ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: จะช่วย!! หรือ!! ไม่ช่วยดี ?  (อ่าน 6539 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ปัญญสโก ภิกขุ

  • ศิษย์ตรง
  • มีเหตุมีผล
  • *****
  • ผลบุญ: +0/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 403
  • อริยสโก
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
จะช่วย!! หรือ!! ไม่ช่วยดี ?
« เมื่อ: กันยายน 18, 2010, 08:47:54 pm »
0
ถ้ามีคนเขาเอาหมาแมวมาปล่อยตรงที่บ้านของคุณ 
ตัวมันก็ยังเล็ก   ยังเป็นเด็ก   ยังเป็น Baby ยังไม่อย่านมเลย  ฝนก็ตก  ตัวก็เปียก   ตัวสั่นใหญ่เลย  คงจะหนาวมาก แถมยังเจอหมาตัวใหญ่ไล่ฝัดไล่กัดจนบาดเจ็บเลือดเลย ที่ตาก็บวมเกือบปิด ร้องเสียงหลงเลย  นึกๆ ถ้าเป็นเรา  ในช่วงอายุเท่านี้  ต้องมาอยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย  ใครก็ไม่รู้จัก  ที่พึ่งก็ไม่มี  แถมเปียกฝนตัวหนาวสั่น   และยังโดนแกล้ง โดนทำร้ายเอาอีก  นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว(แต่แมวคงจะร้องไห้ไม่ได้)  เราเองก็คงต้องการที่พึ่ง และใครสักคนมาโอ๋เรา   ถ้าเจ้าตัวเล็กนั้นมาอยู่ตรงหน้า  ให้คุณได้เห็น  คุณจะทำอย่างไร?

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 20, 2010, 08:55:28 am โดย ธัมมะวังโส »
บันทึกการเข้า

หมวยจ้า

  • โยคาวจรผล
  • ******
  • ผลบุญ: +40/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 1336
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
Re: จะช่วย!! หรือ!! ไม่ช่วยดี ?
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: กันยายน 19, 2010, 07:42:09 am »
0
อ้างถึง
ถ้ามีคนเขาเอาหมาแมวมาปล่อยตรงที่บ้านของคุณ ตัวมันก็ยังเล็ก   ยังเป็นเด็ก   ยังเป็น Baby ยังไม่อย่านมเลย  ฝนก็ตก  ตัวก็เปียก   ตัวสั่นใหญ่เลย  คงจะหนาวมาก แถมยังเจอหมาตัวใหญ่ไล่ฝัดไล่กัดจนบาดเจ็บเลือดเลย ที่ตาก็บวมเกือบปิด ร้องเสียงหลงเลย

ในสถานการณ์ นั้น ต้องดูความสามารถด้วยคะ ว่าจะเข้าไปช่วยได้ไหม ? ถ้าหมาตัวใหญ่ และ ดุมาก ก็ควรจะต้อง

พินิจพิเคราะห์ การช่วยกรณี นี้มีอยู่ สองกรณี

   กรณีที่ 1 ช่วยชีวิตเฉพาะหน้า คืิอช่วยให้รอดจาก สัตว์ที่มีกำลังมากกว่าที่ำกำลังเบียดเบียน

   กรณีที่ 2 ช่วยชีวิตระยะยาว คือช่วยอุปถัมภ์ ค้ำชู เพราะขาดที่อุปการะ


  กรณีีที่ 1 นั้น สัปปุริสธรรม คือรู้จัก เหตุ ผล ตน กาล ประมาณ สังคม บุรุษ บุคคล
 
            เป็นธรรมเครื่องตัดสินทั้งปวง

    อันนี้สมมุติเป็นแมวนะคะ

    แต่เรื่องจริง ก็มีและเป็นชีวิตมนุษย์ ซึ่งเทียบกับแมวแล้ว อาจจะมีค่ามากกว่า เป็นเรื่องที่เล่าจากเพื่อนในชั้น

ว่า วันหนึ่งเขาได้เดินทางออกจากบ้าน และเห็นเด็กอายุ 10 ขวบตกน้ำ เป็นทั้งหลาน เป็นทั้งคนที่รัก ซึ่งตกไปใน

คลองที่น้ำกำลังไหลเชี่ยว เพราะเหตุที่เธอเองก็ว่ายน้ำไม่เป็น จึงพยายามตะโกนให้คนช่วย พร้อมกับวิ่งตามเด็ก

ที่กำลังไหลไปกับน้ำและจมลม ชุดนักศึกษาเธอขมุกขมอม กระโปรงฉีกขา่ด รวมทั้งเสื้อที่ขาวก็เลอะเปรอะคราบ

ดินเพราะเธอร้องไห้ และวิ่งตามล้มกลิ้ง แต่สติเธอก็ประเมินสถานการณ์ว่าตัวเธอเองก็ช่วยไม่ได้เพราะว่ายน้ำไม่

เป็น ดิฉันยังได้ไปงานศพของหลานเธอ เธอนอนร้องไห้อยู่เกือบเดือน พร้อมตัดสินใจไปฝึกว่ายน้ำในเดือนต่อมา


     ถ้าเทียบกับชีวิต ลูกแมว แล้วนี่ถือว่าสำคัญกว่า มาก

     คำตอบ ก็คือ กรรม เป็นเครื่องกำหนดชีวิตสรรพสัตว์ นี้ส่วนหนึ่ง

     กรณีที่ 2 นั้นก็คือการอุปถัมภ์ ค้ำชู มีคนที่สงสารสัตว์เหล่านี้ให้อุปการะ สัตว์เหล่านี้จริงแต่ หาได้ดูแลสัตว์

พวกนี้ไม่ ที่ข้างบ้านดิฉัน นั้นมีคุณป้า แกจะคอยเก็บแมวนี้มาดูแล โดยทุกวันเธอจะเดินไปเอาข้าวที่วัดมาเลี้ยง

แมวพวกนี้ และแมวที่แกเลี้ยงนั้นก็ปล่อยตามยถากรรม แล้วแต่มันจะอยู่ โดยไม่ได้ฝึกแมวเลย เพราะแมวเหล่านี้

ได้สร้างปัญหาในสังคมหมู่บ้าน ด้วยการการวิ่งไล่จับกันบนหลังคา ทำกระเบื้องแตกไปหลายบ้าน ทำสินทรัพย์

ของคนในหมู่บ้านเสียหาย รวมทั้งของดิฉันด้วยก็เสียหายซ่อมกระเบื้อง ไปหลายพัน เพราะแมวมันลงมากัดกัน

ตัวมันใหญ่และแก่ กัดกันเป็น 4 ตัวนี่ก็แย่แล้ว กระถางต้นไม้แตกระเนระนาด มูลสัตว์ที่พากันมาถ่ายไว้ทั่ว ชาว

บ้านพากันไปคุยกับคุณป้า แกก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยยอมให้ทางเทศบาลมาจับไป ร่วม 40 ตัว คงเหลือที่แก

รักเรียกลูก ๆ ประมาณ 4 ตัว

     ในโลกนี้มีเด็กที่อดอยาก ไร้ที่พักพิง อีกมากมาย มีคนที่น่าสงสารรอการช่วยเหลือ อีกมาก มีคนที่ำกำลังจะ

สิ้นใจตายใน โรงพยาบาลอีกมาก คุณจะช่วยคนเหล่านี้คนเดียได้หมดหรือ

     วันนี้คุณอาจจะภูมิใจว่าได้ช่วยลูกแมว ตัวหนึ่งพ้นจากเคราะห์กรรม แต่อย่าลืมว่าการสงเคราะห์กันนั้นเกิดจาก

กรรมที่เคยทำร่วมมกันนี้ส่วนหนึ่ง


      ดิฉันเคยได้รับเมล์จากพระอาจารย์เรื่องการช่วยชีวิตลูกหมา ที่หลวงพี่เฉย เข้าไปช่วยจากกการถูก ตัวเงิน

ตัวทองกิน เพราะเจ้าลูกหมาตัวนี้ถูกคาบไปแล้วเป็นระยะทางพอสมควร



มีรูปที่ท่านส่งมาให้ดูด้วย

   จากสภาพจะเห็นว่าขาขาด ท่านเล่าว่า ถึงแม้จะช่วยมันได้ ก็มีกรรมที่ท่านต้องรับด้วยเนื่องด้วยการตัดสินใจ

ทีช้า คือไม่ตัดขามันเนื่องด้วยเพราะสงสาร พรรษานั้นท่านนั่งเก้าอี้พลาสติกแล้วเก้าอี้ขาหัก ทำให้แขนท่าน

กระดูกร้าว ซึ่งเป็นด้านเดียวกับเจ้าหมาน้อยตัวนี้เป็น หลังจากที่ลูกหมาต้องทนเดินขาห้อยเป็นเวลา 3 วัน

จึงได้ตัดขาออก ปรากฏว่าหลังจากตัดขาแล้ว ลูกหมาก็หายดี แต่ตอนที่ลูกหมาตัวนี้เริ่มวิ่งคล่องแคล่วแล้ว

ก็ต้องมาตายเพราะโดนรถทับพุงแตกตายอีก

    พระอาจารย์กล่าวว่า เป็นเพราะกรรมที่จะต้องตาย เราต่อให้อย่างไรก็ต้องตาย

    พระอาจารย์เล่าให้ฟังอีกว่า ที่ศาลานั้น จะมีนกพิราบ บิันเข้ามาและบาดเจ็บ ทั้งลูกนก และ นกตัวใหญ่

 ท่านก็ให้พระช่วย รักษา และเลีี้ียงไว้ แต่สุดท้ายวิบากของมันรอดจากบาดเจ็บ ก็โดนแมวมาเขมีอบอีก

    ทั้งหมดนี้เป็นเพราะกรรม


    เดี๋ยวมาต่อตอนสองนะคะ เตรียมตัวไปเรียนก่อนคะ
บันทึกการเข้า
ถึงเป็นผู้หญิง ตัวเล็ก แต่ก็ยังสู้ได้อยู่ด้วยตัวคนเดียว
พุทโธ พุทโธ พุทโธ ขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง ที่ระลึกถึง

หมวยจ้า

  • โยคาวจรผล
  • ******
  • ผลบุญ: +40/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 1336
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
Re: จะช่วย!! หรือ!! ไม่ช่วยดี ?
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: กันยายน 19, 2010, 06:21:45 pm »
0
มาตอบส่วนที่สองแล้วคร้า พึ่งกลับจากเรียน นะคร้า แต่เห็นกระทู้วันนี้ไม่ค่อยมี แสดง

ว่าวันอาทิตย์หยุดงานไปเที่ยวกันหมด


นึกๆ ถ้าเป็นเรา  ในช่วงอายุเท่านี้  ต้องมาอยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย  ใครก็ไม่รู้จัก  ที่พึ่งก็ไม่มี  แถมเปียกฝนตัวหนาวสั่น 
และยังโดนแกล้ง โดนทำร้ายเอาอีก  นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว(แต่แมวคงจะร้องไห้ไม่ได้)  เราเองก็คงต้องการที่พึ่ง และ
ใครสักคนมาโอ๋เรา   ถ้าเจ้าตัวเล็กนั้นมาอยู่ตรงหน้า  ให้คุณได้เห็น  คุณจะทำอย่างไร?


ตรงนี้ หมวยวิเคราะห์ว่า คนที่เขียนไม่ได้ช่วยลูกแมว แต่กำลังจะดึงเค้าโครงมาเปรียบกับตนเองที่กำลัง
เหมือนลูกแมวที่ลำบากตัวนั้น ด้วยการออดอ้อนว่า ทำไมไม่มีใครมาช่วยฉันเลย นะ น่าจะมีคนมาช่วยเป็นกำลังใจ
ให้ฉันหน่อย  ฉันไม่รู้จักใคร ฉันไม่มีที่พึ่งแล้ว ไม่สงสารฉันกันบ้างหรือ ?

เฮ้อ ..... เป็นความคิดของคนที่ไม่โต.......
ถ้าคิดอย่างนี้แล้ว เป็นผู้นำใครไม่ได้ แน่ ๆ

พระอาจารย์ท่านเคยปรารถเรื่องนี้ให้ หมวย ฟังว่า
พระพุทธเจ้า เป็นแต่เพียงผู้บอก
การที่จะแหวกว่ายข้ามพ้น สังสารวัฏฏ์นั้น เป็นสิ่งที่ต้องพึ่งกระทำเอง
อะไรจะเป็นที่พึ่งแก่ศิษย์ได้ ก็คือหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

ยามใดที่เราเกิด ท้อแท้แล้ว ให้กับไป สวดไตรสรณคมน์ให้ขึ้นใจ
 พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ข้าพเจ้าขอถือเอาพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ ข้าพเจ้าขอถือเอาพระธรรมเป็นที่พึ่ง
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ ข้าพเจ้าขอถือเอาพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง


และพระอาจารย์ ก็ได้แต่เป็นเพียงผู้บอก

ดังนั้นสิ่งสำคัญ คือคุณต้องโต เป็นผู้ใหญ่อายุถ้าเกิน 20 ปีขึ้นไปแล้วก็ควรจะเป็นผู้ใหญ่
หมวยนีย์ ออกมาหาเงินตั้งแต่อายุ 15 ปี อยู่คนเดียวมาตลอดปีนี้ก็จะ 27 ปี แล้ว

ถามว่าผ่านร้อน ผ่านหนาว นอนร้องไห้ มากี่ครั้งแต่ทุกครั้ง ก็จะโตขึ้นและเข้าใจชีวิตมากขึ้น
สังสารวัฏฏ์นี้มีความทุกข์รอเราอยู่ไม่สิ้นสุด
เราควรจะยึดหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า ไว้เป็นที่พึ่ง

ถ้าเป็นลูกศิษย์พระพุทธเจ้า แล้ว ไม่ต้องหวั่นไหว

อจลสัทธา  ศรัทธาที่ไม่หวั่นไหว
บันทึกการเข้า
ถึงเป็นผู้หญิง ตัวเล็ก แต่ก็ยังสู้ได้อยู่ด้วยตัวคนเดียว
พุทโธ พุทโธ พุทโธ ขอถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง ที่ระลึกถึง

ธัมมะวังโส

  • ธัมมะวังโส
  • ผู้บริหารเว็บ
  • โยคาวจรผล
  • *
  • ผลบุญ: +180/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 7250
  • Respect: +6
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
Re: จะช่วย!! หรือ!! ไม่ช่วยดี ?
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: กันยายน 20, 2010, 08:56:37 am »
0
อนุโมทนา กับคำตอบ และได้รับแจ้ง mail กับมาเกี่ยวกับ

User ผู้ตั้งคำถาม ดำเนินการเปลี่ยนให้แล้ว

 ;)
บันทึกการเข้า
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

หลวงพี่เฉย

  • ศิษย์ตรง
  • กำลังจะพ้นจากน้ำ
  • *****
  • ผลบุญ: +11/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 88
  • Respect: +17
    • ดูรายละเอียด
Re: จะช่วย!! หรือ!! ไม่ช่วยดี ?
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: กันยายน 20, 2010, 11:20:18 am »
0
อนุโมทนา กับคำตอบสาธุสาธุ
บันทึกการเข้า
"ขอให้รวยโดยฉับพลัน!!!...ทุกท่านเทอญ"   วรธมฺโมภิกฺขุ (หลวงพี่เฉย)

รักหนอ

  • มีเหตุมีผล
  • ****
  • ผลบุญ: +22/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 369
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
Re: จะช่วย!! หรือ!! ไม่ช่วยดี ?
« ตอบกลับ #5 เมื่อ: กันยายน 22, 2010, 06:30:10 am »
0
ฟัง คุณหมวย เล่าแล้ว

   ก็อยากให้ช่วยก่อน นะคะ แต่ ช่วยแล้ว ก็ต้องดูแล ต่อไป นะคะ

   ให้ดีที่บ้านรักหนอมีอยู่ 5 ตัวจะแบ่งให้ไปดูแลด้วยอีกสัก 3 ตัว กำลังตั้งท้องเลย

    :03: :03: :25: :25:
บันทึกการเข้า