยอมรับอัตลักษณ์ของแต่ละคน เสรีภาพทางศาสนา และเป็นข้อมูลสำคัญในการคาดการด้านการตลาด เศรษฐกิจ สังคมและการเมือง



ข้อมูลของ The World Factbook เมื่อปี 2563 ประมาณว่าประชากรในโลก เป็นศาสนาคริสต์ ร้อยละ 31.1 มุสลิม ร้อยละ 24.9 ฮินดู ร้อยละ 15.2 พุทธ ร้อยละ 6.6 ศาสนาท้องถิ่น ร้อยละ 5.6 ไม่มีศาสนา ร้อยละ 15.6 ที่เหลือเป็นศาสนาอื่นๆ

อังกฤษ มีการสำรวจข้อมูลศาสนาของประชากรปี 2564 พบว่า ผู้ตอบไม่มีศาสนาเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะคนอายุตั้งแต่ 40 ปีลงมา และผู้ตอบว่าเป็นคริสต์มีน้อยลง ประชากรทั้งอังกฤษมี 56.49 ล้านคน เป็นคริสต์ ร้อยละ 46.3 ไม่มีศาสนา ร้อยละ 36.7 มุสลิม ร้อยละ 6.7 ฮินดู ร้อยละ 1.8 ที่เหลือเป็นศาสนาอื่นๆ

สหรัฐอเมริกา ประชากร 339.66 ล้านคน เป็นคริสต์ ร้อยละ 68.2 ยิว ร้อยละ 3.5 มุสลิม ร้อยละ 0.9 ฮินดูและพุทธ ร้อยละ 0.7 ไม่มีศาสนา ร้อยละ 22.8 ที่เหลือเป็นศาสนาอื่นๆ

จีน ประชากร 1,413.14 ล้านคน ศาสนาพื้นเมือง ร้อยละ 21.9 พุทธ ร้อยละ 18.2 คริสต์ ร้อยละ 5.1 มุสลิม ร้อยละ 1.8 ไม่มีศาสนา ร้อยละ 52.1 ที่เหลือเป็นศาสนาอื่นๆ

สิงคโปร์ ประชากร 5.97 ล้านคน เป็นพุทธ ร้อยละ 31.1 คริสต์ ร้อยละ 18.9 มุสลิม ร้อยละ 15.6 เต๋า ร้อยละ 8.8 ฮินดู ร้อยละ 5 อื่นๆ ร้อยละ 0.6 ไม่มีศาสนา ร้อยละ 20

ไทย ปี 2554 สำนักงานสถิติแห่งชาติ ระบุว่าคนไทยอายุ 13 ปีขึ้นไป เป็นพุทธ ร้อยละ 94.6 อิสลาม/มุสลิม ร้อยละ 4.6 คริสต์ ร้อยละ 0.7 ศาสนาอื่นๆ และไม่มีศาสนา ร้อยละ 0.1

@@@@@@@

จากการเก็บข้อมูลแบบสอบถามของผู้วิจัย (2566-2567) ชี้ว่า คนไทยทั่วประเทศระบุว่าไม่มีศาสนาสูงกว่าข้อมูลของสำนักงานสถิติแห่งชาติ และมีแนวโน้มว่าคน Gen Z ระบุว่าไม่มีศาสนามากกว่าที่เราเคยรับรู้กัน

คนไทยทั่วประเทศที่ระบุไม่มีศาสนาร้อยละ 2 นั้น ก็คิดเป็นประชากรราว 1.3 ล้านคน

คน Gen Z ระดับมหาวิทยาลัย ระบุว่าไม่มีศาสนาร้อยละ 9 ก็คิดเป็นประชากรราว 1.3 แสนคน

หมายเหตุ : คำว่า “ไม่มีศาสนา” หรือ “ไม่เกี่ยวข้องกับศาสนาใด” ไม่ได้หมายถึงการไม่มีความเชื่อความศรัทธาในแนวคิดใด ไม่ใช่ไม่มีค่านิยม จริยธรรม คุณธรรม และประเพณีทางสังคม แต่หมายถึงการไม่ได้ระบุตัวตนว่าตนได้สังกัดในศาสนาใดศาสนาหนึ่งเพียงเท่านั้น

ข้อมูลพื้นฐาน

คนไทยทั่วประเทศ เก็บข้อมูลระหว่างวันที่ 6-17 เมษายน 2566
Gen Z ทั่วประเทศ เก็บข้อมูลระหว่างวันที่ 14-25 มีนาคม 2566
Gen Z มหาวิทยาลัย เก็บข้อมูลระหว่างวันที่ 13-15 กันยายน 2566
Gen Z มัธยมปลาย ในเขตกรุงเทพฯและจังหวัดปริมณฑล สมุทรปราการ นครปฐม ปทุมธานี นนทบุรี สมุทรสาคร รวม 6 จังหวัด เก็บข้อมูลระหว่าง 13 พฤศจิกายน ถึง 1 ธันวาคม 2566






Thank to : https://prachatai.com/journal/2024/03/108302
ประชาไท / ข่าว | Submitted on Mon, 2024-03-04 01:24

รายการอ้างอิง :-
- “Census data suggests UK faces ‘non-religious future’, say campaigners.” The Guardian < https://www.theguardian.com/.../census-data-england-wales...
- Religion in England < https://en.wikipedia.org/wiki/Religion_in_England
- Religion in USA < https://www.cia.gov/the-world.../countries/united-states/
- Religion in China < https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/china/...
- Religion in Singapore < https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/singapore/
- สำนักงานสถิติแห่งชาติ 2555 < http://service.nso.go.th/nso/nsopublish/pubs/sns/5510-12.pdf

[รัฐบาลยกระดับดูแลสุขภาพ “พระสงฆ์-สามเณร” ตั้งเป้า มี “กุฏิชีวาภิบาล” ทุกอำเภอ ทั่วประเทศ]

 

รัฐบาลยกระดับดูแลสุขภาพ “พระสงฆ์-สามเณร” ตั้งเป้า มี “กุฏิชีวาภิบาล” ทุกอำเภอ ทั่วประเทศ

วันที่ 4 มี.ค. 67 เพจไทยคู่ฟ้า รายงานว่า รัฐบาล เปิด โครงการดูแลสุขภาพพระภิกษุสงฆ์และสามเณร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธี มหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 6 รอบ 28 กรกฎาคม 2567 โดยสร้างกลไกการดำเนินงานให้เอื้อต่อการดูแลสุขภาพพระภิกษุสงฆ์ระดับพื้นที่ ครอบคลุมทั้งการให้ความรู้ส่งเสริมสุขภาพ การดูแลรักษาพยาบาลในสถานพยาบาล การเข้าถึงสิทธิการรักษา

การจัดตั้งกุฏิชีวาภิบาลและสถานชีวาภิบาลสำหรับดูแลพระสงฆ์อาพาธ มีเป้าหมายจัดตั้ง กุฏิชีวาภิบาล อำเภอละ 1 แห่ง โดยปัจจุบันมีกุฏิ/บ้านชีวาภิบาล ที่พร้อมดำเนินการแล้ว 788 แห่งทั่วประเทศ

ทั้งนี้ ข้อมูลปี 2564 ทั่วประเทศไทยมีวัดกว่า 43,000 แห่ง พระสงฆ์-สามเณร ประมาณ 2.4 แสนรูป กว่า 50% อยู่ในวัยสูงอายุ อาพาธโรคเรื้อรัง รวมถึงอาพาธระยะท้าย ซึ่งการดูแลส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค รักษาพยาบาล การควบคุมโรคและการจัดการปัจจัยคุกคามสุขภาพ ต้องเป็นไปตามหลักพระธรรมวินัยและธรรมนูญสุขภาพพระสงฆ์ พ.ศ.2566





Thank to : https://thebuddh.com/?p=77942

[“เจ้าคุณหรรษา” พระนักวิชาการชื่อดังแนะ “ร่าง พ.ร.บ.ความผิดเกี่ยวกับศาสนา” ควรดึงแกนนำ 5 ศาสนาที่รัฐรับรองเข้ามาร่วม]

.



“เจ้าคุณหรรษา” พระนักวิชาการชื่อดังแนะ “ร่าง พ.ร.บ.ความผิดเกี่ยวกับศาสนา” ควรดึงแกนนำ 5 ศาสนาที่รัฐรับรองเข้ามาร่วม

วันที่ 5 มีนาคม 2567 พระเมธีวัชรบัณฑิต  หรือ “เจ้าคุณหรรษา” ผู้อำนวยการวิทยาลัยพุทธศาสตร์นานาชาติ (IBSC) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ได้โพสต์เฟชบุ๊คส่วนตัว “ธรรมหรรษา DhammaHansa “

ได้พูดถึงการเปิดรับฟังความคิดเห็น ร่าง พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ. ..ซึ่งเป็นกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับ การลบหลู่ ดูหมิ่น หรือเหยียดหยามต่อชื่อของพระเจ้าศาสนาของศาสนา ภรรรยา บรรดาสาวก ผู้นำศาสนา คำสอน ความศรัทธา ปรัชญาการใช้ชีวิต หรือความรู้สึกของผู้นับถือศาสนาใดศาสนาหนึ่ง ฯลฯ โดยมีรายละเอียดดังนี้

“รัฐกับศาสนา” รัฐควรจะออกกฏหมายเพื่อปกป้องศาสนาอย่างเดียว หรือจะให้ศาสนาอำนวยความผาสุกแก่พลเมืองไทย

รัฐธรรมนูญ ปี 2560 มาตรา 67 ได้ตราเอาไว้ว่า รัฐพึงอุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนาและศาสนาอื่นในการอุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนาอันเป็นศาสนาที่ประชาชนชาวไทยส่วนใหญ่นับถือมาช้านาน รัฐพึงส่งเสริมและสนับสนุนการศึกษาและการเผยแผ่หลักธรรมของพระพุทธศาสนาเถรวาทเพื่อให้เกิดการพัฒนาจิตใจและปัญญา และต้องมีมาตรการและกลไกในการป้องกันมิให้มีการบ่อนทําลายพระพุทธศาสนาไม่ว่าในรูปแบบใด และพึงส่งเสริมให้พุทธศาสนิกชนมีส่วนร่วมในการดําเนินมาตรการหรือกลไกดังกล่าวด้วย

รัฐธรรมนูญฉบับนี้ ค่อนข้างจะชัดเจนว่า รัฐมุ่งให้ศาสนา หรือองค์กรศาสนาทำหน้าที่อำนวยประโยชน์แก่ประชาชน โดยชี้ชัดว่าให้รัฐส่งเสริมและสนับสนุนการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเถรวาทเพื่อให้เกิดการพัฒนาจิตใจ และปัญญา ในขณะเดียวกัน รัฐธรรมนูญฉบับนี้ก็ย้ำว่า รัฐต้องมีมาตรการและกลไกในการป้องกันมิให้มีการบ่อนทำลายพระพุทธศาสนาในรูปแบบต่างๆ รวมถึงการให้พุทธศาสนิกชนเข้ามามีส่วนร่วมในการวางมาตรการ หรือกลไกในการป้องกันด้วย

@@@@@@@

ส่วนตัวมองว่า ถ้าจะออกมาตรการในการคุ้มครองและป้องกัน โดยการแก้ไขเพิ่มเติมกฏหมายอาญาที่เกี่ยวข้องกับศาสนาในประเทศไทย โดยเฉพาะ 5 ศาสนาหลักที่รัฐบาลให้การรับรองนั้น จึงเห็นสมควรให้ผู้ที่เกี่ยวข้องจาก 5 ศาสนาหลักมาปรึกษาหารือกัน เพราะเราต้องไม่ลืมว่า ใน 5 ศาสนาหลักนั้น มีทั้งศาสนาแบบอเทวนิยมที่ไม่นับถือพระเจ้า คือพระพุทธศาสนาหนึ่งเดียวในประเทศไทย กับศาสนาอื่นๆ อีก 4 ศาสนาที่เป็นศาสนาแบบเทวนิยมที่นับถือพระเจ้า

รายละเอียดเหล่านี้ มีความหลากหลายและซับซ้อนค่อนข้างมาก และการที่จะแก้ไขเพิ่มเติมในกฏหมายอาญาในประเด็นดังกล่าว จึงจำเป็นต้องศึกษารายละเอียด และที่สำคัญจะต้องไม่แก้ด้วยอารมณ์และความรู้สึก รวมถึงความต้องการจากกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งแล้วตีรวบ จำกัดกรอบให้ทุกคนเห็นด้วย หรือเอาด้วยกับเราแต่เพียงฝ่ายเดียว การดำเนินการเช่นนี้ ย่อมมิสามารถออกกฏหมายเพื่อแก้ไขได้อย่างตรงจุดและครอบคลุมรอบด้าน

ในประเด็นนี้ รัฐเองจำเป็นต้องใช้ความละเอียดอ่อน วิเคราะห์บริบท และผลกระทบที่จะต้องมาอย่างรอบด้าน ครอบคลุม และรัดกุม โดยมิให้กลุ่มบุคคลใด โดยเฉพาะฝ่ายการเมืองมากระทำการอันใดที่จะทบต่อบรรยากาศการอยู่ร่วมกันของพี่น้องชาวไทยที่มีความเชื่อและความหลากหลายทางศาสนาและวัฒนธรรม

หาไม่แล้ว ความหวังดีของบางกลุ่มที่มุ่งจะปกป้องอุดมการณ์ ศาสนา และความเชื่อของตนเอง ก็จะกลายเป็นฝันร่ายของกลุ่มอื่นๆ เมื่อนั้น ก็จะทำให้สูญเสียบรรยากาศการอยู่ร่วมกันของพลเมืองไทย จนนำไปส่ความหลาดระแวง และหวาดกลัวซึ่งกันและกัน และก่อให้เกิดความไม่ไว้วางใจกันและกันทั้งในระยะสั้น และระยะยาวในที่สุด

@@@@@@@

คำถามคือ รัฐจะทางออกในประเด็นนี้อย่างไร.? เชื่อเองว่าซึ่งมาจากพรรคการเมืองกลุ่มผลประโยชน์ต่างๆ คงจะมีแนวทางที่เหมาะสมในประเด็นเหล่านี้อยู่แล้ว อย่างน้อยที่สุดถ้าประเด็นเหล่านี้ ออกมาจากฐานคิดและความเชื่อของผู้นำองค์กรสูงสุดของแต่ละศาสนา ทั้ง 5 ศาสนาที่รัฐให้การรับรอง โดยมีรัฐสร้างเวทีพูดคุย

เชื่อว่าแม้จะใช้เวลาในการแสวงแนวร่วม แต่เชื่อว่าสังคมไทยในภาพรวมก็จะเกิดบรรยากาศแห่งการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข โดยมีสถาบันศาสนาเป็นรากฐานสำคัญในการเสริมสร้างสังคมสันติสุข

รายละเอียดร่าง พ.ร.บ.








Thank to : https://thebuddh.com/?p=77963

[‘ชนชั้น’ ในไทย สมัยแรก]

.



‘ชนชั้น’ ในไทย สมัยแรก

ชนชั้นสมัยเริ่มแรกมีในชุมชนเกษตรกรรม 3,000 ปีมาแล้ว พบหลักฐานจากพิธีกรรมหลังความตาย

ชนชั้นนำ มีฐานะทางสังคมเหนือคนทั่วไปในชุมชนเดียวกัน

ผู้หญิงมีอำนาจเหนือผู้ชาย (หรือเป็นใหญ่ในพิธีกรรม) ดูได้จากพิธีกรรมของชุมชนเผ่าพันธุ์ ซึ่งแต่ละชุมชนเผ่าพันธุ์มีพิธีกรรมตลอดปี (12 เดือน) แต่ละพิธีมีครั้งละนานเป็นเดือน

ในพิธีกรรมมีผู้หญิงเป็นใหญ่ หรือเป็นหัวหน้าประกอบพิธี ซึ่งเรียก “แม่หมอ” (คำว่า “แม่” หมายถึง ผู้เป็นใหญ่หรือหัวหน้า) เพราะเป็นผู้มีพลังแก่กล้าสื่อสารกับผีฟ้า (อยู่บนฟ้า) แล้วเชิญผีฟ้ามาบำบัดโรคภัยไข้เจ็บและกำจัดผีร้ายได้ จึงได้รับยกย่องเป็นหมอ เรียกแม่หมอ [ตรงกับภาษาเขมรว่า เมม็วต หรือ มะม็วต ไทยเรียกตามคำเขมรว่าแม่มด หมายถึงแม่หมอ (คำว่า มด กับ หมอ มีความหมายเดียวกัน คือผู้ชำนาญ หรือผู้เชี่ยวชาญ จึงมีภาษาพูดทั่วไปเมื่อเจ็บไข้ได้ป่วยต้องไป “หามดหาหมอ”) แต่โดยทั่วไปในไทยมักเข้าใจว่าแม่หมอ หรือแม่มด คือหมอผี (มีความหมายทางลบ)]

ผู้ชายมีอำนาจนอกพิธีกรรม ได้แก่ ปะทะการบุกรุกปล้นสะดมจากชุมชนเผ่าพันธุ์อื่น, ปกป้องและไล่ล่าสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ (เช่น ช้าง, เสือ ฯลฯ) เป็นต้น


ชนชั้นนำเพศหญิงเริ่มแรกในไทย “เจ้าแม่โคกพนมดี” (ชื่อสมมุติของโครงกระดูกเพศหญิง) ที่ประดับประดาด้วยลูกปัดเปลือกหอย (แบบตัว I และแบบแว่นกลมบาง) มากกว่า 100,000 เม็ด (ราวหนึ่งแสนเม็ด) นอกจากนั้นยังพบแผ่นวงกลมมีเดือย, กำไลข้อมือ, เครื่องประดับศีรษะ ฯลฯ อายุราว 3,000 ปีมาแล้ว (ขุดพบที่โคกพนมดี อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี)

พิธีกรรมหลังความตาย

มี 2 ระดับ คือชาวบ้านทั่วไป กับ ชนชั้นนำ

ชาวบ้านทั่วไป เมื่อมีคนตาย เอาศพวางให้แร้งกากิน (ไม่ฝังศพ)

ชนชั้นนำ เมื่อตาย ต้องมีพิธีกรรมใหญ่โต และมีที่ฝังศพของชนชั้นนำและโคตรตระกูลอยู่ลานกลางบ้าน ซึ่งเป็นศูนย์กลางพิธีกรรมของชุมชน

1. พื้นที่ฝังศพ โดยทั่วไปเป็นพื้นที่พิเศษอยู่ในชุมชน (ไม่อยู่นอกชุมชน) ที่สมัยหลังเรียก “ลานกลางบ้าน” เป็นที่ฝังศพของชนชั้นนำและโคตรตระกูลของชุมชนนั้น ซึ่งเป็นโคตรตระกูลใหญ่มีฐานะทางสังคมลดหลั่นไป ได้แก่

หัวหน้าเผ่าพันธุ์ มีเครื่องใช้และเครื่องประดับคับคั่ง และ โคตรตระกูลเครือญาติทั่วไป เครื่องใช้และเครื่องประดับไม่มาก (หรือไม่มี)

แต่บางแห่งมีลักษณะเฉพาะต่างจากแหล่งทั่วไป คือ โคกพนมดี (อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี) เนินดินเนื้อที่ 30 ไร่ สูงประมาณ 12 เมตรจากพื้นราบ โดดเด่นอยู่กลางทุ่งนากว้างไกล เป็นที่ฝังศพชนชั้นนำและโคตรตระกูล มีเครือญาติหลายระดับลดหลั่นเกือบ 200 โครง

โคกพนมดีเป็นเนินดินสูง ตั้งอยู่ท่ามกลางทุ่งนากว้างใหญ่ล้อมรอบในเขต อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี [โคก แปลว่า ที่เนินสูง, พนม เป็นภาษาเขมรแปลว่าภูเขา, ดี กลายจาก ฎี ในภาษาเขมร (อ่านว่า เด็ย) แปลว่าดิน เมื่อรวมความแล้ว “โคกพนมดี” หมายถึงเขาดิน]

เนินดินโคกพนมดีไม่ใช่ที่อยู่อาศัย แต่เป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับพิธีกรรมของเผ่าพันธุ์ ได้แก่
    (1.) ฝังศพ เฉพาะชนชั้นนำและโคตรตระกูล
    (2.) พิธีกรรมเซ่นผี มีประจำทั้งปี มีคราวละหลายวัน ได้แก่ ขึ้นฤดูกาลใหม่ (เดือนอ้าย), เซ่นแม่ข้าว (แม่โพสพ), เซ่นผีเครื่องมือทำหากิน (เดือน 5) เป็นต้น

ที่อยู่อาศัยของชนชั้นนำและโคตรตระกูลเป็นเรือนครื่องผูกอยู่บริเวณที่ราบรอบเนินดินและปริมณฑล อยู่ปนกันกับประชากรทั่วไป

2. หลุมฝังศพ ถูกขุดดินเตรียมไว้ก่อนด้วยแรงงานคนจำนวนหนึ่งในชุมชน ซึ่งเป็นบริวาร (สมัยหลังเรียก “บ่าวไพร่”) ของชนชั้นนำ


สัญลักษณ์ของอำนาจ (ซ้าย) วัตถุคล้ายกำไลมีขอบหยักๆ ทำจากกระดองเต่า หรือกระดองตะพาบ และหิน (ควอทไซท์?) ขุดพบที่บ้านโคกพลับ ต.โพหัก อ.บางแพ จ.ราชบุรี (ภาพจากหนังสือ ราชบุรี กรมศิลปากรพิมพ์เผยแพร่ พ.ศ.2534 หน้า 70) (ขวา) ดินเผาคล้ายกำไลมีขอบหยักๆ ขุดพบที่อีสาน (ไม่มีข้อมูล)

3. สิ่งของมีค่าในหลุมศพ นอกจากร่างคนตายแล้ว หลุมศพชนชั้นนำยังมีสิ่งของมีค่ากับสัญลักษณ์อำนาจฝังรวมด้วย

     (ก.) สัญลักษณ์ของอำนาจ คล้ายกำไลคล้องข้อมือหรือแขน บางแห่งพบวัสดุวงกลมเจาะกลวง ขอบหยัก เป็นตัวแทนขวัญของคนตาย หรือประเพณีผูกข้อต่อแขน

ชนชั้นนำเมื่อยังไม่ตาย มีเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันเป็นของมีค่าซึ่งมีเทคโนโลยีสูง ครั้นตายไปก็เอาสิ่งของเหล่านั้นฝังรวมกับศพด้วย ทั้งนี้เป็นไปตามความเชื่อว่าขวัญไม่ตาย แต่มีวิถีปกติ เพียงจับต้องไม่ได้ มองไม่เห็น และต้องมีสิ่งของเครื่องใช้ปกติเหมือนยังไม่ตาย

สัญลักษณ์สายขวัญในหลุมศพ ทำจากวัสดุมีค่า เช่น กระดองเต่า, กระดองตะพาบ, หินหายาก, โลหะ เป็นต้น มีทั้งทรงกลมมีขอบเป็นหยักๆ และทรงกลมรูปกำไลไม่มีหยัก แล้วสวมข้อมือหรือข้อเท้าคนตาย เสมือนผูกข้อมือในพิธีสู่ขวัญปกติเพื่อเชิญขวัญสิงร่างคนตายจะได้ฟื้นคืนชีวิต

อีกแบบหนึ่งของสัญลักษณ์สายขวัญ ได้แก่ วัตถุทรงกลมแบน มีขอบนอกเป็นหยัก (คล้ายกงจักร) แล้วเจาะกลางกลวงกว้าง (คล้ายกำไล) ขุดพบสภาพเดิมคล้องข้อมือข้างขวาของโครงกระดูกศพมนุษย์ 2 โครง ซึ่งฝังดินราว 2,500 ปีมาแล้ว บริเวณที่ราบลุ่มต่ำบ้านโคกพลับ ต.โพหัก อ.บางแพ จ.ราชบุรี [จากรายงาน “การฏิบัติงานขุดสำรวจแหล่งโบราณคดีที่โคกพลับ จังหวัดราชบุรี” ของ สด แดงเอียด พิมพ์ในนิตยสาร ศิลปากร (ปีที่ 22 เล่มที่ 4) พ.ศ.2521 หน้า 22-30]

    (ข.) เครื่องประดับจำนวนมาก ทำจากวัสดุมีค่า มาจากชุมชนห่างไกลที่มีการติดต่อถึงกัน
    (ค.) เครื่องมือเครื่องใช้ในชีวิตประจำวัน แต่ทำจำลองใช้เฉพาะพิธีศพ (ส่วนมากมักไม่ใช้ในชีวิตจริง)
    (ง.) แผ่นไม้รองรับซากศพ
    (จ.) โปรยดินเทศ (ผงสีแดง) ทั่วซากศพ

4. เฮือนแฮ้ว หมายถึงเรือนผี คือเรือนจำลองจากเรือนจริงใช้ปลูกคร่อมหลุมฝังศพให้ผีขวัญเจ้าของโครงกระดูกที่ฝังในดินได้ใช้งานเหมือนยังไม่ตาย ซึ่งยังพบสืบเนื่องในประเพณีฝังศพของผู้ไทในเวียดนาม

นักโบราณคดีขุดค้นที่โคกพนมดี อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี พบร่องรอยแล้วมีรายงานว่า “บริเวณที่ฝังศพมีรอยวงกลมของหลุมเสาเป็นระยะล้อมรอบอยู่ สันนิษฐานว่ามีอาคารไม้สร้างคลุมหลุมฝังศพ”

[ภาพและข้อมูลจากหนังสือ สยามดึกดำบรรพ์ ยุคก่อนประวัติศาสตร์ถึงสมัยสุโขทัย โดย ชาร์ลส ไฮแอม และ รัชนี ทศรัตน์ (ฉบับภาษาไทย) สำนักพิมพ์ริเวอร์ บุ๊คส์ พิพม์ครั้งแรก พ.ศ.2542 หน้า 55] •

 



ขอขอบคุณ :-
ที่มา : มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 1 - 7 มีนาคม 2567
คอลัมน์ : สุจิตต์ วงษ์เทศ
เผยแพร่ : วันอาทิตย์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ.2567
URL : https://www.matichonweekly.com/column/article_749797

[เปิดความเชื่อ ไหว้เจ้าแม่กวนอิม ช่วยในเรื่องอะไร]

.



เปิดความเชื่อ ไหว้เจ้าแม่กวนอิม ช่วยในเรื่องอะไร

”วันเปิดคลังสมบัติ 1 ปีมีครั้ง ไม่ต้องไปถึงฮ่องกงก็ไหว้ขอพรเจ้าแม่กวนอิม หรือ พระโพธิสัตว์กวนอิม ได้แล้ววันนี้ 6 มีนาคม 2567 พร้อมรายละเอียดและ เปิดความเชื่อ ไหว้เจ้าแม่กวนอิม ช่วยในเรื่องอะไร

สายมูห้ามพลาด วันเปิดคลังสมบัติ 1 ปีมีครั้งเดียว หรือเรียกกันว่า วันเปิดคลังสมบัติเจ้าแม่กวนอิม มีความเชื่อกันว่า พระโพธิสัตว์กวนอิม เมตตาเปิดคลังสมบัติเพื่อประทานพรแก่ผู้ศรัทธา โดยเฉพาะเรื่องโชคลาภ การเงิน และความร่ำรวย โดยวันเปิดคลังสมบัติเจ้าแม่กวนอิม 2567 นี้ จะตรงกับวันที่ 6 มีนาคม 2567 ซึ่งใน 1 ปีจะมีแค่วันเดียวเท่านั้น

เปิดความเชื่อ ไหว้เจ้าแม่กวนอิม ช่วยในเรื่องอะไร รู้หรือไม่? นอกจากตรุษจีนแล้ว ยังมีวันสำคัญสำหรับผู้ที่ต้องการกราบไหว้ขอพรที่เป็นสิริมงคลกับชีวิต นั่นก็คือ "วันเปิดทรัพย์" ซึ่งในวันนี้จะมีการทำพิธียืมเงินเจ้าแม่กวนอิม เพื่อให้มีโชคลาภเงินทองนั่นเอง ซึ่งพิธีสำคัญแบบนี้ 1 ปีมีเพียงครั้งเดียว ดังนั้น เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตัวเอง จึงไม่ควรพลาดพิธียืมเงินเจ้าแม่กวนอิม ในวันสำคัญนี้



ฤกษ์งามยามดีในการขอเงินเจ้าแม่กวนอิมปีนี้ก็คือ

ฤกษ์ดีที่ฮ่องกงกำหนดคือ วันที่ 6 มีนาคม 2567 เวลา 08.00-17.00 น. แต่หมอช้างระบุว่าเริ่มขอพรได้ตั้งแต่วันที่ 5 มีนาคม เวลา 23.00 น. ถึงวันที่ 6 มีนาคม เวลา 22.59 น. แล้วแต่คุณสะดวกเลยคะ เลือกวันเวลาได้ตามนี้เลย

พิธียืมเงินเจ้าแม่กวนอิมฮ่องฮำ

    • จุดธูปอธิฐาน
    • บอกชื่อ นามสกุล ที่อยู่
    • บอกจำนวนเงินที่ต้องการ และ ขอไปเพื่ออะไร
    • ขอ 1 ข้อให้ชัดเจน ขอให้ตัวเองเท่านั้น
    • ห้ามบนบานศาลกล่าว เพียงแค่ขอพรเท่านั้น เมื่อขอได้ผลก็มาขอบคุณท่าน
    • ปักธูปในกระถางใบใหญ่
    • หยิบผงธูปในกระถางใส่ในซองแดงเล็กๆ (อั่งเปา) ที่เราเตรียมไป
    • นำซองแดง วนเหนือกระถางธูป 3 รอบ



การคืนเงินเจ้าแม่กวนอิม

สำหรับผู้ที่ต้องการกลับมาขอบคุณเจ้าแม่กวนอิม หรือ มาคืนเงินเจ้าแม่กวนอิม เพียงเตรียมชุดไหว้ และกระดาษเงินกระดาษทอง จากนั้นนำชุดไหว้นั้นไปไหว้ขอบคุณท่าน รวมถึงกระดาษเงินกระดาษทองที่เปรียบเหมือนการมอบคืนเงินแก่ท่าน

บทภาวนาหัวใจพระโพธิสัตว์กวนอิม

    • โอม มา ณี แปะ หมี่ ฮง

และนี่คือความเชื่อส่วนบุคคลเท่านั้น




Thank to :-
บทสวดจาก : หมอช้าง ทศพร ศรีตุลา
website : https://www.thainewsonline.co/belief/belief/867817
05 มีนาคม 2567

[“มหากรุณาธารณีสูตร” (ไต่ปุยจิ่ว)]

.


“มหากรุณาธารณีสูตร” (ไต่ปุยจิ่ว)

南 無 喝 囉 恒 那  哆 囉 夜 耶 
นำ มอ ฮอ   ลา ตัน นอ   ตอ  ลา  เย  เย 
南 無 阿 唎 耶  婆 盧 羯 帝  爍 本 囉 耶 
นำ  มอ ออ  ลี  เย   พอ  ลู   กิด  ตี   ชอ ปอ ลา  เย   
菩 提 薩 埵 婆 耶  摩 訶 薩 埵 婆 耶 
ผู่  ที  สัก ตอ พอ เย    มอ  ฮอ สัก ตอ  พอ เย   
摩 訶 迦 盧 尼 迦 耶  唵  薩 皤 囉 罰 曳 數 
มอ ฮอ เกีย ลู  นี  เกีย  เย    งัน  สัก  พัน ลา ฟา  อี  ซู   
怛 那  怛 寫  南 無 悉 吉 溧 埵 伊 蒙  阿 唎 耶 
ตัน นอ  ตัน เซ   นำ มอ เสิด กิด  ลี  ตอ  อี มง  ออ ลี   เย     
婆 盧 吉 帝 室 佛 囉 楞 馱 婆 
พอ ลู  กิด  ตี  สิก  ฟู  ลา  เลง  ทอ พอ   
南 無 那 囉 謹 墀  醯 唎  摩 訶 皤 哆 沙 咩
นำ มอ  นอ ลา กิน  ชี    ซี   ลี   มอ  ฮอ พัน ตอ ซา เม 

薩 婆 阿 他 豆 輸 朋  阿 逝 孕 薩 婆 薩 哆
สัก พอ ออ ทอ เตา ซี  ฟง  ออ ซี   ยิน สัก พอ สัก ตอ
那 摩 婆 薩 哆   那 摩 婆 伽   摩 罰 特 豆
นอ มอ พอ สัก ตอ   นอ มอ พอ  เค   มอ ฟา ทา เตา
怛 姪 他  淹 阿 婆 盧 醯 盧 迦 帝
ตัน  จี  ทอ  งัน ออ พอ  ลู   ซี   ลู  เกีย  ตี
迦 羅 帝  夷 醯 唎  摩 訶 菩 提 薩 埵 薩 婆
เกีย ลอ ตี   อี   ซี    ลี   มอ ฮอ ผู่   ที  สัก ตอ  สัก พอ   
薩 婆 摩 囉  摩 囉   摩 醯  摩 醯 摩 唎 馱 孕
สัก พอ มอ ลา  มอ ลา    มอ  ซี   มอ  ซี  มอ ลี  ทอ  ยิน 
俱 盧  俱 盧  羯 蒙  度 盧  度 盧  罰 闍 耶 帝 
กี   ลู    กี   ลู    กิด  มง   ตู   ลู   ตู    ลู    ฟา เซ  เย ตี

摩 訶 罰 闍 耶 帝 陀 囉 陀 囉 地 唎 尼 室 佛 囉 耶
มอ ฮอ ฟา เซ เย ตี  ทอ ลา ทอ ลา  ตี  ลี  นี  สิก  ฟู ลา เย   
遮 囉 遮 囉  麼 麼 罰  摩 囉 穆 帝 隸 伊 醯 伊 醯
เจ  ลา  เจ  ลา   มอ มอ ฟา มอ ลา มก  ตี  ลี อี ซี  อี  ซี  อี
室 那 室 那  阿 囉 滲 佛 囉  舍 利 罰 娑 罰 滲
สิก นอ สิก นอ ออ ลา เซียง ฟู ลา  เซ  ลี  ฟา  ซอ ฟา เซียง
佛 囉 舍 耶  呼 盧  呼 盧  摩 囉 呼 盧  呼 盧
ฟู  ลา  เซ  เย   ฟู    ลู    ฟู   ลู  มอ  ลา  ฟู   ลู    ฟู    ลู
醯 利  娑 囉  娑 囉  悉 唎  悉 唎  蘇 嚧  蘇 嚧 
ซี   ลี  ซอ  ลา  ซอ ลา เสิด  ลี  เสิด  ลี   ซู    ลู   ซู    ลู
菩 提 夜  菩 提 夜 菩 馱夜  菩 馱 夜  彌 帝 利 夜
ผู่  ที   เย   ผู่   ที  เย   ผู่ ทอ เย  ผู่ ทอ เย   มี   ตี    ลี   เย   

那 囉 謹 墀  地 利 瑟 尼 那 婆 夜 摩 那 娑 婆 訶
นอ ลา กิน ชี   ตี  ลี   สิก นี  นอ พอ  เย  มอ นอ  ซอ พอ ฮอ
悉 陀 夜 娑 婆 訶  摩 訶 悉 陀 夜 娑 婆 訶 
เสิด ทอ เย  ซอ  พอ ฮอ   มอ ฮอ เสิด ทอ เย ซอ พอ ฮอ   
悉 陀 喻 藝  室 皤 囉 耶   娑 婆 訶
เสิด ทอ  ยี  อี   สิก พัน ลา เย    ซอ พอ ฮอ
那 囉 謹 墀 娑 婆 訶   摩 囉  那 囉  娑 婆 訶 
นอ ลา  กิน ชี  ซอ พอ ฮอ   มอ ลา  นอ ลา  ซอ พอ ฮอ   
悉 囉 僧 阿 穆 佉 耶    娑 婆 訶 娑
เสิด ลา เจง ออ  มก เค  เย   ซอ พอ ฮอ
娑 婆摩 訶 阿  悉 陀 夜 娑 婆 訶 
ซอ  พอ มอ ฮอ ออ เสิด ทอ เย  ซอ  พอ ฮอ   
者 吉 囉 阿  悉 陀 夜 娑 婆 訶   波 隴 摩 羯 悉
เจ กิด ลา ออ  เสิด ทอ เย ซอ  พอ ฮอ  ปอ ทอ มอ กิต เสิด

陀 夜 娑 婆 訶 那 囉 謹 墀 皤 伽 囉 耶 娑 婆 訶   
ทอ เย ซอ พอ ฮอ นอ ลา กิน  ชี พัน เค  ลา เย  ซอ พอ ฮอ   
摩 婆 利  勝 羯 囉 夜   娑 婆 訶
มอ พอ  ลี เซง  กิต  ลา เย    ซอ พอ  ฮอ
南 無 喝 囉 恒 那 哆 囉 夜 耶   
นำ  มอ  ฮอ ลา  ตัน นอ ตอ ลา  เย   เย     
南 無 阿 利 耶   婆 嚧 吉 帝  爍 皤 囉 夜
นำ มอ ออ  ลี   เย   พอ  ลู  กิด  ตี   ชอ พัน ลา  เย   
娑 婆 訶   淹 悉 殿 都 漫 多 囉 跋 陀 耶     
ซอ พอ ฮอ  งัน เสิด ติน ตู  มัน ตอ  ลา  ปัด ทอ แย   
娑 婆 訶
ซอ พอ ฮอ



“มหากรุณาธารณีสูตร”

มนต์คาถาอันกำเนิดจากความเมตตากรุณาอันยิ่งใหญ่ยิ่ง (大慈大悲) รวมทั้งโปรดโลกโปรดสัตว์ ปฏิบัติธรรม บรรลุพระพุทธภูมิที่สำคัญอย่างยิ่งยวด ซึ่งเป็นของพระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์  (觀自在菩薩) อักษรหนึ่งและประโยคหนึ่งในธารณีนี้  ล้วนเป็นสัจธรรมที่จะเข้าถึงสัมมาสัมโพธิญาณ

“ธารณีนี้” เป็นส่วนสำคัญของ “มหากรุณาจิตธารณีสูตร รวมมี 84 ประโยค” ชื่อเต็มว่า “สหัสภุชสหัสเนตรอวโลกิเตศวโพธิสัตว์ไพบูลย์สมบูรณ์อภิญจนมหากรุณาจิตธารณีสูตรมหากรุณามนต์ ” ที่ได้ชื่อดังนี้ มีที่มาว่า 
     
สมัยหนึ่งพระพุทธเจ้าตรัสต่อพระอานนท์ว่า “ธารณีนี้ มีชื่อต่างๆ เช่น มหาไพบูลย์หนึ่ง อกิญจนมหากรุณาหนึ่ง ปลดทุกข์ธารณีหนึ่ง อายุวัฒนธารณีหนึ่ง ดับทุกข์คติธารณีหนึ่ง กำจัดกิญจนบาปหนึ่ง สมบูรณ์ปณิธานหนึ่ง มโนมัยอิศวรหนึ่ง วิกรมอุตตรภูมิธารณีหนึ่ง”

พระมหาโพธิสัตว์องค์นี้ที่มีนามว่า “สหัสภุชสหัสเนตรอวโลกเตศวร มหาโพธิสัตว์” นั้น ก็เนื่องจากในพุทธกาลพระสหัสประภาศานติสถิตยถาคตพุทธเจ้านั้น พระพุทธเจ้าองค์นี้ได้ตรัส “มหาไพบูลย์สมบูรณ์อกิญจนมหากรุณาธารณี” แก่ท่านมหาโพธิสัตว์ และตรัสต่อไปว่า
    “สาธุ บุรุษ เมื่อเธอได้หฤทัยธารณีนี้ จงสร้างประโยชน์สุขสำราญแก่สัตว์ทั้งหลายในกษายกัแห่งอนาคตกาล โดยทั่วถึง”

ตามพระสูตรได้กล่าวไว้ว่า ในขณะนั้นเมื่อพระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์ได้ฟังมนต์คาถานี้แล้ว  ก็ได้จากปฐมภูมิของโพธิสัตว์บรรลุถึงภูมิที่ 8 คือ อจลภูมิ จึงได้ตั้งปณิธานว่า
    “ในอนาคตกาลถ้าเราสามารถสร้างประโยชน์สุขแก่สรรพสัตว์ได้ ขอให้ข้าพเจ้าได้มีพันกรพันเนตรในทันที” 

เมื่อท่านได้ตั้งปณิธานนี้แล้วได้เกิดมีพันกรพันเนตรในบัดดล เกิดแผ่นดินไหวทั่วทั้ง 10 ทิศ พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ก็ต่างส่องอมตาภาส่องทั่วไปทั่วทศทิศอันไม่มีขอบขต 

ส่วนมนต์คาถานี้มีหลายชื่อนั้น ก็เนื่องมาจากพระศากยมุนีได้เคยตรัสแก่พระอานนท์ว่า เนื่องจากปณิธานอันใหญ่ยิ่งโดยพระมหาโพธิสัตว์กล่าวว่า 
     “หากว่าเหล่ามนุษย์และทวยเทพ ตั้งจิตสวดนามเรา พร้อมด้วยสวดนามพระพุทธอมิตาพุทธเจ้า แล้วสวดพระธารณนี้ คืนละ 5 จบก็จะดับมหันตโทษจำนวนร้อยพันหมื่นล้านกัปได้ หากเหล่ามนุษย์ทวยเทพสวดคาถามหากรุณานี้ เมื่อใกล้ชีวิตดับ พระพุทธเจ้าทั้ง 10 ทิศ จะยื่นพระกรมารับแล้วให้ไปจุติในพุทธเกษตรทุกแห่ง"

@@@@@@@

อานิสงส์ของการสวดมนต์ “มหากรุณาธารณีสูตร” (ไต่ปุยจิ่ว)

หากมนุษย์ และทวยเทพสวดมนต์ “มหากรุณาธารณีสูตร” นี้จะเกิดโดยประกอบด้วยกุศล 15 ประการและไม่ต้องด้วยทุมรณะ 15 ประการ ดังนี้   

เกิดโดยประกอบด้วยกุศล 15 ประการ
    1. ที่ที่เกิดจะพบแต่กุศล 5
    2. กิดในประเทศกุศล
    3. พบแต่ยามดี
    4. พบแต่มิตรดี
    5. ร่างกายประกอบด้วยอินทรีพร้อมมูล
    6. จิตเป็นธรรมโดยสมบูรณ์
    7. ไม่ผิดศีล
    8. ญาติบริวารมีความกตัญญู  ปรองดองกันมีสามัคคีกัน
    9. ทรัพย์สมบัติ โภคทรัพย์มีสมบูรณ์ครบถ้วน
  10. มีผู้เคารพ และให้ความช่วยเหลือเสมอ
  11. ทรัพย์สินที่มีอยู่ไม่มีใครมาปล้นชิง
  12. คิดต้องการอะไรจะได้สมความปรารถนา
  13. ทวยเทพ นาค ให้ความปกปักษ์รักษาอยู่เสมอ
  14. เกิดในที่ที่ได้เฝ้าพระพุทธเจ้าได้ฟังธรรมจากพระพุทธองค์
  15. พระธรรมที่ได้ฟัง สามารถเข้าถึงแก่นสาร

ไม่ต้องด้วยทุมรณะ 15 ประการ
    1. ไม่ต้องมรณะด้วยความอดอยากข้นแค้น
    2. ไม่ต้องมรณะด้วยการใส่ขื่อกักขัง  และเฆี่ยนโบย
    3. ไม่ต้องมรณะด้วยการศึกสงคราม
    4. ไม่ต้องมรณะด้วยศัตรูจองเวร
    5. ไม่ต้องมรณะด้วยสัตว์ขบกิน
    6. ไม่ต้องมรณะด้วยงูพิษ  แมลงป่อง
    7. ไม่ต้องมรณะด้วยจมน้ำไฟไหม้
    8. ไม่ต้องมรณะด้วยยาพิษ
    9. ไม่ต้องมรณะด้วยแมลงร้ายขบกัด
  10. ไม่ต้องมรณะด้วยจิตใจว้าวุ่นเป็นบ้า
  11. ไม่ต้องมรณะด้วยตำจากภูเขา  ต้นไม้  และหน้าผาสูง
  12. ไม่ต้องมรณะด้วยการสาบแช่งภูติผีปีศาจ
  13. ไม่ต้องมรณะด้วยเทพร้ายผีสาง
  14. ไม่ต้องมรณะด้วยโรคร้ายเรื้อรัง
  15. ไม่ต้องมรณะด้วยความไม่ประมาณตนจนเกินฐานะ

ด้วยเหตุนี้ มนต์ “มหากรุณาธารณีสูตร” ไม่เพียงแต่กำจัดภยันตรายและโรคภัยต่างๆ ดังกล่าวได้ ยังให้ความสำเร็จแก่การกุศลกรรมทุกสิ่งอย่าง พ้นจากความหวั่นกลัว ฉะนั้นเราจึงต้องสวดท่องด้วยความศรัทธาและจิตใจสะอาด  จึงสามารถต้องด้วยมหากรุณาจิตของท่านพระมหาโพธิสัตว์ ตนเองจะได้รับประโยชน์มากหลาย สรรพสัตว์ที่จมอยู่ในไตรภูมิและทุคติ ถ้าสามารถสวดมนต์ “มหากรุณาธารณีสูตร” นี้อยู่เสมอ ไม่เพียงแต่จะรักษาโรคทางใจและทางกายได้ ยังสามารถให้หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด เรื่องนี้สามารถจะพิสูจน์ได้จากประวัติศาสตร์ทั้งสิ้น



ความทั่วไปของ “มหากรุณาธารณีสูตร” (ไต่ปุยจิ่ว)

ขอนมัสการพระรัตนตรัย มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง ขอนอบน้อมพระอริยอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์เป็นที่พึ่ง ขอนอบน้อมพระมหาโพธิสัตว์อันทรงมหากรุณาจิตธารณีนี้ ซึ่งสรรเสริญพลังพระเดชพระคุณประทานความสมบูรณ์ในสิ่งปรารถนา เป็นแสงรัศมีอันเป็นมหากรุณาที่สมบูรณ์บริสุทธิ์ เป็นพระเดชที่บรรดาภูตผีปีศาจไม่สามารถชนะได้

องค์ผู้มีธรรมนี้ไม่ตกอยู่ในความหลงของอวิชชา กิเลส ไม่ตกอยู่ในโลกลุ่มหลง เป็นมหาโพธิ์สัตว์ที่พานำไปยังโลกอันสว่าง สติปัญญาอันสว่างที่แสดงออกมา เหนือไปจากโลกวิสัย เป็นโพธิสัตว์ที่ทรงพลังบุญวาสนาที่ยิ่งใหญ่

ขอนอบน้อมพระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์ดั่งราชาสิงห์ เมื่อระลึกถึงมนต์ของพระมหาโพธิสัตว์อันเป็นปฏิภาณที่ได้บรรลุแล้ว ย่อมเสมือนการประกาศธรรมอันมีความอิสระเสมือนอยู่ในท่ามกลางอากาศ หรือเป็นความคิดคำนึงประกอบกิจกรรมใหญ่ และเสมือนหนึ่งการประกอบกิจการใดของพระราชา

มีความอิสระกระทำด้วยความสะอาด บริสุทธิ์ ปราศจากมลทินแห่งกาย หรือเพื่อจำกัดความโลภ ความโกรธ ความหลงอันเป็นอกุศลมูลสาม อันเป็นกิเลส และเป็นพระมหาโพธิสัตว์ที่กำลังขจัดพิษภัยที่เหล่ามารแพร่หลายทั่วโลก

พระมหาโพธิสัตว์มีมาลัยอันงดงาม หรือ “ดอกบัวที่บริสุทธิ์” และพระมหาโพธิสัตว์ที่ถือดอกบัว สั่งสอนพวกเราที่มีความโง่ และบรรลุถึงความรักอันเป็นมหากรุณา ขอให้ผู้ที่บรรลุนิพพานและได้สิทธิ(ภูมิบรรลุธรรม) มีโยคะ(ต้องกัน) อันมีความเป็นอิสระ

มีพระพักตร์เป็นสิงห์ มีมือถือดอกบัว ขว้างหยกเพื่อชนะกิเลสมาร ผู้ที่ได้ยินเสียงสังข์อันไพเราะแล้วกลับความหลงผิดมาเป็นความเห็นแจ้ง ถือกระบองใหญ่ปราบปรามกาฬมารที่อยู่โลกนี้ ทางด้านซ้าย ล้วนมานอบน้อมไตรรัตน์เป็นที่พึ่ง นโมอริยอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์ ขอให้ได้บรรลุพระนิพพาน เพื่อผู้สวดคาถามนต์นี้ได้บรรลุพระนิพพานเทอญ

@@@@@@@

ความศักดิ์สิทธิ์แห่ง “มหากรุณาธารณีสูตร” (ไต่ปุยจิ่ว)

พระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์ มีพร้อมด้วย อภัย 14 ( ช่วยระงับภัยเพื่อไม่ให้เกิดภัยขึ้น 14 ประเภท ) มีนิรมาณกาย 32 กาย ( ปรากฎต่างๆ 32 กาย เพื่อให้เข้ากับผู้ที่ต้องการให้ช่วยเห็นเป็นพวกเดียวกัน) อีกทั้งมีอภิญญาอีกมากหลาย

“อวโล” หมายถึง สติปัญญาในการเพ่งเห็น
“กิเตศวร” หมายถึง เสียงของผู้ขอร้องจากเขตโลก

“อวโลกิเตศวร” หมายถึง พระมหาโพธิสัตว์เพ่งเห็น ได้เห็นและได้ยินเสียงของผู้ตกทุกข์ได้ยาก ขอร้องให้ช่วย  และท่านจะไปช่วยไปตามเสียงขอร้องนั้น ให้ผู้ร้องพ้นจากความทุกข์ยาก ขจัดภยันตราย ได้รับความสุขสมบูรณ์ จึงได้รับนามว่า “พระอวโลกิเตศวร” (觀自在菩薩)

คำว่า “โพธิ” หมายถึงตรัสรู้   
“สัตว์” หมายถึง สิ่งที่มีชีวิตอำนวยประโยชน์ให้ผู้อื่น 

ฉะนั้น รวมความหมายถึง ขอร้องต่อเบื้องบน และโปรดผู้อยู่เบื้องล่าง ทำประโยชน์ให้ตนและให้ผู้อื่นเป็นนามและหน้าที่ของผู้ปฏิบัติธรรมของมหายาน

พระมหาโพธิสัตว์อยู่เคียงข้างกับพระอมิตาภพุทธเจ้าโปรดสัตว์ในโลกนี้เป็นผู้ช่วยพระศากยมุนี โปรดสัตว์ในโลกนี้เช่นกัน น้ำอมฤตของท่านปล่อยไปทั่วสหัสสาโลก ให้สัตว์โลกทั้งหลายละจากโลกียวิสัย แล้วหลุดพ้นเป็นที่สุด  มหาโพธิสัตว์มีบุญบารมีปัจจัยสัมพันธ์กับดินแดนภาคตะวันออกนี้เป็นอันมาก ถ้าตั้งใจสวดพระนามท่านและคาถามนต์ของท่านด้วยความเคารพน้อมนอบจะได้รับผลตอบแทนทันที

พระมหาโพธิสัตว์องค์นี้ เสมือนดวงจันทร์ท่องไปตามท้องฟ้าอากาศ ถ้าสัตว์ชำระจิตใจให้สะอาดหมดจดย้อนพิจารณาอายตน และโลกียวัตร ดวงจันทร์แห่งพระมหาโพธิสัตว์ ก็จะปรากฏขึ้นในจิตของตน เหมือนกับดวงจันทร์ส่องแสงไปยังน้ำใส ย่อมปรากฏเงาของดวงจันทร์ฉันนั้น

บัดนี้ได้บรรยายคาถามนต์ของท่าน 84 ประโยค และหมายเหตุเรียบร้อยแล้ว ท่านที่สวดท่อง ขอให้สวดท่องด้วยความเมตตา กรุณา ความเสมอภาค ความไม่ประกอบกรรมบาป ความเพ่งมรรคสูญ ไม่ข้องแวะในราคะ ด้วยความเคารพ มุ่งตรงเข้าถึงธรรมด้วยความสัจจริง และด้วยความพยายามหมั่นเพียรย่อมเป็นที่ระลึกและคุ้มครองของพระมหาโพธิสัตว์ รวมทั้งทวยเทพนาคราชก็จะให้ความปกปักรักษาด้วย ซึ่งจะได้แต่ความเป็นศิริมงคลสืบทอดไปถึงลูกหลาน อันบุญวาสนานี้ แม้จะนำเมล็ดทรายแม่น้ำคงคามาเทียบก็ไม่อาจจะเทียบได้ เราท่านผู้เป็นพุทธสาวก จงสวดอธิษฐานด้วยความเคารพศรัทธา



ความวิเศษยอดเยี่ยมของ “มหากรุณาธารณีสูตร” (ไต่ปุยจิ่ว)

1. มนต์ “มหากรุณาธารณีสูตร” นี้ ตรัสโดยพระพุทธเจ้า จำนวน 99 โกฏิ  เมล็ดทรายแม่น้ำคงคา ในอดีตกาลพระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์ได้รับจากพระตถาคตเจ้าพระสหัสประภาราชศานติสถิตย์พุทธเจ้า ในขณะนั้นพระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์ยังอยู่ในปฐมภูมิเมื่อได้ฟังคาถามนต์นี้แล้วก็เข้าถึงภูมิที่ 8 ทันที มีความปลื้มปิติยินดี จึงได้ตั้งปณิธานประกาศมนต์นี้เพื่ออำนวยความสุขสบายแก่สรรพสัตว์แล้วก็เกิดสนองปณิธานทันที โดยมีพันกร พันเนตร เกิดขึ้นจากร่างกายฉับพลัน

2. พระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์ทูลแด่พระพุทธองค์ว่า “หากสรรพสัตว์สวดท่องมหากรุณามนต์ แล้วไม่สามารถไปจุติในพุทธเกษตร หรือไม่ได้ปฏิภาณสมาธิอันเป็นอมิต และไม่สมความต้องการทุกสิ่งในชาตินี้ เราจะไม่ยอมบรรลุสัมมาสัมพุทธ เว้นไว้แต่ผู้ที่มีจิตบาป และไม่มีความศรัทธา”

3. ผู้ที่สวดท่อง “มหากรุณาธารณีสูตร” นี้อยู่เสมอ ท่านผู้นี้คือ
   (1) พุทธกายปีฎก ด้วยพระพุทธเจ้า 99 โกฏิเมล็ดทรายแม่น้ำคงคาปกปักรักษาอยู่
   (2) เป็นแสงสว่างปีฎก ด้วยพรตถาคตทุกองค์ส่องแสงสว่างให้อยู่
   (3) เมตตากรุณาปีฎก ด้วยพระธารณีโปรดสัตว์อยู่เสมอ
   (4) เป็นสุธรรมปีฎก ด้วยรวบรวมสรรพธาณีอยู่
   (5) เป็นฌาญสมาธิปีฎก ด้วยสมาธิร้อยพัน ปรากฎต่อหน้าอยู่
   (6) เป็นอากาศปีฎก ด้วยได้ใช้ปัญญาแห่งความสุข เพ่งวิปัสสนาสรรพสัตว์อยู่
   (7) เป็นอภัยปีฎก บรรดานาค เทพ อารักขาอยู่
   (8) เป็นสุพจน์ปีฎก ด้วยเสียงแห่งธารณีไม่ขาดอยู่      
   (9) เป็นนิจสถิตย์ปีฎก ด้วยภัยทั้ง 3 ทุกกัปไม่สามารถทำลายอยู่
 (10) เป็นโมกขปีฎก ด้วยมารและเดียรถีย์ ไม่สามารถขัดขวาง 
 (11) เภษัชราชปีฎก ด้วยใช้ธารณีนี้รักษาโรคของสรรพสัตว์อยู่เสมอ             
 (12) เป็นอภินิหารปีฎก ด้วยสามารถท่องเที่ยวไปตามพุทธเกษตรต่างๆ ด้วยความอิสระอยู่ บุญวาสนาของท่านผู้นี้ ไม่สามารถจะสรรเสริญได้หมดสิ้น

@@@@@@@

บุญวาสนาที่ได้จากการสวดมนต์ “มหากรุณาธารณีสูตร” (ไต่ปุยจิ่ว)

    1. มีความสุขสบาย ปราศจากโรคร้าย มีอายุวัฒนะ ได้ความมั่งคั่ง กำจัดบาปอกุศลกรรมทั้งหลายที่ได้ทำไว้  ปราศจากภยันตราย เพิ่มพูนบุญวาสนาสำเร็จผลในกุศลอินทรี พ้นจากความหวั่นกลัว เมื่อจะถึงแก่กรรมจะได้ไปจุติตามทุกพุทธเกษตรดั่งที่ต้องการ
    2. ผู้ที่สวดมนต์นี้ จะรักษาโรคแปดหมื่นสี่พันชนิดในโลกนี้ให้หายได้
    3. เมื่อไปนั่งเพ่งฌานสมาธิตามป่าภูเขา ถ้ามีภูติผีปีศาจมารบกวน สวดมนต์จบเดียว พวกผีจะถูกจองจำไว้หมด
    4. ถ้าสวดตามวิธีแล้ว พระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์ จะให้เทพเจ้า และวชิรธรติดตามปกปักษ์รักษาไม่ห่างไปจากผู้นั้น เสมือนป้องกันดวงตาและชีวิตของตน

ถ้าสรรพสัตว์จะขอพรประการใดๆ ในชาตินี้ ให้สมาทานกินเจ 21 วัน โดยบริสุทธิ์ และสวดมนต์ “มหากรุณาธารณีสูตร” นี้ จะได้สมความประสงค์ทุกประการ

    จิตเดิมแท้ของเราทั้งหลายบริสุทธิ์ ความไม่ยึดมั่นข้องติด เป็นหลักประธานที่สำคัญ การทำตัวเราให้เป็นอิสระ จากการถูกดึงดูดไปตามอารมณ์ภายนอก เรียกว่า “ความไม่ตกอยู่ภายใต้วิสัยแห่งอารมณ์”
    เมื่อหลุดพ้นแล้วสภาพธรรมที่อยู่ในตัวก็จะบริสุทธิ์ ด้วยเหตุ เราจึงกล่าวว่า “ความไม่ตกอยู่ภายใต้วิสัยแห่งอารมณ์” เป็นมูลรากอันสำคัญ

    การดำรงใจให้เป็นอิสระจากสิ่งแวดล้อมไม่ถูกกลุ้มรุมด้วยกิเลสอย่างนี้ เรียกว่า “ความไม่เป็นไปตามความวิตก” ใจของเราหลีกพ้นจากสิ่งแวดล้อมอันเป็นปัจจัยปรุงแต่ง อย่าให้ปัจจัยปรุงแต่งเกิดขึ้นในใจของเรา ฉะนั้นจึงเรียกว่า “ไม่ข้องติด”





ขอขอบคุณ :-
เฟซบุ้ก : เสบียงบุญ เสบียงธรรม | 14 กันยายน 2014 
URL : https://www.facebook.com/100064651451388/posts/764525656941518/

["เย ธัมมา" คาถาดับทุกข์ บูชาเสด็จเตี่ย..รู้ว่าดีก็ปฏิบัติ]

.



"เย ธัมมา" คาถาดับทุกข์ บูชาเสด็จเตี่ย..รู้ว่าดีก็ปฏิบัติ

“เย ธัมมา เหตุปัปภวา เตสัง เหตุง ตถาคโต เตสัญ จ โย นิโรโธ จ เอวัง วาที มหาสมโน” คาถาสี่บทนี้...มีคำแปลว่า ธรรมเหล่าใด เกิดแต่เหตุ พระตถาคตตรัสเหตุแห่งธรรมนั้น และดับเหตุแห่งธรรมนั้น พระมหาสมณมีวาทะอย่างนี้

แม้เป็นคาถาแสนสั้น...แต่มานพผู้แสวงหา อย่างอุปติสสะ ก็เข้าใจแจ่มแจ้ง นี่คือคำสอนจากศาสดาองค์จริง...ภาษาชาวพุทธว่าได้ดวงตาเห็นธรรม...

รีบไปชวนเพื่อนมานพโกลิตะ ทั้งยังมีใจไปชวนอาจารย์สัญชัย...แต่อาจารย์ยังติดใจฐานะเจ้าสำนักใหญ่ปฏิเสธ สองมานพขอบวชเป็นพระภิกษุในพุทธศาสนา

โลกรู้จักกันต่อมา พระสารีบุตร เอกอัครสาวกเบื้องขวา พระโมคคัลลานะ เอกอัครสาวกเบื้องซ้ายของพระพุทธเจ้า

พระสารีบุตร แสดงธรรมได้ลุ่มลึกทั้งกว้างขวางเจนจบ... พระพุทธเจ้าทรงยกย่องว่า “สอนแทนพระองค์ได้” แต่กระนั้น พระสารีบุตร ไม่เคยลืมคำสอนเยธัมมาของพระ “อัสสชิ” อาจารย์คนแรก รู้ว่าอาจารย์อยู่ทางทิศไหน ท่านก็จะหันศีรษะไปทางนั้น



พระอัสสชิ เป็นบุตรของพราหมณ์ทั้ง 8 ที่ทำนายพระลักษณะ เจ้าชายสิทธัตถะ...ถ้าเป็นคฤหัสถ์จะเป็นจักรพรรดิ ถ้าบวชจะเป็นศาสดาเอกของโลก รู้ข่าวเจ้าชายทิ้งราชสมบัติออกบวช ก็ชวนเพื่อนอีกสามคนตามโกณฑัญญะพราหมณ์ ไปปรนนิบัติ...และเมื่อเจ้าชายตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า

ก็ทรงตามไปสอนอริยสัจ 4 จนถือเป็นพระปัญจวัคคีย์พระภิกษุในพุทธศาสนากลุ่มแรก

คาถา เย ธัมมา...ที่จริงก็คืออีกสำนวน บอกเนื้อหาอริยสัจ 4 ถือกันว่าเป็นคาถาที่สั้นและขลังกว่าคาถาใดๆ...อีกสามร้อยปีต่อมา พระเจ้าอโศกทรงเผยแผ่พุทธศาสนา...ก็ยังทรงใช้

พระพิมพ์สมัยศรีวิชัยในภาคใต้ หรือสมัยทวารวดีในภาคกลาง...จารึกคาถา “เย ธัมมา...” ยืนยันว่า คำสอนพระอัสสชิ ถูกเลือกไปใช้ แพร่หลาย กว้างไกลไปทั้งโลก

เหตุเกิดจากที่ใด ก็ต้องตามไปดูให้รู้ต้นเหตุและหาวิธีดับที่ต้นเหตุ นี่คือคาถาดับทุกข์ ที่ถูกใช้ดับทุกข์ได้จริง

คำสอนนี้มีที่มาที่ไป “กิเลน ประลองเชิง” บันทึกไว้ในคอลัมน์ “ชักธงรบ” เรื่อง “เย ธัมมา คาถาดับทุกข์” หลายปีมาแล้ว...เท้าความไปในหกสำนักศาสนาใหญ่ สมัยพุทธกาล สำนักของสัญชัยเวลัฏฐบุตร เป็นสำนักใหญ่ บรรดาสาวกได้ชื่อว่า “ปริพาชก” เก่งกาจในทางตอบโต้ปัญหา “อุปติสสมานพ” ถูกนับเป็นสาวกมือหนึ่ง อุปติสสมานพ เป็นลูกคนรวย เบื่อหน่ายชีวิตฟุ้งเฟ้อหรูหรา



...อยู่กับอาจารย์สัญชัยนานจนพบว่า คำสอนอาจารย์ยังดับทุกข์ได้ไม่จริง

เช้าวันหนึ่ง ในเมืองราชคฤห์ อุปติสสะเห็นนักบวชหัวโล้นห่มเหลืองเดินบิณฑบาต คู้เหยียดมือเท้า การเหลียวดูเป็นไปอย่างสงบสำรวม น่าเลื่อมใส ก็สะดุดใจเดินตาม รอจนนักบวชนั้น นั่งฉันอาหารเสร็จ ก็ถาม...“อาจารย์ท่านเป็นใคร อาจารย์ท่านสอนอะไร”

นักบวชผู้นั้นออกตัวว่า บวชได้ไม่นาน ไม่สามารถสอนธรรมโดยพิสดาร อุปติสสะก็บอกว่า ขอแค่ย่อๆก็ได้ดังความข้างต้นที่กล่าวมานี้เอง

@@@@@@

 พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ หรือที่หลายคนเรียกสั้นๆว่า “เสด็จเตี่ย”

“เสด็จเตี่ย”...ได้ชื่อว่าเป็นพระบิดาแห่งทหารเรือไทย พระองค์ท่านเป็นที่ศรัทธา เคารพรักของเหล่าทหารเรือ ชาวประมง และประชาชนทั่วไป ด้วยเชื่อว่าท่านเป็นคนที่มีเมตตามาก ทำให้ใครต่อใครต่างก็พากันมาขอพรกับพระรูปกรมหลวงชุมพรกันมากมาย บนบานศาลกล่าวขอกันแทบจะทุกเรื่อง

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าที่การงาน การเงิน การค้าขาย สุขภาพ ความรัก หรือแม้กระทั่งเรื่องการเรียน การสอบเข้าเรียนต่อในสถานศึกษา สถาบันต่างๆ



เครื่องสักการะที่ต้องเตรียมจะมีธูป 9 ดอก (19 ดอกก็ได้), เทียน 1 คู่, ดอกกุหลาบสีแดงหรือพวงมาลัยดอกมะลิ, หมากพลู, เบียร์, บรั่นดี, บุหรี่, ขนมหวาน...ผลไม้, กับข้าวไทย, ปืนใหญ่ หรือเรือรบจำลอง เป็นต้น

อีกครั้งที่คนใกล้ตัวมีโอกาสแวะสักการะศาลเสด็จเตี่ย บ้านเพ จ.ระยอง อีกที่ซึ่งมีผู้คนศรัทธามากล้นเดินทางเข้ามาแวะกราบไหว้ สักการะด้วยว่ามีเครื่องแก้บนมากมาย แต่ที่มากเป็นพิเศษก็คือรูปปั้นทหารเหล่าต่างๆ ตำรวจ โดยเฉพาะทหารเรือดูจะมากกว่าเพื่อน นับรวมไปถึงรูปปั้นช้าง ม้า ไก่ ปืนโบราณ ก็มีอยู่ไม่น้อย

จุดธูปเทียนบูชาเรียบร้อยแล้วกล่าว พระคาถาบูชาประจำพระองค์ “พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์” ตั้งนะโม 3 จบ “โอมชุมพร จุติ อิทธิกะระนังสุขโข นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ จะพะ กะสะ มะอะอุ” (3, 5, 9 จบ)

@@@@@@

“โอมชุมพร จุติ อิทธิกะระนังสุขโข นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ จะพะ กะสะ มะอะอุ” คำบูชากรมหลวงชุมพรฯ มีความหมายอย่างยิ่ง นาวาเอกทองย้อย แสงสินชัย อธิบายสรุปความเอาไว้ว่า...

“ข้าพระพุทธเจ้าขอนมัสการพระรัตนตรัย ขอถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึกกับขอน้อมไหว้บูชา พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ องค์บิดาของทหารเรือไทย แม้สิ้นพระชนม์แล้ว ข้าพระพุทธเจ้าขอบูชาด้วยการปฏิบัติตนนอบน้อมพระพุทธองค์...ดำเนินชีวิตด้วยการไม่คบคนพาล สังสรรค์บัณฑิต ทำดีเป็นนิตย์ คิดถึงอนิจจังตลอดไป ขอพระองค์โปรดประทานความสำเร็จ ความสุขสมหวัง แก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเทอญ”



นาวาเอกทองย้อย ย้ำว่า...รู้ว่าดีแล้วปฏิบัติ ได้ผลชะงัดยิ่งกว่าท่องคำบูชา

วันนี้เสี่ยงเซียมซีสรุปความรวมว่า *ดวงชะตาท่านดีมาก*  หนึ่ง...เจ้านายเมตตาเอ็นดู สอง...เริ่มมีโชคแล้ว สาม...คนไข้กำลังป่วยจะทุเลา สี่...คนรักคนนี้ ใช่แล้ว ห้า...บุตรในท้องเป็นชาย หก...การที่คิดไว้จะสำเร็จ

“ศรัทธา”...นำมาซึ่งปาฏิหาริย์? เชื่อไม่เชื่อโปรดอย่าได้...“ลบหลู่”.

                                 รัก-ยม





Thank to : https://www.thairath.co.th/lifestyle/culture/2767450
3 มี.ค. 2567 , 07:05 น. | ไลฟ์สไตล์ > วัฒนธรรม > รัก-ยม

[“พระพิบูลย์” พระเกจิอีสาน ที่ทางการไม่ไว้วางใจ จนถูกไต่สวน, ถ่วงน้ำ สั่งคุมตัวจนมรณภาพ]

.

พระพิบูลย์ วัดพระแท่น จังหวัดอุดรธานี (ภาพจากศิลปวัฒนธรรม, กรกฎาคม 2556)


“พระพิบูลย์” พระเกจิอีสาน ที่ทางการไม่ไว้วางใจ จนถูกไต่สวน, ถ่วงน้ำ สั่งคุมตัวจนมรณภาพ

พระพิบูลย์ วัดพระแท่น อำเภอพิบูลย์รักษ์ จังหวัดอุดรธานี เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในฐานะพระนักพัฒนา, พระนักบุญ, พระเกจิชื่อดัง หนึ่งในความภาคภูมิใจของจังหวัดอุดรธานี แต่อีกด้านหนึ่ง พระพิบูลย์กลับถูกทางการคุมตัวจน “มรณภาพ”

คำตอบในเรื่องนี้ เชิดชาย บุตดี ค้นคว้าและเรียบเรียงไว้ในบทความชื่อ “พระพิบูลย์ : ผู้มีบุญหรือนักบุญแห่งอุดรธานี” ในนิตยสาร “ศิลปวัฒนธรรม” เดือนกรกฎาคม 2556

พระพิบูลย์ มีภูมิลำเนาอยู่ที่บ้านพระเจ้า ตำบลมะอึ อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด พระพิบูลย์มีชื่อในการใช้เวทมนตร์คาถา และอภินิหารช่วยเหลือชาวบ้านมาตลอด หลังบวชได้ระยะหนึ่งก็ออกธุดงค์ไปร่ำเรียนวิชาคาถาอาคมกับอาจารย์ผู้วิเศษนานหลายปี ภายหลังกลับมาสร้างวัดในพื้นตามที่ที่อาจารย์แนะนำ เรียกว่า “วัดพระแท่น”

นอกจากนี้ พระพิบูลย์ยังเป็น “พระนักพัฒนา” นำพาชาวบ้านตัดถนนในพื้นที่บริเวณใกล้เคียงกับวัดพระแท่น เพื่อเป็นพื้นที่สำหรับชุมชนและหมู่บ้านที่ขยายตัวมากขึ้น รวมทั้งนำพาชาวบ้านตั้งธนาคารข้าวเปลือก ธนาคารโค- กระบือ การซื้อจอบ-เสียมให้ชาวบ้านหยิบยืม และการชักชวนชาวบ้านให้นุ่งขาวห่มขาวเพื่อเข้าวัดถือศีล

จนเกิดคำเล่าลือเกี่ยวกับพระพิบูลย์แผ่กระจายอย่างกว้างขวาง เช่น ปราบจระเข้ยักษ์ในลำน้ำปาว, ปราบอาคมขับไล่ภูตผีให้กับชาวบ้าน, ใช้น้ำมนต์รักษาผู้เจ็บป่วย, ทำนายเหตุการณ์ล่วงหน้าถูกต้อง ฯลฯ ชาวบ้านจึงเกิดศรัทธาเดินทางมากราบไหว้อยู่ไม่ขาด

@@@@@@@

ทั้งหมดนั่นทำให้พระพิบูลย์ถูกพระสงฆ์ที่เป็นเจ้าหน้าที่รัฐในมณฑลอุดรจับตาอย่างใกล้ชิดเพราะมีพฤติการณ์คล้ายกับ “ผู้มีบุญ” (บุคคลที่อ้างตนเป็นผู้วิเศษ) และมีการคุมตัวพระพิบูลย์ในที่สุด

แม้จะไม่ทราบปีเกิดที่แน่นอนของพระพิบูลย์ หากการจับกุมของพระพิบูลย์ประเมินว่า คงเกิดขึ้นในระหว่างกลางทศวรรษ 2460 เป็นต้นมา เพราะในกลางทศวรรษ 2460 คือช่วงเวลาที่รัฐบาลสยามมีการตั้งพระสงฆ์ท้องถิ่นที่ไปเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯ เพื่อให้กลับมาฟื้นฟูงานด้านคณะสงฆ์ในมณฑลอุดรอย่างจริงจัง

การบริหารจัดการคณะสงฆ์หัวเมืองอีสาน รัฐสยามจัดส่งพระท้องถิ่นเข้าไปเรียนวัตรปฎิบัติที่กรุงเทพฯ จากนั้นจึงส่งกลับไปเป็นผู้ปกครองในพื้นที่ เช่น พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) และสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส) จากอุบลฯ เป็นผู้ปกครองและดูแลทั้งที่มณฑลอุบล และมณฑลนครราชสีมา

ส่วนในมณฑลอุดร ที่พระพิบูลย์อยู่นั้น พระสงฆ์ท้องถิ่นในมณฑลนี้ได้เรียนรู้วัตรปฏิบัติและจารีตสงฆ์อย่างกรุงเทพฯ ล่าช้ากว่ามาก พ.ศ. 2465 รัฐสยามแต่งตั้ง พระเทพเมธี (อ้วน ติสฺโส) ขึ้นเป็นผู้รักษาการเจ้าคณะมณฑลอุดร และแต่งตั้งให้ พระครูสังฆวุฒิกร (จูม พนฺธุโล) เป็นเจ้าอาวาสวัดโพธิสมภรณ์ (วัดที่ต่อมาเป็นสถานที่กักตัวพระพิบูลย์ถึง 15 ปี) อยู่ในตำแหน่งผู้ช่วยเจ้าคณะมณฑลเพื่อเรียนรู้งานไปด้วย หลังจากนั้นอีก 3 ปีต่อมา จึงได้รับตำแหน่งเจ้าคณะมณฑลอย่างเป็นทางการ

@@@@@@@

จากเอกสารหลักฐานในพื้นที่ พระพิบูลย์ถูกคุมตัวด้วยข้อหาใด พอสรุปได้เป็น 2 ประเด็น คือ

1. บทบาทของพระพิบูลย์คล้ายกับพระสงฆ์เมืองยโสธรที่ถูกกล่าวหาว่ามีไปเข้าร่วมกับ “กลุ่มมีผู้บุญ” จึงถูกเพ่งเล็งจากคณะสงฆ์ในมณฑลอุดร แต่ไม่สามารถชี้ได้ชัดเจนว่า มีการซ่องสุมกำลังคนเพื่อเข้าโจมตีเจ้าหน้าที่รัฐหรือสถานที่ราชการ, หลอกลวงเพื่อให้ผู้คนงมงายแล้วแสวงหาผลประโยชน์ใส่ตน

เป็นแต่มีกระทำการให้ผู้คนจำนวนมากนิยม จึงมิอาจลงโทษขั้นรุนแรงระดับเป็น “กบฏผู้มีบุญ” ทำได้เพียงการตักเตือนในการคุมตัวครั้งที่ 1 และคุมตัวไว้อย่างถาวรในครั้งที่ 2 เพื่อไม่ให้พระพิบูลย์กลับไปดำเนินบทบาทในลักษณะเช่นเดิมได้อีก เพราะถือว่ามีการตักเตือนแล้วแต่ก็ยังปฏิบัติดังเดิม

2. ความหมายของ “การสำรวมในความเป็นสมณเพศ” สำหรับพระพิบูลย์กับพระในมุมของรัฐสยามแตกต่างกันสิ้นเชิง พระพิบูลย์มีวัตรปฏิบัติเรียบง่ายตามอย่างครูอาจารย์อย่าง “พระครองลาว” ไม่ว่าการครองผ้าจีวรอย่างง่ายตามความสะดวก, การช่วยเหลือชาวบ้านผู้ตกทุกข์ได้ยาก, การนำชาวบ้านพัฒนาชุมชนรอบวัด ฯลฯ แต่ในมุมของรัฐ หรือเจ้าคณะมณฑลอุดร ต้องครองผ้าจีวรอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยในทุกโอกาส, วางตนเหมาะสมกับคฤหัสถ์, มีหน้าที่หลักพระสงฆ์คือศึกษาพระธรรมวินัย ฯลฯ

@@@@@@@

ส่วนการคุมตัวพระพิบูลย์นั้น โดยทั่วไปกล่าวว่าพระพิบูลย์ถูกทางการคุมตัว 2 ครั้ง คือ

ครั้งที่ 1. ถูกคุมตัวไปที่วัดโพธิสมภรณ์ วัดของเจ้าคณะมณฑลอุดร ก่อนถูกคุมตัวไปไต่สวนต่อที่กรุงเทพฯ โดยไม่ได้ระบุว่าถูกนำตัวไปไต่สวนที่วัดใด หรือที่หน่วยงานใด ต่อมาถูกนำตัวไปถ่วงน้ำที่เกาะสีชัง เมื่อไม่มรณภาพเจ้าหน้าที่ที่คุมตัวจึงปล่อยพระพิบูลย์เพราะเลื่อมใส และการคุมตัวครั้งนี้ไม่สามารถระบุเวลาปีได้แน่นอน แต่คาดว่าคงจะปลายทศวรรษ 2460 เพราะใน พ.ศ. 2466 ได้มีการปฏิรูปงานคณะสงฆ์ในมณฑลอุดรขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

ครั้งที่ 2. พระพิบูลย์ถูกคุมตัว/กักตัวไว้ที่วัดโพธิสมภรณ์ โดยเจ้าคณะมณฑลอุดรจัดให้พระพิบูลย์จำพรรษาที่กุฏิด้านท้ายวัด ซึ่งเป็นพื้นที่ป่ารกจนมรณภาพ รวมเวลานานถึง 15 ปี  เมื่อมรณภาพแล้วศพของพระพิบูลย์ก็ต้องถูกเก็บไว้ที่วัดโพธิสมภรณ์ต่อไปอีกเกือบ 4 ปี จึงสามารถนำศพท่านไปบำเพ็ญกุศล

การคุมตัวพระพิบูลย์ในครั้งนี้ สามารถคาดการณ์ช่วงเวลาได้ว่าคงจะเกิดขึ้นในราว พ.ศ. 2474 เพราะจากหลักฐานบอกว่าพระพิบูลย์มรณภาพ พ.ศ. 2489 และ พ.ศ. 2493 คือปีที่สามารถนำศพพระพิบูลย์กลับไปบำเพ็ญกุศลที่วัดพระแท่นได้ จากนั้นอีก 11 ปี (พ.ศ. 2504) จึงมีการฌาปนกิจศพพระพิบูลย์ที่สนามพิบูลย์รังสรรค์ ตรงข้ามกับวัดพระแท่น

@@@@@@@

หากข้อมูลพระครูมัญจาภิรักษ์ เจ้าอาวาสวัดพระแท่น และเจ้าคณะอำเภอพิบูลรักษ์ (ผู้สืบปณิธานพระพิบูลย์ในการพัฒนาสังคมชุมชนรอบวัดพระแท่น) พระพิบูลย์ถูกคุมตัวถึง 3 ครั้ง คือ ครั้งแรกถูกคุมตัวไปที่วัดโพธิสมภรณ์ และก็ปล่อยตัวกลับวัดพระแท่นในระยะเวลาไม่นานนัก ครั้งที่ 2 ถูกคุมตัวไปที่วัดโพธิสมภรณ์ และถูกนำตัวเข้ากรุงเทพฯ ก่อนจับไปถ่วงน้ำที่เกาะสีชัง (โดยรายละเอียดเช่นดังที่กล่าวข้างต้น) และครั้งที่ 3 พระพิบูลย์ถูกคุมตัว/กักตัวไว้ที่วัดโพธิสมภรณ์จนมรณภาพ

ปัจจุบันเรื่องราวของพระพิบูลย์ได้ถูกขยายการรับรู้อย่างกว้างขวางในฐานะ “พระพัฒนา” และ  “พระนักบุญ” ใน พ.ศ. 2540 อันเป็นปีที่มีการตั้งอำเภอพิบูลยรักษ์ จังหวัดอุดรธานี ก็นำชื่อของ “พระพิบูลย์” ในฐานะพระนักพัฒนารุ่นบุกเบิก มาเป็นชื่ออำเภอใหม่แห่งนี้

คลิกอ่านเพิ่ม :-

    • ครูบาศรีวิชัย “เจ้าตนบุญแห่งล้านนา” กับความขัดแย้งในคณะสงฆ์
    • ญาคูสีทัด พระผู้นำการสร้างงานพุทธศิลป์ในพื้นที่สองฝั่งโขง




ขอขอบคุณ :-
ผู้เขียน : วิภา จิรภาไพศาล
เผยแพร่ : วันจันทร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ.2567
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรก : เมื่อ 4 มีนาคม 2567
URL : https://www.silpa-mag.com/history/article_128486

[“พระพุทธเจ้า” ปรินิพพานที่ใด ใช่ตามที่มหาปรินิพพานสูตรว่าไว้จริงหรือ.?]

 

“พระพุทธเจ้า” ปรินิพพานที่ใด ใช่ตามที่มหาปรินิพพานสูตรว่าไว้จริงหรือ.?


ภาพจิตรกรรมฝาผนังรูปพระพุทธประวัติตอนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพาน ภายในสาลวโนทยาน เมืองกุสินารา แคว้นมัลละ ภาพจิตรกรรมภายในวิหารพระภิกษุหลวงพ่อเพ็ชร ข้างวิหารหลวงพ่อเพ็ชร วัดท่าถนน (ภาพ : wikicommon)


เคยสงสัยกันไหมว่า “พระพุทธเจ้า” ปรินิพพาน ที่ใด.?

เรื่องราวนี้ปรากฏอยู่ใน บทความ “พระพุทธเจ้าปรินิพพานด้วยโรคอะไร?” โดย พระมโน เมตฺตานนฺโท ใน นิตยสารศิลปวัฒนธรรม ปีที่ 21 ฉบับที่ 9 เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2543

ในบทความพูดถึงเหตุที่ทำให้พระพุทธเจ้าปรินิพพาน วันเวลาที่เกิด และอีกมากมาย แต่ครั้งนี้ จะขอยกเรื่อง “พระพุทธเจ้า” ปรินิพพาน ที่ใด ให้ทุกคนได้รู้กัน…

พระมโน เมตฺตานนฺโท ได้วิเคราะห์และอธิบายไว้ดังนี้

“ความในมหาปรินิพพานสูตรเล่าเรื่องปาฏิหาริย์มากมาย เมื่อทรงทอดพระองค์ลงระหว่างต้นสาละทั้งคู่ในป่าใกล้กรุงกุสินารา แต่สิ่งที่บรรยายมาทั้งหมดนี้ไม่น่าจะเป็นบริเวณแท้จริงที่ปรินิพพาน ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ คือ

@@@@@@@

๑. เมื่อทรงประชวรหนักนั้น ภิกษุผู้ติดตามน่าจะขวนขวายพาพระองค์ไปหาแพทย์ที่อยู่ในเมืองมากกว่าที่จะพาไปประทับในป่า โดยเฉพาะเมื่อทรงมีอาการหนาวสั่น ปวดท้อง และกระหายน้ำมาก เนื่องจากสภาพความต้องการของร่างกายผู้ป่วย จะเป็นปัจจัยที่บังคับให้ผู้ใกล้ชิดทั้งหลายขวนขวาย ให้พระองค์ทรงพระชนม์ให้นานที่สุด

การจัดสภาพสิ่งแวดล้อมให้อบอุ่นเป็นความจำเป็นที่ต้องการในการดูแลผู้ป่วยที่หนาวจัด จึงน่าจะเป็นไปได้มากกว่าที่ว่าสาวกทั้งหลายพาพระองค์เข้ารับการรักษาภายในที่มุงบังที่ให้ความอบอุ่น

ซึ่งอาจมีแพทย์ดูแลใกล้ชิด ผู้พยายามทุกวิถีทางที่จะทำให้พระองค์สบายที่สุด ในสภาวะเช่นนี้ผู้ที่ดูแลน่าจะพยายามให้น้ำ (ซึ่งเป็นไปได้ว่าเป็นน้ำสมุนไพรบางอย่าง) ให้พระองค์จิบทีละน้อยเพื่อประทังความกระหาย ในสภาพนี้พระองค์เองไม่น่าจะทรงดื่มน้ำได้ทีละมากๆ

๒. เมื่อพระอานนท์ทราบว่า พระพุทธองค์จะปรินิพพานแน่แล้วได้เกิดความเสียใจจนกระทั่งจะเป็นลมไม่อาจประคองตนไว้ได้ ต้องยืนเหนี่ยวกลอนประตูรูปหัวสิงห์อยู่ กลอนประตูนี้อยู่ในป่าตามลำพังไม่ได้แน่นอน นอกเสียจากว่าพระพุทธองค์กำลังประทับอยู่ในห้องของอาคารที่อยู่ในเมืองกุสินารานั่นเอง

๓. หลังจากปรินิพพานแล้ว มัลลกษัตริย์ทั้งหลายมีมติที่จะเคลื่อนพระศพออกจากเมืองไปประตูทางทิศใต้ แต่ไม่อาจเคลื่อนพระศพได้ มิได้ระบุว่าต้องนำพระศพเข้าเมืองก่อน แสดงว่าสถานที่ปรินิพพานนั้นอยู่ในเมืองกุสินารานั่นเอง”

อ่านเพิ่มเติม :-

    • “สูกรมัททวะ” พระกระยาหารมื้อสุดท้าย ของพระพุทธเจ้า คืออะไรแน่ ?!?
    •  “สุขาวดี” คืออะไร? ทำอย่างไรจึงจะได้เข้าสู่ แดนสวรรค์ อันบริสุทธิ์ของชาวพุทธ
    • “พระปิณโฑลภารทวาชะ” พระอรหันต์ ที่อวดอิทธิฤทธิ์ จนพระพุทธเจ้าตำหนิ และบัญญัติเป็นข้อห้าม
    • พระมหากัสสปะ พระสาวกผู้เลิศ ในการ สมาทานธุดงค์




ขอขอบคุณ :-
ผู้เขียน : ปดิวลดา บวรศักดิ์
เผยแพร่ : วันจันทร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ.2567
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรก : เมื่อ 4 มีนาคม 2567
URL : https://www.silpa-mag.com/history/article_128458

[เปิดเทคนิค การฝึกหายใจ ช่วยให้ผ่อนคลาย คลายเครียด และคลายกังวล]

.
 

เปิดเทคนิค การฝึกหายใจ ช่วยให้ผ่อนคลาย คลายเครียด และคลายกังวล




การฝึกหายใจ ทำง่าย คลายเครียด ช่วยสุขภาพดี

การฝึกหายใจ เป็นอีกหนึ่งวิธีที่จะช่วยรับมือกับความเครียดที่เข้ามาหาเราได้ทุกรูปแบบจริง ๆ ค่ะ ความเครียดเกิดขึ้นได้จากปัจจัยหลายอย่าง ไม่ว่าจมาจากงาน เงิน เพื่อน ครอบครัว หรือคนรัก ผ่านชีวิตประจำวันของเรา หลายต่อหลายครั้งความเครียดก็ก่อตัวจนกลายเป็นความวิตกกังวล ที่ทำอย่างไรก็ไม่หายสักที

ปัญหาเหล่านี้จะคลี่คลายไปได้ เมื่อใช้เทคนิคการหายใจ 3 รูปแบบของ ดร.แอนดรูว เวล แพทย์ผู้เชี่ยวชาญจากโรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด ผู้สนับสนุนการแพทย์ทางเลือกและการแพทย์ผสมผสาน ที่จะมาช่วยให้ทุกคนนผ่อนคลายลงได้นั่นเอง

@@@@@@@

รูปแบบที่ 1 : การกระตุ้นลมหายใจ หรือ การหายใจแบบสูบลม (The Stimulating Breath or the Bellows Breath)

การกระตุ้นลมหายใจเป็นเทคนิคการหายใจแบบโยคะ มีเป้าหมายเพื่อเพิ่มพลังงานและความตื่นตัวให้ได้เหมือนไปออกกำลังกายมา

วิธีการฝึกหายใจ

การกระตุ้นลมหายใจสามารถฝึกหายใจในท่าไหนก็ได้ ไม่มีการจำกัดท่าว่าต้องนั่งหรือนอน
    1. หายใจเข้าและออกผ่านทางจมูกเร็ว ๆ โดยที่ปากของคุณปิดสนิทอยู่ หายใจสั้น ๆ และรวดเร็ว ในระยะเวลาที่เท่า ๆ กัน
    2. หายใจรูปแบบนี้เป็นเซท ๆ 1 เซท หายใจให้ได้ 3 ครั้งใน 1 วินาที หลังจากที่หายใจรูปแบบนี้เสร็จในแต่ละรอบให้หายใจตามปกติ
    3. ครั้งแรกที่ฝึกหายใจรูปแบบนี้ ห้ามทำนานเกิน 15 วินาที สามารถเพิ่มเวลาในแต่ละเซทได้เซทละ 5 วินาทีหรือมากกว่านั้น จนกว่าจะครบ 1 นาที




รูปแบบที่ 2 : การหายใจแบบ 4-7-8 หรือการผ่อนคลายลมหายใจ (The 4-7-8 (or Relaxing Breath) Exercise)

การหายใจแบบ 4-7-8 เป็นยากล่อมประสาทตามธรรมชาติสำหรับระบบประสาท โดยมีเป้าหมายเพื่อช่วยให้ผ่อนคลาย ลดความเครียด ช่วยให้นอนหลับได้ง่ายมากยิ่งขึ้น หรือช่วยในการทำให้ผ่อนคลายได้ขณะที่เกิดความตึงเครียดขึ้นมากะทันหัน เหมือนการนับ 1 – 10 เพื่อให้เราใจเย็นลง

วิธีการฝึกหายใจ

การหายใจแบบ 4-7-8 ควรนั่งหลังตรง และวางปลายลิ้นไว้ตรงเหงือกหลังฟันหน้าข้างบนค้างไว้ตลอดการฝึกหายใจ
    1. หายใจออกแรง ๆ โดยการเป่าลมออกทางปาก ให้มีเสียงดัง ฟู่!
    2. ปิดปากให้สนิท แล้วหายใจเข้าผ่านทางจมูก นับ 1 – 4 ในใจ
    3. กลั้นหายใจ นับ 1 – 7 ในใจ
    4. หายใจออกแรง ๆ โดยการเป่าลมออกทางปาก ให้มีเสียงดัง ฟู่! นับ 1 – 8 ในใจ
    5. หายใจรูปแบบนี้เสร็จนับเป็น 1 เซท ทำซ้ำไปอีก 3 เซท รวมเป็นทั้งหมด 4 เซท

การฝึกหายใจรูปแบบนี้ให้ได้ 2 ครั้งต่อวัน ในเดือนแรกที่คุณฝึกทำ ใน 1 ครั้งห้ามหายใจรูปแบบนี้เกิน 4 รอบ และในครั้งแรกที่ฝึกหายใจรูปแบบนี้ถ้าคุณรู้สึกเหมือนจะหน้ามืด ไม่ต้องกังวล มันจะหายไปเอง

@@@@@@@

รูปแบบที่ 3 : การนับลมหายใจ (Breath Counting)

การนับลมหายใจเป็นเทคนิคการหายใจง่าย ๆ ที่นิยมใช้ในพุทธศาสนนิกายเซน ตามหลักการแล้วจะหายใจแบบเงียบและช้า แต่ความลึกและจังหวะอาจแตกต่างกันไป โดยการนับลมหายใจสามารถใช้เพื่อฝึกสมาธิเพื่อให้จิตใจสงบได้ อาจนับลมหายใจไปพร้อมกับ การนั่งสมาธิ หรือ ฝึกการนับลมหายใจเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่จำกัดท่าหรือสถานที่

การนับลมหายใจ เป็นการฝึกหายใจผ่านทางจมูก ควรนั่งในท่าที่สบาย จากนั้นนั่งหลังตรง ศีรษะเอียงไปข้างหน้าเล็กน้อย หลับตาและหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นหายใจตามปกติ

วิธีการฝึกหายใจ

    1. รอบแรกหายใจออกนับ 1
    2. หายใจออกครั้งที่ 2 นับ 2
    3. หายใจรูปแบบนี้วนไปเรื่อย ๆ จนถึงหายใจออกนับ 5
    4. เริ่มหายใจออกนับ 1 รอบที่ 2

การนับลมหายใจห้ามนับเกิน 5 และนับเฉพาะตอนที่หายใจออกเท่านั้น ลองฝึกหายใจรูปแบบนี้ให้ได้ 10 นาที



และนอกจาก 3 วิธีนี้แล้ว ก็ยังมีการหายใจอีกรูปแบบที่เรียกว่า ฝึกหายใจที่เรียกว่า deep breathing exercise ที่เหมาะมากสำหรับผู้ที่ปัญหาเรื่องการหายใจ โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่มีภาวะลองโควิด

Deep Breathing Exercise

Deep Breathing Exercise เป็นการหายใจโดยใช้กล้ามเนื้อกระบังลม (Deep breathing exercise) ซึ่งจะช่วยฟื้นฟู และเสริมความแข็งแรงให้กับปอด และยังช่วยลดความเครียด ทำให้ออกซิเจนไปเลี้ยงสมองได้เต็มที่อีกด้วยค่ะ

สำหรับการฝึกทำได้ไม่ยากเลย คือ วางมือตรงหน้าท้องและหน้าอกเพื่อรับรู้ลมหายใจ การฝึกทำได้ไม่ยาก ด้วยการหายใจเข้าทางจมูกให้ท้องป่อง เป่าลมออกทางปากท้องยุบ ทำ 5 ครั้งต่อรอบ วันละ 3-4 ครั้ง

การฝึกหายใจร่วมกับเพิ่มความเคลื่อนไหวของทรวงอก (Chest Trunk Mobilization)

ท่าที่ 1. ไขว้มือข้างหน้า สูดหายใจเข้าพร้อมกางแขนออกและยกแขนขึ้น หายใจออก แล้วค่อย ๆ เป่าลมออกทางปาก พร้อมลดแขนลง ทำช้าๆ 5 ครั้งต่อรอบ
ท่าที่ 2. หายใจเข้า กางแขนข้างใดก็ได้ออกข้างลำตัว พร้อมเอียงตัวไปฝั่งตรงข้าม หายใจออก แล้วค่อย ๆ เป่าลมออกทางปากพร้อมลดแขนลง ทำช้าๆ 5 ครั้งต่อรอบ

@@@@@@@

ข้อควรระวัง

หยุดฝึกทันที หากมีอาการเหล่านี้
    • เหนื่อยหอบมาก
    • หน้ามืด วิงเวียนศีรษะ
    • หายใจสั้นหรือถี่มากๆ

(อัตราการหายใจมากกว่า 22 ครั้ง/นาที หายใจเข้าและออก นับเป็น 1 ครั้ง)

      โดย Suparada Aroonrungsikul



เรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจ

  • เทคนิคการหายใจ ที่นักวิ่งมือใหม่ควรรู้
  • เช็กสัญญาณเตือน โรคนอนกรน หยุดหายใจขณะหลับ
  • ไขคำตอบอาการ เหนื่อยง่าย หายใจไม่อิ่ม





Thank to :-
URL : https://cheewajit.com/mind/249359.html
MIND | February 18, 2024 | By Riya   
ที่มา :-
 •  Andrew Weil, M.D.
 •  มหาวิทยาลัยมหิดล

[จัดสังฆทาน ยังไง ให้ได้บุญ งบไม่บาน]

.



จัดสังฆทาน ยังไง ให้ได้บุญ งบไม่บาน

หลายท่านเคยซื้อสังฆทานสำเร็จรูปถวายพระ โดยมองหาถังราคาถูกเข้าไว้ แต่หารู้ไม่ว่าหลายครั้งข้าวของในถังไม่สามารถใช้การได้จริง วันนี้แอดชวนทุกคนมาเลือกซื้อของเพื่อ จัดสังฆทาน ด้วยตัวเอง รับรองว่า ราคาไม่แพง (เท่าสังฆทานสำเร็จรูป) แถมพระได้ใช้ประโยชน์จริง (ทุกอย่าง) แน่นอน

@@@@@@@

1. จัดสังฆทาน อุปกรณ์ในห้องน้ำ

      • แปรงสีฟัน เลือกชนิดขนแปรงอ่อนๆ เพราะช่วยดูแลเหงือและฟันได้ดี
      • ยาสีฟัน ชนิดผงหรือหลอดก็ได้ แนะนำแบบสมุนไพรหรือมีส่วนผสมของเกลือ เพื่อระงับกลิ่นปากและป้องกันโรคเหงือกอักเสบ ที่สำคัญต้องไม่ลืมที่มีฟลูออไรด์ สำคัญมากนะคะ เพราะป้องกันเรื่องฟันผุ
      • ยาสระผม พระต้องใช้แชมพูสระหนังศีรษะเช่นเดียวกับฆราวาส อาจเลือกสูตรลดหรือรักษาปัญหาเรื่องโรคผิวหนัง ที่สำคัญต้องเป็นชนิดไม่มีกลิ่นหอม แนะนำว่าเลือกใช้เป็นสูตรสมุนไพรเพื่อป้องกันเรื่องการมีส่วนผสมของน้ำหอมไปเลยก็ได้ค่ะ
      • สบู่ ต้องไม่มีกลิ่นหอมแรงและไม่ควรมีส่วนผสมของมอยส์เจอร์ไรเซอร์
      • มีดโกน แนะนำแบบสองคม เพราะใช้โกนผมได้ดี
      • ผ้าเช็ดตัว สีสุภาพ อาจเลือกตามสีจีวรของท่าน เพื่อความเหมาะสม
      • กระดาษชำระ เลือกชนิดที่ไม่ยุ่ยง่าย และมีความยาวเหมาะสม ลองเปรียบเทียบหลายๆ ยี่ห้อ เพื่อดูว่ายี่ห้อใดคุ้มมากกว่ากัน

2. จัดสังฆทาน อุปกรณ์เครื่องเขียน

เนื่องจากพระสงฆ์ต้องเรียนปริยัติธรรมและจดกำหนดนัดหมายต่างๆ สมุด ปากกา ดินสอ ยางลบ จึงจัดเป็นสิ่งจำเป็นมากควรเลือกสีสันปกไม่ฉูดฉาด *ปากกาแดงจำเป็นมาก แต่ไม่ค่อยมีใครถวายท่าน

3. ยารักษาโรค

ควรจัดเป็นยาสามัญประจำบ้าน ได้แก่ ยาแก้ปวดหัว ปวดท้อง แก้ไอ แก้ไข้ แก้ปวดกล้ามเนื้อ ลดกรดในกระเพาะอาหาร ยาใส่แผล *อย่าลืมสังเกตวันหมดอายุและฉลากผลิตภัณฑ์ยาก่อนถวาย

สิ่งสำคัญที่สุด.! แม้พระหลายรูปจะเป็นโรคเบาหวาน ความดันและหัวใจแต่อย่าถวายยาเหล่านั้นให้ท่าน เพราะโรคเหล่านี้ต้องอยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์ แนะนำให้หาหนังสือดูแลตัวเองสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน ความดันและหัวใจไปถวายท่านแทนจะดีกว่า

4. ของจำเป็นอื่นๆ

      • หนังสือธรรมะ ทุกวันนี้หนังสือธรรมะ นิตยสาร หรือสื่อธรรมะจำพวกซีดี มีขายอย่างหลากหลายและราคาไม่แพง นอกจากช่วยให้ความรู้แล้วยังช่วยให้พระรู้ทันข่าวสารบ้านเมืองเพื่อนำไปประกอบการเทศนาได้อีกด้วย
      • ไฟฉาย หากเป็นพระป่า ควรถวายไฟฉายพร้อมถ่าน ควรเลือกแบบหลอด LED เพราะกินถ่านน้อย ทนทานและสว่างมาก

@@@@@@@

ประหยัดเงินแถมได้ของมีคุณภาพอย่างนี้…ถวายสังฆทานครั้งต่อไป ลองมาจัดสังฆทานด้วยตัวเองกันดีกว่านะคะ





Thank to :-
ที่มา : Secrect Thailand
URL : https://cheewajit.com/mind/5598.html
MIND | January 07, 2024 | By A Cuisine